Αρχείο κατηγορίας: εργασίες
2 Απριλίου, Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου
Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου, την ημέρα που γεννήθηκε ο μεγάλος Δανός παραμυθάς Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Την καθιέρωσε η Διεθνής Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα (International Board on Books for Young People – ΙΒΒΥ) το 1966. Από τότε, κάθε χρόνο, ένα διαφορετικό εθνικό τμήμα της οργάνωσης αυτής ετοιμάζει ένα μήνυμα και μια αφίσα που διανέμονται σε όλο τον κόσμο, με σκοπό να τονίσουν την αξία των βιβλίων και της ανάγνωσης και να ενθαρρύνουν τη διεθνή συνεργασία για την ανάπτυξη και τη διάδοση της λογοτεχνίας για παιδιά και νέους.
Το 2022, υπεύθυνο για το υλικό του εορτασμού είναι το Τμήμα του Καναδά. Το μήνυμα γράφτηκε από τον πολυβραβευμένο συγγραφέα Richard Van Camp. Η αφίσα φιλοτεχνήθηκε από την επίσης πολυβραβευμένη εικονογράφο και συγγραφέα Julie Flett. Σε όλες τις χώρες, τα παιδιά, οι συγγραφείς, οι εικονογράφοι, οι μεταφραστές, οι βιβλιοθηκονόμοι, οι εκδότες και οι εκπαιδευτικοί γιορτάζουν την παγκόσμια αυτή ημέρα με διάφορες εκδηλώσεις σε σχολεία, βιβλιοθήκες, βιβλιοπωλεία, πλατείες και άλλους χώρους, δείχνοντας έτσι την αγάπη και το ενδιαφέρον τους για τα βιβλία και το διάβασμα.
Στην Ελλάδα, όπως κάθε χρόνο, το Ελληνικό Τμήμα της ΙΒΒΥ – Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου φρόντισε να μεταφραστεί το μήνυμα στα ελληνικά από τη Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου και παροτρύνει τους φορείς που ενδιαφέρονται για τα παιδιά και τα βιβλία να συμβάλουν στον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Παιδικού Βιβλίου.
Οι ιστορίες είναι φτερά που σε βοηθούν να πετάς ψηλά κάθε μέρα.
Richard Van Camp (Καναδάς)
Οι ιστορίες είναι φτερά που σε βοηθούν να πετάς ψηλά κάθε μέρα. Το διάβασμα είναι ελευθερία.
Το διάβασμα είναι ανάσα. Το διάβασμα σ’ αφήνει να βλέπεις τον κόσμο με τρόπο διαφορετικό και σε καλεί σε κόσμους που δε θα θέλεις ποτέ να τους αποχωριστείς.
Το διάβασμα επιτρέπει στο πνεύμα σου να ονειρεύεται. Λένε ότι τα βιβλία είναι φίλοι για όλη μας τη ζωή και συμφωνώ.
Το ιδανικό δικό σου σύμπαν πλαταίνει όταν διαβάζεις.
Οι ιστορίες είναι φτερά που σε βοηθούν να πετάς ψηλά κάθε μέρα, βρες, λοιπόν, τα βιβλία που μιλούν στο πνεύμα σου, στην καρδιά σου, στο μυαλό σου.
Τα βιβλία είναι γιατρικά. Θεραπεύουν. Καθησυχάζουν. Εμπνέουν. Διδάσκουν. Ας ευγνωμονούμε τους παραμυθάδες, τους αναγνώστες και τους ακροατές.
Ας ευγνωμονούμε τα βιβλία.
Είναι φάρμακα για έναν καλύτερο, φωτεινότερο κόσμο.
Βιβλία στην τάξη μας διαβάζουμε πολύ συχνά. Για να τιμήσουμε αυτή τη μέρα, κάναμε και κάτι πιο προσωπικό, γράψαμε και εικονογραφήσαμε το δικό του ο καθένας και η καθεμιά βιβλίο, σε συνεργασία με τις δασκάλες μας. Ήταν μια εμπειρία απολαυστική!
Είδαμε στην πράξη πως κάθε συγγραφέας εκφράζει την προσωπικότητα και τα ενδιαφέροντά του, τα συναισθήματα και τις γνώσεις του μέσα από τα βιβλία του.
Τα θέματα που μας απασχόλησαν μας έδωσαν την ευκαιρία να αναζητήσουμε τις πηγές της έμπνευσης γύρω μας και μέσα μας…
Η διαδικασία “έκδοσης” των δικών μας χειροποίητων βιβλίων είναι ακόμη σε εξέλιξη και έγινε αγαπημένη ασχολία της καθημερινότητας, που προκαλεί συνεχώς νέες ανακαλύψεις για τις δυνατότητες και τις αναζητήσεις μας, αλλά και ευκαιρίες για συνεργασία και επικοινωνία με τους πλέον δημιουργικούς τρόπους.
Μιλήσαμε για το πως συνεργάζονται οι άνθρωποι του βιβλίου ώστε να προκύψει το τελικό επιθυμητό αποτέλεσμα και γνωρίσαμε λίγο περισσότερο τους δημιουργούς ενός βιβλίου που το θέμα του συνδέεται με την άσχημη επικαιρότητα που ζούμε εδώ και δύο μήνες. Τίτλος του “Ο Αντίλ έχει πατρίδα” και μπορείτε να το ακούσετε εδώ.
Οι υπέροχες εικόνες της εικονογράφου του βιβλίου Κατερίνας Βερούτσου μας ενέπνευσαν να φτιάξουμε κι εμείς τις δικές μας, πλαισιώνοντας με το δικό μας τρόπο την ιστορία του μικρού πρόσφυγα.
Μάθαμε πως οι καλλιτέχνες μπορούν να εργάζονται με πολλούς τρόπους για την εικονογράφηση ενός βιβλίου: με τον κλασικό τρόπο του ζωγράφου, τα χρώματα και τα πινέλα τους, αλλά και με τη μέθοδο του κολλάζ, τη ζωγραφική σε υπολογιστή και πολλά άλλα. Αυτό που πάντα, ωστόσο, αξιοποιούν στην τέχνη τους, ο καθένας και η καθεμιά με το δικό του μοναδικό τρόπο, όπως και όλοι οι άνθρωποι σε ό,τι και να κάνουν, είναι η φωνή της καρδιάς τους.
Είδαμε πως από ένα βιβλίο μπορεί να ξεκινήσουν πολλά ταξίδια στον κόσμο της δημιουργίας, της έκφρασης, της τέχνης, της γνώσης, της συνεργασίας. Συμμαθητές και φίλοι μας από άλλο σχολείο, για παράδειγμα, προχώρησαν την έμπνευση της συγγραφέα και της εικονογράφου του βιβλίου παρακάτων και έφτιαξαν με τις δασκάλες τους “Το αλφαβητάρι του Αντίλ”, που μπορείτε να απολαύσετε εδώ:
Το βιβλίο και η φιλαναγνωσία στην τάξη μας είναι πάντα παρόντα, με όλους τους τρόπους. Και το ταξίδι συνεχίζεται…Αφιερώνουμε σε όλους τους ανθρώπους του βιβλίου, δημιουργούς, βιβλιοπώλες και αναγνώστες, αλλά και στους γονείς και σε όλους τους αγαπημένους μας ανθρώπους που επιλέγουν να μας φέρουν σε επαφή με το βιβλίο και το μαγευτικό του κόσμο από μωρά, την αφίσα που δημιουργήσαμε συνεργατικά.
Να είμαστε πάντα όλοι καλά, για να δημιουργούμε και να απολαμβάνουμε ωραία βιβλία! Και του χρόνου!
Ας παίξουμε με ομαδικές δημιουργίες του Μάρτη!
Μπορείτε να παίξετε με τις δημιουργίες σας σε παζλ! Αν χρειάζεστε βοήθεια μπορείτε να πατήσετε την εικόνα
ώστε να εμφανιστεί ολόκληρη η εικόνα κάτω αριστερά ή το φαντασματάκι
ώστε να εμφανιστεί η σκιά της! Ακόμη μπορείτε να αλλάξετε τον αριθμό των κομματιών του παζλ πατώντας πάνω στις τελίτσες ![]()
Η Ειρήνη με τα περιστεράκια της!
Τι κουβαλάει το περιστέρι της Ειρήνης;
Μ όπως Μάρτης
Τα χεράκια μας!
Αυτά και πολλά άλλα παζλ όπως και άλλα ψηφιακά παιχνίδια μπορείτε να βρείτε στον πίνακα δραστηριοτήτων της ιστοσελίδας μας! εδώ Προσοχή όμως! Δεν ξεχνιόμαστε παίζοντας στον υπολογιστή! Μόνο μισή ώρα στην οθόνη και ξανά στα πραγματικά μας παιχνίδια!
Και ένα παιχνίδι παρατήρησης! Πατήστε εδώ για να παίξετε!
https://www.liveworksheets.com/nv2994008av
Καλή διασκέδαση!
Γιορτάζοντας την 25η Μαρτίου 1821…
Η 25η Μαρτίου 1821 είναι μία από τις δύο μεγάλες εθνικές μας γιορτές, αλλά και μεγάλη θρησκευτική γιορτή, αφού γιορτάζουμε ταυτόχρονα τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Ο εορτασμός άρχισε στο σχολείο μας μία εβδομάδα πριν. Μιλήσαμε για την ιστορία εκείνων των χρόνων, είδαμε σχετικό εποπτικό υλικό, ακούσαμε μουσική και τραγούδια, διαβάσαμε βιβλία με ποιήματα, παραδόσεις και ιστορικά γεγονότα της εποχής, δημιουργήσαμε τους δικούς μας πίνακες ζωγραφικής εμπνεόμενοι από έργα σπουδαίων ζωγράφων, Ελλήνων και ξένων, που αποτύπωσαν στιγμές του Απελευθωτικού Αγώνα των Ελλήνων μετά από 400 ολόκληρα χρόνια σκλαβιάς.
Μάθαμε για τη ζωή των ηρώων και των ηρωίδων αλλά και όλων των απλών ανθρώπων σαν κι εμάς που ενώθηκαν και αγωνίστηκαν για να έχουμε εμείς σήμερα την πατρίδα μας ελεύθερη και δημοκρατική, μια χώρα στολίδι στον κόσμο. Μάθαμε και για τους Φιλέλληνες, η συμβολή των οποίων υπήρξε πολύ σημαντική για την έκβαση του Αγώνα των Ελλήνων. Ακούστε εδώ ένα υπέροχο ποίημα ενός από αυτούς τους Φιλέλληνες, που ακούσαμε και στην τάξη μας και συγκινηθήκαμε πολύ. Είναι ο “Ύμνος στην Ελλάδα” σε ποίηση Frederic Mistral, μουσική Σταμάτη Χατζηευσταθίου και απαγγελία από το Σταύρο Ζαλμά.
Οι εορταστικές μας δραστηριότητες ολοκληρώθηκαν με τη γιορτή μας, με την ανάγνωση του υπέροχου βιβλίου της Ευγενίας Φακίνου “Τα Ελληνάκια”, με χορούς και τραγούδια, όπως το παραδοσιακό “12 Ευζωνάκια”, ο “Θούριος” του Ρήγα Φεραίου και το “Να ‘τανε το 21” των Σταύρου Κουγιουμτζή και Σώτιας Τσώτου.
Χρόνια πολλά στην Ελλάδα μας και σε όσες και όσους γιορτάζουν το όνομά τους, Ευαγγελίες και Ευάγγελους. Και του χρόνου με υγεία, με αγάπη, με ειρήνη και προκοπή!
Γράφοντας τα δικά μας ποιήματα…
Το 1999, η 21η Μαρτίου ανακηρύχθηκε από την UNESCO Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, ύστερα από πρόταση του συγγραφέα Βασίλη Βασιλικού. Το σκεπτικό της απόφασης ανέφερε, μεταξύ άλλων: «Η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης θα ενισχύσει την εικόνα της ποίησης στα ΜΜΕ, ούτως ώστε η ποίηση να μην θεωρείται πλέον άχρηστη τέχνη, αλλά μια τέχνη που βοηθά την κοινωνία να βρει και να ισχυροποιήσει την ταυτότητά της».
Για να γιορτάσουμε σήμερα την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης επιστρατεύσαμε τη φαντασία μας και άλλη μία τέχνη: τη ζωγραφική. Πρώτα ζωγραφίσαμε στο χαρτί μία εικόνα της εποχής που διανύουμε, ή κάτι από την επικαιρότητα που μας απασχολεί. Μετά, επιστρατεύσαμε τις λέξεις και μέσα από διερευνητικές ερωτήσεις, φτιάξαμε τα δικά μας πρωτότυπα ποιήματα. Ήταν μια άσκηση δημιουργικής γραφής που μας έδωσε χαρά και ικανοποίηση. Μάθαμε τι είναι ομοιοκαταληξία σε ένα ποίημα αλλά και τι είναι ελεύθερος στίχος. Συνειδητοποιήσαμε ότι καθένας από μας αποτυπώνει στοιχεία της προσωπικότητάς του στη γραφή του και αυτό είναι που κάνει κάθε ποίημα μοναδικό!
Η μικρή, αυτοσχέδια γιορτή μας για την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης ολοκληρώθηκε με την ανάγνωση όλων των ποιημάτων, που φυσικά καταχειροκροτήθηκαν από ολόκληρη την ομάδα. Όλα τους μοναδικά, όλα υπέροχα! Δεν παραλείψαμε να ακούσουμε μελοποιημένα ποιήματα σπουδαίων ποιητών μας, όπως ο Οδυσσέας Ελύτης, ο Γιάννης Ρίτσος, ο Γιώργος Σεφέρης, ο Νίκος Καββαδίας, ο Νίκος Γκάτσος. Έτσι, προστέθηκε άλλη μία τέχνη στην δημιουργική μας παρέα, η μουσική!
Παρακάτω μπορείτε να απολαύσετε τις ποιητικές μας δημιουργίες. Και του χρόνου!
Μάρτης είναι…
“Μάρτης είναι, τρέλες κάνει. Πότε κλαίει, πότε γελάει”. Και έρχεται φορτωμένος γιορτές και επετείους. Μπήκαμε ήδη στη Σαρακοστή, πλησιάζει η 25η Μαρτίου, διπλή γιορτή, εθνική και του Ευαγγελισμού και έχουμε και την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, στις 21 Μαρτίου.
Εικονογραφήσαμε με πολύ κέφι ένα αγαπημένο ποίημα της Ρίτας Μπούμη – Παπά, μαθαίνοντας ταυτόχρονα πως μπορούμε να χωρίσουμε ένα χαρτί μεγέθους Α3 σε 6 ίσα μέρη:
Ο Μάρτης και η μάνα του
Τον γνωρίζετε το Μάρτη,
τον τρελό και τον αντάρτη;
Ξημερώνει και βραδιάζει
κι εκατό γνώμες αλλάζει.
Βάζει η μάνα του μπουγάδα,
σχοινί δένει στη λιακάδα,
τα σεντόνια της ν’ απλώσει,
μια χαρά να τα στεγνώσει.
Νά που ο Μάρτης μετανιώνει
και τα σύννεφα μαζώνει
και να μάσει η μάνα τρέχει
τα σεντόνια, γιατί βρέχει!
Νά ο ήλιος σε λιγάκι,
φύσηξε το βοριαδάκι,
κι η φτωχή γυναίκα μόνη
τα σεντόνια ξαναπλώνει.
Μια βροντή κι ο ήλιος χάθη
μες στης συννεφιάς τα βάθη,
ρίχνει και χαλάζι τώρα,
ποποπό, τι άγρια μπόρα!
Ώς το βράδυ φορές δέκα
άπλωσε η φτωχή γυναίκα
την μπουγάδα, κι όρκο δίνει
Μάρτη να μην ξαναπλύνει.
Η Άνοιξη γεμίζει τη ζωή μας χρώματα, αρώματα και…έντομα. Έτσι, ξεκινήσαμε να τα γνωρίζουμε καλύτερα και “μεταμορφωθήκαμε” και εμείς σε μερικά από αυτά στις μικρές μας ομάδες.
Καλή Σαρακοστή, με υγεία, ειρήνη, φώτιση και αγάπη!
Πολύ χιόνι στο σχολείο μας!
Εσείς παιδιά όμως μπορείτε να ασχοληθείτε δημιουργικά με εκπαιδευτικές δραστηριότητες που θα βρείτε πατώντας στον πίνακα δραστηριοτήτων της σελίδας μας. Ακόμα μπορείτε να αναρτήσετε φωτογραφίες με ζωγραφιές ή και με τους χιονάνθρωπους που φτιάξατε στον πίνακα αναρτήσεων 2022. Είναι πολύ εύκολο! Αρκεί να πατήσετε πάνω στο σταυρό ή κάνοντας διπλό κλικ πάνω στον πίνακα. Προσοχή! Δεν θέλουμε να φαίνονται τα προσωπάκια μας! Και μην ξεχνάτε να γράφετε το μικρό όνομά σας!
“Η μάνα αρκούδα”
“…Τότε κοιτάχτηκαν στα μάτια κι ο άνθρωπος, αργά, φίλησε το ζώο στη μουσούδα του που έσταζε γάλα.
– Γιατί; τη ρώτησε.
Εκείνη του έγλειψε το πρόσωπο σαν να του ‘λεγε:
– Μπορεί γιατί η αγάπη είναι πιο μεγάλη από μας.
Ύστερα, γύρισε την πλάτη της κι άρχισε να τρέχει προς τη θάλασσα, να κολυμπήσει ως τη μακρινή νησίδα πάγου όπου την περίμεναν τα μικρά της…”.
Το παραπάνω απόσπασμα είναι από το παραμύθι “Η μάνα αρκούδα”, που περιλαμβάνεται στο πολύτιμο βιβλίο της Λίλης Λαμπρέλλη “Η νύχτα του κορακιού” – “Δέκα σκοτεινά παραμύθια με καλό τέλος από την προφορική παράδοση” και κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη, στη σειρά “Κι αν σου μιλώ με Παραμύθια…”.
Δεν είναι όλα τα περιεχόμενα του βιβλίου κατάλληλα για να διαβαστούν σε ή από μικρά παιδιά, αλλά το συγκεκριμένο παραμύθι που μας έρχεται από τον Αρκτικό Κύκλο και τις συλλογές του Ανρί Γκουγκό, μπορεί να διαβαστεί από κάθε άνθρωπο. Να διαβαστεί πολλές φορές. Μέχρι να χωνευτεί και να ριζώσει στις καρδιές.
Το διαβάσαμε στο νηπιαγωγείο. Έσβησα τα φώτα στο χώρο μας, ενώσαμε τα τραπέζια μας για να σχηματιστεί ένα πολύ μακρύ και καθίσαμε όλοι γύρω γύρω, όπως στο Μυστικό Δείπνο. Τους έδειξα το μικρό μωβ βιβλιαράκι, τους εξήγησα ότι δεν έχει εικόνες, δεν έχουν να δουν τίποτα έτοιμο, θα πρέπει να ησυχάσουν πολύ, να ακούσουν προσεκτικά την αφήγηση, να κλείσουν τα μάτια και να κοιτάξουν μέσα τους για να δουν τις εικόνες. Το αφηγήθηκα χωρίς να κοιτάζω το κείμενο, όταν ερωτεύεσαι κάτι με την πρώτη ματιά είναι σαν να το γνωρίζεις χρόνια. Όση ώρα μιλούσα κοιτώντας ένα ένα τα παιδιά στα μάτια, δεν έπεφτε καρφίτσα. Όταν τελείωσα, μετά από μερικά δευτερόλεπτα απόλυτης σιγής, ένα παιδί είπε: “Κυρία, είναι το ωραιότερο παραμύθι που άκουσα ποτέ. Θέλω να το πάρω σπίτι μου”.
Αλλά πως θα γινόταν αυτό; Το μικρό μωβ βιβλιαράκι δεν υπήρχε στη δανειστική μας βιβλιοθήκη. Το παραμύθι της μάνας αρκούδας, όμως, δεν θα μπορούσε πλέον να λείπει από αυτήν. Συμφωνήσαμε να το κάνουμε εμείς, με τον τρόπο μας, βιβλίο παιδικό, ώστε να ενταχθεί στη δανειστική μας βιβλιοθήκη από την επόμενη Παρασκευή. Και εργαστήκαμε παράλληλα με όλα όσα κάναμε και μάθαμε αυτές τις μέρες για τη ζωή στους πόλους. Για την εικονογράφηση ακολουθήσαμε μεικτή τεχνική: ζωγραφιές με μαρκαδόρους σε χαρτί και κολλάζ με διαφορετικά υλικά, χαρτί, χαρτόνι κανσόν, χαρτόνι οντουλέ, χαρτόνι μεταλιζέ, χαρτόνι με ανάγλυφα μοτίβα, χαρτόνι-ουράνιο τόξο, χαρτόνι με εκτυπωμένα μεταλιζέ μοτίβα, αλουμινόχαρτο, λεπτή τσόχα, πλαστικά ματάκια. Στο εξώφυλλο η λέξη “αρκούδα” δεν είναι κολλημένη. Κάθε της γράμμα έχει στερεωθεί με χαρτοταινία και μπορεί να ξεκολλήσει. Τα γράμματα μπορούν να μπερδευτούν και να ξαναφτιάξουν την “αρκούδα”. Ή μπορεί να αποφασίσουμε ότι θα αλλάξουμε τη βασική ηρωίδα του παραμυθιού και στη θέση της θα μπει μια άλλη λέξη, ένα άλλο πλάσμα, που θα ταιριάζει στο σταθερό τίτλο “Η μάνα”.
Μοιραζόμαστε το δημιούργημά μας μαζί σας με πολλή αγάπη και με ένα τεράστιο ευχαριστώ στην υπέροχη Λίλη Λαμπρέλλη, τη συγγραφέα του. Γιατί η ζωή, ακόμη και στην καθημερινότητά μας, είναι ένα θαύμα, ένας ανεκτίμητος θησαυρός, όταν αποφασίσουμε ότι θα την αντιμετωπίσουμε έτσι. Μπορούμε. Και υπάρχουν δίπλα μας και γύρω μας άνθρωποι που μπορούν να μας οδηγήσουν στο Φως.
Η “Ελπίδα” στο σχολείο μας!
Το σχολείο μας όπως και όλα τα σχολεία της Αττικής και άλλων περιοχών τις χώρας μας έχουν μείνει κλειστά λόγω του χιονιά που έχει και όνομα! “Ελπίδα” είναι το όνομά του!
Εσείς παιδιά όμως μπορείτε να ασχοληθείτε δημιουργικά με εκπαιδευτικές δραστηριότητες που θα βρείτε πατώντας στον πίνακα δραστηριοτήτων της σελίδας μας. Ακόμα μπορείτε να αναρτήσετε φωτογραφίες με ζωγραφιές ή και με τους χιονάνθρωπους που φτιάξατε στον πίνακα αναρτήσεων 2022. Είναι πολύ εύκολο! Αρκεί να πατήσετε πάνω στο σταυρό ή κάνοντας διπλό κλικ πάνω στον πίνακα. Προσοχή! Δεν θέλουμε να φαίνονται τα προσωπάκια μας! Και μην ξεχνάτε να γράφετε το όνομά σας!
Ακολουθώντας το Αστέρι των Χριστουγέννων
Ο Δεκέμβριος του 2021 μας χάρισε μια πολύ χαρούμενη και περιπετειώδη πορεία προς την πιο αγαπημένη για τα παιδιά γιορτή του χρόνου, τα Χριστούγεννα. Η τάξη και οι καρδιές μας προετοιμάστηκαν και στολίστηκαν αναλόγως και κάθε μέρα στο σχολείο μας είχε και κάτι καινούργιο να μάθουμε, να νιώσουμε, να δημιουργήσουμε. Φωτεινά αστέρια στο δρόμο μας, εκτός από το υπέρλαμπρο Αστέρι της Γέννησης, βιβλία ξεχωριστά κι αγαπημένα.
Ξεκινήσαμε το ταξίδι μας με μία “χορταστική” στάση σε δύο υπέροχα μουσεία, το Μουσείο Παιχνιδιών Μπενάκη στο Παλαιό Φάληρο και τη Μόνιμη Έκθεση Παιχνιδιών της Συλλογής του Χρήστου Μπουλώτη, στη Λήμνο. Τα βιβλία που μας κράτησαν συντροφιά και μας ενέπνευσαν για να φτιάξουμε τις δικές μας δημιουργίες ήταν το “Ένας αρκούδος μια φορά” και “Η επανάσταση των παλιών παιχνιδιών”. Περάσαμε καταπληκτικά διαβάζοντάς τα και παίζοντας, δημιουργώντας, αυτοσχεδιάζοντας μαζί τους! Ακόμη και στις μικρές μας ομάδες “μεταμορφωθήκαμε” σε παιχνίδια και…παρασύραμε και την κυρία Κατερίνα των Αγγλικών σε όλες μας τις παιχνιδοζαβολιές…
Στο προεόρτιο ταξίδι μας κάναμε και καινούργιες γνωριμίες, με σούπερ ήρωες ξεχωριστούς, που μας βοήθησαν να καταλάβουμε και να νιώσουμε καλύτερα το νόημα των Χριστουγέννων, όπως “Ο φίλος μου ο Άλφι” και η Νιφάδα και ο Σκουφάκης. Κάναμε και μια…βουτιά στο χρόνο, “Μια βόλτα στα βυζαντινά χρόνια”, για να ανακαλύψουμε τις απαρχές της χριστιανικής θρησκείας, να θυμηθούμε ότι τα Χριστούγεννα δεν είναι μόνο η εποχή των δώρων, των γλυκών και των διακοπών, αλλά έχουν και μια άλλη αξία, ένα πιο βαθύ και ουσιαστικό νόημα για τη ζωή μας, αν δώσουμε στον εαυτό μας το χρόνο και την απαραίτητη γαλήνη ώστε να το αφουγκραστούμε και να το υιοθετήσουμε με τα λόγια και τις πράξεις μας.
Η 20η Δεκέμβρη ήταν μια ξεχωριστή μέρα, που μας έκανε πολύ χαρούμενους! Μα πόσοι καλικάντζαροι μπορούν να χωρέσουν σ’ ένα σχολείο; Μας επισκέφθηκε η υπέροχη, αηδονόλαλη αφηγήτρια Παναγιώτα Κολοκυθά με τον Παραμυθοπλάστη της και κατάφεραν να μας πασπαλίσουν με το αλευράκι της ζωής και της φαντασίας, με ευχές αστεράτες, κάλαντα και ήχους γιορτινούς, χριστουγεννιάτικες μυρωδιές και παραδόσεις και να κάνουν τη μέρα μας αξέχαστη, πολλαπλασιάζοντας το Φως της Αγάπης! Χίλια ευχαριστούμε!
Κι επειδή Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά χωρίς γράμμα στον Άγιο Βασίλη δεν γίνονται και δεν έχουν τη γλυκιά αγωνία και προσμονή που μας κάνουν όλους παιδιά, προετοιμαστήκαμε αναλόγως. Μόνο που βρεθήκαμε πρόσωπο με πρόσωπο με δύο εκπλήξεις: “Ο Άγιος Βασίλης ήρθε αλλιώς” και λάβαμε και ένα “Γράμμα από τον Άγιο Βασίλη”.
Ευχόμαστε από καρδιάς Καλά Χριστούγεννα, Χρόνια Πολλά με όλα τα Καλά και δίνουμε υπόσχεση ότι θα βάλουμε τα δυνατά μας έτσι ώστε το 2022 να είναι μια πραγματικά Καλύτερη και Φωτεινότερη Χρονιά για όλους μας!










































































































































































































