GFEP: Geo Future Excellence Programme

Το φθινόπωρο του 2016 πραγματοποιήσαμε μία μικρή έρευνα για τους τρόπους μετακίνησης των μαθητών προς το σχολείο, το πρωί, και από αυτό, το μεσημέρι.

Όντας πειραματικό, το σχολείο μας έχει μαθητές από όλη την πόλη του Ηρακλείου, αλλά και αρκετούς από τα περίχωρά της ή και από άλλες κωμοπόλεις του νομού. Μια επιπλέον ιδιαιτερότητα αποτελεί το γεγονός ότι το σχολείο είναι απομακρυσμένο στη δυτική πλευρά της πόλης, στο λόφο του Εσταυρωμένου, περιοχή που δεν είναι πυκνά δομημένη και χαρακτηρίζεται κυρίως από τα κτίρια και τις εγκαταστάσεις του Τ.Ε.Ι. Κρήτης.

Εξαιτίας των παραπάνω, η μετακίνηση των μαθητών δεν είναι μια απλή υπόθεση περπατήματος, ούτε και ποδηλάτου (ας όψονται οι ανηφόρες, η στενότητα των δρόμων και η οδηγική συμπεριφορά των ενηλίκων), και μπορεί να αφορά αρκετά χιλιόμετρα καθημερινά. Έτσι η χρησιμοποίηση κάποιου μεταφορικού μέσου, δημόσιου ή ιδιωτικού, είναι απαραίτητη για το σύνολο σχεδόν των μαθητών, με την εξαίρεση των ελάχιστων που διαμένουν στη γειτονιά του σχολείου.

Με πρωτοβουλία των Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων των συστεγαζόμενων Πειραματικών σχολείων, Γυμνασίου και Λυκείου, λειτουργεί κάθε χρόνο η λεγόμενη «ειδική διαδρομή», ένα αστικό λεωφορείο που διασχίζει την πόλη το πρωί (από τις 07:15) μαζεύοντας μαθητές προς το σχολείο, και το μεσημέρι (στις 14:10) αντίστροφα. Εν συντομία η διαδρομή του έχει ως εξής: Αεροδρόμιο – Ικάρου – Εθν. Αντιστάσεως – Μπεντεβή – Κνωσού – Αη Γιάννης / “SATO” – Κακριδή – Ερυθραίας – Φωτάκη – Παπαναστασίου – Εθνομαρτύρων – Ακροπόλεως – Πλ. Σινάνη – Ιωνίας – Γ. Παπανδρέου – Α. Παπανδρέου – Ιερολοχιτών – Παναγίτσα (περί τις 07:35) – Ατλαντίδος – Α. Παπανδρέου – Στρυμώνος – Παύλου Μελά / Δειλινά – 62 Μαρτύρων – Γιόφυρος – ΤΕΙ – Πειραματικά Σχολεία.

Ειδική Διαδρομή για τα Πειραματικά Σχολεία

Η έρευνά μας πραγματοποιήθηκε με επώνυμο ηλεκτρονικό ερωτηματολόγιο για όλους τους φοιτούντες το σχολικό έτος 2016-17 μαθητές (206 συνολικά). Σε κάθε μαθητή και μαθήτρια στείλαμε ηλεμήνυμα στις διευθύνσεις του σχολικού και του προσωπικού του ηλεταχυδρομείου με εξατομικευμένη διεύθυνση όπου θα έβρισκε τις ερωτήσεις με προσυμπληρωμένο τον αριθμό μητρώου του (κλειδί για τα δεδομένα μας) και το ονοματεπώνυμό του.

Το ηλεμήνυμα προς κάθε μαθητή/τρια

Στη συνέχεια, παρακολουθήσαμε το ρυθμό υποβολής των απαντήσεων και φροντίσαμε να υπενθυμίζουμε  την αναγκαιότητά τους, καταφέρνοντας μέσα σε 4 περίπου εβδομάδες να συλλέξουμε όλες τις απαντήσεις. Ο υπεύθυνος του προγράμματος κ. Γεωργιάδης, έκανε τα δεδομένα ανώνυμα, αφού συμπλήρωσε και μερικά επιπλέον χαρακτηριστικά, ενδιαφέροντα για την έρευνά μας, όπως η περιοχή κατοικίας των μαθητών. Η εμπιστευτικότητα των απαντήσεων ήταν εξαρχής ιδιαίτερο μέλημά μας, και μόνο ο κ. Γεωργιάδης είχε πρόσβαση στις απαντήσεις, όσο αυτές ήταν επώνυμες.

Η κατανομή του τόπου κατοικίας των μαθητών του σχολείου μας αποτυπώνεται στο παρακάτω διάγραμμα:

Τόπος κατοικίας των μαθητών/τριών

Οι δύο ερωτήσεις επιλογής με τις υποψήφιες απαντήσεις ήταν:

1. Πώς μετακινείσαι προς το σχολείο το πρωί, κατά κύριο λόγο;

• Με φέρνουν οι γονείς μου ή άλλοι ενήλικες με δικό τους μεταφορικό μέσο
• Με το λεωφορείο της «ειδικής διαδρομής»
• Με αστικό λεωφορείο κανονικής γραμμής
• Με συνδυασμό δύο αστικών κανονικών γραμμών
• Με αστικό, και μετά με την «ειδική διαδρομή»
• Με λεωφορείο του υπεραστικού ΚΤΕΛ, και μετά με αστικό
• Με λεωφορείο του υπεραστικού ΚΤΕΛ, και μετά με την «ειδική διαδρομή»
• Με τα πόδια
• Με δικό μου μοτοποδήλατο – μηχανάκι
• Με το ποδήλατό μου

2. Πώς μετακινείσαι από το σχολείο το μεσημέρι, κατά κύριο λόγο;

• Με παίρνουν οι γονείς μου ή άλλοι ενήλικες με δικό τους μεταφορικό μέσο
• Με το λεωφορείο της «ειδικής διαδρομής»
• Με αστικό λεωφορείο κανονικής γραμμής
• Με συνδυασμό δύο αστικών κανονικών γραμμών
• Με την «ειδική διαδρομή», και μετά με αστικό
• Με αστικό και μετά με λεωφορείο του υπεραστικού ΚΤΕΛ
• Με την «ειδική διαδρομή» και μετά με λεωφορείο του υπεραστικού ΚΤΕΛ
• Με λεωφορείο του υπεραστικού ΚΤΕΛ που περνάει από το σχολείο
• Με τα πόδια
• Με δικό μου μοτοποδήλατο – μηχανάκι
• Με το ποδήλατό μου

Πρωινή μετακίνηση προς το σχολείο

Η έρευνά μας έδειξε αυτό που και με γυμνό μάτι παρατηρούμε κάθε πρωί και στις δύο εισόδους του σχολείου. Πάνω από 7 στους 10 μαθητές μεταφέρονται στο σχολείο από τους γονείς τους ή άλλους ενήλικες με Ι.Χ. μεταφορικό μέσο· χωρίς μάλιστα να μετριάζεται αυτό στις μεγαλύτερες ηλικίες /τάξεις. Μόλις 2 στους 10 χρησιμοποιούν δημόσιο μεταφορικό μέσο, ενώ με το λεωφορείο της ειδικής διαδρομής μεταφέρεται μόλις το 8,7% των μαθητών! 5 μόλις μαθητές έρχονται με τα πόδια στο σχολείο, και ένας με ποδήλατο!

Μεσημεριανή αποχώρηση των μαθητών

Καθώς η ώρα που σχολούν οι μαθητές είναι εργάσιμη για τους γονείς, θα περίμενε κανείς οι μαθητές να φεύγουν από το σχολείο με κάποιο μέσο μαζικής μεταφοράς. Παραταύτα, 4 στους 10 από αυτούς φεύγουν και πάλι με Ι.Χ. μεταφορικό μέσο των γονέων τους ή άλλων ενηλίκων που στριμώχνονται στο δρόμο μπροστά στο σχολείο και στο χώρο στάθμευσης στο πίσω μέρος του. Το 35% των μαθητών παίρνουν αστική συγκοινωνία, ενώ ένα 16%, διπλάσιοι σχεδόν από το πρωί, χρησιμοποιούν το αστικό λεωφορείο της ειδικής διαδρομής. Αξιοσημείωτο ότι οι 5 πρωινοί περιπατητές γίνονται 17 (το 8%) το μεσημέρι, συμπεριλαμβανομένων κάποιων μαθητών που πηγαίνουν στις κοντινές δουλειές των γονέων τους.

Τελειώνουμε τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής, λέγοντας ότι δεν παρατηρήσαμε ιδιαίτερη συσχέτιση του τρόπου μεταφοράς ούτε με το φύλο ή την τάξη των μαθητών, αλλά ούτε και με την περιοχή από την οποία έρχονται.

Αν χρειαζόταν να αναφέρουμε ένα και μόνο συμπέρασμα αυτό θα ήταν η αναγκαιότητα λήψης μέτρων για τη ρύθμιση της κυκλοφορίας τόσο στον δρόμο μπροστά στη δυτική -κύρια- είσοδο, την οδό Γιάννη Κορνάρου, δηλαδή, όσο και στον ανατολικό χώρο στάθμευσης στην πίσω πλευρά του σχολείου.

Να αναφέρουμε ακόμη ότι η έρευνά μας δεν συμπεριέλαβε τους μαθητές του Πειραματικού Γυμνασίου, ούτε τους εργαζόμενους του κτιριακού συγκροτήματος, καθηγητές και λοιπό προσωπικό των δύο σχολείων και τους εργαζόμενους του Περιφερειακού Επιμορφωτικού Κέντρου Ηρακλείου.

Στα 3 αυτά χρόνια μάθαμε πολλά πράγματα για τα Ανοιχτά Δεδομένα. Έτσι, παραθέτουμε με τη σειρά μας και εμείς, ως ανοιχτά δεδομένα τις απαντήσεις των μαθητών στην έρευνά μας, ανωνύμως, και συμπληρωμένος με τα χαρακτηριστικά της τάξης, του φύλου και της περιοχής κατοικίας καθενός.

Ομάδα GFEP 2016-2017

Η περιοχή του Εσταυρωμένου (ή Τ.Ε.Ι.) βρίσκεται δυτικά και περίπου τρία χιλιόμετρα μακριά από το κέντρο της πόλης του Ηρακλείου. Το όνομα της προέρχεται από την εκκλησία της περιοχής την εκκλησία του Εσταυρωμένου, όπου γιορτάζει στις 14 Σεπτεμβρίου. Περιέχει επίσης το Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Κρήτης και για αυτό το λόγο ονομάζετε άλλος και παροχή των Τ.Ε.Ι.

Στη μικρή κοινωνία του Εσταυρωμένου κατοικούν περίπου 2.000 κάτοικοι, όπου αποτελούνται από οικογένειες, ηλικιωμένους κατοίκους και πολλούς φοιτητές, λόγο των σχολών του Τ.Ε.Ι. Ακόμη η περιοχή διαθέτει το 52^ο Δημοτικό Σχολειό Ηρακλείου, ένα 61^ο νηπιαγωγείο, το Πρότυπο Πειραματικό Γυμνάσιο Ηρακλείου, καθώς και το Πρότυπο Πειραματικό Γενικό Λύκειο Ηρακλείου.

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΚΡΗΤΗΣ

Το T.E.I Κρήτης ιδρύθηκε το 1983 με σκοπό να παρέχει τεχνολογική εκπαίδευση στους φοιτητές της Ελλάδας. Σήμερα φοιτούν περισσότεροι από 15.000 φοιτητές και εργάζονται 350 εκπαιδευτικοί. Περιλαμβάνει τέσσερις σχολές με είκοσι τμήματα. Οι κεντρικές εγκαταστάσεις βρίσκονται στο Ηράκλειο ενώ παραρτήματα υπάρχουν στα Χανιά, το Ρέθυμνο, την Ιεράπετρα, τον Άγιο Νικόλαο και την Σητεία. Υπάρχουν ακόμη και οι φοιτητικές εστίες του Τ.Ε.Ι.

Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ ΠΑΛΙΟΤΕΡΑ

Οι πρώτοι κάτοικοι τις περιοχής ήταν πρόσφυγες από την Μικρασιάτικη Καταστροφή (1922) όπου πήραν τμήματα της περιοχής από τους Τούρκους που κατοικούσαν μέχρι τότε στη περιοχή. Αρχικά τα κομμάτια γης ανήκαν σε 2-3 βασικούς ιδιοκτήτες και έπειτα πλύθηκαν και σε άλλους κατοίκους, των ποιων οι απόγονοι ζουν στην περιοχή μέχρι σήμερα.

Παλιότερα επίσης στον χώρο του γυμνάσιου και του λυκείου –που αλληλοστεγάζονται- λειτουργούσε ως ακαδημία τον εκπαιδευτικών γι το δημοτικό σχολείο.

ΚΡΙΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

Κατοικώ στη περιοχή του Εσταυρωμένου από όταν γεννήθηκα. Δεν παραπονέθηκα ποτέ, από όσο θυμάμαι για κάτι το οποίο αφορά την γειτονία μου. Όταν ήμουν μικρότερη τα ηλιόλουστα απογεύματα και τις μέρες του καλοκαιριού κατέβαινα στο δρόμο και έπαιζα με τα παιδία της περιοχής και ήταν πολύ ευχάριστο για όλους. Τα ερωτήματα που τέθηκαν στο ερωτηματολόγιο δεν με απασχόλησαν ποτέ εκτός από τώρα. Νομίζω ότι είναι καλό που εμφανίστηκαν διότι θα πρέπει ως κάτοικοι να γνωρίζουμε και κάποια λειτουργικά στοιχεία της περιοχής μας.

Ξεκινώντας από την ασφάλεια της περιοχής των Τ.Ε.Ι θα ήθελα να τονίσω ότι δεν υπάρχουν συχνά κρούσματα από κλοπές και ότι είναι σχετικά μια ασφαλής περιοχή στο χάρτη του Ηρακλείου. Επίσης μπορώ να τονίσω ότι όλοι οι φοιτητές της περιοχής είναι φιλική και ευγενικοί και μπορεί κανείς να κάνει εύκολα γνωριμίες. Σε ότι αφορά το θέμα του να περπατά κανείς το βράδυ μόνος, δεν έχει μεγάλη διαφορά από μια άλλοι φυσιολογική περιοχή αφού δεν πιστεύω ότι φοβάται κανείς τόσο στην περιοχή όσο και σε οιαδήποτε παρόμοια. Επιπλέον είναι σημαντικό πλεονέκτημα το ότι υπάρχουν φωτά σε όλη σχεδόν την περιοχή κατά τη διάκια της νύχτας.

Συνεχίζοντας θα ήθελα να αναφέρω την έλλειψη πεζοδρομίων αλλά και την όχι τόσο καλή ρυμοτομία στα Τ.Ε.Ι. ο σχηματισμός της περιοχής όπως και όλου του Ηρακλείου δεν έχει ένα πρωταρχικό σχέδιο από όσο ξέρω. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην υπάρχει εύκολη πρόσβαση σε κάποια μέρη όπως και να μην υπάρχουν οι απαραίτητες για τους πεζούς υποδομές (π.χ. πεζοδρόμια). Επίσης με το να μην υπάρχουν καθορισμένες θέσεις στάθμευσης είναι πιθανό να μην είναι εύκολο να φτάσει ένα όχημα όταν υπάρξει έκτακτη ανάγκη.

Ένα σημαντικό μειονέκτημα που έχει η περιοχή των Τ.Ε.Ι είναι ότι είναι ότι δεν διαθέτη χώρους και υποδομές για τους κατοίκους με ειδικές ανάγκες αλλά και για τους ποδηλάτες. Θα ήθελα να τονίσω ότι υπάρχει υπεροχή στους οδηγούς σε αντίθεση με του ποδηλάτες και τους ανθρώπους με αναπηρία, κάτι το οποίο είναι κατά στην οικολογική συνείδηση και στην προσπάθεια ενός υγιέστερου και φιλικού προς όλους περιβάλλοντος.

Τα σπίτια στον εσταυρωμένο αντιμετωπίζουν συχνά μικρής ή μεγαλύτερης διάρκειας διακοπές ρεύματος κάτι το οποίο δεν είναι ευχάριστο για τους κατοίκους. Ακόμη ένα σοβαρό πρόβλημα είναι ότι δεν διαθέτει η περιοχή σωστό σύστημα όμβριων υδάτων. Συχνά παρατηρούμε σε περιπτώσεις μεγάλης βροχής ή καταιγίδας ότι δεν υπάρχει άμεση απαλλαγή του νερού που έχει ο δρόμος μετά το φαινόμενο. Το σύστημα αποχέτευσης της περιοχής είναι σχετικά καλό αφού υπάρχει η σύνδεση με τον βιολογικό καθαρισμό, όποτε δεν έχουμε ιδιαίτερο πρόβλημα σε αυτόν το τομέα. Παρόμοια κατάσταση επικρατεί και στο σύστημα ύδρευσης αφού από όσο ξέρω δεν υπάρχει πρόβλημα με την ποιότητα του νερού που τρέχουν οι βρύσες των σπιτιών των κατοίκων.

Οι σχέσεις μεταξύ των γειτόνων σε κάθε μικρή γειτονία των Τ.Ε.Ι έχουν διάφορες όψεις, όπως και όλες οι γειτονίες. Υπάρχουν γείτονες που έχουν άριστες σχέσεις μεταξύ τους και άλλοι πάλι που δεν μπορούν να συνεργαστούν και να συνυπάρξουν μαζί. Σε αυτό βεβαία έχει βοηθήσει η δημιουργία ενός συλλόγου που λειτουργεί στην περιοχή του Εσταυρωμένου. Έτσι μπορούν όλοι να απασχολούνται και να συμμετέχουν τις δράσεις της γειτονιάς.

Περπατώντας στους δρόμους του Εσταυρωμένου θα παρατηρήσεις κοιτώντας προς την θάλασσα ότι φαίνετε όλο το Ηράκλειο από ψιλά. Αυτό το στοιχείο είναι το πιο όμορφο που μπορείς να δεις, διότι δεν θα έλεγα ότι η περιοχή αυτή είναι πιο όμορφη εφόσον δεν περιέχει πολύ πράσινο -εκτός από τα πιο ψηλά υψομετρικά σημεία της- καθώς και μερικά σκουπίδια στις γωνίες των δρόμων. Όμως δεν είναι ποτέ αρνητική μια βόλτα στην περιοχή γύρο από τα Τ.Ε.Ι που υπάρχουν πολλοί άνθρωποι της περιοχής λόγο των καφετεριών.

Ο Εσταυρωμένος έχει γενικά μια καθαρή ατμόσφαιρα αφού βρίσκεται ψηλά σε σχέση με το υπόλοιπο Ηράκλειο και δέχεται καθημερινά πολύ καθαρό αέρα. Επίσης δέχεται μια ικανοποιητική ποσότητα φωτός, αφού δεν υπάρχουν πάρα πολλές πολυκατοικίες κοντά η μια με την άλλη.

Ο Εσταυρωμένος θεωρείτε μια φοιτητική περιοχή, επόμενος δεν απαιτεί κανείς να υπάρχει πλήρης ησυχία στην περιοχή. Κατά τη γνώμη μου θα μπορούσε να υπάρχει περισσότερη φασαρία. Άρα θα έλεγα ότι η φασαρία είναι ανεκτή και δεν αποτελεί και πολύ μεγάλο πρόβλημα για τους κατοίκους.

Για να φτάσει κανείς στα Τ.Ε.Ι μπορεί να πάρει το αστικό λεωφορείο ή και κάποιο ταξί, αν δεν έχει ο ίδιος κάποιο μεταφορικό μέσω. Και αφού όπως προανέφερα ο Εσταυρωμένος είναι μια φοιτητική περιοχή το λεωφορείο περνάει συχνά. Θα μπορούσε βεβαία να περνάει και συχνότερα το καλοκαίρι και τα σαββατοκύριακα.

Θα ήθελα να κλείσω λέγοντας σας ότι το να μένει κανείς στην περιοχή του Εσταυρωμένου-Τ.Ε.Ι είναι πολύ ωραία γιατί έχει πολλές παροχές να προσφέρει . Δεν θα άλλαζα εύκολα το μέρος που μένω στο Ηράκλειο αφού θα είναι για έμενα μια αλλαγή που δεν θα αντιμετώπιζα εύκολα.

Πηγές

• teicrete.gr
• wikipedia.org
• συγγενείς
• βιωματικές εμπορίες

Η φωτογραφία τραβήχτηκε στις 4/5 και ώρα 7:45 με το προσωπικό μου κινητό τηλέφωνο.

Μένω στην περιοχή <<Νέος Κόσμος>> του Ηρακλείου Κρήτης. Σύμφωνα με το διαχωρισμό τον οποίο κάναμε στην πόλη μας, η περιοχή μου δεν είναι καμία από τις δεκαεννέα περιοχές. Από μια έρευνα όμως που έκανα στο διαδίκτυο έβγαλα το συμπέρασμα πως η περιοχή Νέος κόσμος είναι ενιαία με την περιοχή Δειλινά. Επομένως αν κάποιος με ρωτούσε σε ποια περιοχή εκ των δεκαεννέα διαμένω θα δήλωνα πως διαμένω στην περιοχή <<Δειλινά-Θέρισσος>>.

Η περιοχή μου είναι μια σχετικά σύγχρονη περιοχή και αρκετά καινούρια. Δεν υπάρχει κάποιο μεμονωμένο ιστορικό γεγονός που να συνέβη εδώ. Οι περισσότεροι κάτοικοι ήρθαν να εγκατασταθούν στην περιοχή τις τελευταίες δεκαετίες. Αυτό καθιστά την περιοχή με χαμηλό μέσο όρο ηλικίας. Σημαντικότερο έργο είναι η έξοδος για την εθνική που δημιουργήθηκε πρόσφατα καθώς και οι σχολές του ΟΑΕΔ.

Ένα από τα κύρια πλεονεκτήματα της περιοχής είναι οι υπηρεσίες που αυτή προσφέρει. Υπάρχουν σχεδόν όλων των ειδών τα μαγαζιά και τα κτίρια που μπορεί να έχει κάποιος ανάγκη. Η κοντινή απόσταση αυτών από τις οικίες των πολιτών καθιστούν εύκολη την πρόσβαση έτσι ώστε να εξυπηρετούνται όλοι όσο το δυνατόν καλύτερα. Βρίσκεται αρκετά κοντά στη λεωφόρο 62 Μαρτύρων η οποία είναι μία από τις κύριες οδούς της πόλης, έτσι όλη η περιοχή έχει άμεση πρόσβαση στα μέσα μαζικής μεταφοράς και το κέντρο.

Η είσοδος και έξοδος από την εθνική οδό δίνει τη δυνατότητα στους κατοίκους να φεύγουν εκτός πόλη πολύ εύκολα χωρίς να χρειάζεται να σπαταλούν χρόνο περνώντας από άλλη έξοδο.

Το στοιχεί που λείπει από όλη την περιοχή είναι το πράσινο καθώς και η έλλειψη κάποιου πάρκου στο οποίο θα μπορούσαν τα παιδιά να παίζουν. Αυτό καθιστά την περιοχή μη ιδανική για γονείς με μικρά παιδιά καθώς και γι αυτούς οι οποίοι επιθυμούν μία οικία κοντά στη ύπαιθρο.

Επίσης παρά τα σύγχρονα έργα που έχουν γίνει για να ανοιχτεί δρόμος προς την εθνική, σπανίζουν τα πεζοδρόμια, κάνοντας τη ζωή όσων κινούνται με τα πόδια καθώς και των ατόμων με ειδικές ανάγκες δύσκολη.

Επίσης μεγάλο μειονέκτημα της περιοχής αποτελεί η ασφάλεια. Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις κατά τις οποίες έχουν γίνει στις γύρω γειτονίες κλοπές από οικίες, ανθρώπους και παιδία. Επίσης, κατά καιρούς διεξάγονται μεμονωμένα περιστατικά πυρκαγιών σε οχήματα ή και θάνατοι. Σε όλο το εύρος της περιοχής υπάρχουν αλλοδαποί κάτοικοι τους οποίους οι γηγενείς υποπτεύονται για τα όσα έχουν συμβεί στην περιοχή χωρίς όμως να έχουν βάσιμες αποδείξεις. Τέλος η αυξημένη κίνηση λόγω της εξόδου από την εθνική έχει δημιουργήσει αρκετά τροχαία ατυχήματα τον τελευταίο καιρό.

Ανέκαθεν απασχολούσε τους κατοίκους η ηχορρύπανση λόγω του κεντρικού δρόμου από τον οποίο διέρχονται αρκετά αυτοκίνητα τα οποία προκαλούν θόρυβο.

Παρόλο που οι σχολές του ΟΑΕΔ στεγάζονται στο ίδιο κτίριο εδώ και αρκετά χρόνια, δεν υπάρχει κοντά κάποιο μέρος στο οποίο να μπορούν οι φοιτητές να μένουν ή να συνεστιάζονται όπως συμβαίνει στα περισσότερα κτίρια της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Η έλλειψη σχολείου αποτελεί ένα από τα βασικά παράπονα των γονιών οι οποίοι χρειάζεται να ταξιδεύουν αρκετά χιλιόμετρα καθημερινά έτσι ώστε να στέλνουν τα παιδία τους για να μορφωθούν. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι δεν υπάρχει σχολείο καμίας βαθμίδας σε όλη την περιοχή με εξαίρεση ένα νηπιαγωγείο το οποίο σταμάτησε να λειτουργεί αρκετά χρόνια πριν.

Παρόλο που έχω περάσει όλα τα χρόνια της ζωής μου σε αυτή την περιοχή δεν έχω κάποιο συναισθηματικό δέσιμο με αυτήν. Οι άνθρωποι είναι αρκετά φιλικοί και <<ζεστοί>> αλλά η υποδομή της περιοχής δεν έχει πολλά να προσφέρει σε κάποιον. Δε θα σύστηνα σε κανένα να έρθει για να μείνει μόνιμα. Αν ήταν στο χέρι μου, θα έκανα τεράστιες αλλαγές σε όλο το μήκος της περιοχής. Θα την έκανα πιο πράσινη καθώς και αρκετά πιο φιλική προς τα παιδιά και τα άτομα με ειδικές ανάγκες δημιουργώντας πάρκα, πεζοδρόμια και χτίζοντας εστίες για τα παιδιά που παρακολουθούν μαθήματα στις σχολές.

Στις αρχές του 20ού αιώνα η ακτογραμμή της Αμμουδάρας βρισκόταν στο εξωτερικό όριο του υφάλου. Τη δεκαετία του 1950-1960, ξεκίνησε έντονη διάβρωση, όπως αποκαλύπτει ο ύφαλος ο οποίος ξεκινάει από τα ανατολικά του ποταμού Γαζανού, στα 40-50 μέτρα από την ακτογραμμή και, σχεδόν σε μία ευθεία, φτάνει ως το ανατολικό άκρο της Αμμουδάρας, σε απόσταση περίπου 5 μέτρα από την ακτογραμμή. Η διάβρωση αυτή φαίνεται να οφείλεται πρωτίστως σε φυσικούς μηχανισμούς που εντάθηκαν με την έντονη ανάπτυξη της περιοχής και την καταστροφή των θινών στα σύγχρονα χρόνια. Σύμφωνα με ένα μοντέλο το οποίο βρέθηκε κατά την έρευνα του 2003, ο υποθαλάσσιος ύφαλος που βρίσκεται μπροστά από την ακτή είναι δημιούργημα εκτεταμένης διάβρωσης από το 1940 μέχρι και σήμερα, και πιθανότατα είναι η βυθισμένη ακτογραμμή της εποχής εκείνης. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Αμμουδάρα έχει καταγραφεί ως βάλτος, σύμφωνα με μαρτυρίες που χρονολογούνται στις αρχές του 20ού αιώνα, με τους ποταμούς Αλμυρό, Γαζανό, Ξεροπόταμο και Γιόφυρο – από δυτικά προς ανατολικά – να συμβάλλουν σ’ αυτό.           (Πηγή : Νέα Κρήτη)

Σήμερα η Αμμουδάρα αποτελεί μία τουριστική περιοχή που συνορεύει με το Γάζι. Δυστυχώς παρόλο που στην περιοχή αυτή βρίσκεται η ΔΕΗ, αρκετά συχνά γίνονται διακοπές ρεύματος είτε για μικρά ,είτε για μεγάλα χρονικά διαστήματα, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται μερικές αναταράξεις στα προγράμματα των πολιτών. Ένα άλλο μειονέκτημα της περιοχής είναι το οδικό δίκτυο και η ρυμοτομία, η αλήθεια είναι πως ο δήμος δεν ασχολείται όσο θα έπρεπε με την πόλη, δεν φροντίζει τους δρόμους αλλά ούτε και τα εγκαταλειμμένα κτίρια. Επίσης δεν έχει δώσει την παραμικρή σημασία προς τα άτομα με ειδικές ανάγκες αλλά ούτε και στους εποχούμενους.Εκτός αυτόυ υπάρχουν αρκετοί δρομοι μεσα στην Αμμουδάρα που είναι πολύ δύσκολη η πρόσβαση σε αυτούς με κίνδυνο σε περίπτωση ατυχήματος να υπάρχει πρόβλημα στην εισέλευση των άμεσων βοηθειών.

Είναι κρίμα πάντως, διότι η Αμμουδάρα είναι μια πραγματικά πολύ ωραία πόλη, έχει φυσική ομορφιά και αρκετό χώρο για να δημιουργηθούν πάρκα και περισσότεροι χώροι αναψυχής (βιβλιοθήκη προτιμότερα). Έχει ένα ποτάμι το οποι’ο καταλήγει στη θάλασσα και βρίσκεται προς το τέλος της Αμμουδάρας .Εκεί έχει χώρο να κάτσει κάποιος και να ταΐσει τις πάπιες απολαμβάνοντας τη θέα του νερού να κυλά .

Λόγω του γεγονότος πως η Αμμουδάρα είναι τουριστική περιοχή καλοκαίρι επικρατεί ένας μικρός πανικός με τα ξενοδοχεία ,καθώς σχεδόν κάθε βράδυ γίνεται κάποιο πάρτι και η μουσικη αντηχεί σε ολη τη πόλη μεχρι το ξημέρωμα.Αυτό όμως δεν είναι απαραίτητα αρνητικό ,αφού όλοι έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε τα πολύχρωμα πυροτεχνήματα μαζί με τις φωνές των ανθρώπων που καλοπερν΄νε και συνήθως όταν βλέπεις πως οι γύρω σου περνάνε καλά ,φτιάχνει και εσένα η διάθεση σου. Εξάλλου όλοι θέλουμε να είμαστε λιγο ξέγνοιαστοι το καλοκαίρι.

Η πόλη έχει ένα δημοτικό σχολείο ,τέσσερα νηπιαγωγεία (το γυμνάσιο και το λύκειο βρίσκεται στη διπλανή πόλη, το Γάζι), δύο γήπεδα τέννις, τα οποία περιέχονται σε δύο διαφορετικά ξενοδοχεία όμως οποιοσδήποτε μπορεί να ξεκινήσει μαθήματα, δύο αθλητικούς όμιλους (ποδόσφαιρο), ένα σινεμά, ένα waterpark, πολλές καφετέριες και ακόμα πιο πολλά ξενοδοχεία δίπλα στη θάλασσα.

Υπάρχουν πολλά ταξί και ένα αστικό λεωφορείο που περνάει κάθε 15’ το καλοκαίρι και κάθε 30’-35’ τον χειμώνα προς το κέντρο του Ηρακλείου. Επίσης υπάρχει και αστυνομικό τμήμα στη περιοχή, οπότε επικρατεί μια αίσθηση ασφάλειας το περισσότερο τουλάχιστον χρόνο και λέω τον περισσότερο όχι γιατι η Αμμουδάρα είναι επικίνδυνη περιοχή, αλλά επειδή γενικά τα τελευταία χρόνια η εγκληματικότητα εχει αυξηθεί και δεν μπορούμε να είμαστε 100% σίγουροι ασφάλεια μας πουθενά.

Το αγαπημένο μου στοιχείο της περιοχής είναι η τοποθεσία της. Διότι βρίσκεται δίπλα στη θάλασσα και κοντά σε waterpark οπότε το καλοκαίρι μπορείς να πας όποτε θες σε όποιο από τα δύο θες. Επίσης έχει αρκετές καφετερίες και σινεμά για να πας με τους φίλους σου, το ποταμι είναι επίσης κοντά οπότε μπορείς να πας να κάτσεις εκεί και να χαλαρώσεις και είναι και κοντά στο κέντρο. Επιπλέον είναι πολυσύχναστη περιοχή, ειδικά το καλοκαίρι με αποτέλεσμα να έρχεσαι συνεχώς σε επαφ’η με ανθρώπους από όλο τον κόσμο (περίπου).

Παρόλο που σαν περιοχή έχει αρκετά μειονεκτήματα, νομίζω πως κανένα δεν είναι αρκετά ισχυρό ώστε να απωθήσει κάποιον από το να μείνει εδώ. Δηλαδή τα πλεονεκτήματα κατά τη γνώμη μου ξεπερνούν τα μειονεκτήματα, αλλά εξακολουθώ να πιστεύω πως η Αμμουδάραθα μπορούσε να ήταν ακόμα καλύτερα εάν ο δήμος αποφάσιζε να δώσει σημασία στην πόλη.

Από το http://www.domum.gr/el/index.php?about=41&id=329856. Η θέα είναι παρόμοια με αυτή του μπαλκονιού μου.Είναι τραβηγμένη στην περιοχή του Γαζίου.

Στο πλαίσιο του προγράμματος Erasmus+ GFEP, ασχοληθήκαμε κυρίως με την ποιότητα ζωής στην περιοχή που κατοικούμε και συλλέξαμε πληροφορίες μέσω ερωτηματολογίων που μοιράσαμε σε κατοίκους της περιοχής μας. Ως μόνιμος κάτοικος τα τελευταία οχτώ χρόνια στο Τσαλικάκι ανέλαβα να ερευνήσω την συγκεκριμένη περιοχή.

Το Tσαλικάκι, βρίσκεται στα δυτικά της πόλης του Ηρακλείου, ανάμεσα στο Ηράκλειο και στο Γάζι. Είναι οικισμός του Δήμου Μαλεβιζίου που υπάγεται στο νομό Ηρακλείου. Η Αγία Μαρίνα, γνωστή ως Τσαλικάκι αναφέρεται για πρώτη φορά στην απογραφή του 1940 ως Τσαλικάκιον. Ήταν το μετόχι του Τούρκου Αγά Τσαλικάκι. Στις απογραφές του 1881 και του 1900 συμπεριλαμβάνεται στο συλλογικό όνομα Μετόχια, που βρίσκονται γύρω από το Ηράκλειο. Αργότερα μετονομάστηκε Αγία Μαρίνα από την εκκλησία του οικισμού.

Είναι από τους δυναμικότερους και πλέον αναπτυσσόμενους οικισμούς του νομού Ηρακλείου. Έχουν προταθεί ρυθμιστικές και πολεοδομικές μελέτες. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της απογραφής του έτους 1991 έχει πληθυσμό 1049 κατοίκους.

Οι κάτοικοι εκτός από διάφορα άλλα επαγγέλματα ασχολούνται και με τη γεωργία, και την κτηνοτροφία. Κυρίως καλλιεργούν αμπέλια, ελαιόδεντρα και εκτρέφουν αιγοπρόβατα. Κύρια πλουτοπαραγωγική πηγή των κατοίκων όμως είναι ο τουρισμός, λόγω της τουριστικής ανάπτυξης της παραλιακής περιοχής Αμμουδάρας που βρίσκεται βόρεια της Αγίας Μαρίνας. Πραγματοποιούνται διάφορες εκδηλώσεις με μεγάλη απήχηση για όλους τους Ηρακλειώτες το πανηγύρι της Αγίας Μαρίνας και η κοίμηση της Παναγίας τον δεκαπενταύγουστο.

Στο Τσαλικάκι, τα τελευταία χρόνια και λίγο πριν την κρίση είχε παρατηρηθεί πολύ μεγάλη ανάπτυξη. Το σχέδιο οικισμού επεκτάθηκε από την πολεοδομία και τα μέχρι τότε αμπέλια γίνονται οικόπεδα με αποτέλεσμα να ανεγείρονται νέες οικοδομές.

Το Τσαλικάκι επεκτάθηκε κυρίως νότια μέχρι την εθνική οδό Ηρακλείου-Ρεθύμνης. Κάπου εκεί στην οδό Στεφανογιάννη 45 είναι και η δικιά μας μόνιμη κατοικία. Τα περισσότερα σπίτια εδώ γύρω είναι μονοκατοικίες που φαίνεται να κτίστηκαν με άδεια και να ακολούθησαν αυστηρά τους κανόνες της πολεοδομίας. Όμως υπάρχουν και μερικά παλιότερα οικοδομήματα που υπερβαίνουν το επιτρεπτό ύψος, και χωρίς να έχουν αφήσει χώρο για δρόμους με αποτέλεσμα να χαλάνε την αισθητική της περιοχής. Έτσι έχουμε σε κάποια σημεία μεγάλους και φαρδύς δρόμους όπου χαίρεσαι να περπατάς ενώ λίγο μετά οι δρόμοι στενεύουν τόσο που δεν χωράνε μαζί ένα αυτοκίνητο και ένας πεζός. Οι προοπτικές όμως για την οδό Θριάμβου και τη Στεφανογιάννη είναι αρκετά μεγάλες.

Μέσα στο χωριό τα πράγματα δυσκολεύουν περισσότερο. Οι δρόμοι είναι στενοί χωρίς περιθώρια βελτίωσης. Παρατηρούνται ανηφόρες και κατηφόρες με αποτέλεσμα τους χειμερινούς μήνες τα νερά της βροχής να τρέχουν σαν ποτάμια στους δρόμους. Ευτυχώς δεν έχουν παρατηρηθεί πλημμύρες μέχρι τώρα. Το αποχετευτικό σύστημα φαίνεται να λειτουργεί αρκετά καλά μέσα στο Τσαλικάκι ενώ επεκτάθηκε και στην περιοχή μας πριν δυο χρόνια.

Το δίκτυο νερού, δε λειτουργεί και τόσο καλά αφού το νερό κόβεται κατά τους ανοιξιάτικους και θερινούς μήνες ίσως και δυο φορές την εβδομάδα για ολόκληρα εικοσιτετράωρα. Αλίμονο σε αυτούς που δεν έχουν δεξαμενές και περιμένουν από ένα ντεπόζιτο. Βέβαια το νερό δεν το χρησιμοποιούμε για πόσιμο, παρά μόνο για καθαριότητα.

Δυστυχώς δεν υπάρχουν πεζοδρόμια, και η κυκλοφορία από πεζούς, ποδηλάτες, και άτομα με αναπηρίες είναι πολύ δύσκολη. Η συγκοινωνία είναι ανύπαρκτη καθώς τα λεωφορεία περνάνε σπάνια. Δεν υπάρχουν θέσεις στάθμευσης ούτε έχουν προβλέψει όλοι οι κάτοικοι να έχουν το χώρο τους για το μεταφορικό τους μέσον και σταθμεύει όπου μπορεί ο καθένας.

Ο φωτισμός κατά τη διάρκεια της νύκτας είναι ελάχιστος. Σε πολλά σημεία οι στύλοι της ΔΕΗ είναι πολύ μακριά ο ένας από τον άλλο και οι δρόμοι είναι σκοτεινοί, και είναι δύσκολο να περπατήσεις μόνος τα βράδια.

Η περιοχή μας, που είναι λίγο έξω από το Τσαλικάκι, είναι αραιοκατοικημένη, και παρόλο που τα σπίτια έχουν συστήματα συναγερμού και ασφάλειας δεν νιώθουμε καθόλου ασφαλής κατά τη διάρκεια της νύκτας και εφόσον απουσιάζουμε από το σπίτι μας. Έχουν σημειωθεί πάρα πολλά κρούσματα κλοπών, όλα κατά τη διάρκεια της νύκτας και απουσίας των ιδιοκτητών. Δυστυχώς το σπίτι μας δεν αποτελεί εξαίρεση και μάλιστα δυο φορές την ίδια χρονιά. Αποφεύγουμε να απουσιάζουμε πολλές ημέρες, μετά από αυτό.

Η περιοχή έξω από το Τσαλικάκι προσφέρετε για περπάτημα γιατί είναι ήσυχα, αρκετά όμορφα και ασφαλής κατά τη διάρκεια της ημέρας. Όλο και περισσότεροι κάτοικοι βγαίνουν για περπάτημα ή τρέξιμο, μόνοι τους, με παρέες ή με τα κατοικίδιά τους που δεν είναι και λίγα. Κάθε αυλή έχει και το φύλακά της. Παρόλο που δεν υπάρχουν ποδηλατόδρομοι αρκετοί νέοι χρησιμοποιούν το ποδήλατό τους για τις μετακινήσεις τους. Νεαρές μητέρες φέρνουν βόλτα τα παιδιά τους με τα καροτσάκια και η παιδική χαρά κατακλύζει κάθε απόγευμα από παιδικές φωνές. Τα σπίτια είναι τόσο φωτεινά, οι κήποι τα περιτριγυρίζουν και χαίρεσαι να περπατάς και να τα χαζεύεις. Ο αέρας πολύ καθαρός, αφού ακόμα η περιοχή είναι σχεδόν άκτιστη και τα αυτοκίνητα λίγα. Προσπαθούμε να τη διατηρούμε καθαρή, αν και πολλές φορές οι κάδοι ξεχειλίζουν από τα σκουπίδια.

Ένα στολίδι για το Τσαλικάκι εκτός από την εκκλησία της Αγίας Μαρίνας όπου συναθροίζονται οι πιστοί τις Κυριακές και τις άλλες εορτάσιμες ημέρες του έτους, είναι και το δημοτικό Σχολείο. Το προαύλιό του προσφέρεται τόσο για τις καθημερινές συναθροίσεις των νέων της περιοχής, όσο και για εκδηλώσεις, θεατρικές παραστάσεις, μουσικές βραδιές.

Οι κάτοικοι, γνωρίζονται μεταξύ τους, είναι συγγενείς και φίλοι. Σιγά σιγά τους γνωρίζουμε και εμείς. Μέσα στο Τσαλικάκι υπάρχουν όλων των ειδών τα καταστήματα, αρκετά καφενεία γύρω από την κεντρική πλατεία όπου μαζεύεται η νεολαία αλλά άτομα κάθε ηλικίας για να περάσουν ευχάριστα τον ελεύθερο χρόνο τους, ψητοπωλεία, Φαρμακεία κλπ.

Συμπερασματικά, το Τσαλικάκι είναι ένα μεγάλο χωριό με αρκετά προβλήματα, όμως η περιοχή που αναπτύσσεται γύρω από αυτό έχει πολλά όμορφα στοιχεία και έχει προοπτικές εξέλιξης. Θα πρότεινα ανεπιφύλακτα σε γνωστό η φίλο να έρθει να κατοικίσει στην περιοχή μας διότι ενώ είμαστε απόκεντρα, απολαμβάνουμε την ησυχία της περιοχής ενώ πολύ εύκολα και γρήγορα μπορούμε να βρεθούμε στο κέντρο του Ηρακλείου.

Πηγές :

• http://lyk-gaziou.ira.sch.gr/perivallon/gazi/gazi_kavr.htm
• http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%AC%CE%B6%CE%B9_%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85

Φωτογραφία από την ιστοσελίδα του Λυκείου Γαζίου. Έχει τραβηχτει από τους λοφους του Καβροχωριου και ειναι ευδιακριτες μερικες αντιπροσωπευτικες κατοικες της περιοχης.
http://lyk-gaziou.ira.sch.gr/perivallon/gazi/gazi_kavr.htm

Το Γάζι είναι ένα οικιστικό σύνολο στα δυτικά του Ηρακλείου, ανήκει στο δήμο Μαλεβιζίου και αποτελεί την έδρα του. Στις αρχές της δεκαετίας του ‘90 δημιουργήθηκε ο δήμος Γαζίου με τη συνένωση των κοινοτήτων Γαζίου και Καλεσίων. Μετά το 2000 εντάχθηκαν στο δήμο και οι κοινότητες Αχλάδας, Φόδελε και Ρογδιάς. Μεταξύ άλλων στο Γάζι υπάρχουν υπηρεσίες του Δήμου, Δημοτικό σχολείο, Γυμνάσιο, Λύκειο, ΚΕΠ, ΚΑΠΗ, ιατρείο και αγροτικό κτηνιατρείο. Η ονομασία του προέκυψε από τον Γαζανό ποταμό ο οποίος βρίσκεται στα δυτικά της κωμόπολης.

Η Αγία Μαρίνα, γνωστή ως ‘Τσαλικάκι’ αναφέρεται για πρώτη φορά στην απογραφή του 1940 ως ‘Τσαλικάκιον’. Ήταν το μετόχι του Τούρκου Αγά Τσαλικάκι. Στις απογραφές του 1881 και του 1900 συμπεριλαμβάνεται στο συλλογικό όνομα Μετόχια, που βρίσκονται γύρω από το Ηράκλειο. Αργότερα μετονομάστηκε Αγία Μαρίνα από την εκκλησία του οικισμού.

Σχετικά με τον πληθυσμό της περιοχής, υπάρχουν στοιχεία από το 17^ο αιώνα που μαρτυρούν ότι το Μαλεβίζι απαρτιζόταν από 149 κατοίκους ενώ ο οικισμός του Γαζίου μόλις από 5. Στους επόμενους αιώνες ο αριθμός αυτός έμελλε να αυξηθεί και στις αρχές του 20^ου αιώνα η ευρύτερη περιοχή είχε 2739 και το Γάζι 252 κατοίκους. Στις μέρες μας, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της τελευταίας απογραφής του Δ.Δ. Γαζίου του, ο συνολικός πληθυσμός του υπερβαίνει τους 15.000 κατοίκους απ’ τους οποίους το 50,06% είναι άντρες και το 49,94% είναι γυναίκες. Επιπλέον, το 8,3% είναι αλλοδαποί κάτοικοι ενώ το υπόλοιπο 91,7% είναι ντόπιοι.

Όσον αφορά τη γεωγραφική θέση του, ο δήμος του Μαλεβιζίου τοποθετείται στα βορειοδυτικά σύνορα του Ηρακλείου με τον Νομό Ρεθύμνης και αποτελεί το 4,5% της συνολικής έκτασης της Κρήτης. Σε γενικές γραμμές η περιοχή κυμαίνεται στις συντεταγμένες 35°19′30″N και 25°3′52″E. Συνορεύει νότια με τον οικισμό της Τυλίσσου και στα βόρεια βρέχεται από το Κρητικό πέλαγος. Επίσης, βρίσκεται κατά μέσο όρο σε υψόμετρο 30 μέτρων.

Με στοιχεία της απογραφής του πληθυσμού του 1991, το 60,2% της εργασιακής απασχόλησης αφιερώνεται στον τριτογενή τομέα της οικονομίας ενώ στο δευτερογενή το 26,8% και το 12,9% στον πρωτογενή.

Οι γεωργικές εκτάσεις του δήμου που είναι καλλιεργήσιμες φτάνουν τα 21.000 στρέμματα με περίπου το ένα τρίτο από αυτές να αρδεύονται από γεωτρήσεις, πηγάδια και το Γαζανό ποταμό. Οι καλλιέργειες που αναπτύσσονται είναι αυτές των αμπελιών, των ελαιόδεντρων, των λαχανόκηπων και των θερμοκηπίων (κυρίως στο Καβροχώρι). Το υπόλοιπο ένα τρίτο της γης δεν χρησιμοποιείται.Επιπλέον, στο Γάζι λειτουργούν βιοτεχνίες και εργαστήρια διαφόρων ειδών όπως αρτοποιία, βιοτεχνίες πλεχτών και υφαντών, συνεργία αυτοκινήτων, ξυλουργία-επιπλοποιία κ.α.. Ο τουρισμός βρίσκεται πίσω από την ανάπτυξη της περιοχής μια και η ύπαρξη μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων και τουριστικών επιχειρήσεων Α’ και Β’ κατηγορίας που βρίσκονται κυρίως στην Αμμουδάρα προσελκύουν τουρίστες με υψηλά εισοδήματα. Η αμμώδης παραλία μήκους 5 περίπου χλμ δέχεται χιλιάδες τουρίστες τα καλοκαίρια ενώ στο Καβροχώρι επικρατεί η γραφικότητα και ο παραδοσιακός χαρακτήρας του οικισμού.

Ο Δήμος Μαλεβιζίου προωθεί και ενισχύει τις πολιτιστικές δραστηριότητες έχοντας σαν κύριο άξονα τα διάφορα φεστιβάλ που πραγματοποιούνται στο ειδικά τροποποιημένο θέατρο του ποταμού Αλμυρού, στην κεντρική πλατεία και στο θέατρο πίσω από αυτή τα οποία προσελκύουν πολίτες όμορων δήμων. Η θεματολογία των εκδηλώσεων περιλαμβάνει τη λαογραφία, την παράδοση και την προώθηση διαφόρων μορφών τέχνης, παιχνίδια ή μιούζικαλ και λαϊκές ή κρητικές νύχτες. Επίσης, στον οικισμό του Καβροχωρίου διοργανώνεται από το 2007 Παγκρήτιος Διαγωνισμός κρητικής κουζίνας με μεγάλη συμμετοχή από όλο το νησί.

Η περιοχή του Γαζίου παρουσιάζει αρχαιολογικό ενδιαφέρον μια και υπάρχουν ευρήματα της Μινωικής περιόδου αλλά και της Ρωμαϊκής εποχής. Τα πρώτα ευρήματα ανάγονται στο τέλος της Νεολιθικής περιόδου και της Πρωτομινωικής. Για την ανθρώπινη εγκατάσταση στην ευρύτερη περιοχή κάνει λόγο Ο Α. Evans στο έργο του ‘Palace of Minos’. Διάσπαρτα αγγεία της Ελληνιστικής και Ρωμαϊκής περιόδου έχουν βρεθεί κατά καιρούς σε διάφορες περιοχές όπως στους Κουμπέδες και στα Μπαϊρια έθηκαν και 5 ειδώλια θεοτήτων με τα χέρια υψωμένα. Στην ευρύτερη περιοχή εντοπίστηκαν μινωικοί τάφοι οι οποίοι αοέδωσαν διάφορα ευρύματα και σημαντικές σαρκοφάγους. Στο ακροτήρι Σούδα της Αγίας Πελαγίας, ανασκαφές που έγιναν από τους Στ. Αλεξίου και Αλ. Καρέτσου έφεραν στο φώς κατάλοιπα κτισμάτων και κινητών ευρυμάτων μιας πόλης των ιστορικών χρόνων που ο κ. Αλεξίου την ταυτίζει με την αρχαία Απολλωνία. Στην Αρχαιολογική Συλλογή του δήμου εκτίθενται 500 περίπου αρχαία αντικείμενα με το μεγαλύτερο μέρος τους να προέρχεται από τη συλλογή του Ν. Μεταξά. Το σύνολο των ευρημάτων δημιουργεί πράγματι μια καθαρή εικόνα για τον αρχαίο Κρητικό πολιτισμό, με παραδείγματα από όλες σχεδόν τις μορφές της τέχνης, τα οποία χρονολογούνται σε όλες τις περιόδους της ιστορίας της Κρήτης, από το 4000 π.Χ έως τον 2ο αι. μ.Χ.

Στο Μαλεβίζι υπάρχουν πολλές οργανωμένες και βραβευμένες με τη Γαλάζια Σημαία παραλίες η μεγαλύτερη εκ των οποίων είναι αυτή της Αμμουδάρας – Λινοπεραμάτων. Ο επισκέπτης μπορεί επίσης να ακολουθήσει διάφορες πεζοπορικές διαδρομές με κυριότερη αυτή που περνά από το Γωνιανό φαράγγι.

Βιβλιογραφία – πηγές:
http://www.gazi.gov.gr/
http://lyk-gaziou.ira.sch.gr/
http://www.patris.gr/
http://el.wikipedia.org/wiki/
https://www.google.gr/maps/

Με το κινητό μου στις 6:45 π.μ., Δευτέρα 4 Μάη, από την ταράτσα της πολυκατοικίας που μένω.

Μένω στο Γάζι, σε ένα στενό στην αρχή του, όπως ερχόμαστε από το Ηράκλειο. Το Γάζι πήρε το όνομά του από το Γαζανό ποταμό, που βρίσκεται στα δυτικά του. Το Μαλεβίζι, όπου ανήκει διοικητικά ο δήμος Γαζίου, υπάγεται στο Νομό Ηρακλείου και αποτελεί μια από τις επτά επαρχίες του. Τοποθετείται στα βορειοδυτικά σύνορα του Ηρακλείου με τον Νομό Ρεθύμνης και αποτελεί το 4,5% της συνολικής έκτασης της Κρήτης. Στις αρχές της δεκαετίας του 90 δημιουργήθηκε ο δήμος Γαζίου με τη συνένωση των κοινοτήτων Γαζίου και Καλεσίων. Μετά το 2000 εντάχθηκαν στο δήμο και οι κοινότητες Αχλάδας, Φόδελε και Ρογδιάς στα πλαίσια του προγράμματος Ι. Καποδστριας. Επίσης συνορεύει δυτικά με το νομό Ρεθύμνης, ανατολικά με το δήμο Ηρακλείου, νότια με το δήμο Τυλίσσου και στα βόρεια βρέ­χεται από το Κρητικό πέλαγος. Είναι από τους δυναμικότερους και πλέον αναπτυσσόμενους οικισμούς του νομού Ηρακλείου. Η περιοχή του Γαζίου περιλαμβάνει εκτός την Αμμουδάρα και το Καβροχώρι και άλλους οικισμούς. Η Αγία Μαρίνα, γνωστή ως Τσαλικάκι αναφέρεται για πρώτη φορά στην απογραφή του 1940 ως Τσαλικάκιον. Ήταν το μετόχι του Τούρκου Αγά Τσαλικάκι. Στις απογραφές του 1881 και του 1900 συμπεριλαμβάνεται στο συλλογικό όνομα Μετόχια, που βρίσκονται γύρω από το Ηράκλειο. Αργότερα μετονομάστηκε Αγία Μαρίνα από την εκκλησία του οικισμού. Κοντά στο Τσαλικάκι βρίσκεται του Αγάκου το μετόχι το οποίο ανήκε στην περίοδο της Τουρκοκρατίας στον Νουραδίν Αγακάκη και αποτέλεσε καταφύγιο των Οθωμανών κατά την διάρκεια της Κρητικής Επανάστασης του 1897. Ένα άλλο Μετόχι είναι το Μετόχι Κολυβάκι, που βρίσκεται σε μικρή απόσταση στα νότια του Γαζίου, και το οποίο κατακάηκε και ερημώθηκε κατά την Κρητική Επανάσταση του 1866. Ο οικισμός αυτός αναφέρεται στις απογραφές για πρώτη φορά το 1961. Υπάρχουν ακόμα οι Εργατικές Κατοικίες που αποτελούν ένα νέο οικισμό και στοιχεία για την ιστορία του δεν έχουν γίνει γνωστά.

Δυστυχώς, δεν είμαι από τους κατοίκους του Γαζίου που το αγαπούν και το θαυμάζουν διότι δεν επέλεξα να μένω εδώ. Μου φαίνεται αρκετά «χωριό» κυρίως λόγω των κατοίκων σε σχέση με τις υπόλοιπες και πιο κεντρικές περιοχές του Ηρακλείου όπου έμενα όταν ήμουν πιο μικρή. Βέβαια υπάρχουν και χαρακτηριστικά του που μου αρέσουν. Αρχικά ο δρόμος στον οποίο μένω “συνδέει” τον κεντρικό δρόμο του Γαζίου (Ελευθερίου Βενιζέλου) με τον κεντρικό δρόμο της Αμμουδάρας (Ανδρέα Παπανδρέου) στην οποία υπάρχουν όμορφες παραλίες. Η Μακεδονίας επίσης έχει αρκετή ησυχία και είναι σχετικά πρόσφατα φτιαγμένος δρόμος, αρκετά πλατύς, σε σχέση με άλλα στενά του Γαζίου.

Όσον αφορά την υποδομή της περιοχής μου, χωρίς να είμαι ειδική σε αυτό, δεν μπορώ να την χαρακτηρίσω καλή διότι πρόσφατα, όταν αποφάσισαν να φτιάξουν τον δρόμο της Μακεδονίας χρειάστηκε να “πάρουν” τις αυλές πολλών κτηρίων τα οποία ήταν εκτός του σχεδίου πόλης. Επίσης δεν υπάρχει επαρκές δίκτυο όμβριων υδάτων ειδικά στον δρόμο που μένω. Από την άλλη πλευρά βέβαια το σύστημα ύδρευσης και αποχέτευσης είναι καινούριο και περιλαμβάνει όλα τα κτήρια λειτουργώντας έως τώρα αρκετά ικανοποιητικά.

Η ασφάλεια στην περιοχή μου διαφέρει από την ασφάλεια του δικού μου σπιτιού διότι μένω σε πολυκατοικία με συστήματα παρακολούθησης και συναγερμού και νιώθω τυχερή γι αυτό. Δυστυχώς όμως τα κρούσματα κλοπών σε γειτονικά μου σπίτια, ακόμη και σε αυτό που είναι ακριβώς δίπλα, δεν είναι λίγα. Η Μακεδονίας είναι ήσυχος δρόμος και αρκετά τρομακτικός τα βράδια αφού δεν υπάρχει και ο κατάλληλος φωτισμός. Ωστόσο κατά την διάρκεια της μέρας δεν υπάρχουν πράγματα που μπορείς να φοβάσαι στον δρόμο του σπιτιού μου αλλά και σε ολόκληρο το Γάζι. Τα αδέσποτα ζώα είναι ελάχιστα και άστεγοι ή αλλοδαποί δεν υπάρχουν στους δρόμους και δεν αποτελούν ενοχλητικό φαινόμενο. Εδώ θα ήθελα όμως να προσθέσω πως στο Γάζι γίνονται ενέργειες που βοηθάνε τους άπορους κατοίκους και οι ίδιοι οι κάτοικοι στηρίζουμε αυτές.

Τα τελευταία χρόνια ο δήμος έχει ασχοληθεί αρκετά με την δημιουργία χώρων συνάθροισης των κατοίκων και έχει δημιουργήσει παιδικές χαρές και θέατρο, σε εξωτερικό χώρο, για την πραγματοποίηση εκδηλώσεων των σχολείων της περιοχής και όχι μόνο. Επίσης έχει βελτιωθεί ο φωτισμός της περιοχής και ειδικότερα της Αμμουδάρας αφού η χρήση των λαμπτήρων Led όλο και αυξάνεται. Η Μακεδονίας όπως προανέφερα, δυστυχώς, δεν έχει δει καμία τέτοια εξέλιξη ακόμα, όμως ευελπιστώ να γίνει και αυτό.

Ένα πολύ δυσάρεστο γεγονός που υφίσταται στο Γάζι είναι η απουσία ποδηλατοδρόμων καθώς και η συμπεριφορά των εποχούμενων. Έτσι για έναν ποδηλάτη είναι αδύνατον να διασχίσει το Γάζι και αν το επιχειρήσει… καλή του τύχη. Επίσης οι δρόμοι της περιοχής μου δυστυχώς δεν είναι φιλικοί ούτε προς τους ανθρώπους με κάποια αναπηρία καθώς τα πεζοδρόμια δεν είναι επαρκώς κατασκευασμένα και λόγω έλλειψης θέσεων στάθμευσης οι οδηγοί αφήνουν τα οχήματα τους ακόμη και πάνω σε αυτά.

Θα ήταν μεγάλη παράλειψη αν δεν μιλούσα για τις παραλίες της περιοχής μου. Στην Αμμουδάρα που είναι δίπλα στο σπίτι μου, όπως ανέφερα παραπάνω, υπάρχει μια μεγάλη αμμώδης ακτή γύρω στα 6χλμ με παραλίες που έχουν πάρει μπλε σημαία. Είναι οργανωμένες όλες οι παραλίες από ιδιώτες αλλά και από το δήμο και προσφέρουν ποικίλες υπηρεσίες για κάθε ηλικία και γούστο.

Επίσης η Αμμουδάρα, μόνο την ημέρα και την περίοδο του καλοκαιριού βεβαία, αποτελεί μια εξαίρετη επιλογή για περίπατο, βόλτα, χαλάρωση αφού πάνω στον κεντρικό δρόμο υπάρχουν μαγαζιά, καφετέριες και εστιατόρια που καλύπτουν κάθε επιθυμία των κατοίκων αλλά και των πολλών τουριστών που την επισκέπτονται κάθε χρόνο. Η Μακεδονίας πιο συγκεκριμένα , αν και ξεκινάει από αυτό τον κεντρικό δρόμο είναι αρκετά ήσυχος και με πολύ πράσινο δρόμος και αποτελεί την καλύτερη επιλογή για το πρωινό τρέξιμο ή την βόλτα με τον σκύλο μου.

Επίσης θα μπορούσαμε να πούμε πως η ποιότητα ζωής στο Γάζι είναι λίγο καλύτερη απ’ ότι στις πιο κεντρικές περιοχές του Ηρακλείου για τον λόγο ότι δεν είναι τόσο αστική περιοχή και τα καυσαέρια και η κίνηση στους δρόμους δεν είναι καθημερινά προβλήματα των κατοίκων. Υπάρχει αρκετό πράσινο και ο ήλιος μπαίνει άφοβα σε όλα τα σπίτια των κατοίκων κάθε πρωί.

Εν κατακλείδι, το Γάζι μπορεί να μην αποτελεί την περιοχή που θα ήθελα να μείνω όταν μεγαλώσω όμως αν λάβουμε υπόψη την ποιότητα ζωής των κατοίκων, σε σύγκριση με άλλες περιοχές, το Γάζι θα ήταν μια πολύ καλή πρόταση κατοικίας για κάποιον που προτιμάει την πιο ήρεμη, απομονωμένη, χαλαρή ζωή μακριά αλλά συγχρόνως κοντά στην πόλη, στις παραλίες και στο βουνό.

Στη φωτογραφία απεικονίζεται το Καβροχώρι από τη θέα του σπιτιού μου. Τραβήχτηκε σήμερα το πρωί, 4/05/2015

Το Καβροχώρι ανήκει στον Δήμο Μαλεβιζίου της Περιφεριακής ενότητας Ηρακλείου. Βρίσκεται σε υψόμετρο 63 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 35,3061561576 και γεωγραφικό μήκος 25,0444853422 (πηγή: http://buk.gr/el/poli-perioxi/kavrohori). Σήμερα στο χωριό κατοικούν περίπου 600 άτομα. Το θέμα της προέλευσης της ονομασίας παρουσιάζει αμφιλεγόμενες προτάσεις. Η άποψη του Ν. Σταυριανίδη είναι ότι το χωριό αρχικά ονομαζόταν Γαβαλοχώρι από την οικογένεια Γαβαλάδων, σύμφωνα με Εμμ. Λαμπρινάκη η ονομασία προέρχεται από τους καβρούς (καβούρια) στα λιμνάζοντα νερά του Γαζανού ποταμού, μία τρίτη εκδοχή είναι ότι προέρχεται από την οικογένεια Καβρών που κατοικούσε τον οικισμό, ενώ οι κάτοικοι του χωριού υποστηρίζουν ότι προέρχεται από το Καυγαδοχώρι-Καβροχώρι, από τις έριδες μεταξύ των κατοίκων ή των πολεμικών επιχειρήσεων την περίοδο της Ενετοκρατία και της Τουρκοκρατίας. Η συμμετοχή των κατοίκων του χωριού σε μάχες κατά την περίοδο της Ενετοκρατίας, όπως αναφέρει ο ποιητής Μαρίνος Τζάνε Μπουνιαλής (1648), της Τουρκοκρατίας από το 1669 μέχρι και το 1897 και έπειτα κατά τη Γερμανική Κατοχή με τη μάχη στα Ξύπετρα (1944) ήταν αξιοσημείωτη (πηγή: http://kavrochori.weebly.com/iotasigmatauomicronrhoiotaalpha.html, ιστοσελίδα του πολιτιστικού συλλόγου). Αρχαιολογικά ευρήματα έχουν σημειωθεί, επίσης, στην ιστορία του Καβροχωρίου σε έξι διαφορετικά σημεία του χωριού, όπου οι ανασκαφές γυρνούν πίσω έως και το 2100 π.Χ. (πηγή: http://kavrochori.weebly.com/alpharhochialphaiotaomicronlambdaomicrongammaiotaalpha.html, ιστοσελίδα του πολιτιστικού συλλόγου ). Ένα από αυτά τα σημεία αποτελεί ο τόπος κατοικίας μου, καθώς κατά την διάνοιξη των θεμελίων για την κατασκευή του σπιτιού εντοπίστηκε τάφος της Γεωμετρικής περιόδου (1000 π.Χ ) με πλήθος αγγείων (http://kavrochori.blogspot.gr/) .

Σε γενικές γραμμές, η βασική υποδομή της περιοχής δύσκολα μπορεί να χαρακτηριστεί ικανοποιητική. Το Ηλεκτρικό Δίκτυο παρουσιάζει σωστή λειτουργία, όπως και το Δίκτυο Ύδρευσης. Όμως, δεν υπάρχει επαρκής πληροφόρηση από τον Δήμο σχετικά με την ποιότητα του νερού. Είναι πιθανό το νερό να προέρχεται από τη μονάδα αφαλάτωσης του Αλμυρού ποταμού και να είναι αναμεμειγμένο με νερό από δεξαμενές γεωτρήσεων. Δίκτυο Όμβριων Υδάτων δεν υπάρχει, με αποτέλεσμα να παρατηρείται μεγάλη ποσότητα νερού στους δρόμους, σε περιπτώσεις έντονων βροχοπτώσεων. Αναφορικά με το Δίκτυο Αποχέτευσης, έξω από το χωριό δεν υπάρχει αποχετευτικός αγωγός. Επιπλέον, οι δρόμοι είναι αναμφισβήτητα επιζήμιοι για τα αυτοκίνητα. Ακόμη και κατά την κατασκευή νέων δρόμων για την εξάλειψη των προβλημάτων που προκαλούν, δημιουργούνται νέα προβλήματα, καθώς η αποπεράτωση αργεί. Η απουσία τόσο των χώρων στάθμευσης, όσο και των πεζοδρομίων αποτελεί σημαντικό ελάττωμα της περιοχής. Σχετικά με τον νυχτερινό φωτισμό, πολύ συχνά παρατηρούνται καμένες λάμπες και η αντικατάστασή τους αργεί. Ουσιώδες μειονέκτημα αποτελεί, επίσης, το γεγονός ότι η περιοχή δεν είναι φιλική προς τα άτομα με αναπηρία.

Πολλά χαρακτηριστικά του Καβροχωρίου δηλώνουν ότι η ασφάλεια της περιοχής ίσως δεν είναι επαρκής. Η έλλειψη πεζοδρομίων, η ύπαρξη πολλών στροφών και ο μεγάλος αριθμός αδέσποτων καθιστά την κυκλοφορία επικίνδυνη για τους πεζούς, όχι μόνο κατά τη διάρκεια της ημέρας, αλλά και κατά τη διάρκεια της νύχτας, σε συνδυασμό και με την έλλειψη επαρκούς φωτισμού. Ο μεγάλος αριθμός κλοπών που έχουν σημειωθεί στην περιοχή καθιστά αναγκαία την τοποθέτηση συστήματος συναγερμού στα σπίτια, κυρίως για τις περιπτώσεις στις οποίες η οικογένεια απουσιάζει από το σπίτι, αλλά και κατά τη διάρκεια της νύχτας. Επιπρόσθετα, η πρόσβαση στο χωριό για περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης είναι αρκετά δύσκολη, όχι μόνο λόγω της μεγάλης απόστασης από το κέντρο της πόλης, αλλά και εξαιτίας της κατασκευής των δρόμων.

Παρά τα πολυάριθμα ελαττώματα της περιοχής όσον αφορά την βασική υποδομή και την ασφάλεια, το Καβροχώρι παρέχει την ιδανική ποιότητα ζωής στους κατοίκους της. Πιο συγκεκριμένα, προσφέρει άμεση επαφή με ένα υγιές και ευχάριστο περιβάλλον κοντά στη φύση. Επιπλέον, η απομάκρυνση των κατοίκων από τους θορύβους της πόλης ενισχύει την ψυχική τους ηρεμία, σε καθημερινή βάση. Η θέα ενός τοπίου που περιλαμβάνει ταυτόχρονα θάλασσα και βουνά είναι μοναδική. Αδιαμφισβήτητα το χαρακτηριστικό που καθιστά την περιοχή ξεχωριστή είναι η παρουσία ενός ποταμού που δίνει την αίσθηση στον επισκέπτη ότι έχει βρεθεί σε ένα εντελώς διαφορετικό μέρος. Μάλιστα, ο δρόμος που οδηγεί εκεί, ο οποίος συχνά επιλέγεται από διάφορες ομάδες ανθρώπων για πεζοπορία, είναι αρκετά επιμελημένος και ασφαλής. Μονοπάτια σε διάφορα σημεία του πεζοπορικού δρόμου οδηγούν σε διαφορετικά τοπία που συναρπάζουν τον επισκέπτη. Το πλεονέκτημα της γεωγραφικής θέσης του χωριού προσφέρει καθαρό αέρα και αρκετή πρόσβαση του ηλίου. Παράλληλα, οι δρόμοι του Καβροχωρίου κρίνονται ικανοποιητικά καθαροί. Ωστόσο, δεν επιτρέπουν την μετακίνηση μέσω ποδηλάτου, καθώς επίσης, δεν είναι ακόμα πλήρως κατάλληλοι και για τα οχήματα, λόγω των συνεχόμενων έργων που πραγματοποιούνται, όπως έχει προαναφερθεί. Ακόμα, τα δρομολόγια των λεωφορείων, αν και εφαρμόζονται πιστά είναι σχετικά αραιά. Όσον αφορά τις σχέσεις μεταξύ των γειτόνων, αυτές φαίνεται να είναι φιλικές, όπως συνηθίζεται στα χωριά. Ως μία μικρή κοινότητα, το Καβροχώρι φέρνει κοντά τους κατοίκους της, καθώς υπάρχει ενεργός πολιτιστικός σύλλογος που διοργανώνει κοινωνικές εκδηλώσεις στις οποίες όλοι οι κάτοικοι έχουν την ευκαιρία να συμμετέχουν. Τέτοιες είναι η προβολή ταινιών στην πλατεία του χωριού, η ύπαρξη θεατρικής ομάδας, η οργάνωση πεζοποριών στο ποτάμι και η παραδοσιακή γιορτή του Κλείδωνα.

Σε γενικές γραμμές, αν και τίθεται αναγκαίο να πραγματοποιηθούν πολλά έργα για τη βελτίωση της περιοχής, το Καβροχώρι προσφέρει, χωρίς αμφιβολία, ένα υψηλό επίπεδο ζωής στους κατοίκους του, καθώς και τη δυνατότητα απόλαυσης μίας ατμόσφαιρας που μόνο λίγες περιοχές διαθέτουν.

;;;

Η περιοχή στην οποία κατοικώ ονομάζεται «Αμμουδάρα». Βρίσκεται στα δυτικά (βορειοδυτικά) προάστια του Ηρακλείου Κρήτης. Δημοτικά δεν ανήκει στο Ηράκλειο. Είναι μέρος του Δήμου Μαλεβιζίου. Γι’ αυτό συνήθως τη συναντάμε ως «Αμμουδάρα Γαζίου».

Είναι μία περιοχή παραθαλάσσια και το κύριο χαρακτηριστικό της είναι ο τουρισμός. Διαθέτει πληθώρα ξενοδοχείων, χώρων αναψυχής-διασκέδασης, τουριστικών καταστημάτων και το κυριότερο, μεγάλη παραλιακή έκταση. Υπάρχουν πολλές παραλίες με διάφορους χώρους όπου κάποιος μπορεί από το να απολαύσει έναν καφέ ή να χαλαρώσει σε μία ξαπλώστρα, μέχρι το να συμμετέχει σε beach party και να δοκιμάσει κάποιο καλοκαιρινό extreme sport.

Κάθε χρόνο δέχεται επίσκεψη από χιλιάδες τουρίστες, διαφόρων εθνικοτήτων, οι οποίοι είναι η αιτία για την οικονομική ευημερία της περιοχής κατά την καλοκαιρινή περίοδο. Οι άνθρωποι αυτοί διαμένουν στα υπάρχοντα ξενοδοχεία και δωμάτια και έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν την καλοκαιρινή τουριστική πλευρά του τόπου μας. Συμμετέχουν σε διάφορες δραστηριότητες και συνήθως φεύγουν ευχαριστημένοι.

Ας μιλήσουμε τώρα για την περιοχή, χωρίζοντας την ανάλυσή της σε τρία μέρη. Πόσο βιώσιμη είναι; Είναι ικανοποιητική η ποιότητα ζωής που παρέχει; Εξετάζοντας και αξιολογώντας κάποιους παράγοντες, μπορούμε να καταλήξουμε σε κάποια συμπεράσματα.

Αρχικά, το κυριότερο κριτήριο για τον χαρακτηρισμό μίας περιοχής είναι η βασική υποδομή:

-Το δίκτυο ύδρευσης και η ποιότητα νερού θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μέτρια. Η ποιότητα είναι αρκετά καλή, αλλά το καλοκαίρι, λόγω του τουρισμού, η ποσότητα είναι περιορισμένη, με αποτέλεσμα σε κάποια σπίτια να μην έχουν επαρκή παροχή νερού.

-Το ηλεκτρικό δίκτυο στην περιοχή είναι αρκετά καλό. Υπάρχει τροφοδότηση των οικιών με ρεύμα 24 ώρες το24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα, με σπάνιες διακοπές ρεύματος κυρίως κάτω από ακραίες καιρικές συνθήκες.

-Το δίκτυο αποχέτευσης είναι πολύ καλό. Δεν δημιουργεί προβλήματα στους κατοίκους της περιοχής.

-Το δίκτυο όμβριων υδάτων είναι πολύ φτωχό. Το χειμώνα δημιουργούνται αρκετά προβλήματα στη διάβαση των οχημάτων, εξαιτίας των αυξημένων βροχοπτώσεων.

-Το οδικό δίκτυο είναι μέτριο. Υπάρχουν αρκετά ψεγάδια και ελαττώματα στους δρόμους.

-Τα πεζοδρόμια είναι επαρκή και σε σχετικά καλή κατάσταση. Δεν δυσκολεύουν τους πεζούς.

-Οι θέσεις στάθμευσης είναι αρκετά επαρκείς. Υπάρχουν διάφοροι χώροι στους οποίους κάποιος θα μπορούσε να παρκάρει χωρίς κανένα κόστος.

-Ο νυχτερινός φωτισμός είναι κάτι στο οποίο η περιοχή αυτή υστερεί. Υπάρχουν λάμπες σε αρκετά σημεία, χωρίς όμως να λειτουργούν. Για μεγάλα χρονικά διαστήματα δεν επισκευάζονται.

-Η φιλικότητά της προς τα άτομα με αναπηρίες θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μέτρια.

Στη συνέχεια, ας εξετάσουμε την ασφάλεια στην περιοχή:

-Κάποιος που κυκλοφορεί πεζός κατά τη διάρκεια της ημέρας αισθάνεται αρκετά ασφαλής. Δεν υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος για να φοβάται για την ασφάλειά του. Μόνο το ότι υπάρχουν πολλά αδέσποτα ζώα.

-Τη νύχτα η ασφάλεια μειώνεται. Εκτός από τα ζώα υπάρχουν και άνθρωποι για τους οποίους θα έπρεπε να ανησυχεί κάποιος, κάνοντας έτσι κάποιον που περπατά τη νύχτα να μην αισθάνεται αρκετά ασφαλής.

-Όταν κάποιος βρίσκεται μέσα στο σπίτι του, μπορεί να αισθάνεται πολύ ασφαλής για την οικογένεια και την περιουσία του.

-Όταν κάποιος λείπει από το σπίτι του, η ασφάλεια για τα υπάρχοντά του είναι αρκετά μικρότερη.

-Η Αμμουδάρα είναι πολύ εύκολα προσβάσιμη χρονικά και χωροταξικά. Οι κάτοικοί της δεν έχουν πρόβλημα σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.

Τέλος, ας αξιολογήσουμε την ποιότητα ζωής:

-Η περιοχή αυτή είναι αρκετά όμορφη. Έχει κάποια φυσικά τοπία που βελτιώνουν τη θέα και κάνουν το περιβάλλον πιο ευχάριστο αισθητικά.

-Το περπάτημα στην περιοχή είναι μία αρκετά διασκεδαστική δραστηριότητα. Υπάρχουν πολλά πράγματα για να δει κάποιος σε μία βόλτα με τα πόδια.

-Όσον αφορά την έλλειψη θορύβου, μάλλον θα λέγαμε ότι είναι μέτρια. Τον χειμώνα δεν υπάρχει πρόβλημα, αλλά το καλοκαίρι ακούγονται διάφοροι θόρυβοι από τα ξενοδοχεία και την κίνηση στους δρόμους.

-Το πράσινο είναι επαρκές. Τα δέντρα και τα φυτά που υπάρχουν είναι αρκετά.

-Η ποιότητα του αέρα είναι μέτρια. Όταν η κυκλοφορία στους δρόμους είναι αυξημένη η ατμόσφαιρα επηρεάζεται από τα καυσαέρια των οχημάτων. Υπάρχει όμως σε κοντινή ακτίνα και το εργοστάσιο της Δ.Ε.Η., το οποίο υποβαθμίζει σημαντικά τον αέρα.

-Η καθαριότητα είναι επίσης μέτρια. Τα απορρίμματα δεν είναι ούτε λίγα ούτε πολλά.

-Η φωτεινότητα είναι πολύ καλή. Τίποτα δεν εμποδίζει την πρόσβαση του ήλιου.

-Η φιλικότητά της για τους πεζούς είναι αρκετά μεγάλη. Η κατάσταση των πεζοδρομίων βοηθούν την εύκολη διάβασή τους.

-Για τους ποδηλάτες δεν είναι καθόλου φιλική. Δεν υπάρχουν ποδηλατόδρομοι οι άλλοι χώροι για να τους διευκολύνουν.

-Η φιλικότητά της για τους εποχούμενους είναι σχετικά μεγάλη. Παρόλο που η κατάσταση των δρόμων δεν είναι τέλεια, δεν αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα προβλήματα σε γενικές γραμμές.

-Οι γραμμές των μέσων μαζικής μεταφοράς είναι πολύ μέτριες. Παρόλο που η Αμμουδάρα είναι τουριστική περιοχή, ειδικά τον χειμώνα, τα λεωφορεία δεν έχουν σταθερό και ικανοποιητικό ωράριο.

-Οι δημόσιοι χώροι κοινωνικής συνεύρεσης στην περιοχή είναι πολλοί. Υπάρχουν διαφόρων ειδών μέρη, για όλες τις ηλικίες, τις προσδοκίες και τις δραστηριότητες.

-Οι κοινωνικές σχέσεις μεταξύ των γειτόνων είναι αρκετά καλές. Σε γενικές γραμμές δεν υπάρχουν προβλήματα.

-Το να συστηθεί αυτή η περιοχή σε κάποιον που ψάχνει στέγη στο Ηράκλειο είναι αρκετά πιθανό. Καλύπτει σε μεγάλο βαθμό τις ανάγκες των κατοίκων της.

-Το καλύτερο χαρακτηριστικό της περιοχής αυτής είναι οι χώροι αναψυχής. Υπάρχει η παραλία, ένας πολυκινηματογράφος, πάρκα, καφετέριες παιδικές χαρές κ.α.

~Το χειρότερο χαρακτηριστικό της είναι το εργοστάσιο της Δ.Ε.Η., το οποίο υποβαθμίζει την περιοχή σε σημαντικό βαθμό. Εκτός από τη μόλυνση του αέρα, έχει πολλά απόβλητα και εκπέμπει μορφές ραδιενέργειας.

Συνοψίζοντας, η Αμμουδάρα είναι μία πολύπλευρη περιοχή με δυνατό της σημείο τον τουρισμό. Παρουσιάζει τόσο θετικά, όσο και αρνητικά σημεία. Κατά τη γνώμη μου, τα θετικά ξεπερνούν τα αρνητικά και πιστεύω ότι η γενική εικόνα είναι κάλη.

χρόνος λήψης της φωτογραφίας: Σάββατο 2 Μαϊου 2015
τόπος λήψης της φωτογραφίας: Τσαλικάκι, Αγία Μαρίνα

Το Τσαλικάκι είναι μία πολύ όμορφη περιοχή στην επαρχία του Δήμου Ηρακλείου. Διοικητικά ανήκει στον δήμο Μαλεβιζίου, ο οποίος υπάγεται στον Νομό Ηρκλείου. Γενικά το Γάζι είναι από τους δυναμικότερους και πλέον αναπτυσσόμενους οικισμούς του νομού Ηρακλείου, με τον ολοένα και αυξανόμενο πληθυσμό των 5210 κατοίκων, από τους οποίους 1049 είναι κάτοικοι της Αγίας Μαρίνας (σύμφωνα με απογραφή του 1991, φυσικό είναι αυτά τα νούμερα να έχουν αυξηθεί, και αρκετά θα έλεγα).

Η Αγία Μαρίνα, γνωστή ως Τσαλικάκι αναφέρεται για πρώτη φορά στην απογραφή του 1940 ως Τσαλικάκιον. Ήταν το μετόχι του Τούρκου Αγά Τσαλικάκι. Στις απογραφές του 1881 και του 1900 συμπεριλαμβάνεται στο συλλογικό όνομα Μετόχια, που βρίσκονται γύρω από το Ηράκλειο. Αργότερα μετονομάστηκε Αγία Μαρίνα από την εκκλησία του οικισμού. Κοντά στο Τσαλικάκι βρίσκεται του Αγάκου το μετόχι το οποίο ανήκε στην περίοδο της Τουρκοκρατίας στον Νουραδίν Αγακάκη και αποτέλεσε καταφύγιο των Οθωμανών κατά την διάρκεια της Κρητικής Επανάστασης του 1897. Επίσης, στο Γάζι έχουν βρεθεί διάφορα αρχαιολογικά ευρήματα που παραπέμπουν σε συμπεράσματα ότι στην αρχαιότητα ίσως ήταν Μινωική αποικία ή τόπος λατρείας των Μινωιτών.

Η γειτονιά μου μέσα από τα μάτια μου.

Στην γειτονιά που μένω αυτήν τη στιγμή ζω εδώ και περίπου έξι χρόνια, ένα αρκετά σημαντικό μέρος της ζωής μου. Οι αναμνήσεις που έχω είναι αρκετά καλές και προσωπικά νιώθω αρκετά τυχερή που πέρασα έστω και αυτά τα τελευταία χρόνια της παιδικής μου ηλικίας σε αυτήν την γειτονιά. Ο λόγος που το λέω αυτό είναι γιατί ως ήσυχη και όχι τόσο πολυσύχναστη γειτονία, είχαμε πάντα την ευχέρεια να παίζουμε όλα τα παιδιά μαζί ελεύθερα στους δρόμους, χωρίς να ανησυχούμε για τυχόν επερχόμενα αυτοκίνητα. Έχω περάσει μερικά από τα πιο αξέχαστα καλοκαίρια της ζωής μου, και σε αυτό έχει συμβάλει σημαντικά το όμορφο περιβάλλον και η πάντα καθαρή ατμόσφαιρα.

Όσον αφορά λοιπόν την ασφάλεια στην γειτονιά μου, μπορείτε να καταλάβετε πως ποτέ δεν είχαμε προβλήματα με αυτό το θέμα. Οι γονείς μας πάντα είχαν την εμπιστοσύνη ότι όπου κι αν ήμαστε στην γειτονιά, ποτέ δεν κινδυνεύαμε από τίποτα παραπάνω από τυχόν γδαρσίματα πάνω στο παιχνίδι. Επιπλέον, όσα χρόνια ζω σε αυτήν την περιοχή, ποτέ δεν είχε συμβεί ή αναφερθεί οποιουδήποτε είδους κλοπή, διάρρηξη ή παραβίαση προσωπικής ιδιοκτησίας. Οπότε στην οικογένεια μου πάντα νοιώθαμε ασφάλεια, πράγμα που έχει ενισχυθεί από το γεγονός ότι πολλές φορές δεν είχαμε κανένα απολύτως συμβάν ακόμα και όταν κάποιες φορές άθελα μας ξεχνούσαμε κάποια πόρτα ανοιχτή! Εξάλλου, οι γείτονες μου πάντα προσέχουν ο ένας τον άλλο και φροντίζουν τα γειτονικά σπίτια και την ασφάλεια τους, ακόμα και όταν λείπουμε από το σπίτι.

Γενικά, δομικά η γειτονιά μου είναι σχετικά καλή, αν και λόγω του ότι είναι κάπως παραμελημένη από τον δήμο υπάρχουν κάποια ζητήματα, ίσως όχι τόσο σοβαρά βέβαια. Ειδικά συγκριτικά με το κέντρο της πόλης, όπου το δίκτυο ύδρευσης και αποχέτευσης είναι αρκετά απογοητευτικό θα έλεγα, στην γειτονιά μου ποτέ δεν αντιμετωπίζαμε έντονα προβλήματα. Αρχικά, μια σημείωση που αξίζει να κάνω σε αυτό το σημείο είναι πως η ποιότητα του νερού δεν είναι και κάλλιστη, αφού είναι αρκετά σκληρό με αποτέλεσμα να δημιουργούνται διαφόρων ειδών προβλήματα. Επίσης, λόγω των στενών δρόμων, τα πεζοδρόμια είναι σχεδόν ανύπαρκτα, και ορισμένοι δρόμοι πλημμυρίζουν κάθε φορά που βρέχει καταρρακτωδώς. Και τέλος, δεν πρέπει να παραλείψω να αναφέρω πως η γειτονιά μου είναι η πλέον ακατάλληλη για ποδηλάτες και άτομα με αναπηρίες, αφού δεν υπάρχει καθόλου σχετική υποδομή. Ευτυχώς όμως, όλα τα παραπάνω είναι προβλήματα που υποφέρονται και τα αντιμετωπίζουμε έχοντας λίγη παραπάνω προσοχή και κατανόηση.

Η γειτονιά μου όμως, αν και έχει τα αρνητικά χαρακτηριστικά της, έχει πάρα πολλά θετικά που τα αντισταθμίζουν. Η ποιότητα της ζωής είναι εκπληκτικά καλή, ιδιαίτερα σε σχέση με άλλες περιοχές του Ηρακλείου, και μπορώ να πω πως το να ζεις σε αυτήν την γειτονιά είναι πολύ ευχάριστο. Βέβαια και εδώ έχω να σημειώσω ίσως το μόνο πραγματικό πρόβλημα που εγώ προσωπικά αντιμετωπίζω ως κάτοικος αυτής της περιοχής, το οποίο είναι το μεταφορικό. Το Τσαλικάκι ως περιοχή δεν είναι αρκετά κοντά στο κέντρο για να περπατήσω μέχρι εκεί, και όπως καταλαβαίνετε, οι γονείς μου δεν είναι πάντα διαθέσιμοι να με μεταφέρουν με το αυτοκίνητο. Σε συνδυασμό με το ανεπαρκές κατά την γνώμη μου δίκτυο δημόσιας συγκοινωνίας, το να βρεθώ στο κέντρο της πόλης (πράγμα αναγκαίο πολύ συχνά) γίνεται πάρα πολύ δύσκολο. Όμως αν εξαιρεθεί αυτό, η γειτονιά μου είναι από τις πιο ευχάριστες και φιλικές προς τους κατοίκους. Το πράσινο είναι επικρατές παντού, κάνοντας την μία από τις πιο όμορφες περιοχές της πόλης. Σκουπίδια στους δρόμους ευτυχώς δεν υπάρχουν, τουλάχιστον όχι τόσα πολλά. Λόγω της λιγοστής κυκλοφορίας οχημάτων η γειτονιά μου είναι πάρα πολύ ήσυχη, και σε συνδυασμό με την ομορφιά της την κάνουν ένα από τα πιο κατάλληλα μέρη για χαλάρωση μετά από μία μακριά και κουραστική μέρα. Η ατμόσφαιρα είναι πάντα πεντακάθαρη και ευχάριστη, σε αντίθεση με τα κέντρο της πόλης όπου τα καυσαέρια και το τσιμέντο/άσφαλτος που επικρατούν παντού μολύνουν την ατμόσφαιρα και την κάνουν πολλές φορές έως και ανυπόφορη. Επιπλέον, παντού μπορείς να βρεις καφενεία και γενικά χώρους όπου άτομα κάθε ηλικίας συνεστιάζονται και περνάνε ευχάριστα τον χρόνο τους. Και τέλος, ένα από τα πιο σημαντικά θετικά χαρακτηριστικά της ζωής σε αυτήν την γειτονιά είναι πως οι γείτονες είναι πάντα έτοιμοι να βοηθήσουν σε ότι χρειαστούμε, και οι σχέσεις μας με όλους είναι εξαιρετικές. Πράγμα που από μόνο του μπορεί να κάνει μία γειτονιά ιδανική, και θεωρώ πως με τις σύγχρονες πόλεις κοντεύει να χαθεί.

Συνοψίζοντας, όπως κάθε άλλη γειτονιά, έτσι και η δική μου έχει τα προβλήματα και τα ψεγάδια της. Όμως η δική μου άποψη είναι πως δεν υπάρχει ούτε ένα από αυτά που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με λίγη προσπάθεια και καλή θέληση. Εξάλλου, τα πολυπληθή θετικά της υπερνικούν τα αρνητικά, και θεωρώ πως αυτό είναι κάτι που όποιος κατοικεί σε αυτήν την γειτονιά μπορεί να παραδεχθεί, ανεξαρτήτου ηλικίας.

Πηγές:

• http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%AC%CE%B6%CE%B9_%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85
• http://lyk-gaziou.ira.sch.gr/perivallon/gazi/gazi_kavr.htm
• Προσωπική εμπειρία