Γάζι: κοντά, αλλά, συγχρόνως, μακριά από την πόλη

Με το κινητό μου στις 6:45 π.μ., Δευτέρα 4 Μάη, από την ταράτσα της πολυκατοικίας που μένω.

Μένω στο Γάζι, σε ένα στενό στην αρχή του, όπως ερχόμαστε από το Ηράκλειο. Το Γάζι πήρε το όνομά του από το Γαζανό ποταμό, που βρίσκεται στα δυτικά του. Το Μαλεβίζι, όπου ανήκει διοικητικά ο δήμος Γαζίου, υπάγεται στο Νομό Ηρακλείου και αποτελεί μια από τις επτά επαρχίες του. Τοποθετείται στα βορειοδυτικά σύνορα του Ηρακλείου με τον Νομό Ρεθύμνης και αποτελεί το 4,5% της συνολικής έκτασης της Κρήτης. Στις αρχές της δεκαετίας του 90 δημιουργήθηκε ο δήμος Γαζίου με τη συνένωση των κοινοτήτων Γαζίου και Καλεσίων. Μετά το 2000 εντάχθηκαν στο δήμο και οι κοινότητες Αχλάδας, Φόδελε και Ρογδιάς στα πλαίσια του προγράμματος Ι. Καποδστριας. Επίσης συνορεύει δυτικά με το νομό Ρεθύμνης, ανατολικά με το δήμο Ηρακλείου, νότια με το δήμο Τυλίσσου και στα βόρεια βρέ­χεται από το Κρητικό πέλαγος. Είναι από τους δυναμικότερους και πλέον αναπτυσσόμενους οικισμούς του νομού Ηρακλείου. Η περιοχή του Γαζίου περιλαμβάνει εκτός την Αμμουδάρα και το Καβροχώρι και άλλους οικισμούς. Η Αγία Μαρίνα, γνωστή ως Τσαλικάκι αναφέρεται για πρώτη φορά στην απογραφή του 1940 ως Τσαλικάκιον. Ήταν το μετόχι του Τούρκου Αγά Τσαλικάκι. Στις απογραφές του 1881 και του 1900 συμπεριλαμβάνεται στο συλλογικό όνομα Μετόχια, που βρίσκονται γύρω από το Ηράκλειο. Αργότερα μετονομάστηκε Αγία Μαρίνα από την εκκλησία του οικισμού. Κοντά στο Τσαλικάκι βρίσκεται του Αγάκου το μετόχι το οποίο ανήκε στην περίοδο της Τουρκοκρατίας στον Νουραδίν Αγακάκη και αποτέλεσε καταφύγιο των Οθωμανών κατά την διάρκεια της Κρητικής Επανάστασης του 1897. Ένα άλλο Μετόχι είναι το Μετόχι Κολυβάκι, που βρίσκεται σε μικρή απόσταση στα νότια του Γαζίου, και το οποίο κατακάηκε και ερημώθηκε κατά την Κρητική Επανάσταση του 1866. Ο οικισμός αυτός αναφέρεται στις απογραφές για πρώτη φορά το 1961. Υπάρχουν ακόμα οι Εργατικές Κατοικίες που αποτελούν ένα νέο οικισμό και στοιχεία για την ιστορία του δεν έχουν γίνει γνωστά.

Δυστυχώς, δεν είμαι από τους κατοίκους του Γαζίου που το αγαπούν και το θαυμάζουν διότι δεν επέλεξα να μένω εδώ. Μου φαίνεται αρκετά «χωριό» κυρίως λόγω των κατοίκων σε σχέση με τις υπόλοιπες και πιο κεντρικές περιοχές του Ηρακλείου όπου έμενα όταν ήμουν πιο μικρή. Βέβαια υπάρχουν και χαρακτηριστικά του που μου αρέσουν. Αρχικά ο δρόμος στον οποίο μένω “συνδέει” τον κεντρικό δρόμο του Γαζίου (Ελευθερίου Βενιζέλου) με τον κεντρικό δρόμο της Αμμουδάρας (Ανδρέα Παπανδρέου) στην οποία υπάρχουν όμορφες παραλίες. Η Μακεδονίας επίσης έχει αρκετή ησυχία και είναι σχετικά πρόσφατα φτιαγμένος δρόμος, αρκετά πλατύς, σε σχέση με άλλα στενά του Γαζίου.

Όσον αφορά την υποδομή της περιοχής μου, χωρίς να είμαι ειδική σε αυτό, δεν μπορώ να την χαρακτηρίσω καλή διότι πρόσφατα, όταν αποφάσισαν να φτιάξουν τον δρόμο της Μακεδονίας χρειάστηκε να “πάρουν” τις αυλές πολλών κτηρίων τα οποία ήταν εκτός του σχεδίου πόλης. Επίσης δεν υπάρχει επαρκές δίκτυο όμβριων υδάτων ειδικά στον δρόμο που μένω. Από την άλλη πλευρά βέβαια το σύστημα ύδρευσης και αποχέτευσης είναι καινούριο και περιλαμβάνει όλα τα κτήρια λειτουργώντας έως τώρα αρκετά ικανοποιητικά.

Η ασφάλεια στην περιοχή μου διαφέρει από την ασφάλεια του δικού μου σπιτιού διότι μένω σε πολυκατοικία με συστήματα παρακολούθησης και συναγερμού και νιώθω τυχερή γι αυτό. Δυστυχώς όμως τα κρούσματα κλοπών σε γειτονικά μου σπίτια, ακόμη και σε αυτό που είναι ακριβώς δίπλα, δεν είναι λίγα. Η Μακεδονίας είναι ήσυχος δρόμος και αρκετά τρομακτικός τα βράδια αφού δεν υπάρχει και ο κατάλληλος φωτισμός. Ωστόσο κατά την διάρκεια της μέρας δεν υπάρχουν πράγματα που μπορείς να φοβάσαι στον δρόμο του σπιτιού μου αλλά και σε ολόκληρο το Γάζι. Τα αδέσποτα ζώα είναι ελάχιστα και άστεγοι ή αλλοδαποί δεν υπάρχουν στους δρόμους και δεν αποτελούν ενοχλητικό φαινόμενο. Εδώ θα ήθελα όμως να προσθέσω πως στο Γάζι γίνονται ενέργειες που βοηθάνε τους άπορους κατοίκους και οι ίδιοι οι κάτοικοι στηρίζουμε αυτές.

Τα τελευταία χρόνια ο δήμος έχει ασχοληθεί αρκετά με την δημιουργία χώρων συνάθροισης των κατοίκων και έχει δημιουργήσει παιδικές χαρές και θέατρο, σε εξωτερικό χώρο, για την πραγματοποίηση εκδηλώσεων των σχολείων της περιοχής και όχι μόνο. Επίσης έχει βελτιωθεί ο φωτισμός της περιοχής και ειδικότερα της Αμμουδάρας αφού η χρήση των λαμπτήρων Led όλο και αυξάνεται. Η Μακεδονίας όπως προανέφερα, δυστυχώς, δεν έχει δει καμία τέτοια εξέλιξη ακόμα, όμως ευελπιστώ να γίνει και αυτό.

Ένα πολύ δυσάρεστο γεγονός που υφίσταται στο Γάζι είναι η απουσία ποδηλατοδρόμων καθώς και η συμπεριφορά των εποχούμενων. Έτσι για έναν ποδηλάτη είναι αδύνατον να διασχίσει το Γάζι και αν το επιχειρήσει… καλή του τύχη. Επίσης οι δρόμοι της περιοχής μου δυστυχώς δεν είναι φιλικοί ούτε προς τους ανθρώπους με κάποια αναπηρία καθώς τα πεζοδρόμια δεν είναι επαρκώς κατασκευασμένα και λόγω έλλειψης θέσεων στάθμευσης οι οδηγοί αφήνουν τα οχήματα τους ακόμη και πάνω σε αυτά.

Θα ήταν μεγάλη παράλειψη αν δεν μιλούσα για τις παραλίες της περιοχής μου. Στην Αμμουδάρα που είναι δίπλα στο σπίτι μου, όπως ανέφερα παραπάνω, υπάρχει μια μεγάλη αμμώδης ακτή γύρω στα 6χλμ με παραλίες που έχουν πάρει μπλε σημαία. Είναι οργανωμένες όλες οι παραλίες από ιδιώτες αλλά και από το δήμο και προσφέρουν ποικίλες υπηρεσίες για κάθε ηλικία και γούστο.

Επίσης η Αμμουδάρα, μόνο την ημέρα και την περίοδο του καλοκαιριού βεβαία, αποτελεί μια εξαίρετη επιλογή για περίπατο, βόλτα, χαλάρωση αφού πάνω στον κεντρικό δρόμο υπάρχουν μαγαζιά, καφετέριες και εστιατόρια που καλύπτουν κάθε επιθυμία των κατοίκων αλλά και των πολλών τουριστών που την επισκέπτονται κάθε χρόνο. Η Μακεδονίας πιο συγκεκριμένα , αν και ξεκινάει από αυτό τον κεντρικό δρόμο είναι αρκετά ήσυχος και με πολύ πράσινο δρόμος και αποτελεί την καλύτερη επιλογή για το πρωινό τρέξιμο ή την βόλτα με τον σκύλο μου.

Επίσης θα μπορούσαμε να πούμε πως η ποιότητα ζωής στο Γάζι είναι λίγο καλύτερη απ’ ότι στις πιο κεντρικές περιοχές του Ηρακλείου για τον λόγο ότι δεν είναι τόσο αστική περιοχή και τα καυσαέρια και η κίνηση στους δρόμους δεν είναι καθημερινά προβλήματα των κατοίκων. Υπάρχει αρκετό πράσινο και ο ήλιος μπαίνει άφοβα σε όλα τα σπίτια των κατοίκων κάθε πρωί.

Εν κατακλείδι, το Γάζι μπορεί να μην αποτελεί την περιοχή που θα ήθελα να μείνω όταν μεγαλώσω όμως αν λάβουμε υπόψη την ποιότητα ζωής των κατοίκων, σε σύγκριση με άλλες περιοχές, το Γάζι θα ήταν μια πολύ καλή πρόταση κατοικίας για κάποιον που προτιμάει την πιο ήρεμη, απομονωμένη, χαλαρή ζωή μακριά αλλά συγχρόνως κοντά στην πόλη, στις παραλίες και στο βουνό.