Το συγκεκριμένο σχέδιο εργασίας πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του εργαστηρίου δεξιοτήτων “Εγώ κι εσύ μαζί” της θεματικής “Ενδιαφέρομαι και Ενεργώ” στην υποθεματική “Συμπερίληψη: Αλληλοσεβασμός και διαφορετικότητα” (Γ΄ τάξη , 2024 – 25).
Αξιοποιούμε το βιβλίο “Το τζάτζαλο” του Ferrell Sean σε εικόνες του Santoso Charles από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος. Στο βιβλίο η Ρούθι έχει ένα Τζάτζαλο που είναι υπεύθυνο για όλες τις σκανταλιές της, κι αυτές δεν είναι λίγες. Στην πορεία του βιβλίου όμως ανακαλύπτει πως οι συμμαθητές της μπορούνε όχι μόνο να την κατανοήσουν αλλά και να τη συναισθανθούν καθώς, στην πραγματικότητα, όλοι κρύβουμε ένα Τζάτζαλο μέσα μας!
Το βιβλίο μας δίνει τη δυνατότητα να κάνουμε μια εισαγωγή στην έννοια της ΔΕΠΥ και να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να κατανοήσουμε πώς αυτή εκφράζεται πολλές φορές. Επιπλέον, αντιλαμβανόμαστε εύκολα την δυσκολία της Ρούθι να “συμμορφώσει” το Τζάτζαλό της και αυτό οδηγεί σε βαθύτερη αναγνώριση των δυσκολιών και των συναισθημάτων των παιδιών που παρουσιάζουν Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητα )ΔΕΠΥ).
Πορεία Διδασκαλίας
1. Γίνεται μεγαλόφωνη ανάγνωση του βιβλίου και ταυτόχρονη προβολή του στον πίνακα με τη βοήθεια προβολικού συστήματος.
2. Ακολουθεί “ξεφύλλισμα” του βιβλίου και μελετάμε τις εικόνες που το Τζάτζαλο ενοχλεί τη Ρούθι κουβεντιάζοντας τα συναισθήματά της. Αναρωτιόμαστε τον λόγο που η Ρούθι αποφάσισε να ζωγραφίσει το Τζάτζαλό της και πώς νιώθει όταν οι συμμαθητές της το αναγνωρίζουν. Τέλος κουβεντιάζουμε για το ποιο ήταν το βοηθητικό στοιχείο που επέτρεψε τους συμμαθητές της να την καταλάβουν και πώς τροποποιήθηκε η συμπεριφορά όλων μετά από αυτό.
3. Προβάλλουμε το παρακάτω βίντεο στην τάξη κι έπειτα κουβεντιάζουμε επιγραμματικά για το τι είναι η ΔΕΠΥ.
4. Παρακολουθούμε τμηματικά τα βίντεο παρακάτω και εξηγούμε στην τάξη όπου χρειάζεται. Στεκόμαστε στους τρόπους με του οποίους εκφράζεται η ΔΕΠΥ, τόσο στο σπίτι αλλά και στα πλαίσια της τάξης. Αν έχουμε χρησιμοποιήσει το βιβλίο του Φώτη Παπαναστασίου “ΔΕΠΥράζει” εφαρμόζοντας μεθόδους του στην τάξη μας, είναι τώρα μια καλή στιγμή για να το αναφέρουμε.
5. Αν έχουμε παιδιά στην τάξη μας με ΔΕΠΥ τα προτρέπουμε, αν θέλουν, να μας πούνε αν αναγνωρίζουν στους εαυτούς τους κάποιες από τις συμπεριφορές αλλά και το πώς αισθάνονται στις συγκεκριμένες καταστάσεις. Φυσικά, αυτό το βήμα γίνεται μόνο εάν τα παιδιά είναι δεκτικά σε αυτό καθότι δε θέλουμε να τα φέρουμε σε δύσκολη θέση.
6. Όμως ένα παιδί με ΔΕΠΥ θα είναι ένας ενήλικας με ΔΕΠΥ. Καλό είναι, επομένως, τα παιδιά να κατανοήσουν πως αυτή είναι μια συνθήκη που ακολουθεί το άτομο και συνεπώς είναι θεμιτό να την αναγνωρίζουμε, να την κατανοήσουμε και να γνωρίζουμε πώς εμείς μπορούμε να είμαστε βοηθητικοί. Για τον λόγο αυτό, μπορούμε να παρουσιάσουμε τα βίντεο παρακάτω (με δική μας μετάφραση) που δείχνουν έναν ενήλικα (Trevor Noa) και τον τρόπο που η ΔΕΠΥ επιδρά σε αυτόν.
Επίσης ενδιαφέρον είναι και το video με την
πολυολυμπιονίκη Simone Biles που μιλάει για το
πώς διαχειρίστηκε τη διάσπαση προσοχής της
όσο μεγάλωνε (κάντε κλικ στη φωτογραφία):
7. Τέλος, χρησιμοποιώντας τις διαφάνειες από ένα σεμινάριο της Μαρίας Καστανιάς, παρουσιάζουμε τα θετικά στοιχεία που μπορεί ένα παιδί με ΔΕΠΥ να αναγνωρίσει και να καλλιεργήσει και κλείνουμε το ζήτημα με θετική χροιά.
Εξίσου βοηθητική είναι και η ανάρτηση της Φρόσως Φωτεινάκη στο προφίλ @outofthebox_parenting (κλικ στην εικόνα):
8. Αφού, λοιπόν, όλοι έχουμε ένα Τζάτζαλο μέσα μας, ήρθε η ώρα να του δώσουμε μορφή. Δίνουμε στα παιδιά το φύλλο εργασίας (εκτυπωμένο σε χαρτονάκι Α4) και του ζητάμε να το ζωγραφίσουν, να το ονομάσουν και να μας γράψουν πότε συνήθως εμφανίζεται. Τις ζωγραφιές τους θα τις ζωντανέψουμε μέσω εφαρμογής προκειμένου να δούνε τα Τζάτζαλά τους να ζωντανεύουν.
9. Τέλος, σε κάθε ομάδα μοιράζουμε μια ασπρόμαυρη φωτογραφία από τα παιδιά στο θρανίο τους και τους ζητάμε ο καθένας να ζωγραφίσει γύρω του το δικό του Τζάτζαλο. Στο τέλος όλες οι ζωγραφιές ενώνονται σε μια αφίσα και δημιουργούν το κολάζ της τάξης μας. Πρόκειται για αναπαράσταση της τελευταίας σελίδας του βιβλίου.
Προέκταση
Εμείς θυμίσαμε στα παιδιά και την περσινή μας δράση μας για τον Βίνσεντ, ένα βιβλίο της Τζένης Κουτσοδημητροπούλου, όπου ο ήρωας της ιστορίες παρουσιάζει στοιχεία ΔΕΠΥ (χωρίς να κατονομάζονται). Έτσι είχαν ένα ακόμη πρότυπο αναφοράς αλλά και ένα κοινό βίωμα πάνω στο οποίο μπορούν να στηρίξουν τη νέα γνώση.
Φωτογραφικό υλικό της δράσης εδώ:
Κι ακολουθεί το βίντεο με τα Τζατζαλάκια μας να χορεύουν!!
