Τα δικαιώματα ανήκουν σε όλους!!!

Είναι άραγε έτσι;

Με αφορμή αυτό το ερώτημα συνεχίσαμε τα εργαστήριά μας για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Συγκεντρωθήκαμε στην παρεούλα μας και ζητήσαμε από τα παιδιά να φανταστούν πως έχουν να φροντίσουν ένα κατοικίδιο κουνέλι!

Δώσαμε όνομα στο κουνέλι μας ακολουθώντας δημοκρατικές διαδικασίες κι έπειτα έπρεπε να σκεφτούμε και να καταθέσουμε την άποψή μας σχετικά με το τι χρειάζεται ένα κουνέλι για να είναι ευτυχισμένο, ασφαλές και υγιές!Επιπλέον αναρωτηθήκαμε ποιος είναι υπεύθυνος για να διασφαλίσει ότι το κουνέλι έχει όλα όσα χρειάζεται.

Καταγράψαμε τις απαντήσεις και καταλήξαμε πως το κουνέλι έχει δικαίωμα σε όλα αυτά τα αγαθά.

Έπειτα απαντήσαμε  στις ίδιες ερωτήσεις, αυτή τη φορά βάζοντας στη θέση του κουνελιού, ένα παιδί..καταγράψαμε και αυτές τις απαντήσεις και συγκρίναμε τις απαντήσεις μας..!

Καταλήξαμε στο συμπέρασμα πως τα δικαιώματα είναι κοινά για κάθε ύπαρξη πάνω στη γη!

Τα παιδιά εξέφρασαν την επιθυμία να αποτυπώσουν και εικαστικά τα δικαιώματα του παιδιού και αυτά του κουνελιού! 

Αφού προβάλαμε ένα βίντεο με τα δικαιώματα του παιδιού, ρωτήσαμε τα παιδιά αν γνωρίζουν τη συμβαση του ΟΗΕ ..με τη βοήθεια εικόνων από το διαδίκτυο αλλά και πινάκων αναφοράς τους την παρουσιάσαμε και συζητήσαμε για όλα αυτα τα δικαιώματα φτιάχνοντας μια λίστα με αυτά.

 

Αφού μελετήσαμε την χάρτα των δικαιωμάτων του παιδιού, μοιράστηκαν μικρογραφίες αυτής στα παιδιά και αποφασίσαμε να φτιάξουμε μια κορνίζα με αυτήν..το κάθε παιδί διακόσμησε τη δική του κορνίζα!!

 Φύλλα εργασίας με τα δικαιώματα αλλά και μια αφίσα που φτιάξαμε με τα χεράκια μας ακολούθησαν…

 

 

 

Οι φόβοι των παιδιών…φόβοι όλων μας!!!

Θυμηθήκαμε την ιστορία της Ειρήνης της μικρής προσφυγοπούλας από προηγούμενο εργαστήριο και έχοντας επεξεργαστεί και εξοικειωθεί με τις έννοιες, εστιάζουμε στα συναισθήματα που βιώνει η μικρή πρόσφυγας στο ταξίδι της για τη νέα πατρίδα.

Υπενθυμίζουμε την ιστορία και συζητούμε:

-Για τους λόγους που κάποιοι άνθρωποι αναγκάζονται να φύγουν από την πατρίδα τους

-Εκφράζουμε τους φόβους μας και τους αποτυπώνουμε εικαστικά. Τους κλείνουμε μέσα στον σάκο των φόβων.

 

Φτάνοντας στο τέλος του ταξιδιού μας και αφού έχουμε γνωρίσει όλοι τα δικαιώματα μας αποφασίζουμε να φτιάξουμε μια αλυσίδα..ο κάθε κρίκος της οποίας έχει σπουδαία σημασία…!

Ποια είναι αυτή η αλυσίδα;;;

Δείτε…..

 

«Αλυσίδα φιλίας»

Ζητάμε από τα παιδιά να αναφέρουν τρόπους με τους οποίους δείχνουμε καλοσύνη και φιλικότητα σε γνωστούς και αγνώστους ανθρώπους.

Κάθε παιδί παρουσιάζει έναν τρόπο στην ολομέλεια και τον σημειώνει σε λωρίδα χαρτονιού. Με τις λωρίδες αυτές φτιάχνουμε μια «αλυσίδα σεβασμού» και κάθε ιδέα – τρόπος αποτελεί κρίκο αυτής της αλυσίδας.

Στην αρχή κάθε μέρας αφαιρείται ένας κρίκος από την αλυσίδα, διαβάζεται και ζητείται από τα παιδιά να προσπαθήσουν να εφαρμόσουν τον τρόπο καλοσύνης / ευγένειας μέχρι το τέλος της ημέρας.

 

 

Πόσο μας άρεσε αυτό το ταξίδι;;;

Τα παιδιά απάντησαν με το πιο μεγάλο τους χαμόγελο!!