Γεια σας παιδιά!

Τι ξέρετε για τους καλικάντζαρους;

Από τα παλιά τα χρόνια ο λαός μας, μαζί με τις ετοιμασίες για τις γιορτές του Δωδεκαημέρου (Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Θεοφάνια), όπως την παρασκευή των γιορτινών φαγητών και γλυκών, την αγορά των δώρων, το νοικοκύρεμα και το στόλισμα των σπιτιών, έπαιρνε και τα μέτρα του για να κρατήσει μακριά από το σπίτι του τους καλικάντζαρους. Τα τζάκια δεν έσβηναν καθόλου, τα σπίτια αγιάζονταν, διαβάζονταν ευχές και προσευχές, φυλαχτά κρεμιούνταν στις εξώπορτες.

Και ήταν, λέει, οι καλικάντζαροι κάτι κακομούτσουνα, μαυριδερά, τριχωτά πλάσματα, με νύχια μακριά και γαμψά και στριφογυριστές ουρές, πόδια τράγου ή γαϊδάρου. Ζούσαν στα έγκατα της γης και ολόκληρο το χρόνο πριόνιζαν το δέντρο της ζωής για να το κόψουν και να φέρουν την καταστροφή. Τρομερά πειραχτήρια και λαίμαργοι πολύ, οι καλικάντζαροι, συνήθιζαν τις γιορτινές αυτές μέρες να τρυπώνουν στα σπίτια από τις καμινάδες των τζακιών. Τρελαίνονταν να βρωμίζουν τα νοικοκυριά, να πασαλείβουν παντού και να τρώνε τα γιορτινά φαγητά και γλυκά και να κάνουν ένα σωρό αταξίες και ζημιές. Ο λαός μας τους έδινε διάφορα ονόματα, όπως καρκαντζέλια και παγανά.

Τα καρκαντζέλια

Κίνησαν τα καρκαντζέλια
κίνησαν τα καρκαντζέλια
βρε βρε βρε τα καρκαντζέλια
χα χα χα τα καρκαντζέλια.

Κίνησαν με το πριόνι
κίνησαν με το πριόνι
βρε βρε βρε με το πριόνι
χα χα χα με το πριόνι.

Βρήκαν της ζωής το δένδρο
βρήκαν της ζωής το δένδρο
βρε βρε βρε ζωής το δένδρο
χα χα χα ζωής το δένδρο.

Και πριονίζαν να το κόψουν
και πριονίζαν να το κόψουν
βρε βρε βρε για να το κόψουν
χα χα χα για να το κόψουν.

Και κει πάνω που τελειώναν
και κει πάνω που τελειώναν
τα Χριστούγεννα σημαίνουν
χα χα χα και ζήτω ζήτω!

Ακούστε εδώ το υπέροχο, ρυθμικό και…ξεσηκωτικό τραγούδι των καλικάντζαρων του ξεχωριστού τραγουδοποιού Ορφέα Περίδη. Πάμε να το χορέψουμε;

Μόλις γινόταν ο αγιασμός των νερών από τους ιερείς τα Θεοφάνια, οι καλικάντζαροι το έβαζαν στα πόδια και επέστρεφαν στα βάθη της γης. Εκεί ξανάπιαναν το πριόνι τους προσπαθώντας να κόψουν το δέντρο της ζωής και αφήνοντας τους ανθρώπους στην ησυχία τους, μέχρι τα επόμενα Χριστούγεννα.

«Φεύγετε να φεύγωμε
τι έρχεται ο τρελόπαπας
με την αγιαστούρα του
και με τη βρεχτούρα του.
Μας άγιασε, μας έβρεξε
και μας, μας εκατέκαψε!»

Ακούστε εδώ τον καταπληκτικό μουσικό δίσκο-παραμύθι «Η αγέλαστη πολιτεία και οι καλικάντζαροι» των σπουδαίων τραγουδοποιών Αδερφών Κατσιμίχα.

Πάμε να γνωρίσουμε μερικούς Καλικάντζαρους με τ’ όνομα!

1) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΜΑΛΑΓΑΝΑΣ

Ο Μαλαγάνας θέλει πολύ προσοχή, γιατί ξεγελάει τα παιδιά με γλυκόλογα και έτσι καταφέρνει να τους παίρνει τα γλυκά.

2) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΤΡΙΚΛΟΠΟΔΗΣ

Ο Τρικλοπόδης έχει χταποδίσιο χέρι που το χώνει παντού και σκουντουφλάνε πάνω του οι άνθρωποι. Του αρέσει πολύ να μπερδεύει τις κλωστές από το πλεχτό της γιαγιάς.

3) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΠΛΑΝΗΤΑΡΟΣ

Ο Πλανήταρος ξεγελάει τους ανθρώπους, γιατί μπορεί να μεταμορφώνεται σε ζώο ή σε κουβάρι .

4) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΜΑΛΑΠΕΡΔΑΣ

Του Μαλαπέρδα του αρέσει να…κάνει πιπί στα φαγητά την ώρα που μαγειρεύονται. Γι’ αυτό όσες νοικοκυρές τον ξέρουν, φροντίζουν να κλείνουν καλά το καπάκι της κατσαρόλας τους.

5) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΜΑΓΑΡΑΣ

Ο Μαγάρας έχει μια κοιλιά σαν τούμπανο και αφήνει βρομερά…πριτς στα φαγητά των ανθρώπων.

6) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΠΕΡΙΔΡΟΜΟΣ

Ο Περίδρομος είναι ο φαταούλας της παρέας.

7) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΚΟΥΛΟΧΕΡΗΣ

Ο Κουλοχέρης είναι σαραβαλιασμένος, μ’ ένα χέρι κοντό κι ένα μακρύ, κι όλο μπερδεύεται και πέφτει κάτω.

8) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΠΑΡΩΡΙΤΗΣ

Ο Παρωρίτης έχει μύτη σαν προβοσκίδα και πολύ μαλακή. Εμφανίζεται λίγη ώρα πριν λαλήσει ο πετεινός κι έχει μανία να παίρνει τις φωνές των ανθρώπων.

9) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΓΟΥΡΛΟΣ

Ο Γουρλός έχει τα μάτια του τεράστια σαν αυγά και πεταμένα έξω. Φυσικά δεν του ξεφεύγει τίποτα.

10) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΚΟΨΟΜΕΣΙΤΗΣ

Ο Κοψομεσίτης είναι κουτσός κα καμπούρης και πιο πολύ απ’ όλους τους άλλους καλικάντζαρους του αρέσουν οι τηγανίτες με το μέλι.

11) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΣΤΑΒΟΛΑΙΜΗΣ

Ο Στραβολαίμης στριφογυρνάει διαρκώς σα σβούρα το κεφάλι του.

12) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΚΩΛΟΒΕΛΟΝΗΣ

Ο Κωλοβελόνης είναι μακρύς σαν μακαρόνι κι έτσι μπορεί εύκολα να περνάει από τις κλειδαρότρυπες κι από τις τρύπες του κόσκινου. Είναι ιδιαίτερα σβέλτος και γρήγορος στις κινήσεις του. Λένε πως έχει ουρά που καταλήγει σε βέλος.

13) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΒΑΤΡΑΚΟΥΚΟΣ

Ο Βατρακούκος είναι θεόρατος και ολόιδιος βάτραχος.

14) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΚΑΤΣΙΚΟΠΟΔΑΡΟΣ

Ο Κατσικοπόδαρος είναι φαλακρός και έχει ένα κατσικίσιο ποδάρι . Είναι κακορίζικος και γρουσούζης. Όπου βάλει το κατσικίσιο του ποδάρι, φέρνει καταστροφή.

Και τώρα ας διασκεδάσουμε με χειροτεχνίες και κατασκευές!

Τι θα λέγατε να διαλέξετε και να ζωγραφίσετε ή να φτιάξετε με χαρτοκοπτική και διάφορα υλικά από την ανακύκλωση τον καλικάντζαρο που η περιγραφή του σας έκανε να γελάσετε περισσότερο;

Δείτε εδώ και δύο φύλλα εργασίας που μπορείτε να αποθηκεύσετε στον υπολογιστή σας, να τα εκτυπώσετε και να δουλέψετε δημιουργικά με αυτά! Αν σας αρέσει, μπορείτε να μάθετε απέξω το ποιηματάκι και να το πείτε στον παππού και τη γιαγιά!

Περιμένουμε με αγωνία να δούμε τα έργα σας στο πάντλετ-φελλοπίνακά μας!

Και για να μην παραπονιέται και ο…κουραμπιές, που η λέξη του επίσης αρχίζει από το γράμμα Κ κ, διαβάστε παρακάτω το υπέροχο παραμυθάκι που έφτιαξαν συνεργατικά μερικά από τα παιδιά του σχολείου μας, με τη μέθοδο της δημιουργικής γραφής. Εμπνευστήκαμε από τα γιορτινά γλυκά που έφτιαξαν στο σπίτι τους με τους γονείς τους. Δεν είναι υπέροχο;

Το θαύμα του αστεριού-κουραμπιέ

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο Λουκάνικος, ένας χνουδωτός σκύλος. Ήταν και 5 φίλοι κουραμπιέδες, ένα δέντρο-κουραμπιές, ένα αστέρι-κουραμπιές, ένα φεγγαράκι-κουραμπιές, ένα σύννεφο-κουραμπιές και μια καρδιά-κουραμπιές.

Μια μέρα ο Λουκάνικος ξεκίνησε να πάει στην παιδική χαρά. Εκεί συνάντησε το δέντρο-κουραμπιέ! Από κάτω του στεκόταν ένα Ποντικάκι, που ήθελε να πιάσει το αστέρι στην κορυφή του. Μόνο που και το αστέρι ήταν κουραμπιές! Τότε ο Λουκάνικος είπε στο Ποντικάκι:

-Πρέπει να πας σχολείο για να μάθεις πως μπορείς να πιάσεις ένα αστέρι!

-Προτιμώ να πάω σ’ ένα Μπισκοτόσπιτο, για να φάω έναν κουραμπιέ-καρδιά και έναν κουραμπιέ-φεγγαράκι!, απάντησε το Ποντικάκι.

-Αν φας τόσα πολλά γλυκά, θα χαλάσουν τα δόντια σου που τώρα είναι γερά, επέμεινε ο Λουκάνικος.

-Καλά, θα το σκεφτώ. Αλλά μπορεί να ροκανίσω λίγη σκεπή από το Μπισκοτόσπιτο, απάντησε το Ποντικάκι.

Εκείνη τη στιγμή το σύννεφο-κουραμπιές άρχισε να βρέχει. Κι επειδή δεν ήταν κανονικό σύννεφο αλλά σύννεφο-κουραμπιές, δεν έβρεχε κανονική βροχή, αλλά ζαχαροβροχή. Τότε όλοι οι άνθρωποι και μαζί τους και ο Λουκάνικος και το Ποντικάκι γύρισαν το πρόσωπό τους προς τον ουρανό. Έκλεισαν τα μάτια τους και άνοιξαν διάπλατα το στόμα τους. Το στόμα τους γέμισε ζαχαροβροχή και γλυκάθηκαν πολύ!

Λίγο αργότερα ο Λουκάνικος και το Ποντικάκι άνοιξαν ξανά τα μάτια τους. Είδαν ότι το αστέρι-κουραμπιές είχε πέσει από την κορυφή του δέντρου-κουραμπιέ επάνω στη σκεπή του Μπισκοτόσπιτου. Έτρεξαν αμέσως εκεί, για να το δουν από κοντά.

Όταν σκαρφάλωσαν στη σκεπή όλο χαρά και το αγκάλιασαν σφιχτά, πρόσεξαν ότι του είχε φύγει όλη η ζάχαρη άχνη που είχε επάνω του. Δεν ήταν πια αστέρι-κουραμπιές, αλλά αστέρι αληθινό. Έλαμπε σαν να ήταν χρυσό! Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!

Οι Συγγραφείς μας και οι Ήρωες που σκέφτηκαν είναι: Χάρης (5 κουραμπιέδες), Νικολέττα (μπισκοτόσπιτο), Φαίδρα (ποντικάκι), Εβελίνα (σχολείο), Γιώργος Γ. (Λουκάνικος), Θοδωρής και Γιάννης Ν., από το 2ο Τμήμα του Νηπιαγωγείου μας.

Και σε μορφή που μπορείτε να το κατεβάσετε και να το εκτυπώσετε!

Λήψη αρχείου