μαμάδες χρόνια πολλά

Ο καθένας στη δικιά του, αλλά και στις μαμάδες όλου του κόσμου! Για τις μαμάδες μας, να το τραγουδούν με τα παιδιά τους, να καμαρώνουν και να χαίρονται.

Κι όταν μου φύγεις πώς θ αντέξω
να ξαναπάω να ξαναπαίξω
παιχνίδια ασπρόμαυρα
χωρίς εσένα πώς θα ζήσω
τώρα που μ `άνοιξες το γκρίζο
να δω τα χρώματα;

Δεν είναι ο κόσμος πουθενά
πιο τρυφερός απ το δικό σου ροζ
πιο απαγορευμένος
κι από το μοβ σου πιο θλιμμένος

Κι εγώ βαθιά μες το φιλί σου
στο λαμπερό πορτοκαλί σου
είδα το κάψιμο
ό, τι ξεχνάς δε σε ξεχνάει
σκιά σκουριάς και προχωράει
πάνω στο πράσινο

Κοιμήσου κι αύριο θυμήσου
πόσο μακριά στο θαλασσί σου
εγώ ταξίδεψα
Εγώ τον αναστεναγμό σου
μέσα στο χρυσοκόκκινό σου
ηλιοβασίλεψα

Δεν είναι ο κόσμος πουθενά
πιο τρυφερός απ το δικό σου ροζ
πιο απαγορευμένος
κι από το μοβ σου πιο θλιμμένος

κόκκινο…

Το παραμύθι το ξέρετε, μου αρέσει όμως πολύ γι’ αυτό σας το στέλνω με πολύ αγάπη.

Τα κόκκινα μάγουλα της Ζωής μου θύμισαν κάτι άλλο κόκκινο, που ξέρω ότι σας αρέσει…

Και επειδή το κόκκινο είναι πάντα αγαπημένο των παιδιών, άλλο ένα κόκκινο για τα παιδιά μου, το θυμάστε άραγε;

ακόμα ένα αγαπημένο κόκκινο, το θυμάστε;

Τάκης Τεταρτάκης

Ένα πολύ μικρό μουσικό παραμύθι, με τι άλλο; ένα σκουλήκι, δηλαδή δύο σκουλήκια, μουσικά, που μετρούν το ρυθμό και τραγουδούν. Ακούστε τα, τραγουδήστε τα και προσπαθήστε να τα περπατήσετε. Θυμηθείτε το παιχνίδι που κάνουμε στην αυλή με το ταμπουρίνο, μόνο που εδώ σας οδηγούν τα σκουλήκια και όχι εγώ. Παρακαλώ μην βιάζεστε, κλείστε τα μάτια σας και συγκεντρωθείτε στο ρυθμό, βάλτε στο ρυθμό τα χέρια, τα πόδια, το κεφάλι,την κοιλιά, όλο σας το σώμα να κινείται στο τραγούδι του Τάκη και του Τάσου, του πιο αδύνατου και του πιο χοντρού, του μπάσου.Μεταμορφωθείτε πότε στον Τάκη και πότε στον Τάσο, προσέξτε τις διαφορετικές φωνές τους και ακούστε καλά το διαφορετικό τους τραγούδι. Χορέψτε χωρίς να σας νοιάζει τίποτα, μόνο να μένετε στο ρόλο σας, Τάκης ή Τάσος; ή και τα δυο; Αν θέλετε ζωγραφίστε την ιστορία τους, ή ζωγραφίστε το μέρος που ζουν, τα σπίτια τους, τα δέντρα, ή ότι άλλο εσείς φαντάζεστε, φτιάξτε τα δυο σκουλήκια με πλαστελίνη, όπως εσείς θέλετε, βάλτε τη μουσική και η παράσταση αρχίζει! Μπορείτε να βρείτε δικές σας μουσικές και να βάλτε τα δικά σας λόγια, να φτιάξετε τη δική σας ιστορία και τα δικά σας τραγούδια. Περιμένω να μάθω τι έγινε…

παραμύθια από το τηλέφωνο…

Ιστορίες από έναν πολύ σπουδαίο Ιταλό παραμυθά.  Αν μπορέσετε υποστηρίξτε τα παιδιά σας στην δραστηριότητα αυτή. Χρησιμοποιείστε την ανοιχτή ακρόαση του τηλεφώνου σας και φυσικά πάντα με την παρουσία και έγκρισή σας.

https://el-gr.facebook.com/act.theater.patras/