Με αφορμή τον άστατο καιρό της εποχής θελήσαμε να κάνουμε το δικό μας μετεωρολογικό δελτίο.Έτσι τα παιδιά ενθαρρύνονται να πάρουν τον λόγο και να γίνουν τηλεπαρουσιαστές .
“Ο καιρός σήμερα στην θήβα είναισυννεφιασμένος,το βράδυ όμως θα βρέξει .
Αύριο θα έχουμε ήλιο με λίγα σύννεφα.Το απόγευμα ίσως βρέξει στην Θεσσαλονίκη.
Τα παιδιά το διασκέδασαν πάρα πολύ ενώ ακόμη και τα πιο συνεσταλμένα πήραν τον λόγο.
Με τον ερχομό του Οκτώβρη αφήνουμε τον Σεπτέμβρη που μοιάζει με καλοκαιράκι και μπαίνουμε επίσημα στο φθινόπωρο προάγγελο του χειμώνα.Μια βόλτα να κάνει κανείς θα διαπιστώσει το ταλέντο της φύσης που επέλεξε αυτά τα χρυσοκίτρινα χρώματα για να βάψει ένα τεράστιο γήινο καμβά.
Ο Οκτώβριος είναι κατεξοχήν μήνας της σποράς ,γι αυτό ονομάζεται Σπαρτός ,Σποριάς και Σπαρτιάτης.Το πιο σημαντικό δώρο του Οκτώβρη στους γεωργούς είναι οι πολλές βροχές εξού και το όνομα Βροχάρης που του αποδίδεται.Οι βροχές του θεωρούνται ευλογία Θεού για την σπορά γι αυτό ο λαός μας λέει”Οκτώβρη και δεν έσπειρες ,οκτώ σακιά δεν γέμισες.”
Τα παιδιά φέρνουν εικόνες του Φθινοπώρου και συζητάμε για τα χρώματα των φύλλων :κίτρινα,πράσινα,καφέ.Κάποια δέντρα ρίχνουν τα φύλλα τους (φυλλοβόλα) και κάποια όχι (αειθαλή)
Φέρνουν φύλλα σε διάφορα σχήματα ,χρώματα.μεγέθη.Ομαδοποιούν τα φύλλα ανάλογα με το σχήμα,το χρώμα ,το μέγεθος .Σειροθετούν από το μικρότερο στο μεγαλύτερο.
Κάνουν με κολάζ το δέντρο του Φθινοπώρου.Ζωγραφίζουν με πινέλα και χρώματα τον δικό τους πίνακα ζωγραφικής.
Φέρνουμε σπόρους και τους φυτεύουμε σε γλάστρες.Συζητάμε για το μέγεθος και το χρώμα τους και για όσα χειάζεται για να μεγαλώσει ένα φυτό.Φως,νερό ,αέρας .Αναλαμβάνουν σε ομάδες να τα φροντίζουν και να παρακολουθούν την ανάπτυξη τους.Βάζουν σε σειρά εικόνες που περιγράφουν την εξέλιξη ενός σπόρου.
Γνωρίζουμε τα βασικά μέρη του υπολογιστή(οθόνη,ποντίκι.πληκτρολόγιο)αν και στα περισσότερα παιδιά είναι γνωστά . Αναγνωρίζουν τα γράμματα υπάρχουν στο όνομα τους.Παρουσιάζουμε το λογισμικό tux paint και προσπαθούν να ζωγραφίσουν ένα φθινοπωρινό δέντρο.
Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα των ταχυδρομείων μιλήσαμε για τον τρόπο που επικοινωνούσαμε παλιά, όταν δεν υπήρχαν ούτε τηλέφωνα ούτε κινητά.
Προβληματιστήκαμε για το πώς μπορούσαν να μάθουν τα νέα των συγγενών τους ή πως τους ενημερώναν για διάφορα γεγονότα.Αφού τα παιδιά δεν μπορούσαν να απαντήσουν είπαμε ότι έγραφαν γράμματα τα οποία τα πήγαιναν στο ταχυδρομείο.Έγραφαν το όνομα και την διεύθυνση και έβαζαν επάνω γραμματόσημα.Αφού είδαμε γραμματόσημα διαφόρων εποχών αποφασίσαμε να φτάξουμε κι εμείς τα δικά μας.Στην συνέχεια τα κολήσαμε σ΄εναν φάκελο και μέσα βάλαμε ένα γράμμα ή μία ζωγραφιά για ένα αγαπημένο μας πρόσωπο.Τον μπαμπά ,την μαμά τον παππού ή την γιαγιά.
Έγραψαν το όνομα τους και σε ποιόν το στέλνουν.
Στο γράμμα τα παιδιά μου υπαγόρευαν τι θέλουν να γράψουν.Κάποια αντέγραφαν από καρτέλες αναφοράς.
“Μαμά και μπαμπά σας αγαπώ πολύ.”
“‘Παππού σε περιμένω να έρθεις.”
Έχοντας μαζέψει αρκετά σταφύλια αποφασίσαμε να δούμε πως γίνεται ο μούστος και να τα πατήσουμε στην αυλή του σχολείου μας.Τα παιδιά το διασκέδασαν πάρα πολύ .
Τελειώνοντας η εβδομάδα και αφού έχουμε μάθει αρκετά πράγματα σχετικά με τον τρύγο αποφασίσαμε να επισκεφτούμε έναν αμπελώνα της περιοχής για να δούμε από κοντά από που παίρνουμε τα σταφύλια και να μιμηθούμε τους μεγάλους στο μάζεμα των σταφυλιών.Έτσι συζητήσαμε για το πως θα πάμε και τι θά πάρουμε μαζί μας.Είπαμε ότι θα πάμε με το λεωφορείο και ορίσαμε κανόνες που έβγαλαν τα ίδια τα παιδιά όπως:
Φοράμε ζώνες ασφαλείας.
Δεν σηκωνόμαστε από την θέση μας.
Δεν φωνάζουμε δυνατά.
Δεν μαλώνουμε μεταξύ μας.
Είπαμε ότι θα πάρουμε μαζί μας φωτογραφική μηχανή και καλαθάκια για να μαζέψουμε σταφύλια.
Τέλος διαβάσαμε τον μύθο του Αισώπου “Η αλεπού και τα σταφύλια”Συζητήσαμε για την σημασία του μύθου και την παροιμία που βγαίνει από αυτόν.
“΄Οσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια”.
Τα παιδιά ζωγράφισαν εικόνες από τον μύθο του Αισώπου.
Τα παιδιά περίμεναν με αγωνία την ώρα που θα ξεκινήσουμε.Μπήκαν στο λεωφορείο και όπως είχαμε πει έβαλαν τις ζώνες τους.Κοιτούσαν έξω με μεγάλο ενδιαφέρον .Πλησιάζοντας στο αμπέλι είδαμε το κανάλι του Μόρνου ενώ τα παιδιά φώναζαν:”ποτάμι..ποτάμι”.”Εξηγήσαμε ότι από εκεί παίρνουμε το νερό που χρησιμοποιούμε.
Μόλις φτάσαμε ενθουσιάστηκαν με το τοπίο και χωρίς να χάσουν χρόνο έτρεξαν κατά μήκος του αμπελώνα.Άρχισαν να μαζεύουν σταφύλια και να τα βάζουν στα καλαθάκια τους.Μάζευαν και φύλλα μικρά και μεγάλα.Παράλληλα συζητούσαν μεταξύ τους για το χρώμα (κόκκινα , άσπρα)το μέγεθος ενώ κάποια δοκίμαζαν και σχολίαζαν την γεύση τους.Παρατήρησαν ότι τα άσπρα ήταν πιο γλυκά από τα κόκκινα.
Όταν τελείωσαν καθίσαμε όλοι μαζί και συζητήσαμε για όλα όσα είδαμε.Προσέξαμε ότι τα σταφύλια δεν είναι πάνω σε ψηλά δέντρα αλλά σε χαμηλά κλήματα και ότι δεν έχουν κορμό χοντρό όπως τα άλλα δέντρα .
Αφού τελειώσαμε και καθώς ετοιμαζόμασταν να φύγουμε είδαμε δίπλα ένα χωράφι με βαμβάκι.Ο ενθουσιασμός των παιδιών ήταν μεγάλος,αφού το παρομοίαζαν με τούφες χιονιού. Έτσι βρήκαμε την ευκαιρία να το δούμε από κοντά.Τα παιδιά έτρεξαν και άρχισαν να βάζουν στο καλαθάκι τους όσο περισσότερα άνθη βαμβακιού μπορούσαν.Είδανε τα σποράκια που υπήρχαν μέσα και καταλάβανε πως γίνεται η σπορά τους.
Έτσι ενθουσιασμένοι και γεμάτοι από τον καθαρό αέρα που είχε εκεί επιστρέψαμε στο σχολείο όπου είχαμε πολλά να πούμε και να κάνουμε
ε.
Τα παιδιά δοκιμάζουν νόστιμα μουστοκούλουρα που έφερε ένας φίλος τους στο σχολείο.Τους άρεσαν τόσο πολύ που δεν έμεινε ούτε ένα.
Παίζουν ένα ψυχοκινητικό παιχνίδι όπου αναπαριστούν το πάτημα των σταφυλιών,ενώ παράλληλα εξοικειώνονται με την αρίθμηση
από το ένα έως το δέκα και την χωροχρονική ένοια μέσα έξω.
Τυπώνουν με φελλό το δικό τους σταφύλι.
Τα παιδιά αφού παρατηρήσαν πίνακες με θέμα τον τρύγο έγιναν ζωγράφοι και δημιούργησαν τους δικούς τους πίνακες στούς οποίους έδωσαν και ένα όνομα.”Το μάζεμα των σταφυλιών”.”Το καράβι του Διόνυσου”.
Μέσα στο πλαίσιο του προγράματος της διατροφής μία από τις προτάσεις των παιδιών ήταν να γυμναστούμε γιατί έκτός από σωστή διατροφή απαραίτητη για την σωστή ανάπτυξη του σώματος μας είναι η άσκηση.Ετσι αποφασίσαμε να καλέσουμε στο νηπιαγωγείο μας μια γυμνάστρια .Τα παιδιά ανυπομονούσαν πότε θα έρθει να την γνωρίσουν.Όταν ήρθε αφού είπε το όνομα της ρώτησε τα ονόματα όλων των παιδιών και τους μιλησε για το πόσο σημαντικό είναι να γυμναζόμαστε από τώρα και μέχρι να μεγαλώσουμε για να έχουμε γερό σώμα.
Και η γυμναστική ξεκινάει!
Στο τέλος συζητήσανε αν τους άρεσε και επειδή ήταν καλοί αθλητές τους κέρασε σοκολατάκια !
Την ευχαριστήσαμε πολύ για όλα .
