Σύμφωνα με το esos.gr Με δύο αποφάσεις (1324/2017  και  1325/2017) το Διοικητικό  Εφετείο  Αθηνών έκρινε νόμιμες τις   μετατάξεις των εκπαιδευτικών της Δευτεροβάθμιας στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση  με το άρθρο 82 παρ. 11 του Ν.4172/2013. Με τις αποφάσεις αυτές, γίνεται δεκτό ότι η διαδικασία των μεταθέσεων είναι ανεξάρτητη και δεν συνδέεται με την κρινόμενη διαδικασία μετατάξεων, μη επηρεάζοντας τη νομιμότητα της τελευταίας. Το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών κάνει δεκτή την παρέμβαση των μεταταγμένων εκπαιδευτικών και απορρίπτει  την αίτηση ακύρωσης των αντιδίκων κατά των μετατάξεων.

ΤΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ

Μετά τη συνεδρίαση, το Δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη και, α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά  έ γ γ ρ α φ α  σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά  τ ο  Ν ό μ ο

1. Επειδή, για την άσκηση της κρινόμενης αίτησης έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο (σχ. τα 3416670 και 1312810 ειδικά έντυπα παραβόλου σειρά Α΄).

2. Επειδή, με την αίτηση αυτή ζητείται η ακύρωση 1) της 119655/Δ1/30-8-2013 αποφάσεως του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων (ΦΕΚ Γ΄ 986/3.9.2013), με την οποία μετατάχθηκαν εκπαιδευτικοί της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε θέσεις της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 82 παρ. 11 του ν. 4172/2013 (Α΄ 167), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 73 παρ.2 Ν.4174/2013,(Α 170) και 2) της 111967/Δ2/13.8.2013 απόφαση του ίδιου Υπουργού (ΦΕΚ Β΄ 1977/13.8.2013, με την οποία καθορίστηκαν οι θέσεις της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, στις οποίες θα μετατάσσονταν οι εκπαιδευτικοί της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.

3. Επειδή, οι υπό στοιχεία 4, 10, 13, 14, 17, 26, 30, 34, 35, 37, 45, 46, 48, 49, 52, 53, 55 από τους αιτούντες παραιτήθηκαν από το δικόγραφο της αιτήσεως ακυρώσεως με έγγραφη δήλωση του πληρεξουσίου τους δικηγόρου Γεωργίου Παπαδημητρίου, που υπογράφει το δικόγραφο της κρινόμενης αιτήσεως ακυρώσεως. Συνεπώς, ως προς αυτούς, η δίκη πρέπει να κηρυχθεί καταργημένη και να μην επιδικασθεί δικαστική δαπάνη, κατά το άρθρο 30 παρ. 1 του π.δ/τος 18/1989, η δε αίτηση ακυρώσεως να εξετασθεί μόνο ως προς τους λοιπούς.

4. Επειδή, οι παρεμβαίνοντες, εκπαιδευτικοί δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που μετατάχθηκαν με την άνω 119655/Δ1/30-8-2013 απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, με έννομο συμφέρον ασκούν υπέρ του κύρους των προσβαλλομένων πράξεων την ένδικη παρέμβαση.

5. Επειδή, κατά το άρθρο 47 παρ. 1 του π.δ/τος 18/1989 (Α΄ 8), που εφαρμόζεται και στις ακυρωτικές υποθέσεις αρμοδιότητας του Διοικητικού Εφετείου, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 4 παρ. 1 του ν. 702/1977 (Α΄ 268), «Αίτηση ακυρώσεως δικαιούται να ασκήσει ο ιδιώτης ή το νομικό πρόσωπο, τους οποίους αφορά η διοικητική πράξη ή των οποίων έννομα συμφέροντα, έστω και μη χρηματικά προσβάλλονται από αυτήν». Κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, για την άσκηση της αιτήσεως ακυρώσεως απαιτείται ιδιαίτερο, άμεσο και ενεστώς έννομο συμφέρον του αιτούντος, δεν αρκεί δε το γενικό ενδιαφέρον κάθε πολίτη για την τήρηση των διατάξεων του Συντάγματος και των νόμων κατά την έκδοση των διοικητικών πράξεων, ούτε συμφέρον μελλοντικό ή απλώς ενδεχόμενο (ΣτΕ 2507/2016, 2446/1992). Ειδικότερα, το έννομο συμφέρον πρέπει να είναι ενεστώς, υπό την έννοια ότι η βλάβη που προκαλείται στον ενδιαφερόμενο πρέπει να έχει ήδη επέλθει ή να είναι βέβαιο ότι θα επέλθει κατά το χρόνο που κατατίθεται η αίτηση ακυρώσεως (ΣτΕ 4391/2011, 899/1999).

6. Επειδή, στο άρθρο 82 παρ. 11 του ν. 4172/2013 (Α΄ 167/23.7.2013), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 73 παρ. 2 του ν. 4174/2013 (Α΄ 170/26.7.2013) ορίζεται: “Για το σχολικό έτος 2013-2014, ο ποσοτικός προσδιορισμός των κενών θέσεων στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, των υπηρεσιακών αναγκών, καθώς και το πλεονάζον εκπαιδευτικό προσωπικό ανά ειδικότητα και Διεύθυνση Εκπαίδευσης, γίνεται με διαπιστωτική πράξη που εκδίδεται από τον Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων κατόπιν εισήγησης της Γενικής Διεύθυνσης Προσωπικού Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, με βάση την επεξεργασία και το συσχετισμό των στοιχείων που έχουν καταχωρηθεί, με ευθύνη των Διευθυντών Εκπαίδευσης, στο προβλεπόμενο στο άρθρο 7 του ν. 3848/2010 (Α΄ 71) ηλεκτρονικό σύστημα. Με βάση τον ανωτέρω προσδιορισμό, με απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων καθορίζεται ο αριθμός των εκπαιδευτικών, ανά ειδικότητα και Διεύθυνση Εκπαίδευσης, που υποχρεωτικά μετατάσσονται στις οριζόμενες στην ίδια απόφαση κενές ή συνιστώμενες με την πράξη μετάταξης θέσεις εκπαιδευτικού ή διοικητικού προσωπικού, συναφούς ή μη κλάδου της ίδιας κατηγορίας, με το βαθμό και το Μ.Κ. που κατέχουν, σε υπηρεσίες ή φορείς του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, με ταυτόχρονη κατάργηση ισάριθμων κενών ή κενούμενων, εφόσον δεν υπάρχουν, οργανικών θέσεων της αυτής, ανώτερης ή και κατώτερης κατηγορίας. Με την ίδια απόφαση καλούνται οι ενδιαφερόμενοι εκπαιδευτικοί να υποβάλουν σχετική αίτηση προτίμησης. Επί των αιτηθέντων εκπαιδευτικών συντάσσεται αξιολογικός πίνακας κατάταξης …. Με βάση την κατάταξη στον ανωτέρω αξιολογικό πίνακα, με απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, οι εκπαιδευτικοί μετατάσσονται υποχρεωτικά. Με απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων και του κατά περίπτωση συναρμόδιου Υπουργού μπορεί να ρυθμίζεται κάθε ειδικότερο θέμα και λεπτομέρεια για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος”. Κατ’ εξουσιοδότηση της διάταξης αυτής εκδόθηκε αρχικά η 111966/Δ2/13.8.2013 απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, με την οποία προσδιορίστηκε το πλεονάζον εκπαιδευτικό προσωπικό στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και οι κενές θέσεις στη πρωτοβάθμιας εκπαίδευση, ανά κλάδο ή ειδικότητα, κατηγορία και Διεύθυνση Εκπαίδευσης ανά Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης και ακολούθως η 111967/Δ2/13.8.2013 (Β΄ 1977/13.8.2013) απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων (β΄ προσβαλλόμενη), με την οποία καθορίστηκε ο αριθμός των θέσεων των εκπαιδευτικών που μετατάσσονται υποχρεωτικά στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και σε θέσεις διοικητικού προσωπικού φορέων του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων. Στη συνέχεια εκδόθηκε η 119655/Δ1/30.8.2013 απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων (α΄ προβαλλόμενη, φ. Γ΄ 986/3.9.2013), με την οποία μετατάχθηκαν εκπαιδευτικοί δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, διαφόρων κλάδων και ειδικοτήτων σε θέσεις εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.

7. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση οι ήδη αιτούντες εκπαιδευτικοί, που υπηρετούν στη πρωτοβάθμια εκπαίδευση ζητούν την ακύρωση των πιο πάνω αποφάσεων, επικαλούμενοι ότι τον Ιούνιο του 2013 είχαν υποβάλει αιτήσεις προτίμησης για μετάθεση κατά το σχολικό έτος 2013-2014, οι οποίες απορρίφθηκαν με την 80571/Δ1/12.6.2013 απόφαση του Υπουργού Παιδείας, λόγω μη ύπαρξης κενών οργανικών θέσεων στις δηλωθείσες από αυτούς περιοχές συμφερόντων τους και ότι λίγο καιρό αργότερα δημοσιεύθηκαν οι προσβαλλόμενες αποφάσεις, με τις οποίες δημιουργήθηκαν και πληρώθηκαν θέσεις από μεταταγέντες εκπαιδευτικούς της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με συνέπεια να χάνουν οι αιτούντες την προοπτική μετάθεσης σε περιοχές των συμφερόντων τους. Ως εκ τούτου, οι αιτούντες προβάλλουν, ότι έχουν έννομο συμφέρον για την ακύρωση των προσβαλλόμενων αποφάσεων, διότι θίγονται τα υπηρεσιακά τους συμφέροντα από την τοποθέτηση των εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε θέσεις, που διεκδικούν οι ίδιοι και θα μπορούσαν να καταλάβουν κατόπιν μεταθέσεώς τους.

8. Επειδή, κατ’ αρχάς, ο ισχυρισμός των αιτούντων περί υποβολής εκ μέρους τους αιτήσεων μεταθέσεως για το σχολικό έτος 2013-2014 είναι αόριστος και αναπόδεικτος, καθόσον οι οι αιτούντες δεν επικαλούνται συγκεκριμένα στοιχεία των αιτήσεών τους (όπως αριθμούς πρωτοκόλλου, τόπους που αιτήθηκαν να μετατεθούν κλπ), ενώ η προαναφερθείσα 80571/Δ1/12.6.2013 απόφαση του Υπουργού Παιδείας περί μεταθέσεως εκπαιδευτικών για το ως άνω σχολικό έτος αναφέρει μόνο τα ονόματα και τις περιοχές εκείνων που μετατίθενται και δεν προκύπτει εξ αυτής, αλλά ούτε και από τα υπόλοιπα στοιχεία του φακέλου, η τυχόν υποβολή από τους αιτούντες σχετικών αιτήσεων που απορρίφθηκαν. Σε κάθε περίπτωση και υπό την εκδοχή, ότι οι αιτούντες υπέβαλαν αιτήσεις μεταθέσεως, οι προσβαλλόμενες πράξεις δεν συνδέονται αιτιωδώς με την τυχόν απόρριψη των αιτήσεων αυτών, διότι η σχετική διάταξη του άρθρου 82 παρ. 11 του ν. 4172/2013, που προέβλεψε την μετάταξη εκπαιδευτικών για το σχολικό έτος 2012-2013 από τη δευτεροβάθμια στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, άρχισε να ισχύει μετά την έκδοση της παραπάνω 80571/Δ1/12.6.2013 υπουργικής απόφασης περί μεταθέσεων (ήτοι από 23.7.2013), όπως μεταγενέστερα εκδόθηκαν και οι 111966/Δ2/13.8.2013 και 111967/Δ2/13.8.2013 υπουργικές αποφάσεις, με την οποίες προσδιορίστηκαν ποσοτικά οι κενές θέσεις στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, οι υπηρεσιακές ανάγκες, το πλεονάζον εκπαιδευτικό προσωπικό ανά ειδικότητα, καθώς και ο αριθμός θέσεων για μετάταξη. Περαιτέρω, η μετάταξη και τοποθέτηση εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε θέσεις, που θα μπορούσαν να καταλάβουν οι αιτούντες σε περίπτωση μεταθέσεώς τους, δημιουργεί μέλλουσα και ενδεχόμενη βλάβη τους, η οποία πιθανόν να προκύψει κατά τη διαδικασία μεταθέσεων στο μέλλον και συνεπώς το επικαλούμενο από τους αιτούντες έννομο συμφέρον δεν αποτελεί το απαιτούμενο από το άρθρο 47 παρ. 1 του π.δ/τος 18/1989 άμεσο και ενεστώς έννομο συμφέρον για την άσκηση της αιτήσεως ακυρώσεως, αλλά μέλλον και ενδεχόμενο, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη πέμπτη σκέψη.

9. Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω, πρέπει να καταργηθεί η δίκη ως προς τους υπό στοιχεία 4, 10, 13, 14, 17, 26, 30, 34, 35, 37, 45, 46, 48, 49, 52, 53, 55 από τους αιτούντες, να απορριφθεί ως προς τους λοιπούς η κρινόμενη αίτηση και να γίνει δεκτή η παρέμβαση.

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

-Καταργεί τη δίκη ως προς τους υπό στοιχεία 4, 10, 13, 14, 17, 26, 30, 34, 35, 37, 45, 46, 48, 49, 52, 53, 55 αιτούντες.

-Απορρίπτει την αίτηση ως προς τους λοιπούς.

-Δέχεται την παρέμβαση.

-Διατάσσει να αποδοθεί ισομερώς στους αιτούντες υπό στοιχεία 4, 10, 13, 14, 17, 26, 30, 34, 35, 37, 45, 46, 48, 49, 52, 53, 55 μέρος του παραβόλου, που ανέρχεται σε εκτατό (100) ευρώ και την κατάπτωση του υπολοίπου υπέρ του Δημοσίου.

-Επιβάλλει ισομερώς στους αιτούντες υπό στοιχεία 1, 2, 3, 5, 6, 7, 8, 9, 11, 12, 15, 16, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 27, 28, 29, 31, 32, 33, 36, 38, 39, 40, 41, 42, 43, 44, 47, 50, 51, 54, 56, 57, 58, 59 για τους οποίους δεν καταργείται η δίκη, τη δικαστική δαπάνη του Δημοσίου, που ανέρχεται σε διακόσια πενήντα έξι (256) ευρώ και των παρεμβαινόντων, που ανέρχεται σε πεντακόσια εβδομήντα έξι (576) ευρώ.