Archive for 13 Φεβρουαρίου, 2011

Ο χάρτης των προσλήψεων για το 2011 »

Της ΕΛΕΝΗΣ ΔΕΛΒΙΝΙΩΤΗ
Σωρεία προσλήψεων στο Δημόσιο την τελευταία δεκαετία, με αποκορύφωμα το 2004 (χρονιά των Ολυμπιακών Αγώνων) και την πενταετία που ακολούθησε μέχρι το 2009, οδήγησαν στον χρεοκοπημένο δημόσιο τομέα με πλήθος υπαλλήλων ανορθολογικά κατανεμημένων σε υπηρεσίες-φαντάσματα.

Η υπερβολή αυτών των χρόνων έφερε αναγκαστικά στην πλήρη περιστολή του 2010 και τις προσλήψεις με το σταγονόμετρο το 2011, οι οποίες, συνδυασμένες με την αύξηση των αποχωρήσεων λόγω της αλλαγής του Ασφαλιστικού, θα οδηγήσουν σε οριακά σημεία λειτουργίας ορισμένες υπηρεσίες του Δημοσίου. Ηδη σύμφωνα με πληροφορίες τα αιτήματα για προσλήψεις που έχουν αποστείλει οι φορείς του Δημοσίου στο υπουργείο Εσωτερικών δεν ξεπερνούν τα 16.000, ενώ είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν είναι δυνατόν να ικανοποιηθεί παραπάνω από το ένα τρίτο αυτών των αιτημάτων.

Πόσοι, που

Στο χάρτη των προσλήψεων για το 2011:

– Προτεραιότητα θα έχουν οι τομείς της Υγείας (3.000 προσλήψεις), της εκπαίδευσης (5.500 προσλήψεις) και της ασφάλειας (4.500 ένστολοι) και θα διαμορφωθούν με βάση την αυστηρή τήρηση της αναλογίας μια πρόσληψη για κάθε πέντε αποχωρήσεις (στις προσλήψεις συγκαταλέγονται ύστερα από απαίτηση της τρόικας και οι μετατάξεις). Στα νούμερα αυτά συγκαταλέγονται θέσεις μόνιμου, αλλά και εποχικού προσωπικού.

– Προτεραιότητα θα έχουν οι επιτυχόντες σε παλαιότερους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ που δεν απορροφήθηκαν λόγω παγώματος των προσλήψεων, αλλά και οι απόφοιτοι των Εθνικών Σχολών Δημόσιας Διοίκησης και Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

– Ο αριθμός των «καθαρών» προσλήψεων θα είναι κάτω από 8.000, θα είναι απολύτως αιτιολογημένες και θα καλύψουν υπηρεσίες με κενά που έχουν καταγραφεί με βάση και την αξιολόγηση της λειτουργίας του δημόσιου τομέα από τον ΟΟΣΑ, που πραγματοποιείται ήδη και θα ολοκληρωθεί στο τέλος Μαρτίου. Επίσης μέχρι τον Ιούλιο θα έχει γίνει η απογραφή των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ και τα Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου που θα αποτελέσει τον «μπούσουλα» για τη σύνταξη της «Λευκής Βίβλου» για την αναμόρφωση του κράτους.

Αποφασισμένος να βάλει «μαχαίρι» τουλάχιστον 15% και στις προσλήψεις συμβασιούχων φέρεται ο υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Ραγκούσης, που έχει ζητήσει από όλα τα υπουργεία να στείλουν τα αιτήματα για εποχικό προσωπικό. Το νούμερο για το 2011 είναι 53.000 συμβασιούχοι, ενώ το 2010 ήταν 63.770.

Ενδιαφέρον αποκτούν τα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών για τις προσλήψεις και τις αποχωρήσεις των υπαλλήλων τα τελευταία 20 χρόνια. Περιστολή στις προσλήψεις έγινε μόνον την τετραετία 1990-1993, όταν αυτοί που έφυγαν ήταν περισσότεροι από αυτούς που μπήκαν στο Δημόσιο.

Στη συνέχεια μόνο το 1999, το 2000 και το 2002 οι προσλήψεις ήταν λιγότερες από τις αποχωρήσεις. Ολα τα υπόλοιπα χρόνια (13 τον αριθμό) προσλαμβάνονταν περισσότεροι από όσοι συνταξιοδοτούνταν κι ορισμένες χρονιές αυτοί που έρχονταν ήταν διπλάσιοι από εκείνους που έφευγαν. Χρονιές όπως τα 1995, 1996 και 1998 τα υπουργεία φορτώθηκαν με 42.128 νεοεισερχόμενους, όταν οι αποχωρούντες ήταν μόλις 25.185. Το 1994 προσλήφθηκαν στις ΔΕΚΟ 10.771 κι έφυγαν μόλις 4.371.

Εκρηξη

Το πάρτι… λαμβάνει χώρα τη δεκαετία του 2000 με 2009, με έκρηξη προσλήψεων τις χρονιές 2004 (12.141 περισσότερες προσλήψεις από αποχωρήσεις), αλλά και το 2007, με 11.114 επί πλέον προσλήψεις και το 2008 με 16.798 προσλήψεις περισσότερες από αποχωρήσεις.

Το ρεκόρ των αποχωρήσεων στο Δημόσιο σημειώθηκε τη χρονιά που πέρασε (2010) με 53.335 υπαλλήλους που συνταξιοδοτήθηκαν.

Την ίδια χρονιά οι προσλήψεις «μηδενίστηκαν» λόγω της απόφασης για πάγωμα, ωστόσο σύμφωνα με πληροφορίες έγιναν περίπου 18.000 με 20.000 προσλήψεις σε θέσεις που υπήρχε άμεση ανάγκη στο Δημόσιο με εγκρίσεις της προηγούμενης χρονιάς. *
enet.gr

ΚΟΛΛΕΓΙΑ: Η πρώτη απόφοιτη παρέλαβε την αναγνώριση του πτυχίου της »

ΡΕΠΟΡΤΑΖ:esos.gr
«Αναγνωρίζουμε ότι η κ. Μ. Σ. , έχοντας αποκτήσει τα επαγγελματικά προσόντα του Οικονομολόγου στη Γαλλία, έχει τη δυνατότητα να ασκήσει στην Ελλάδα το ίδιο επάγγελμα υπό τις αυτές προϋποθέσεις που το ασκούν και οι Έλληνες πολίτες. Μπορεί, επίσης, να χρησιμοποιεί τον Ακαδημαϊκό τίτλο που απέκτησε στο κράτος μέλος προέλευσης.»

Αυτό αναφέρει απόφαση Συμβουλίου Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων(ΣΑΕΠ) την οποία παρέλαβε η απόφοιτη Κολεγίου

της οποίας τo τετραετές πτυχίο (Maitrise) το απένειμε το Δημόσιο Γαλλικό Πανεπιστήμιο Paris 13 σε φοιτήτρια του Γαλλικού Κολλεγίου IdEF.

Οι σπουδές για την απόκτηση του τετραετούς Eθνικού Γαλλικού Πτυχίου (Maîtrise) έγιναν στην Αθήνα, στο Γαλλικό Κολλέγιο IdEF.

Κατόπιν τούτου, ο Πρόεδρος του IdEF κύριος Ε. Αμαργιανάκης

Εκφράζει την ικανοποίηση του για την απόφαση του ΣΑΕΠ, η οποία, έστω και με καθυστέρηση δεκαετίας, επικύρωσε τη νομιμότητα της σύμπραξης του Δημόσιου Γαλλικού Πανεπιστημίου Paris 13 με το Γαλλικό Κολλέγιο IdEF, το οποίο χαρακτηρίζει ως «παράρτημα του Πανεπιστημίου Paris 13 στην Ελλάδα»

Τονίζει ότι οι φοιτητές του Paris 13-IdEF μπορούν να κάνουν όλες τις σπουδές τους στην Ελλάδα ή ένα μέρος στην Ελλάδα και ένα μέρος στο Δημόσιο Γαλλικό Πανεπιστήμιο Paris 13 στο Παρίσι, η μετάβαση στο οποίο γίνεται αυτόματα και με δωρεάν φοίτηση.

Καλεί τους πτυχιούχους Paris13-IdEF παρελθόντων ετών, που δεν υπέβαλαν αίτηση, να υποβάλουν τα απαιτούμενα δικαιολογητικά στο ΣΑΕΠ για την επαγγελματική αναγνώριση των τίτλων τους.

Ενημερώνει τους πτυχιούχους ότι, αν χρειαστούν νομική βοήθεια μπορούν να αποτείνονται στην ειδική ομάδα Νομικών του IdEF.

Επιπροσθέτως ο Πρόεδρος του IdEF καλεί τον Πρόεδρο του ΔΟΑΤΑΠ, κύριο Αθανάσιο Αθανασίου,

Να εκδώσει απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΔΟΑΤΑΠ σύμφωνα με την οποία και κατ’ αναλογία με το ΣΑΕΠ, δεν θα εξετάζεται πλέον ο τόπος τέλεσης των σπουδών πτυχιούχων ομοταγών πανεπιστημίων της Ε.Ε., δεδομένου ότι, τα franchised διπλώματα έχουν την ιθαγένεια του κράτους – μέλους που τα απονέμει και δεν συνιστούν Ελληνικούς τίτλους σπουδών.

Άποψη: «Φευ! Η ανωτάτη παιδεία απόλλυται» »

Του Ιωαννη Κ. Καρακωστα*
Είναι απίστευτο σε ποια κατάσταση φοβίας, ψυχολογικής ομηρίας και κατάθλιψης βρίσκονται τον τελευταίο καιρό, όσοι από τους πανεπιστημιακούς ιθύνοντες και δασκάλους συμμετέχουν στα τεκταινόμενα των τελευταίων ημερών και μηνών. Οι φοιτητές, και μη, ορισμένων ακραίων παρατάξεων ασκούν συνεχή καταθλιπτική πίεση στους πανεπιστημιακούς, ακόμη και βία, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα, με παραστάσεις ομάδων φωνασκούντων… αν όχι κραυγαζόντων… και με ευθεία απειλή βίαιων αντιδράσεων, στις περιπτώσεις που οι πανεπιστημιακές αρχές, αλλά και όλοι οι άλλοι πανεπιστημιακοί παράγοντες, δεν πειθαρχήσουν στις αποφάσεις και στις προτροπές των πιο πάνω ομάδων, οι οποίες, σημειωτέον, συνεργάζονται πλέον εμφανώς ή αφανώς με ακραίες -πάσης κατηγορίας- μονάδες κρούσεως αντιεξουσιαστών. «Να μην κλείσετε τα κτίρια του κέντρου τις ημέρες της φασαρίας, γιατί αν τα κλείσετε, θα τα κάψουμε όλα» απειλούν σκαιώς τις πρυτανικές αρχές. Γιατί, όμως; διερωτάται κανείς. Η απάντηση δίδεται από τους ίδιους αντιδρώντες των πιο πάνω ομάδων, που κατηγόρησαν π. χ. τον πρόεδρο της Νομικής που έκλεισε το κτίριο της Σχολής -το επί της οδού Σόλωνος, που κακώς δεν λειτουργούσε ως διδακτήριο, ενώ είχε παραδοθεί και από τις προηγούμενες πρυτανικές αρχές και ήταν έτοιμο- ενώ θα έπρεπε να είναι ανοιχτό και προσιτό για να «υποδεχθεί» κάθε μορφής καταληψίες.

Οι πανεπιστημιακοί, οι περισσότεροι αν όχι όλοι, υποκύπτουν στη πίεση και φοβούμενοι για τον εαυτόν τους, αλλά και για τους φοιτητές τους τα χειρότερα, υποχωρούν και υποχωρούν…

Τι κάνουν για τα παραπάνω οι πολιτικοί που θέσπισαν το άσυλο, όπως ορίστηκε, ερμηνεύεται και εφαρμόζεται σήμερα, που θέσπισαν τα προνόμια των φοιτητών, π. χ. όσον αφορά την εκλογή πανεπιστημιακών οργάνων, και τη συμμετοχή τους στα όργανα γενικότερα, πρωτοφανή για τα παγκόσμια δεδομένα; Tι κάνουν οι πολιτικοί που οργάνωσαν και εισήγαγαν τα κόμματα και τις κομματικές φοιτητικές παρατάξεις και τη συνακόλουθη διαπλοκή στην πανεπιστημιακή παιδεία; Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, νίπτουν τας χείρας τους και μεταθέτουν στις πρυτανικές αρχές ή στη συγκυριακή πολιτική εξουσία τη λύση του προβλήματος.

Τι κάνουν για τα παραπάνω, τα δικαστήρια που επιλαμβάνονται υποθέσεων βιαιοπραγιών κατά πανεπιστημιακών οργάνων, αλλά και κατά φοιτητών; Αθωώνουν τους κατηγορούμενους, υποτίθεται φοιτητές, «για το κτίσιμο» των πρυτανικών αρχών π. χ. της Θράκης λόγω συγγνωστής πλάνης…

Αυτό είναι το κλίμα αυτής της εποχής: φοβισμένοι αν όχι τρομοκρατημένοι και σε βαριάς μορφής κατάθλιψη τελούντες πανεπιστημιακοί ιθύνοντες, διδάσκοντες, ακόμα και οι ενσυνείδητοι φοιτητές, αδιάφοροι επίσης οι περισσότεροι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι όλων των βαθμίδων, έχοντες εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια συμβολής στην ανάκαμψη, απαξιωτική η στάση όλων των πολιτών για τους πανεπιστημιακούς, πολιτικούς, τους αστυνομικούς και την εκάστοτε ηγεσία. Παραπαίουσα πολιτική ηγεσία, λαϊκίζουσες και ανεύθυνες παρατάξεις, η όχι πάντοτε εποικοδομητική θέση του Τύπου, αρνητική στάση όλων έναντι «του ελληνικού φαινομένου» … «Φτάσαμε στον πάτο», λένε όλοι και με την προβολή της γνωστής ελληνικής ένστασης «δε βαριέσε καημένε, εγώ θα αλλάξω αυτό το τόπο;», προτρέπουν και αποθαρρύνουν όσους ελαχίστους έχουν απομείνει στην πρώτη γραμμή.

Το πανεπιστήμιο και η ανωτάτη παιδεία στην Ελλάδα χρειάζονται επειγόντως, έστω και την υστάτη αυτή στιγμή, έναν καινούργιο φρέσκο αέρα, που να φυσήξει από όλες τις πλευρές, την κυβέρνηση και ιδίως την υπεύθυνη υπουργό, τους πολιτικούς όλων των παρατάξεων, τους πανεπιστημιακούς φορείς και από όλους τους ενεργούς πολίτες, χωρίς τη συμβολή των οποίων, όλων των παραπάνω, φευ η ανωτάτη παιδεία στον τόπο μας απόλλυται… Και τότε το κρίμα και η κατακραυγή βαρύνει τη γενιά μας.

*Ο κ. Ιωάννης Κ. Καράκωστας είναι ομότιμος καθηγητής της Νομικής Σχολής, τ. αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών.
kathimerini.gr

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση