giannisTs blog

Δείτε τα 10 πιο όμορφα πάρκα στον κόσμο…

«Εκρηκτική» αύξηση έως και 1.700% σε σχέση µε τις αρχές του χρόνου καταγράφεται στις µετατροπές αυτοκινήτων για να κινούνται µε το οικονοµικό υγραέριο στην Αθήνα. Την ίδια ώρα, άνθρωποι µε εµπειρίαδεκαετιών στον συγκεκριµένο χώροπροειδοποιούν για τα θέµατα ασφάλειας που προκύπτουν όταν οι επεµβάσεις στους κινητήρες γίνονται από ανειδίκευτο προσωπικό σε µη εξουσιοδοτηµένα συνεργεία.
Η µανία που έχει πιάσει τους οδηγούς µε την υγραεριοκίνηση δεν είναι ουρανοκατέβατη. Αποδεδειγµένα,τα 100 χιλιόµετρα γιαένα αυτοκίνητο που καίει υγραέριο έρχονται 50%-60% φθηνότερα απ’ ό,τι αν τα έκανεµε βενζίνη καιπερίπου 40% σε σχέσηµε το πετρέλαιο. Χαρακτηριστικά τηςµανίας των µετατροπών που έχει καταλάβει τους Αθηναίους είναι τα στοιχεία που προέρχονται από τη ∆ιεύθυνσηΜεταφορών της Νοµαρχίας: τον Φεβρουάριο του 2010, πριν δηλαδή από τηντελευταία αύξηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στηβενζίνη, στους ∆ήµους Αθηναίων, Βύρωνα, Γαλατσίου, ∆άφνης, Ζωγράφου, Ηλιούπολης, Καισαριανής, Νέας Φιλαδέλφειας, Νέας Χαλκηδόνας, Ταύρου και Υµηττού δηλώθηκαν 2 επιβατικά Ι.Χ. για επεµβάσεις ώστε να κινούνται µε υγραέριο. Τον Οκτώβριο στις ίδιες ακριβώς περιοχές δηλώθηκαν 34. Αν και τα στοιχεία της Νοµαρχίας Αθηνών για τους συγκεκριµένους δήµους δείχνουν ότι από τις αρχέςτου έτους τα αυτοκίνητα που δηλώθηκαν από τους ιδιοκτήτες τους ότι καίνε πλέον και υγραέριο ξεπερνούν τα 167, στουπουργείο Μεταφορών έχουνκαταγραφεί µόλις 9 περιπτώσεις, ενώ από το 2005 έως το2009 κυµαίνονταν από 41 έως 93 ανά έτος.

Προσοχή στα συνεργεία

«Το υγραέριο πρέπει να το σέβεσαι. Εγώ το 1980, όταν άρχισα να δουλεύω τις µετατροπές, κάηκα», λέει και δείχνει το εσωτερικό µέρος των µπράτσων του ο κ. Χρήστος Μπίρµπος, ιδιοκτήτης εξουσιοδοτηµένου συνεργείου υγραεριοκίνησης.

Κατά τη γνώµη του, οι 100 ώρες σεµιναρίων που απαιτούνται για να επιµορφωθεί ένας τεχνικός στον τοµέα της υγραεριοκίνησης δεν είναι αρκετές. Και τονίζει ότι οι τοποθετήσεις που γίνονται σε Βουλγαρία και Σκόπια µπορεί να κοστίζουν σχεδόν τα µισά σε σχέση µε την Ελλάδα, όµως δεν είναι απαραίτητα ασφαλείς. «Οταν πηγαίνει κανείς να κάνει µετατροπή, θα πρέπει να βλέπει δύο βασικά πράγµατα στο συνεργείο: την άδεια για τις τοποθετήσεις συστηµάτων υγραερίου και την άδεια ασκήσεως επαγγέλµατος του τεχνίτη. Στην Ελλάδα τα εξουσιοδοτηµένα συνεργεία για µετατροπές είναι περίπου 15 – αν µπείτε στο Ιντερνετ και ψάξετε, θα βρείτε πολύ περισσότερα», επισηµαίνει.

Σύµφωνα µειδιοκτήτες συνεργείων, η αύξηση που καταγράφεται στην υγραεριοκίνηση οφείλεται στηναπογείωση της τιµής της βενζίνης.Οπως λένε, από 5 αυτοκίνητα τον µήνα που µετέτρεπαν κατά µέσο όρο στα συνεργεία τους τονµήνα, τώρα µπορεί να ξεπερνούν και τα30 – ανάλογα πάνταµε το προσωπικό που απασχολείται. Καιοι πωλήσεις στην αντλία από τις αρχές του χρόνου υπολογίζεται πως έχουν διπλασιαστεί.

«Το πρόβληµα είναι ότι δεν γίνεται ενηµέρωση στον κόσµο και ότι δεν τηρείται η νοµοθεσία για την άδεια λειτουργίας των συνεργείων που έχουν την πιστοποίηση για την υγραεριοκίνηση», λέει ο κ. Αντώνης Θεοδώρου που έχει εξουσιοδοτηµένο συνεργείο στη Θεσσαλονίκη.

Καίει 0,15 ευρώ ανά χλµ.

Ο κ. Αντώνης Χάλαρης κάνει 200 χιλιόµετρα κάθε µέρα µε ένα αυτοκίνητο 5.700 κυβικών. Από 0,4 ευρώ που πλήρωνε για κάθε χιλιόµετρο όταν έκαιγε βενζίνη, τώρα έχει φτάσει κάτω από τα µισά, στα 0,15 ευρώ, και λιγότερο σε συνθήκες εκτός πόλης. «Οπως νιώθω πλέον το αυτοκίνητο, έχει καλύτερη απόδοση. Η τοποθέτηση µου κόστισε περίπου 2.500 ευρώ και η απόσβεση έγινε σε λιγότερο από χρόνο. Πρόσφατα πραγµατοποίησα ένα ταξίδι 1.400 χιλιοµέτρων και έκαψα υγραέριο αξίας 160 ευρώ περίπου. Που σηµαίνει ότι το χιλιόµετρο δεν ξεπέρασε τα 0,11 – 0,12 ευρώ», λέει.

Σύµφωνα µε τους ειδικούς, οι τιµές για τη µετατροπή κυµαίνονται στα 1.500 ευρώ για τους τετρακύλινδρους κινητήρες και φτάνουν έως και 2.900 ευρώ για προηγµένα συστήµατα 5ης γενιάς σε οκτακύλινδρους. Ταντεπόζιτα υγραερίου µπορεί να ξεπερνούν σε όγκο και τα90 λίτρα και τοποθετούνται είτε στον χώρο της ρεζέρβας – σε αυτή την περίπτωση καλό είναι ο οδηγός να εφοδιαστεί µε κιτ επιδιόρθωσης σκασµένου λάστιχου – είτε στο πορτ µπαγκάζ. Οσο για τη συντήρηση, στα συστήµατα 5ης γενιάς απαιτείται αλλαγή ενός φίλτρου αξίας 17 ευρώ κάθε 20.000 χιλιόµετρα.

Καίνε όσο ένα σκουτεράκι

Ενα Grand Cherokee 4.700 κυβικών µε 7.000 ευρώ ή µια Porsche Cayenne «απλή» µε 17.000; «Αν µπορεί κανείς να δικαιολογήσει το υψηλό τεκµήριο, είναι η ιδανική εποχή για να αγοράσει το αυτοκίνητο των ονείρων του που θα καίει όσο ένα… σκούτερ. Αρκεί να βάλεισύστηµα υγραερίου», λένε πωλητές µεταχειρισµένων. «Από 45.000 ευρώ που πουλούσαµε πέρυσι την Porsche Cayenne Turbo S, φέτος έχουµε πέσει κάτω από τα 25.000», λέειο κ. Γιάννης Καλτσής, έµπορος µεταχειρισµένων πολυτελών αυτοκινήτων. Υπάρχουν και άλλες «ευκαιρίες» στα Dream Cars. Για παράδειγµα, ψάχνοντας τις αγγελίες, βρίσκει κανείς BMW X5 3.000 κ.εκ.του 2004 στα 15.000 ευρώ καιVolkswagen Tοuareg 3.20

0 κ.εκ.του 2005 στα 20.000 ευρώ. Και τα τεκµήριά τους κυµαίνονται από 5.500

έως 11.000 ευρώ περίπου, ενώ τα τέλη κυκλοφορίας δεν υπερβαίνουν τα 1.000 ευρώ.

Ανάλογα µε τον κυβισµό, µε τη µετατροπή σε υγραεριοκίνητα αυτά τα αυτοκίνηταυπολογίζεται πως δεν θα καίνε πάνω από 0,13 ευρώ το χλµ.

Θεοδόσιος Π. Τάσιος
1 Δέν είναι η πρώτη φορά που η φιλόξενη αυτή εφημερίδα γίνεται ζωτικός χώρος διαλόγου μεταξύ Συν-εργατών της. Σήμερα θα «δια-φωνήσω» (δηλαδή θα δια-λεχθώ) με τον φίλο κ. Γ. Μπαμπινιώτη. Στην επιφυλλίδα-του «Παιδεία και όχι χαρτί» (7.11.2010), ανάμεσα σε μια σειρά απο ορθότατες σκέψεις και ελπίδες, έφθασε σε άλλα δύο θέματα καυτά: α) «Η σταδιακή κυριαρχία των εφαρμοσμένων επιστημών τείνει να θέσει εκποδών τις ανθρωπιστικές σπουδές». Και β) «Είναι αφελής η τοποθέτηση που βλέπει τις πανεπιστημιακές σπουδές ως απλή επαγγελματική κατάρτιση». Οι απόψεις αυτές απαιτούν σχολιασμόν.

2 Επιτρέψτε-μου όμως ν΄ αρχίσω απο ένα βήμα νωρίτερα: Θα ευχόμουν πρώτον να μπορούσαμε να συμφωνήσουμε οτι οι πανεπιστημιακές σπουδές δέν σκοπούν στη «διαμόρφωση της προσωπικότητας του παιδιού». Ετούτη η τεράστιας ατομικής και συλλογικής σημασίας Παιδεία (Γνωσιακή μύηση, Αξιολογική ικανότητα, Αισθητική καλλιέργεια) τελείται κυριότατα απ΄ την ηλικία των τριών έως δεκαοχτώ χρονών. Και βεβαίως θα δεχθώ οτι μια τέτοια Παιδεία συνεχίζεται δια βίου. Αλλά θα ήταν άρνηση του κύριου και καίριου χαρακτήρα του Πανεπιστημίου να του επιβάλομε να «πλάσει χαρακτήρες»· κατι τέτοιο θα ήταν εξ ίσου υπονομευτικό του ρόλου-του, όσο είναι κι η άλλη εκείνη αποπροσανατολιστική άποψη «στο Πανεπιστήμιο αποχτάει ο νέος πολιτική πείρα»- άποψη αρνητικότατη για τα θεμελιώδη υποκείμενα της δημοκρατίας, που είναι τα κόμματα.

Αντιθέτως, εμένα μου φαίνεται οτι ο κύριος σκοπός του Πανεπιστημίου είναι Γνωσιακού χαρακτήρα – κι είναι ήδη ετούτος ενας σκοπός πολυσχιδής. Η Γνώση πράγματι είναι μια ανάγκη υπαρξιακή: Πρώτα-πρώτα για να συνειδητοποιήσω εαυτόν ενσχέσει με το φυσικό και το κοινωνικό περιβάλλον, και δεύτερον για να επιβιώσω- εγώ και η κοινωνία μου. Κατ΄ αντιστοιχίαν προς αυτούς τους σκοπούς διαφαίνεται και η αναγκαία διδακτική ύλη στο Πανεπιστήμιο: (i) Θεμελιώδεις επιστήμες οι οποίες, ενώ συμβάλλουν και στην υποστασιακή πληρότητα, προσφέρουν τα μέσα για την ανάπτυξη των Τεχνολογιών αλλα συντελούν και στην παραγωγή νέας Γνώσης (έρευνα). (ii) Εξειδικευμένοι επιστημονικοί Κλάδοι για την αμεσότερη και αποδοτικότερη εξυπηρέτηση των ποικίλων κοινωνικών αναγκών (επιβίωση, ανακούφιση απ΄ τον πόνο, επικοινωνία, υποστήριξη των Τεχνών κ.λπ.).

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ…

Τη χρήση του προφυλακτικού αποδέχθηκε για πρώτη φορά Πάπας, αναγνωρίζοντας τον κίνδυνο μόλυνσης από τον ιό που προκαλεί AIDS. Η δήλωση του Πάπα Βενέδικτου XVI, προκύπτει από την προδημοσίευση τμήματος του βιβλίου «Φώτα του κόσμου» που θα κυκλοφορήσει την Τρίτη.

Η αναφορά του Πάπα συνιστά σημαντική αλλαγή των μέχρι πρότινος σκληρών θέσεών του για τη χρήση προφυλακτικού και όχι μόνο ως μέσου αντισύλληψης.

Μόλις πέρυσι, κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στο Καμερούν, ο Πάπας δήλωνε ότι η χρήση του προφυλακτικού ίσως και να επιδεινώνει την εξάπλωση του ιού.

«Το Φως του Κόσμου: Ο Πάπας, η Εκκλησία και τα Σημεία των Καιρών», είναι ολόκληρος ο τίτλος του βιβλίου.

Συγγραφέας είναι ο γερμανός δημοσιογράφος Πέτερ Σήβαλντ, ο οποίοε άντλησε το υλικό του και από σειρά συνεντεύξεων με τον προκαθήμενο της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας: Ο Πάπας ερωτάται εάν η αντίθεση της Καθολική Εκκλησία στη χρήση προφυλακτικού είναι θέμα αρχής. Η απάντησή του είναι η εξής: «Η Εκκλησία φυσικά και δεν το θεωρεί πραγματική ή ηθική λύση, αλλά κατά περίπτωση μπορεί οπωσδήποτε να αποτελέσει το πρώτο βήμα προς το σκοπό της μείωσης της μετάδοσης του ιού, ένα πρώτο βήμα προς μία διαφορετική, πιο ανθρωπιστική βίωση της σεξουαλικότητας».

Τα σχόλια του Πάπα ήδη χαιρέτισαν οι υπεύθυνοι του UNAIDS, του σχετικού με την καταπολέμηση του AIDS προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών αλλά και μεταρρυθμιστικές οργανώσεις στους κόλπους της καθολικής Εκκλησίας.

-πηγή-ta neaonline

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΥΣ

Ομόφωνο όχι στους μάνατζερ
Διεργασίες σε όλα τα ΑΕΙ και ΤΕΙ για την κατάρτιση κοινής αντιπρότασης προς το υπουργείο Παιδείας
Της ΜΑΡΙΑΣ ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΗ
Απορρίπτουν τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ το μοντέλο διοίκησης της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης του υπουργείου Παιδείας.

Οι αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση στα πανεπιστήμια συναντούν αντιδράσεις από καθηγητές και φοιτητές.
Κάθε ίδρυμα επεξεργάζεται χωριστά τη δική του εναλλακτική πρόταση προκειμένου να την καταθέσει στη σύνοδο πρυτάνεων στις 10 Δεκεμβρίου και στη συνέχεια να διαμορφωθεί κοινή πρόταση για να υποβληθεί στο υπουργείο Παιδείας. Το Πανεπιστήμιο Αθηνών κατήρτισε ειδικό ερωτηματολόγιο για το μοντέλο διοίκησης που θέλουν τα μέλη του. Το έστειλε στους 50 συγκλητικούς και μέχρι τώρα έχουν απαντήσει οι 35. Είναι χαρακτηριστικό ότι ουδείς απεδέχθη την πρόταση του υπουργείου να διοικεί το Πανεπιστήμιο μάνατζερ, πολύ περισσότερο να μπορεί να προέρχεται και από εκπαιδευτικό ίδρυμα του εξωτερικού.

Η ακαδημαϊκή κοινότητα, όπως είπαν στην «Κ.Ε.» καθηγητές πανεπιστημίου, θα προτείνει στο υπουργείο να προέρχεται ο πρύτανης μέσα από το πανεπιστήμιο. Να εκλέγεται, όπως γίνεται σήμερα, από το σύνολο της πανεπιστημιακής κοινότητας, αλλά με «στάθμιση της ψήφου». Δηλαδή με βάση τον αριθμό συμμετοχής στις εκλογές. Σήμερα, ανεξαρτήτως της προσέλευσης, η ψήφος των διδασκόντων βαρύνει κατά 50%, των μεταπτυχιακών φοιτητών και των διοικητικών υπαλλήλων κατά 10% και των φοιτητών κατά 40%. Οσον αφορά την τοποθέτηση εξωπανεπιστημιακών προσωπικοτήτων σε διοικητικά όργανα, που προτείνει το υπουργείο, οι περισσότεροι πανεπιστημιακοί δέχονται μεν να υπάρχουν εμπειρογνώμονες και εκτός ιδρυμάτων, αλλά με συμβουλευτικό ρόλο.

Στο Ε. Μ. Πολυτεχνείο έχουν συγκροτηθεί επιτροπές που μελετούν σημείο προς σημείο τις προτάσεις του υπουργείου Παιδείας.Ο πρύτανης Σ. Σιμόπουλος δήλωσε στην «Κ.Ε.» ότι δεν μπορούν να δεχθούν να είναι ο πρύτανης προσωπικότητα εκτός του ιδρύματος που θα υπηρετήσει, όμως αναμφισβήτητα πρέπει να έχει και ικανότητες μάνατζερ για να διοικήσει καλύτερα. Το Πολυτεχνείο, που δεν συμμετείχε στην προηγούμενη σύνοδο πρυτάνεων, θα πάρει μέρος στην επόμενη του Δεκεμβρίου, την οποία μάλιστα θα φιλοξενήσει στις εγκαταστάσεις του στο Λαύριο. «Εμείς μπορεί να μη συμφωνούμε με συγκεκριμένες προτάσεις του υπουργείου», λέει ο πρύτανης, «ωστόσο θέλουμε να συνεισφέρουμε στο διάλογο. Γι’ αυτό θα συνεδριάσει η σύγκλητος του Πολυτεχνείου στις 3 Δεκεμβρίου, θα είναι ανοιχτή σε όποιον θέλει να την παρακολουθήσει και στη συνέχεια θα καταρτιστεί η τελική πρόταση του ιδρύματος που θα συζητηθεί με των άλλων πανεπιστημίων στη σύνοδο του Δεκεμβρίου».

Το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου θα αναρτήσει αύριο στην ιστοσελίδα του την πρόταση στην οποία καταλήγει. Ο πρύτανης Θ. Παπαθεοδώρου επισημαίνει στην «Κ.Ε.»: «Για μας δεν τίθεται θέμα συμβουλίου με εξωπανεπιστημιακές προσωπικότητες, διότι διοίκηση ασκεί η σύγκλητος. Επίσης κανένα πανεπιστήμιο δεν πρόκειται να συμφωνήσει με την τοποθέτηση πρύτανη που δεν θα προέρχεται από το ίδιο. Κατά τα άλλα, εμείς δίδουμε μεγάλη σημασία στη λογοδοσία για όλες τις πράξεις μας και γι’ αυτό προτείνουμε τη θεσμοθέτηση συμβουλίου εποπτείας και ελέγχου, που θα έχει ουσιαστικές αρμοδιότητες σε ζητήματα διαφάνειας και στρατηγικού σχεδιασμού».

Εκτός από τα πανεπιστήμια, και τα ΤΕΙ συζήτησαν τις προτάσεις του υπουργείου στη σύνοδο των προέδρων τους που έληξε χθες στην Αθήνα. Και αυτοί απορρίπτουν τη συμμετοχή στη διοίκηση προσωπικοτήτων εκτός ιδρυμάτων, όμως τα μεγαλύτερα προβλήματά τους είναι τα εκατοντάδες τμήματα που έχουν ιδρυθεί σε δεκάδες πόλεις. Την ίδια ώρα το υπουργείο Παιδείας μελετά τη συρρίκνωση του αριθμού τους. Πρότυπο σ’ αυτό το εγχείρημα έχουν τη Δανία και τη Γαλλία, που έκαναν πρόσφατα δραστική μείωση των ιδρυμάτων τους: Στη Δανία από 17 ανώτατα ιδρύματα έχουν μείνει 3. Στη Γαλλία από 100 έχουν μείνει 17. Στην Ελλάδα πάντως υπάρχουν 23 πανεπιστήμια και 16 ΤΕΙ με 510 τμήματα σε 64 πόλεις. Στις προθέσεις του υπουργείου Παιδείας είναι η δραστική μείωση αυτού του αριθμού.

Ο πρόεδρος του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης Π. Καρακολτσίδης παρουσίασε πρόταση που περιλαμβάνει ακόμη και συγχώνευση πανεπιστημίων με ΤΕΙ. Για παράδειγμα, προτείνει τη λειτουργία ενός ιδρύματος που θα ονομάζεται Αττικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και θα περιλαμβάνει τμήματα ΤΕΙ, του Πανεπιστημίου Πειραιώς και της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών. Επίσης, με την ονομασία Πανεπιστήμιο Ηπείρου προτείνει να συνενωθούν τμήματα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και του ΤΕΙ Ηπείρου, ενώ στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας προτείνει να ενταχθούν τμήματα του ΤΕΙ Λάρισας, Τρικάλων και Καρδίτσας. Ορισμένοι πρόεδροι αλλά και καθηγητές των ΤΕΙ απορρίπτουν αυτό το σχέδιο και υποστηρίζουν ότι η καλύτερη λύση για τα ίδια τα ιδρύματα είναι να συγκεντρωθούν όλα μαζί τα τμήματα σε μία πόλη και έτσι, εκτός από τη μεγαλύτερη ακαδημαϊκή αυτοτέλειά τους, θα επιτευχθεί και εξοικονόμηση πόρων.

Οι προτάσεις του υπουργείου Παιδείας, πάντως, μπορεί να έφεραν τα πάνω-κάτω στα ιδρύματα, είχαν όμως και τη θετική τους πλευρά: κινητοποίησαν σημαντικά τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας, αφού σε όλα τα ιδρύματα καθηγητές και φοιτητές, ακόμη και οι εργαζόμενοι σ’ αυτά, συζητούν, προβληματίζονται και καταλήγουν σε συγκεκριμένες αλλαγές, σε όλους τους τομείς της δραστηριότητάς τους, και κυρίως σ’ ένα μοντέλο διοίκησης που φαίνεται πλέον ότι έχει ξεπεραστεί. Η κινητικότητα αυτή αναμένεται να αποτυπωθεί και στις εκλογές της Ομοσπονδίας των Καθηγητών Πανεπιστημίου στις 9 Δεκεμβρίου.

Μέχρι τώρα έχουν αναδειχθεί δύο τάσεις: η μία εκπροσωπείται από τους πανεπιστημιακούς που επιθυμούν να αντιδράσουν έντονα προς το υπουργείο Παιδείας και η άλλη με αυτούς που θέλουν να πείσουν μέσω του διαλόγου. Είναι μία μάχη επικράτησης των δύο βασικών θέσεων: κλειστά ή ανοιχτά πανεπιστήμια. Το ερώτημα θα απαντηθεί στις εκλογές όμως σε κάθε περίπτωση φαίνεται ότι κάτι αλλάζει, αφού μέχρι στιγμής υπερισχύουν οι καθηγητές που θέλουν να απορρίψουν τις προτάσεις του υπουργείου μέσω του διαλόγου και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να δεχθούν να μπει λουκέτο στα ιδρύματα.
enet.gr