Ο Ιούνιος μας έφερε το καλοκαίρι και είχαμε τόσα να ετοιμάσουμε για ν’ αποχαιρετήσουμε άλλη μια όμορφη και περιπετειώδη σχολική χρονιά! Ζωγραφίσαμε τις μεγάλες λευκές σακούλες όπου θα έμπαιναν όλες μας οι εργασίες, ετοιμάσαμε τις προσκλήσεις, το σκηνικό και τα προγράμματα για τη γιορτή μας, κάναμε πρόβες τα ποιήματα και τα χορευτικά μας, αλλά δεν ξεχάσαμε να αφουγκραστούμε και τους “Ψιθύρους στην αμμουδιά”, γιατί στις 5 Ιουνίου τιμούμε την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος. Δεν παραλείψαμε να μιλήσουμε και για τη γιορτή του μπαμπά, άδικο θα ήταν να μην το κάνουμε, αφού το σχολείο θα έχει κλείσει την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου που τη γιορτάζουμε. Του απονείμαμε και χρυσό μετάλλιο! Χρόνια πολλά, λατρεμένε μας μπαμπά!
Αρχείο κατηγορίας: Παγκόσμιες Ημέρες
Ένας Νοέμβριος γεμάτος δράση!
Ο φετινός Νοέμβριος στο νηπιαγωγείο μας ήταν γεμάτος χρώματα, αρώματα και πολλή δράση μέσα και έξω από τις τάξεις! Είδαμε θέατρο, τιμήσαμε την επέτειο του Πολυτεχνείου και την Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού και δημιουργήσαμε τον δικό μας σχολικό κήπο, λαχανόκηπο και ανθόκηπο, με τη βοήθεια του Δήμου Αγίου Δημητρίου και των γονιών μας!
17 Νοέμβρη, η γιορτή της Δημοκρατίας!
Παρακολουθήσαμε την παράσταση “Μην τρομάζετε τ’ αηδόνι”, από το θίασο “Αερόπλοιο” και περάσαμε καταπληκτικά!
Στις 20 Νοεμβρίου τιμήσαμε την Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού.
Η διαδικασία δημιουργίας του σχολικού μας κήπου μετέτρεψε το φετινό Νοέμβρη σε μήνα γνώσης, χαράς και συνεργασίας. Είναι φοβερή εμπειρία η καλλιέργεια της γης και η φροντίδα των φυτών που μας δίνουν τους καρπούς και την ομορφιά τους! Ευχαριστούμε το Δήμο Αγίου Δημητρίου για την προμήθεια των φυτών και των σπόρων, τον κηπουρό κ. Γιώργο που περιποιήθηκε τα παρτέρια μας, την υπέροχη γεωπόνο κα Σταυρούλα που μας μύησε στα μυστικά του επαγγέλματός της με τόση αγάπη και παραστατικότητα, καθώς και τους γονείς μας που προμήθευσαν το συμπληρωματικό χώμα για τον ανθόκηπό μας.
Μαζέψαμε ό,τι είχε απομείνει από την περσινή μας σοδειά:
Η πράσινη περιπέτειά μας θα μας μείνει αξέχαστη!
Δεν παραλείψαμε να πειραματιστούμε ως προς τις ανάγκες των φυτών. Και έτσι οι φακές μας μπήκαν σε βαζάκια χωρίς νερό, χωρίς ήλιο, χωρίς αέρα (κλειστό). Παρατηρήσαμε, συγκρίναμε, συμπεράναμε και καταγράψαμε σε φύλλο εργασίας.
Ο ανθόκηπός μας θα στολίζει την είσοδο του σχολείου μας!
Και βέβαια δεν παραλείψαμε να εμπνευστούμε και να δημιουργήσουμε και τα δικά μας έργα τέχνης με αφορμή την πράσινη εμπειρία μας, να παίξουμε, να τραγουδήσουμε, να διαβάσουμε αγαπημένα βιβλία. Είναι χαρά, ευλογία, ομορφιά να νιώθεις κομμάτι της φύσης με όλες σου τις αισθήσεις, τα συναισθήματα, τη σκέψη και τη φαντασία!
Τέλος, διαβάσαμε το βιβλίο “Πειρατίνα Ίωση κατά Σωματόκαστρου”, από τις Εκδόσεις Υδροπλάνο και συζητήσαμε πως μπορούμε να προστατευόμαστε από τις ιώσεις και να “χτίζουμε” ένα σώμα δυνατό και υγιές με τη βοήθεια της πρόληψης, της επιστήμης και της υγιεινής διατροφής.
Γλυκός Οκτώβρης, με χρώματα κι αρώματα!
Ο Οκτώβριος ξεκινάει πάντα το ταξίδι του στο χρόνο με δύο πολύ σημαντικές Παγκόσμιες Ημέρες. Την Παγκόσμια Ημέρα Ηλικιωμένων την 1η του μήνα και την Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων στις 4 του μήνα. Προσπαθήσαμε να τιμήσουμε και τις δύο όπως τους αξίζει.

Διαβάσαμε ένα ποίημα για τον παππού και τη γιαγιά και ζωγραφίσαμε τον εαυτό μας μαζί τους. Πόσο τυχεροί είμαστε που τους έχουμε στη ζωή μας! Πόσα πράγματα μαθαίνουμε και χαιρόμαστε δίπλα τους! Τους αγαπάμε, τους σεβόμαστε και τους ευχαριστούμε για όσα προσφέρουν στις οικογένειές μας.

Με αφορμή το θάνατο της Τζέιν Γκούνταλ, κορυφαίας πρωτευοντολόγου και ανθρωπολόγου, που απεβίωσε στις 1 Οκτωβρίου, μιλήσαμε για το σπουδαίο επιστημονικό και εκπαιδευτικό έργο και την προσφορά της στην προστασία του περιβάλλοντος και εμπνευστήκαμε από τις περιπέτειές της στη φύση της Αφρικής με τα αγαπημένα της ζώα, τους χιμπαντζήδες, τα μαϊμουδάκια και τους γορίλλες. Φτιάξαμε χειροτεχνίες με αρκουδάκια και τις τέσσερις εποχές σε μία καταπληκτική ρόδα!
Ένας συμμαθητής μας τρύγησε σταφύλια μαζί με την οικογένειά του και έφερε μερικά τσαμπιά και στο σχολείο μας. Δεν θα μπορούσαμε να αφήσουμε τέτοια ευκαιρία ανεκμετάλλευτη. Κάναμε κι εμείς τον δικό μας τρύγο! Μάθαμε τόσα πράγματα συγκρίνοντας το πώς έφτιαχναν οι άνθρωποι κρασί από τα σταφύλια στα περασμένα χρόνια και πως το κάνουν στις μέρες μας. Είπαμε μύθους για το θεό Διόνυσο, παίξαμε με τις…μεθυσμένες παροιμίες, γευτήκαμε μουστοκούλουρα, φτιάξαμε μια πολύχρωμη κληματαριά με παλάμες, δαχτυλάκια και δαχτυλομπογιά, ακούσαμε παραδοσιακά και παιδικά τραγούδια με θέμα το σταφύλι και το κρασί. Χικ! Μαζέψτε γρήγορα τα κοφίνια με τα σταφύλια! Τα σκαντζοχοιράκια τα μυρίστηκαν και φτάνουν τρεχάτα!

Η κυρία Δήμητρα, η κοινωνική λειτουργός του σχολείου μας, μπήκε χαρωπή στις τάξεις μας για να γνωριστούμε καλύτερα. Μιλήσαμε για τα συναισθήματά μας, φτιάξαμε μάσκες με πρόσωπα γελαστά. Μια μέρα όμως, κάποιοι συμμαθητές μας ήρθαν στο σχολείο κλαμένοι. Δεν μπορούσαμε να τους αφήσουμε μόνους στη στενοχώρια τους. Έτσι κάναμε μια μεγάλη συζήτηση για το πότε νιώθουμε λύπη και πως μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε και να την ξεπεράσουμε. Ήταν μια πολύ ανακουφιστική εμπειρία. Και τα κλάματα σταμάτησαν!

Μια άλλη μέρα, μ’ έναν τρόπο μαγικό, όπως μόνο στα βιβλία γίνεται, βρεθήκαμε σ’ ένα «Αόρατο Χωριό»! Μέσα από τις περιπέτειες των κατοίκων-ηρώων του ανακαλύψαμε τον πλούτο και τη γοητεία της διαφορετικότητας, που όταν την αποδεχόμαστε με σεβασμό και αγάπη ο ένας για τον άλλο γίνεται πραγματική ευτυχία. Παράλληλα «φρεσκάραμε» τις γνώσεις μας για τα χρώματα και τα σχήματα. Και φυσικά φτιάξαμε το δικό μας χωριό, που όχι μόνο ήταν ορατό, αλλά είχε και ονοματεπώνυμο: «Το καλύτερο χωριό!».

Πολύ το διασκεδάσαμε όταν διακοσμήσαμε τα τζάμια των τάξεών μας με φθινοπωρινά φύλλα. Πανεύκολη τεχνική και το αποτέλεσμα εντυπωσιακό!

Η κυρία Νεκταρία πήγε στο χωριό της και μας έφερε θησαυρούς από το δάσος. Μεταφερθήκαμε κι εμείς με τη φαντασία μας εκεί. Τι χρώματα, τι αρώματα, τι έμπνευση!

Στις 21 Οκτωβρίου έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος τραγουδοποιός Διονύσης Σαββόπουλος. Θυμηθήκαμε αγαπημένα δικά του τραγούδια και του αφιερώσαμε τις Συννεφούλες και τους Συννεφούληδές μας. Πάντα θα τον ευγνωμονούμε για όσα πρόσφερε στη μουσική και στον πολιτισμό της χώρας μας.


Γιορτάσαμε την 28η Οκτωβρίου 1940 με αφηγήσεις, χειροτεχνίες, ποιήματα, τραγούδια και παράσταση με τίτλο «Ο Καραγκιόζης στρατιώτης», από το Θέατρο Σκιών Αθανασίου. Ήταν όλα πολύ όμορφα και δημιουργικά. Και του χρόνου, με υγεία και με την Ελλάδα μας να προκόβει ελεύθερη!

Με αφορμή την παρακολούθηση της παράστασης Καραγκιόζη μιλήσαμε για το θέατρο σκιών και φτιάξαμε τις δικές μας φιγούρες. Δεν πετάξαμε, όμως, τα κομμάτια από τα χαρτονάκια που περίσσεψαν. Τα κολλήσαμε σε δύο μεγάλα χαρτόνια και ζωγραφίσαμε πρόσωπα, ζώα και πράγματα που μας ενέπνευσαν τα σχήματά τους. Ένας καινούργιος κόσμος ηρώων γεννήθηκε από τη φαντασία και τα χεράκια μας. Δεν θα μπορούσαμε παρά να γράψουμε και την ιστορία του!

Η κυδωνιά στον κήπο του σχολείου μας ήταν φορτωμένη. Χαρήκαμε πολύ που μαζέψαμε τα δώρα της, αλλά και μερικά ζαρζαβατικά από το παρτέρι που φυτέψαμε πέρυσι. Δεν παραλείψαμε να παρατηρήσουμε τα μανιτάρια που ξεφύτρωσαν στο υγρό από τη βροχή χώμα και την πορτοκαλιά της γειτόνισσας που μας κέρασε τα πορτοκάλια της! Και κάπως έτσι αποχαιρετήσαμε το φετινό Οκτώβρη.
Μες στου Μαγιού τις μυρωδιές…
Ο Μάιος έφτασε και το σχολείο μας έγινε ένας μεγάλος κήπος μέσα κι έξω! Γιορτάσαμε την Πρωτομαγιά φτιάχνοντας το παραδοσιακό στεφάνι, παρατηρήσαμε τα φυτά στον μικρό μας λαχανόκηπο και τα δέντρα στην αυλή μας να ανθίζουν και να καρποφορούν, καθώς τα φροντίζαμε. Διαβάσαμε σχετικά βιβλία, ζωγραφίσαμε τους δικούς μας ανθισμένους κήπους, ασχοληθήκαμε με χειροτεχνίες και κατασκευές. Η άνοιξη στα καλύτερά της!
Απρίλιος των Βιβλίων, της Άνοιξης, της Πασχαλιάς!
Ο Απρίλιος μπήκε ανθισμένος και γιορτινός. Πρώτη σπουδαία γιορτή η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου, στις 2 Απριλίου. Διαβάσαμε το φετινό μήνυμα, που ήταν ποίημα και μας ταξίδεψε στην Ολλανδία και στους δικούς της συγγραφείς και εικονογράφους. Εμπνευστήκαμε και δημιουργήσαμε και το δικό μας ποίημα αξιοποιώντας τη δημιουργική γραφή. Κάθε παιδί είπε αυθόρμητα μια λέξη, βάλαμε όλες τις λέξεις στο τραπέζι, δημιουργήσαμε προτάσεις με τυχαίες ομάδες λέξεων και το χαρήκαμε πολύ! Στη συνέχεια εικονογραφήσαμε τις προτάσεις μας και προέκυψε ένα πολύ ενδιαφέρον και λίγο…τρελούτσικο ποίημα, που η κυρία Νεκταρία το πήρε, «ψάρεψε» σχετικές φωτογραφίες από το διαδίκτυο και το έκανε εικονοποίημα. Απολαύστε το!
Διαβάσαμε το βιβλίο «Πειρατίνα Ίωση κατά Σωματόκαστρου», μιλήσαμε για τη διαδικασία έκδοσης ενός βιβλίου και τους επαγγελματίες που απασχολούνται σε αυτήν καθώς η κυρία Εύη είναι και συγγραφέας και μας μετέφερε την εμπειρία από πρώτο χέρι και διασκεδάσαμε με τον ατακτούλη παπαγάλο που επαναλάμβανε με τσιριχτή φωνή ό,τι του λέγαμε. Θυμηθήκαμε τι πρέπει να κάνουμε για να διατηρήσουμε το σώμα μας γερό και δυνατό, το μυαλό μας κοφτερό και την καρδιά μας γεμάτη θετικά συναισθήματα για τη ζωή και τις ομορφιές της!
Ασχοληθήκαμε με το σχολικό μας κήπο, φυτεύοντας και φροντίζοντας λαχανικά εποχής. Καμαρώσαμε την αμυγδαλιά μας που έδεσε τα τσαγαλάκια της και την κυδωνιά μας που άνθισε και έγινε πανέμορφη νυφούλα. «Τσακώσαμε» με το φακό της φωτογραφικής μηχανής δύο πανέμορφες πεταλούδες στην αυλή του σχολείου μας, καθώς γέμισε αγριολούλουδα και έντομα που κατέφθασαν για να μας πείσουν ότι ήρθε η άνοιξη, παρά το κρύο και την κακοκαιρία ορισμένων ημερών.
Παίζουμε τρίλιζα με τις μελισσούλες και τα λουλουδάκια!
Καλώς ήρθατε χελιδόνια…
… και μας φέρατε την Άνοιξη!!!
Οι πασχαλινές μας προετοιμασίες μας γέμισαν χαρά κι ανυπομονησία. Μιλήσαμε για τα γεγονότα και τα νοήματα της Μεγάλης Εβδομάδας, για τα έθιμα του λαού μας, είδαμε σχετικό εποπτικό υλικό, ακούσαμε ύμνους και τραγούδια. Υποδεχθήκαμε την κυρία Φωτεινή, μαμά του συμμαθητή μας Νεκτάριου, που μας μίλησε για τα αντίστοιχα έθιμα στη χώρα της, την Ουκρανία, που μοιάζουν πολύ με τα δικά μας, καθώς και εκεί η πλειοψηφία των κατοίκων είναι χριστιανοί ορθόδοξοι. Την ευχαριστούμε πολύ για τη γνώση και τη συγκίνηση που μας προσέφερε και ευχηθήκαμε σύντομα η χώρα της να γιορτάσει την ειρήνη και την προκοπή του λαού της.
Διαβάσαμε το βιβλίο «Το αυγό που ράγισε» και -παράλληλα με το μήνυμα την αγάπης και το άρωμα των πασχαλινών παραδόσεων και εθίμων- μυηθήκαμε στα μυστικά της αρχαίας τέχνης της αγγειοπλαστικής με αφορμή τα μελανόμορφα και ερυθρόμορφα αριστουργήματα του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου (αλλά και κάθε αρχαιολογικού μουσείου της χώρας μας) που ενέπνευσαν τον ήρωα του βιβλίου και τελικά και εμάς να δημιουργήσουμε τα δικά μας μελανόμορφα πασχαλινά αυγά! Συμφωνήσαμε ότι κανένα ράγισμα, καμιά απογοήτευση, δυσκολία, εμπόδιο δεν θα μας πτοήσει στη ζωή μας. Με αγάπη, φαντασία, δημιουργικότητα θα μετατρέψουμε τη δυσκολία και την αδυναμία μας σε ομορφιά, δύναμη, χαρά! Αλλά και ότι δεν θα κρίνουμε και δεν θα κοροϊδέψουμε κανέναν για ό,τι δύσκολο αντιμετωπίζει στη ζωή του. Αν προσπαθήσουμε να μπούμε στη θέση του, όλα θα μπορέσουν να γίνουν καλύτερα και για εκείνον και για εμάς…
Υποδεχθήκαμε στο σχολείο μας τους “Ταξιδιώτες” και παίξαμε ενδιαφέροντα επιστημονικά παιχνίδια. Γνωρίσαμε το Γαλιλαίο και το Νεύτωνα, πειραματιστήκαμε μαζί τους και μας κέρασαν γνώση και ικανοποίηση.
Κατευχαριστηθήκαμε τις πασχαλινές κατασκευές μας! Και του χρόνου με Υγεία, με Αγάπη, με Ειρήνη στον κόσμο, με περισσότερο Αναστάσιμο Φως στις καρδιές και στη ζωή μας!
Μάθαμε για τις ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδας και ζωγραφίσαμε ότι γίνεται σε κάθε μία απ’ αυτές στην εκκλησσούλα μας!
Μάρτιος της Άνοιξης, της Ποίησης, της Ελλάδας!
Υποδεχθήκαμε τον άστατο και παιχνιδιάρη Μάρτιο με τα χελιδονίσματα, ένα έθιμο που η απαρχή του βρίσκεται στα αρχαία χρόνια και που εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να ενθουσιάζει τα παιδιά. Ήταν τόσο όμορφα που τραγουδήσαμε τα κάλαντα της άνοιξης, φτιάξαμε τα χειροποίητα χελιδονάκια μας, απολαύσαμε υπέροχα βιβλία και μοιραστήκαμε παραδόσεις και παραμύθια από τη λαϊκή μας παράδοση, τραγούδια και χορούς της πατρίδας μας.
Στις 6 Μαρτίου, Πανελλήνια Ημέρα κατά της Σχολικής Βίας και του Εκφοβισμού, μιλήσαμε για τους κανόνες της καλής συμπεριφοράς στο σχολείο αλλά και στην οικογένεια και στις κοινωνικές μας συναναστροφές. Αναδείξαμε την αξία της συγνώμης και τη σημασία του να αναγνωρίζουμε τα λάθη μας και κυρίως να μην τα επαναλαμβάνουμε. Σωματοποιήσαμε τη Συγνώμη και την αναρτήσαμε σε περίοπτη θέση, ώστε να μας θυμίζει πάντα ότι οι τρόποι της Αγάπης είναι που κάνουν τη ζωή μας να έχει αξία, νόημα και ομορφιά.
Με αφορμή την έναρξη της περιόδου της Σαρακοστής, συζητήσαμε για τη σημασία και την αξία της υγιεινής διατροφής. Φτιάξαμε τη δική μας Κυρά Σαρακοστή, που είναι ένα παραδοσιακό ημερολόγιο της νηστείας που κρατάει σαράντα μέρες και ολοκληρώνεται το ορθόδοξο Πάσχα. Απολαύσαμε τα μαρουλάκια που φροντίσαμε με τα χεράκια μας από το σχολικό μας κήπο. Διαβάσαμε την ιστορία της «Βασίλισσας Καλοφαγούς». Χορέψαμε γύρω γύρω όλοι από την ανθισμένη μας αμυγδαλιά. Παρατηρήσαμε τα φυτά στην αυλή του σχολείου μας και μελετήσαμε τα μέρη από τα οποία αποτελούνται, φτιάχνοντας ένα αυτοσχέδιο φυτολόγιο. Αποτυπώσαμε τις γνώσεις μας στις δικές μας δημιουργίες.
Τιμήσαμε την εθνική μας επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821 και τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου με μελέτη σχετικού εποπτικού υλικού, με αφηγήσεις ιστοριών, με ακροάσεις τραγουδιών, με κατασκευές και δρώμενα. Εικονογραφήσαμε το τραγούδι «Ένα το χελιδόνι», σε ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη και μουσική του Μίκη Θεοδωράκη, τιμώντας παράλληλα και την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, στις 21 Μαρτίου. Παρακολουθήσαμε μια υπέροχη παράσταση από το Θίασο Σκιών Χαράλαμπου Ρουμελιώτη “Μυθιστορίες”, απαγγείλαμε ποιήματα και χορέψαμε παραδοσιακούς χορούς.
3 Δεκεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Αναπηρίας
Η 3η Δεκεμβρίου έχει οριστεί ως Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία. Στο σχολείο μας τιμήσαμε αυτή τη μέρα βλέποντας σχετικό εποπτικό υλικό, συζητώντας, καταθέτοντας τις εμπειρίες και τις γνώσεις μας και προσπαθώντας να μπούμε στη θέση αυτών των ηρώων-συνανθρώπων μας, ηρώων με όλη τη σημασία της λέξης, με σεβασμό, αποδοχή και νοιάξιμο για κάθε είδος αναπηρίας, για κάθε διαφορετικότητα που κάνει πιο ενδιαφέροντα και σημαντικό τον κόσμο μας.
Διαβάσαμε το βιβλίο «Ο Αυτός», των Πέτρου Πουλάκη και Βασίλη Παπατσαρούχα, εκδόσεις Καλειδοσκόπιο. «Ο Αυτός» είναι ένα από τα 75 χελωνάκια που επωάσθηκαν σε κάποια παραλία ένα καλοκαίρι. Ένα χελωνάκι διαφορετικό από τα άλλα, που προσπαθεί να επιβιώσει από του γλάρους κι άλλους κινδύνους που παραμονεύουν. Ούτε η μαμά του όμως ούτε τ’ αδέλφια του ήταν περήφανα γι’ αυτόν. Ο Αυτός ήταν διαφορετικός και απρόβλεπτος. Έτρεχε όχι προς τη θάλασσα αλλά προς το βουνό. Συνήθως ήταν κλεισμένος μέσα στο καβούκι του, απομονωμένος από την ομάδα σαν να βρισκόταν στο δικό του κόσμο. Κανένας δεν μπορούσε να καταλάβει τι του συμβαίνει; Μετά από πολύ καιρό, η αδελφή του η Βαγιού ανακάλυψε το μυστικό που κρυβόταν μέσα στο καβούκι του, αφού το καβούκι του ήταν διάφανο. Μπορούσε να βλέπει και να παρακολουθεί τα πάντα, μόνο που τα έβλεπε όλα διαφορετικά και με πολλές λεπτομέρειες που συχνά τον άγχωναν και τον μπέρδευαν. Γιατί το καβούκι του ήταν ένας τεράστιος μεγεθυντικός φακός. Από τότε, κανείς δεν ήθελε να τον αλλάξει, ούτε στενοχωριόταν για αυτόν. Αντίθετα, τους άρεσε που είχαν τον Αυτό στην δική τους οικογένεια. Τους μάθαινε μια διαφορετική οπτική του κόσμου και ανακάλυπταν μαζί του αμέτρητα πράγματα που χωρίς τη δική του ξεχωριστή ματιά δεν θα τα πρόσεχε κανείς! Επιπλέον είχε δικά του ταλέντα και ικανότητες που τον έκαναν μοναδικό, αξιολάτρευτο αλλά και χρήσιμο στον εαυτό του και στους άλλους. Όπως όλα τα πλάσματα που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού.
Σύμφωνα με το Υπουργείο Παιδείας, «η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, το 1992, ανακήρυξε την 3η Δεκεμβρίου ως Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, δίνοντάς μας την ευκαιρία κατανόησης σε θέματα αναπηρίας και ευαισθητοποίησης για τα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ατόμων με αναπηρία. Είναι μια μέρα που μας υπενθυμίζει την υποχρέωση διασφάλισης της ισότιμης πρόσβασης όλων των μαθητών στην εκπαίδευση, βασιζόμενοι στις αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης.
Η έννοια της ενταξιακής εκπαίδευσης αναφέρεται στη φιλοσοφία της αποδοχής και στην παροχή ενός πλαισίου, μέσα στο οποίο όλα τα παιδιά χωρίς εξαιρέσεις και αστερίσκους, μπορούν να εκτιμηθούν ισότιμα και να αντιμετωπίζονται με σεβασμό.
Σε αυτό το πλαίσιο, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, σχολεία από όλη τη χώρα ενώνουν τις φωνές τους για να στείλουν μήνυμα ενότητας, αλληλεγγύης και αλληλοσεβασμού. Το υλικό αυτό αξιοποιήθηκε για τη δημιουργία αυτού του σύντομου βίντεο».
Νοέμβρης γιορτινός, στον σχολικό κήπο και στις σελίδες των βιβλίων!
Στις 8 Νοεμβρίου ήταν η γιορτή των Ταξιαρχών. Έχουν την ονομαστική τους εορτή όσες και όσοι έχουν πάρει τα ονόματά τους από τους αρχαγγέλους (Μιχαήλ, Γαβριήλ, Άγγελος, Σταμάτης, Σεραφείμ, Ραφαήλ, Ταξιάρχης, Πανορμίτης) και γιορτάζουν και όσοι και όσες υπηρετούν στην Πολεμική μας Αεροπορία. Ευχηθήκαμε σε συμμαθητές και σε δασκάλες μας που γιόρταζαν και μετά μείναμε λίγο ήσυχοι και σιωπηλοί και σκεφτήκαμε τι θα κάναμε εμείς αν ήμασταν άγγελοι και είχαμε φτερά…
- «Θα προστάτευα ανθρώπους, ζώα και φυτά…»
- «Θα σταματούσα τους πολέμους…»
- «Θα έσβηνα τις φωτιές…»
- «Θα έσωζα τους ανθρώπους από τα ατυχήματα…»
- «Δεν θα άφηνα να πεθαίνουν οι καλοί…»
- «Θα σταματούσα τον ανεμοστρόβιλο και τις πλημμύρες…»
- «Θα έπιανα τους άρρωστους ανθρώπους από την πλάτη και θα τους πήγαινα γρήγορα στο νοσοκομείο…»
- «Θα έδινα σε όλους μια αγκαλιά…»
Στις 20 Νοεμβρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα των Παιδιών. Μιλήσαμε γι’ αυτά, είδαμε σχετικό εποπτικό υλικό, τα καταγράψαμε και τα ζωγραφίσαμε με τον δικό μας μοναδικό τρόπο. Μάθαμε πως μπορούμε να διεκδικούμε τα δικαιώματά μας αλλά και πως να είμαστε κι εμείς εντάξει στις ευθύνες και τις υποχρεώσεις μας.
Με αφορμή το υπέροχο βιβλίο «Το σποράκι ταξιδεύει» μιλήσαμε για το πώς μεγαλώνει ένα φυτό, ποιο μέρος του βρίσκεται μέσα στο χώμα και ποιο βλέπουμε εμείς. Δουλέψαμε ατομικά, αλλά και σε ζευγάρια, καθώς και σε μικρές ομάδες.
Φυτέψαμε μαρουλάκια στο σχολικό μας κήπο!
Αναγνωρίσαμε και ονομάσαμε τα δέντρα και τα αρωματικά φυτά του, παίξαμε παιχνίδια μνήμης και παρατηρητικότητας στην τάξη.
Είχαμε μια απρόσμενη συνάντηση με μια εντυπωσιακή κάμπια και μελετήσαμε τα μανιτάρια που ξεμύτισαν με τις πρώτες σταγόνες της βροχής. Ακούσαμε τραγούδια για περιβόλια και δέντρα.
Διαβάσαμε το πανέμορφο βιβλίο «Το τραγούδι του ποταμού», δημιουργήσαμε τις δικές μας εικόνες και παίξαμε με τους ήρωές του. Ακούσαμε τραγούδια για ποταμάκια και ποτάμια.
Ένας Οκτώβριος γεμάτος δράση!
Ο Οκτώβριος γέμισε χρώματα κι αρώματα του δάσους το σχολείο μας. Όσοι πήγαμε εκδρομή στις εξοχές και τα χωριά μας σκεφτήκαμε να μεταφέρουμε την ομορφιά της φύσης στις τάξεις μας και το αποτέλεσμα ήταν φανταστικό! Πόσα καινούργια κι ενδιαφέροντα πράγματα ερευνήσαμε, πόσα μάθαμε, πόσες σκέψεις και συναισθήματα μας προκάλεσαν…
Βγήκαμε στην αυλή, μαζέψαμε φύλλα που έπεσαν από τα δέντρα, τα χωρίσαμε σε κατηγορίες και έπειτα δημιουργήσαμε όλοι μαζί ένα φθινοπωρινό δέντρο. Επιπλέον μάθαμε και το γράμμα Φ.
Μιλήσαμε για τα φρούτα του φθινοπώρου και ιδιαίτερα για τον τρύγο. Έπειτα κατασκευάσαμε τα δικά μας σταφύλια! Τα παιδιά πήραν φελλούς από μπουκάλια, τους βούτηξαν μέσα στην τέμπερα και φτιάξανε στάμπες στο σχήμα που έχουν οι ρόγες από το σταφύλι.
Συμφωνήσαμε ότι για να λειτουργούμε καλύτερα μέσα στην τάξη χρειάζεται να έχουμε κάποιους κανόνες που θα τους ακολουθούμε όλοι. Τα παιδιά είπαν το καθένα τι χρειάζεται να κάνουμε για να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι. Καταγράψαμε τις απόψεις τους σε ένα χαρτόνι, τις διαβάσαμε και για να είναι αυτές σε ισχύ βάλαμε όλοι την υπογραφή μας (όνομα). Έπειτα, διαβάσαμε το παραμύθι “Τα χέρια δεν χτυπάνε, τα χέρια αγαπάνε” που έφτιαξαν οι μαθητές του 1ου Νηπιαγωγείου Παλαιοκάστρου και τα παιδιά ζωγράφισαν κάτι όμορφο χρησιμοποιώντας το περίγραμμα του χεριού τους. Επιπλέον, επειδή ξεκινήσαμε να γράφουμε το όνομά μας, κάθε παιδί έκανε κολάζ το αρχικό γράμμα του ονόματός του.
Γνωρίσαμε δύο αγαπημένα λουλούδια του φθινοπώρου, τα κυκλάμινα και τα χρυσάνθεμα. Μας συντρόφευσαν τα ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη και ένας μύθος από τη μακρινή Ιαπωνία που μας μύησε στη δύναμη της αγάπης.
Δεν παραλείψαμε να γιορτάσουμε με τον τρόπο μας και την Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων (4 Οκτωβρίου), μιλήσαμε γι’ αυτά, για το πόσο σημαντικά είναι για τη ζωή και την ευημερία της γης και της ανθρωπότητας, παίξαμε μαζί τους, διαβάσαμε ιστορίες και παραμύθια, κάναμε όμορφες χειροτεχνίες. Αναφερθήκαμε στα δικαιώματά τους, στη συμπεριφορά μας απέναντί τους, στα ζώα που απειλούνται με εξαφάνιση, σε οργανώσεις που βοηθούν στην προστασία τους.
Διαβάσαμε και ασχοληθήκαμε δημιουργικά με το βιβλίο “Το Αόρατο Χωριό”
Σεπτέμβριος 2024
Για πότε μπήκε, για πότε βγήκε ο φετινός Σεπτέμβριος ούτε που το καταλάβαμε! Τις πρώτες μέρες μετά τον αγιασμό και την έναρξη της σχολικής χρονιάς, πάντα δίνουμε το χρόνο και την ενέργειά μας για να αλληλογνωριστούμε μεταξύ μας, δασκάλες και μαθητές, να νιώσουμε άνετα, ασφαλείς και λειτουργικοί στους χώρους του σχολείου μας και κυρίως να θέσουμε τους κανόνες σύμφωνα με τους οποίους ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί θα συμπεριφερόμαστε στη σχολική κοινότητα, την πρώτη μικροκοινωνία όπου μαθαίνουμε τι σημαίνει συμβιώνω, συναισθάνομαι, συνεργάζομαι. Και όλα αυτά γίνονται μέσα από το διάλογο, το παιχνίδι, τη φιλαναγνωσία, τη δημιουργική έκφραση. Γιατί μόνο έτσι εμπεδώνονται ως γνώση, ως επιλογή, ως καλή πρακτική, ως βίωμα που υιοθετείται αβίαστα και αυθόρμητα, ως τρόπος ζωής τελικά.
Παίξαμε ραδιόφωνο! Καθώς η κάθε μέρα μας ξεκινά πάντα με τραγούδι και μουσική, γίναμε μικροί παραγωγοί και εκφωνήσαμε τις ειδήσεις, ενημερώσαμε για τον καιρό, συμμετείχαμε σε εκπομπή μαγειρικής και δώσαμε οδηγίες στους ακροατές μας για να φτιάξουν νόστιμες λιχουδιές!
Συνεργαστήκαμε με τον κ. Δημήτρη Μεϊδάνη, παραγωγό και παρουσιαστή της καθημερινής πρωινής εκπομπής “Πρώτη Καλημέρα” (6:00-8:00) στο Δεύτερο Πρόγραμμα 103,7 της ΕΡΤ και ηχογραφήσαμε τηλεφωνικά με τη βοήθειά του και τη βοήθεια του ηχολήπτη της εκπομπής του δύο μικρά ραδιοφωνικά σποτάκια, που συνοδεύουν πλέον δύο πολύ αγαπημένα μας τραγούδια. Ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία και το διασκεδάσαμε πολύ! Ακούστε μας, δεν είμαστε καταπληκτικοί;
Γνωρίσαμε τα υλικά με τα οποία μπορούμε να εκφραζόμαστε και να δημιουργούμε δικά μας έργα μαθαίνοντας παράλληλα για τα φρούτα του φθινοπώρου και ειδικότερα για το λαχταριστό σταφύλι! Το αμπέλι, φυτό ευλογημένο και συνδεδεμένο με την ιστορία και τις παραδόσεις του τόπου μας από αρχαιοτάτων χρόνων μας ταξίδεψε στο χωράφι, στο πατητήρι, στο εργοστάσιο οινοποιίας, στο φούρνο για αφράτα μουστοκούλουρα, στις ιστορίες και στους μύθους. Και ορίστε τα κλήματα που φτιάξαμε με τα χεράκια μας και στολίσαμε την τάξη μας:
Φτιάξαμε μια παιδική παλάμη με καρδούλα! Η αγάπη της μαμάς πήγε στο χεράκι μας και μας συντροφεύει στο σχολείο τις πρώτες ημέρες της προσαρμογής. Από το βιβλίο της Αναστασίας Ξηρομερίτου ¨Αστέρι και φιλί”, Λαμία 2019. Μπορείτε να διαβάσετε την ιστορία εδώ:
Μετά την Παγκόσμια Ημέρα Τελείας (15/9) διαβάσαμε στην τάξη το παραμύθι “Η τελεία” του Πίτερ Ρέινολντς, Εκδόσεις Αίσωπος. Τα παιδιά “έκαναν με θάρρος την αρχή” και δημιούργησαν τις δικές τους τελείες.
Αρχίσαμε να μαθαίνουμε τα σχήματα ξεκινώντας από τον κύκλο. Ανάμεσα στις αναφορές που κάναμε ήταν και ο πίνακας του Βασίλι Καντίνσκι με τους ομόκεντρους κύκλους. Τα παιδιά αφού πρώτα ζωγράφισαν τους δικούς τους ομόκεντρους κύκλους, στη συνέχεια κατασκεύασαν ένα σαλιγκάρι που το καβούκι του φτιάχτηκε με ομόκεντρους κύκλους.
Αντίο, Σεπτέμβριε! Και του χρόνου με υγεία!
Φτιάξαμε τις δικές μας ιστορίες!
Οι προστάτες – γιατροί των άγριων ζώων
Ο Μάρκος και η Μαρία είναι δυο δίδυμα αδέρφια που ζουν στην Αθήνα. Αγαπούν πολύ τα ζώα και έχουν στο σπίτι τους ένα κουνελάκι και ένα παπαγαλάκι! Μαζεύουν τις φλούδες από τα φρούτα και τα λαχανικά που τρώνε για να τα ταΐσουν και τους δίνουν και σποράκια.
Όταν παίζουν με τα ζωάκια τους στο σπίτι τους, ανοίγουν τις πορτούλες των κλουβιών τους: το ένα πετάει και το άλλο χοροπηδάει. Ο Μάρκος και η Μαρία προσπαθούν να τα μιμηθούν και σκάνε στα γέλια. Παίζουν μαζί τους κυνηγητό και κρυφτό.
Το κουνελάκι κρύβεται μέσα στον κάδο του πλυντηρίου, στην ντουλάπα με τα ρούχα και στην τσέπη της ποδιάς της μαμάς. Ο παπαγάλος κρύβεται πίσω από τις πόρτες, πάνω στο φωτιστικό, κάτω από το κρεβάτι, μέσα στο νεροχύτη και σε κανένα συρτάρι, αν ξεχαστεί ανοιχτό. Το κουνέλι κάνει σκούικ σκούικ μπου! και εννοεί «φτου και βγαίνω»! Ο παπαγάλος κάνει γκλου γκλου τσιπ! όταν θέλει να πει το ίδιο.
Μια μέρα ο Μάρκος και η Μαρία πήγαν με τους γονείς τους εκδρομή στο δάσος της Καισαριανής. Ξαφνικά, εκεί που περπατούσαν στο μονοπάτι, άκουσαν έναν ήχο κράτσα κρούτσα. Κοίταξαν στους θάμνους και είδαν μια μεγάλη χελώνα με σπασμένο καβούκι και δίπλα της ένα βράχο που μάλλον είχε πέσει επάνω της.
– Μια τραυματισμένη χελώνα! Το καβούκι της έχει σπάσει! φώναξε ο Μάρκος ανήσυχος.
– Πόσο λυπάμαι! Λες να πονάει; Πρέπει κάτι να κάνουμε για να τη βοηθήσουμε, είπε λυπημένη η Μαρία.
Τα δύο παιδιά συμφώνησαν αμέσως να το πουν στους γονείς τους, για να καλέσουν βοήθεια. Έτσι και έκαναν.
– ΝΤΡΙΙΙΝ, ΝΤΡΙΙΙΝ! Χτύπησε το τηλέφωνο στην ΑΝΙΜΑ, το Σύλλογο Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής.
– Εδώ ΑΝΙΜΑ, είμαστε οι προστάτες – γιατροί των άγριων ζώων. Ποιος είναι, παρακαλώ;
– Καλημέρα σας, είμαστε ο Μάρκος και η Μαρία, βρισκόμαστε στο δάσος του Υμηττού και βρήκαμε μια χελώνα με σπασμένο καβούκι. Μπορείτε να μας συμβουλέψετε τι πρέπει να κάνουμε για να τη βοηθήσουμε;
Οι εθελοντές και οι επιστήμονες της ΑΝΙΜΑ ήταν πολύ κατατοπιστικοί. Ο Μάρκος και η Μαρία με τους γονείς τους ακολούθησαν αμέσως τις οδηγίες τους. Πήραν από το πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου τους ένα χαρτόκουτο που το είχαν για να μεταφέρουν τη μπάλα και άλλα παιχνίδια τους στις εκδρομές. Τοποθέτησαν πολύ προσεκτικά την τραυματισμένη χελώνα μέσα στο χαρτόκουτο και την πήγαν στο χώρο της ΑΝΙΜΑ.
Οι άνθρωποι της ΑΝΙΜΑ τους υποδέχθηκαν με χαρά και τους έδωσαν συγχαρητήρια για την καλή τους πράξη. Η κυρία Μαρία Γανωτή, με πολύ σπουδαία εμπειρία και προσφορά εδώ και πολλά χρόνια, πρόσφερε στα δύο αδέρφια ένα κόκκινο τριαντάφυλλο από τον κήπο της. Ήταν ένα σπάνιο εκατοντάφυλλο τριαντάφυλλο. Τα παιδιά ένιωσαν τόσο μεγάλη χαρά, ικανοποίηση αλλά και λίγη ντροπή, που τα μαγουλάκια τους έγιναν κατακόκκινα σαν κι εκείνο!
– Σας ευχαριστούμε πολύ που προστατεύετε τα ζώα και τα φροντίζετε μέχρι να γίνουν καλά. Είστε άνθρωποι ξεχωριστοί!, είπαν τα δύο αδέρφια ενθουσιασμένα.
– Κι εσείς είστε καταπληκτικά παιδιά και βοηθήσατε πολύ το έργο μας. Όταν η κυρά χελώνα αναρρώσει, θα σας καλέσουμε για να πάμε παρέα να την απελευθερώσουμε στο δάσος, απάντησε χαμογελαστή η κυρία Μαρία.
– ΖΗΤΩΩΩ! Όταν μεγαλώσουμε θα σπουδάσουμε οικολογία, βιολογία και κτηνιατρική και θα γίνουμε κι εμείς προστάτες – γιατροί των άγριων ζώων!, είπαν ο Μάρκος και η Μαρία. Όλοι τους χειροκρότησαν χαρούμενοι και οι γονείς τους ένιωσαν πολύ περήφανοι.
Η ιστορία που διαβάσατε, γράφτηκε και εικονογραφήθηκε από τα παιδιά του 1ου Τμήματος του σχολείου μας, με τη βοήθεια της δασκάλας τους, στο πλαίσιο του φετινού μας Προγράμματος Φιλαναγνωσίας και Δημιουργικής Γραφής. Ευχαριστούμε την αγαπημένη εικονογράφο Νίκη Λεωνίδου που ζωγράφισε το τριαντάφυλλο των παιδιών, όπως της το ζήτησαν όταν επισκέφθηκε το σχολείο μας!
Ας γίνουμε όλοι προστάτες της φύσης και ας βοηθήσουμε ως εθελοντές και ως υποστηρικτές τους ανθρώπους που το κάνουν συστηματικά, προσφέροντας έργο πραγματικά αξιοθαύμαστο.
Η ιστορία του 2ου Τμήματος και του Τμήματος Ένταξης έχει τίτλο “Ο πειρατής και ο Βαγγέλης” και μπορείτε να την απολαύσετε εδώ.
Η κυρία Νίκη Λεωνίδου ενώ ζωγραφίζει το τριαντάφυλλο και τον Πειρατή μας.



















































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































