giannisTs blog

ΡΕΠΟΡΤΑΖ:esos.gr
Η διδασκαλία της ρομποτικής και των εφαρμογών της γίνεται κυρίως σε μαθήματα Τμημάτων Πανεπιστημίων ενώ στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση δεν προβλέπεται συγκεκριμένο μάθημα στο οποίο να εντάσσεται η διδασκαλία της. Ωστόσο, ανακοίνωσε σήμερα ο Ειδικός Γραμματέας Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, Μιχάλης Κοντογιάννης,

θα μπορούσε να ενταχθεί με παιγνιώδη τρόπο ως συμπληρωματική δραστηριότητα στο μάθημα της Πληροφορικής στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο.

Την άποψη αυτή διατύπωσε ο κ. ς Κοντογιάννης σήμερα μιλώντας εκ μέρους της Υφυπουργού Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, κ. Χριστοφιλοπούλου, στην ημερίδα με θέμα «Εκπαιδευτική Ρομποτική και η Συνολική μας Πρόταση για την Πληροφορική» που πραγματοποιήθηκε, στην αίθουσα «Γαλάτεια Σαράντη» του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων. Η ημερίδα διοργανώθηκε από τον Οργανισμό Εκπαιδευτικής Ρομποτικής & Επιστήμης (WRO Hellas).

Ειδικότερα μεταξύ άλλων ο κ. Κοντογιάννης αναφέρθηκε στα εξής:

Το σχολείο της νέας εποχής– «το Ψηφιακό Σχολείο», που προωθεί το Υπουργείο Παιδείας ΔΒΜΘ, απαιτεί νέες διδακτικές μεθόδους, καινοτόμες δράσεις και ψηφιακά εκπαιδευτικά μέσα. Η Πληροφορική και η Ρομποτική μπορούν να αποτελέσουν ένα χρήσιμο εργαλείο για την ενεργό συμμετοχή των μαθητών στη διαδικασία της μάθησης και για την ανάπτυξη δεξιοτήτων κατασκευής και προγραμματισμού. Η επιδίωξη δεν είναι απλώς να μάθει κανείς την τεχνολογία αλλά μέσω αυτής να αλλάξει ουσιαστικά όλη η αντίληψη της εκπαίδευσης.
Στη χώρα μας η διδασκαλία της ρομποτικής και των εφαρμογών της γίνεται κυρίως σε μαθήματα Τμημάτων Πανεπιστημίων ενώ στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση δεν προβλέπεται συγκεκριμένο μάθημα στο οποίο να εντάσσεται η διδασκαλία της. Ωστόσο, θα μπορούσε να ενταχθεί με παιγνιώδη τρόπο ως συμπληρωματική δραστηριότητα στο μάθημα της Πληροφορικής στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο.
Κρίσιμος κρίνεται ο ρόλος του εκπαιδευτικού, ο οποίος, αξιοποιώντας διάφορα μέσα, θα εισάγει τους μαθητές στον κόσμο της τεχνολογίας και θα τους βοηθήσει να αντιληφθούν βασικές έννοιες του προγραμματισμού και της κατασκευής. Μέσω της άμεσης εμπλοκής τους στην ανάλυση, σχεδίαση και εφαρμογή ρομποτικών κατασκευών, τα παιδιά θα αισθάνονται ότι δημιουργούν παίζοντας.
Το παραπάνω εγχείρημα συνάδει με την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που με απόφαση της Λισαβόνας έθεσε ως στόχο την τεχνολογική σύγκλιση της Ευρώπης με την Αμερική και την Ιαπωνία έως το 2020.

Επιμέλεια: Ρούλα Τσουλέα
Επιστήμονες από το Ίδρυμα Μελέτης του Καρκίνου (ICR) της Βρετανίας κατόρθωσαν να αποτρέψουν την εξάπλωση του καρκίνου του μαστού σε άλλα όργανα, εμποδίζοντας τη δράση ενός ενζύμου που παίζει καθοριστικό ρόλο στις μεταστάσεις.

Σε πειράματα που έκαναν σε ποντίκια απέδειξαν ότι η απενεργοποίηση του ενζύμου LOXL2 αποτρέπει τις μεταστάσεις. Το εύρημα αυτό, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Cancer Research», αποτελεί «φανταστικό θεραπευτικό στόχο» και είναι «πολύ πιθανό» να δοκιμαστεί τελικά και σε ανθρώπους.

Όπως γράφουν στο άρθρο τους, το 90% των θανάτων από καρκίνο οφείλονται σε καρκινικούς όγκους οι οποίοι εξαπλώνονται στο σώμα.

Όταν εξέτασαν ασθενείς με καρκίνο του μαστού, διαπίστωσαν πως όσες έφεραν υψηλά επίπεδα του συγκεκριμένου ενζύμου είχαν πολύ αυξημένες πιθανότητες να παρουσιάσουν μεταστάσεις της νόσου τους, ενώ τα ποσοστά επιβίωσής τους ήταν χαμηλά.

Επιπλέον, διαπίστωσαν πως το ένζυμο παίζει σημαντικό ρόλο στα πρώιμα στάδια της εξάπλωσης του καρκίνου, καθώς βοηθεί τα καρκινικά κύτταρα να ξεφύγουν από τον μαστικό ιστό και να εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος.

Αφού κατέληξαν σε αυτά τα συμπεράσματα, πραγματοποίησαν πειράματα σε ποντίκια, στα οποία χορήγησαν διάφορες χημικές ουσίες και αντισώματα για να μπλοκάρουν την δραστηριότητα του ενζύμου. Όταν το κατάφεραν, αναχαίτισαν τις μεταστάσεις του.

«Το LOXL2 αποτελεί φανταστικό θεραπευτικό στόχο και είναι πολύ πιθανό να χρησιμοποιηθεί σε κλινικές (σ.σ. με ανθρώπους) μελέτες», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Τζανίν Έρλερ.

«Τα ευρήματά μας είναι επίσης σημαντικά για την επινόηση μιας εξέτασης που θα μπορεί να προβλέψει τις πιθανότητες εξάπλωσης ενός καρκίνου και έτσι τις πιθανότητες να ιαθεί μία ασθενής».

«Τα νέα ευρήματα είναι πολύ σημαντικά, διότι μολονότι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τους προχωρημένους καρκίνους του μαστού δεν μπορούμε να τους θεραπεύσουμε», δήλωσε η δρ Αρλήν Ουϊλκι, διευθύντρια Έρευνας & Πολιτικής στον οργανισμό Breast Cancer Campaign, που συγχρηματοδότησε την νέα έρευνα μαζί με το ICRκαι τον οργανισμό Cancer Research UK.

«Χρησιμοποιώντας φάρμακα που θα δεσμεύουν το ένζυμο αυτό, θα μπορούν να σωθούν πολλές ζωές. Αυτή η έρευνα υπόσχεται πολλά και ανυπομονούμε να δούμε τις επιδράσεις της ίδιας διαδικασίας στους ανθρώπους».

Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ, 24/2/2011 Web Only

Η ανησυχία για τις συγχωνεύσεις και κα­ταργήσεις σχολείων που μεθοδεύει το υπουργείο Παιδείας λόγω περικοπών των δαπανών για υποδομές και εκπαιδευτικό προσω­πικό που υπαγορεύονται από το μνημόνιο, έχει χτυπήσει «κόκκινο» σε όλη τη χώρα.

Από τις αρχές Ιανουαρίου, οπότε άρχισε να δι­αρρέει το «μυστικό» μέσω των δήμων που κα­λούνταν να εφαρμόσουν τον «Καλλικράτη» έως σήμερα, οι επαπειλούμενες συγχωνεύσεις – κα­ταργήσεις σχολείων είναι το νούμερο ένα ζήτη­μα για τις τοπικές κοινωνίες: γονείς κι εκπαιδευ­τικοί σε όλη τη χώρα ξεσηκώνονται μπροστά στο ενδεχόμενο τα παιδιά τους να διανύουν αποστά­σεις μισής και μιας ώρας προκειμένου να πα­ρακολουθήσουν τα μαθήματά τους και αυτά σε πολυπληθή πλέον τμήματα. Το όριο των 25 μα­θητών ανά τμήμα γίνεται μακρινή ανάμνηση και ανεβαίνει στους 30 μαθητές.

Πλέον ο συντονισμός γονέων και εκπαιδευτι­κών είναι μια πραγματικότητα σε πολλές πόλεις, όπου διοργανώνονται κινητοποιήσεις, συγκε­ντρώσεις διαμαρτυρίας κ.λπ., ενώ βρίσκονται σε εγρήγορση καθώς δεν είναι διατεθειμένοι να αφήσουν σχολεία να κλείσουν.

Την ίδια ώρα, οι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι «βρά­ζουν» καθώς βρίσκονται στο στόχαστρο σειράς περικοπών (μισθού, επιδομάτων, ασφαλιστικών και υγειονομικών παροχών) κι εργασιακών μετα­βολών, εκτός του ότι καταγγέλλουν την περαιτέ­ρω υποβάθμιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, ανησυχούν για το μέλλον τους. Οι συγχωνεύσεις, ανάλογα και με την έκταση που θα λάβουν, θα προκαλέσουν μετατάξεις – ακόμα και εκτός των ορίων του νομού όπου υπηρετεί κάποιος. Στον δρόμο για τις μετατάξεις όμως εκφράζονται φό­βοι ότι μπορεί να χαθούν και εκατοντάδες οργα­νικές θέσεις…

Επισήμως το ζήτημα άνοιξε όταν το υπουργείο στις 14 Ιανουαρίου εξέδωσε δελτίο Τύπου με το οποίο πλάσαρε τις συγχωνεύσεις ευσχήμως, μι­λώντας για δημιουργία «Σχολικών Κέντρων» και «Πολυδύναμων Σχολικών Μονάδων» με στόχο την «ποιοτική αναβάθμιση» της παρεχόμενης εκπαίδευσης, τον «εξορθολογισμό στη διασπορά» των σχολικών μονάδων και τον «εκσυγχρονισμό των υποδομών». Στο ίδιο δελτίο διαβεβαίωνε ότι οι επερχόμενες συγχωνεύσεις που θα προωθού­νται στο όνομα των παραπάνω στόχων θα γίνουν με «παιδαγωγικά κριτήρια».

Αγώνας δρόμου

Ως κριτήρια επιλογής σχολικών μονάδων προς συγχώνευση τέθηκαν ο ρυθμός μείωσης των μα­θητών ανά περιοχή και οι χιλιομετρικές αποστά­σεις που θα μπορεί να διανύει ο μαθητής (10 χλμ. ή αποστάσεις μισής ώρας, ανάλογα και με τις συνθήκες). Από το σχέδιο συγχωνεύσεων εξαιρούνται δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια «των απομονωμένων και απομακρυσμένων ορεινών και νησιωτικών περιοχών της χώρας στις οποίες οι αποστάσεις, οι καιρικές και συγκοινωνιακές συνθήκες δεν διασφαλίζουν τις παιδαγωγικές προϋποθέσεις για την άνετη και ασφαλή μετα­φορά των μαθητών».

Το υπουργείο έχει ενημερώσει ότι περιμένει τις προτάσεις των περιφερειών έως αύριο, ενώ οι διευθυντές Εκπαίδευσης έπρεπε με τη σειρά τους να έχουν καταθέσει τις προτάσεις τους στις περιφέρειες έως τις 20 Φεβρουαρίου.

Μέχρι σήμερα, η πληροφόρηση για τα σχολεία που θα «σαρωθούν» από το πρόγραμμα των συγ­χωνεύσεων κινείται μέσα από ανεπίσημους διαύ­λους, κυρίως μέσα από τις πληροφορίες που κα­ταφέρνουν να αποσπάσουν σύλλογοι εκπαιδευ­τικών και γονέων από τους φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Πλέον, δεδομένου ότι οι προθεσμίες για την υποβολή των προτάσεων έχουν λήξει, πολλές από τις εισηγήσεις των διευθυντών εκπαίδευσης έχουν αρχίσει και διαρρέουν.

Ενδεικτικά, σύμφωνα με πληροφορίες του «Π», σχετική εισήγηση της Α’ Διεύθυνσης Πρωτο­βάθμιας της Αθήνας προτείνει στις Δημοτικές Επι­τροπές 9 Δήμων (Αθηναίων, Ταύρου, Γαλατσίου, Ν. Φιλαδέλφειας, Ν. Χαλκηδόνας, Ζωγράφου, Καισαριανής, Ηλιούπολης, Βύρωνα, Υμηττού) συγχωνεύσεις συνολικά 74 δημοτικών σχολείων. Παράλληλα, προτείνεται η υποβάθμιση (μείωση οργανικών θέσεων) σε 26 σχολεία.

To ποντίκι

Γράφει ο ΣΠΥΡΟΣ ΜΑΝΟΥΣΕΛΗΣ
Εδώ και αρκετούς μήνες, τα σημαντικότερα διεθνή επιστημονικά περιοδικά και οι εφημερίδες γιορτάζουν την πρώτη δεκαετία από την αποκρυπτογράφηση του ανθρώπινου γονιδιώματος.

Πριν από δέκα ακριβώς χρόνια άρχισαν να δημοσιοποιούνται τα πρώτα επιστημονικά δεδομένα, σχετικά με τη χημική δομή και την οργάνωση του συνόλου των γονιδίων που περιέχονται στα κύτταρα κάθε ανθρώπινου οργανισμού.

Πράγματι, στις 15 και 16 Φεβρουαρίου του 2001 οι Francis Collins και Craig Venter δημοσίευσαν στα περιοδικά «Nature» και «Science», αντίστοιχα, τις πιο συστηματικές, μέχρι τότε, χαρτογραφήσεις του ανθρώπινου γονιδιώματος. Και παρά τις άχαρες διενέξεις για το ποια από τις δύο επιστημονικές ομάδες έφτασε πρώτη σε αυτό το εντυπωσιακό αποτέλεσμα, όλοι ανεξαιρέτως συνειδητοποίησαν σχεδόν αμέσως ότι επρόκειτο για ένα πραγματικά μεγαλειώδες επιστημονικό επίτευγμα, αφού άνοιγε πλέον το δρόμο όχι μόνο για την κατανόηση (και ενδεχομένως τη θεραπεία) πολλών ανθρώπινων γενετικών ασθενειών, αλλά και για την εξερεύνηση των γενετικών παραγόντων που μαζί με το περιβάλλον διαμορφώνουν την ιδιαίτερη βιολογική μας ταυτότητα.

Πάντως, το ντεμπούτο των πολύχρονων και πολυδάπανων ερευνών που στόχευαν στην πλήρη αποκρυπτογράφηση του ανθρώπινου γονιδιώματος είχε ξεκινήσει αρκετά χρόνια πριν (στις αρχές της δεκαετίας του 1990), ενώ η πρώτη επίσημη εξαγγελία της επιτυχίας αυτού του διεθνούς προγράμματος δόθηκε πρόωρα από τον Λευκό Οίκο ένα χρόνο πριν από την επίσημη δημοσιοποίηση των πρώτων αποτελεσμάτων. Στις 26 Φεβρουαρίου του 2000, ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον μαζί με τον Βρετανό πρωθυπουργό Τόνι Μπλερ έδωσαν από κοινού μια βαρυσήμαντη και πομπώδη συνέντευξη Τύπου, στην οποία ανακοίνωσαν ότι, μετά την «ολοκλήρωση» των ερευνών που είχαν ξεκινήσει πριν από μια δεκαετία, η ανθρωπότητα είχε πλέον εισέλθει και επίσημα στη νέα μεγαλειώδη γονιδιακή εποχή!

Παρά τις αφελείς εξαγγελίες των πολιτικών και την απελπισμένη προσπάθειά τους να συγκαλύψουν τις αδυναμίες της πολιτικής τους με τα επιτεύγματα της επιστήμης, παραμένει γεγονός αναμφισβήτητο ότι η αποκρυπτογράφηση των γονιδίων μας αποτελεί μια αποφασιστική τομή στην ανθρώπινη ιστορία. Με αφορμή τη συμπλήρωση δέκα χρόνων από τη δημοσιοποίηση του πρώτου πλήρους καταλόγου των γονιδίων μας, αξίζει ίσως σήμερα να αποτιμήσουμε κατά πόσο δικαιώθηκαν οι μεγάλες προσδοκίες αλλά και οι παράλογοι φόβοι που είχαν διατυπωθεί τότε.

Από τη δομή στην τεχνολογία του DNA

Αν στην ιστορία κάθε επιστήμης υπάρχουν λίγες μόνο χρονολογίες-ορόσημα, τότε το 1953 αποτελεί ασφαλώς ορόσημο όχι μόνο για τη βιολογία αλλά και για την ανθρώπινη γνωστική περιπέτεια συνολικά. Τη χρονιά αυτή, ο Αμερικανός J. Watson και ο Βρετανός F. Crick ανακάλυψαν ότι η διπλή έλικα του DNA είναι το χημικό μόριο που περιέχει όλες τις απαραίτητες γενετικές πληροφορίες για τη λειτουργία και την αναπαραγωγή κάθε οργανισμού, από τα μικρόβια μέχρι τούς ανθρώπους. Αποκάλυψαν δηλαδή ότι το DNA, και όχι οι πρωτεΐνες, είναι το χημικό υπόβαθρο των «γονιδίων»: των μονάδων της γενετικής πληροφορίας που καθορίζουν την ιδιαίτερη μορφή και τις λειτουργίες κάθε ζωντανού οργανισμού πάνω στη Γη.

Με αυτή την απρόσμενη ανακάλυψη εγκαινιάζεται επίσημα ένα ολότελα νέο ερευνητικό πρόγραμμα, το οποίο πλέον επιχειρεί να εξηγήσει αποκλειστικά σε μοριακό επίπεδο όλα σχεδόν τα πολύπλοκα ζωικά φαινόμενα. Πρόκειται για το περίφημο πρόγραμμα της «Μοριακής Βιολογίας», που στα επόμενα πενήντα χρόνια θα αποδειχθεί ο παραγωγικότερος κλάδος της βιολογικής έρευνας, ενώ η «μοριακή προσέγγιση» θα θεωρηθεί η βασιλική οδός για την αποκάλυψη πολλών μέχρι τότε επτασφράγιστων μυστικών της ζωής.

Πράγματι, τα επόμενα χρόνια οι ερευνητές έμαθαν πώς να ανασυνδυάζουν και να κλωνοποιούν στο εργαστήριο μεμονωμένα γονίδια από διαφορετικούς οργανισμούς, δημιουργώντας, μέσω της «γενετικής μηχανικής», ολότελα νέες «διαγονιδιακές» και πρόσφατα «συνθετικές» μορφές ζωής!

Και η γονιδιακή περιπέτεια συνεχίζεται

Χάρη σε αυτές τις επιστημονικές-τεχνολογικές κατακτήσεις έγινε εφικτή, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, η υλοποίηση του «Human Genome Project» (Πρόγραμμα του Ανθρώπινου Γονιδιώματος). Ενα διεθνές ερευνητικό πρόγραμμα που την επόμενη δεκαετία θα αποκαλύψει τη χημική δομή (δηλαδή την αλληλουχία) και την ακριβή θέση (δηλαδή την οργάνωση) όλων των ανθρώπινων γονιδίων που βρίσκονται μέσα στα χρωμοσώματα των κυττάρων μας.

Παραδόξως όμως, όσο βαθύτερα κατανοούμε τα γονίδιά μας τόσο περισσότερο συνειδητοποιούμε την άγνοιά μας γι’ αυτά τα ίδια και για τη λειτουργία τους σ’ έναν πολύπλοκο οργανισμό, όπως ο άνθρωπος.

Για παράδειγμα, οι ειδικοί πίστευαν ότι κάθε μας κύτταρο περιέχει περίπου 100 χιλιάδες γονίδια και, προς μεγάλη τους απογοήτευση, διαπίστωσαν ότι στην πραγματικότητα έχει μόνο 21-22 χιλιάδες γονίδια. Ηταν επίσης απολύτως βέβαιοι πως το μεγαλύτερο μέρος του DNA μας είναι «λειτουργικό» και «κωδικοποιεί» για τη δημιουργία πρωτεϊνών· διαπίστωσαν, αντίθετα, ότι μόνο το 2% των γονιδίων μας παίζει αυτόν το ρόλο!

Εφόσον λοιπόν η ίδια η έννοια του «γονιδίου» έχει αλλάξει τόσο ριζικά αυτά τα δέκα χρόνια, δεν θα ήταν άραγε εύλογο να αμφιβάλλει κανείς για το αν έχει πράγματι κάποιο νόημα να μιλάμε σήμερα για «αποκρυπτογράφηση» του γονιδιώματος; Αντίθετα, είναι -ή μάλλον θα έπρεπε να είναι- για όλους σαφές ότι δεν έχουμε δικαίωμα να μιλάμε για πραγματική «αποκρυπτογράφηση» του ανθρώπινου γονιδιώματος όσο εξακολουθούμε να αγνοούμε τη βιολογική λειτουργία και τις επιγενετικές αλληλεπιδράσεις των γονιδίων μας με το περιβάλλον τους.
alfavita.gr