Καθώς διανύουμε την δεύτερη βδομάδα, σήμερα μας δόθηκε η αφορμή,  μετά από μια παρεξήγηση, να μιλήσουμε για τις ευγενικές λέξεις και για τις λέξεις που μας πληγώνουν. Καταγράψαμε όσες λέξεις ξέραμε ή είχαμε ακούσει και τις χωρίσαμε σε δυο ομάδες!!

Στη συνέχεια τις λέξεις που δείχνουν ευγένεια τις “κρύψαμε” μέσα σε καραμελίτσες για να θυμόμαστε πάντα ποια είναι τα “γλυκά μας τα λογάκια” ενώ διαγράψαμε με ένα μεγάλο κόκκινο Χ τις λέξεις που μας πληγώνουν.

Κρυμμένες όλες μαζί εδώ!

Ολοκληρώνοντας τη συζήτησή μας καταγράψαμε τους κανόνες που είναι απαραίτητοι στην τάξη μας, για να έχουμε μια γλυκιά σχολική χρονιά, γεμάτη γέλια και χαρές, χωρίς λύπη και κλάματα! Ορκιστήκαμε να τηρούμε τους κανόνες κι επισημοποιήσαμε το συμβόλαιο μας υπογράφοντας … με δακτυλομπογιές!!

Την τελευταία ώρα της ημέρας ήρθε η κυρία Κωνσταντίνα και μας διηγήθηκε μια ιστορία και μάλιστα με πείραμα μας έδειξε τι έγινε στην χώρα των Πιπερούληδων όταν συνέβη μια παρόμοια παρεξήγηση!!!

Μια φορά κι έναν καιρό στο χωριό των Πιπερούληδων όλα ήταν ιδανικά κι όλοι ζούσαν αρμονικά, ο ένας δίπλα στον άλλον.

Γεμίσαμε ένα μπολ με νερό και ρίξαμε πιπέρι:
Είναι το χωριό όπου ζουν οι Πιπερούληδες. Πώς σας φαίνονται;

Ώσπου έφτασε ο κύριος Σαπούνης ο οποίος μιλούσε με αγένεια και λόγια που πληγώνουν. Ρίχνουμε μια στάλα σαπούνι και βλέπουμε ότι οι Πιπερούληδες απομακρύνονται στα τοιχώματα του πιάτου!!

Γιατί έφυγαν όλοι από κοντά του; Τι έκανε;

Έπειτα ήρθαν οι Ζαχαρούληδες. (Ρίχνουμε ζάχαρη στο νερό  και το πιπέρι συγκεντρώνεται γύρω της!)

Γιατί οι Πιπερούληδες πηγαίνουν κοντά στους Ζαχαρούληδες; Τι κάνουν; Με ποιο τρόπο μπορούμε να δείξουμε την αγάπη μας;

Ιδέα από το βιβλίο “Θεραπευτικά Παιχνίδια” της Νένας Γεωργιάδου

Αποφασίσαμε λοιπόν να είμαστε όλοι φίλοι και να βοηθάμε ο ένας τον άλλον κι αν καμιά φορά το ξεχνάμε το φιδάκι της φιλίας με τα ονόματα μας θα μας το θυμίζει!!!

Καλό απόγευμα!!