Εργαστήρια δεξιοτήτων: “κοιτάζω γύρω μου με τα μάτια της καρδιάς”. Πρόγραμμα ανάπτυξης του αλληλοσεβασμού και της διαφορετικότητας.

Ενδεικτικές δραστηριότητες και φωτογραφίες.

Εγώ και οι άλλοι: παρουσιάζω τον εαυτό μου στους άλλους. Τι είναι αυτό που με κάνει να είμαι εγώ; Τι με κάνει διαφορετικό;

Τι με κάνει να νιώθω άσχημα; Δραστηριότητα με τη μορφή πίνακα.

Αναγνωρίζω μια άσχημη συμπεριφορά του εαυτού μου και αποφασίζω να την βγάλω σαν μπλουζάκι και να την πετάξω στο καλάθι των αχρήστων.

Εγώ και οι άλλοι: τοποθετώ τον εαυτό μου σε σχέση με τους άλλους. Ερωτήματα: Πού; ( κοντά ή μακριά;) Ποιοι; (είναι οι άλλοι;) Γιατί; (είμαι κοντά ή μακριά;) Τι; (τι κάνουμε;)

Είναι εντάξει να πω ψέματα αν…; Δραστηριότητα με τη μορφή πίνακα. Ο Πινόκιο θέτει ερωτήματα, τα παιδιά απαντούν.

Σεβασμός: ποιες λέξεις κάνουν παρέα με τον σεβασμό; Τις βρήκαμε, τις γράψαμε σε λουλούδια και στολίσαμε το δέντρο του σεβασμού.

Το λιοντάρι και το ποντίκι: ποιος δεν σεβάστηκε τον άλλο;

Μετά την επεξεργασία του μύθου, ακολούθησε και η δραματοποίηση στα αγγλικά.

Μήνυμα: το λιοντάρι και ο ποντικός λένε: “πάντα σεβασμός”. Ανεξάρτητα από το μέγεθος, το χρώμα, τη δύναμη…όλοι αξίζουμε σεβασμό.

Ίδιοι και διαφορετικοί:

Δραστηριότητα με τη χρήση διαγραμμάτων Venn. Βρίσκουμε με ποιους τρόπους είμαστε ίδιοι και διαφορετικοί, κοινά και διαφορετικά στοιχεία, ποια είναι πιο πολλά; Άρα περισσότερο μοιάζουμε, ανεξάρτητα από το χρώμα, το ύψος, το βάρος, το φύλλο…

Πειράγματα που πειράζουν και πειράγματα που δεν πειράζουν…πότε; γιατί; Δραστηριότητα με μορφή πίνακα.

Διαφορετικότητα: ζωγραφίζουμε διαφορετικά άρα και μοναδικά πορτρέτα. Με αφορμή την διαφορετικότητα και έμπνευση από τον Πικάσο, δημιουργήσαμε διαφορετικά πρόσωπα. Στου Πικάσο τη ζωγραφική όλοι ίδιοι, όλοι διαφορετικοί όπως και στη ζωή!

Γίναμε τα διαφορετικά πρόσωπα: στην παρεούλα, στο δεκατιανό, στο διάλειμμα…

Συνεργασία-αλληλοβοήθεια:

Ο εγωιστής γίγαντας: επεξεργασία, δραματοποίηση.

Αφού ολοκληρώσαμε τα εργαστήρια δεξιοτήτων του κύκλου με τίτλο; «Η παράσταση αρχίζει, το αρχαίο θέατρο γεμίζει», ακολουθήσαμε την εξής διαδικασία:

Κύκλος αναστοχασμού με τα παιδιά:

Τα παιδιά κάθισαν στις κερκίδες του επιδαπέδιου θεάτρου που είχαμε σχηματίσει με χαρτοταινία στο δάπεδο για τις ανάγκες των Ε. Δ.. Μπροστά τους είχαν τις δύο μάσκες που φτιάξαμε, μια για την κωμωδία και μια για την τραγωδία. Συμφωνήσαμε πως η μια μάσκα (κωμωδίας) θα την σηκώνουμε όταν μας αρέσει κάτι και την άλλη (τραγωδίας) όταν δεν μας αρέσει κάτι.

Είπαμε ότι το ταξίδι μας στο αρχαίο θέατρο τελειώνει, πώς νιώθουμε για αυτό; Μας άρεσε αυτό το ταξίδι;

Μετά σηκωθήκαμε και κάναμε μια βόλτα στο μουσείο μας και θυμηθήκαμε όσα έχουμε φτιάξει. Μας δυσκόλεψαν;

Στη συνέχεια είδαμε φωτογραφίες και βίντεο από όσα έχουμε δουλέψει.

Πώς νιώθουμε;

Έπειτα κάθε παιδί διάλεγε κάτι από το μουσείο και έλεγε γιατί το διάλεξε.

Τέλος, τα παιδιά συμπλήρωσαν ένα ατομικό φυλλάδιο για τα Ε. Δ.

Το φυλλάδιο είναι σε μέγεθος Α3 και περιέχει 3 ερωτήσεις και ζωγραφική. Το φυλλάδιο διπλώθηκε στη μέση και στο εξώφυλλο τα παιδιά ζωγράφισαν το ποίημα «αρχαίο θέατρο» που γράψαμε για τα εργαστήρια.

Η αξιολόγηση που ακολουθήσαμε ήταν σε παιγνιώδη μορφή και θεωρούμε ότι βοήθησε όλα τα παιδιά να θυμηθούν, να συμμετέχουν, να πάρουν ανατροφοδότηση και να έχουν μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα τόσο για τις ατομικές τους δεξιότητες όσο και για την εξέλιξή τους. Έτσι, καταλάβαμε τι μπορούμε να κάνουμε σήμερα που δεν μπορούσαμε χτες και πόσα μάθαμε που δεν τα ξέραμε πριν. Η αποτίμηση αυτή βασίστηκε στην συζήτηση, παρατήρηση, σε ερωτήσεις και στην ελεύθερη έκφραση των απόψεών μας.

Ο σκοπός των Ε. Δ. που ήταν να έρθουν τα παιδιά σε επαφή με τα αρχαία ελληνικά θέατρα, θεωρούμε ότι επιτεύχθηκε σε μεγάλο βαθμό. Τα παιδιά έμαθαν τα βασικά μέρη ενός αρχαίου θεάτρου, ήταν σε θέση να εντοπίσουν διαφορές με τα σύγχρονα θέατρα. Επίσης ήταν σε θέση να αναγνωρίσουν τα στάδια δημιουργίας και τους συντελεστές μιας παράστασης και να παρουσιάσουν μια θεατρική παράσταση, συγκεκριμένα τη «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη, εντάσσοντας όσα έμαθαν.  Επιπρόσθετα, έγινε πραγματικότητα και η δημιουργία ενός χώρου μουσείου για το αρχαίο θέατρο, το οποίο λειτούργησε και ως χώρος ανατροφοδότης σε όλη τη διάρκεια των εργαστηρίων. Ακόμη, αναπτύχθηκαν δεξιότητες μάθησης, όπως: δημιουργικότητα, επικοινωνία, κριτική σκέψη και συνεργασία, δεξιότητες ζωής, όπως: υπευθυνότητα, πρωτοβουλία, οργανωτική ικανότητα, ενσυναίσθηση και ευαισθησία, δεξιότητες του νου, όπως: κατασκευές, επίλυση προβλημάτων και δεξιότητες τεχνολογίας και επιστήμης, όπως τεχνολογικός γραμματισμός. Τέλος, και τα παιδιά κι εμείς συμφωνήσαμε στο ότι και περάσαμε καλά και μάθαμε πολλά!

Στα πλαίσια των εργαστηρίων δεξιοτήτων για το αρχαίο θέατρο δημιουργήσαμε ένα μουσείο αφιερωμένο στο αρχαίο θέατρο. Το μουσείο περιλαμβάνει θεματικές γωνιές: του αρχαίου θεάτρου, των 12 θεών και έκθεση με τα έργα των παιδιών. Για να δείτε φωτογραφίες και μια ξενάγηση στο μουσείο, πατήστε εδώ.

Το κουκλοθέατρο της κυρίας Αναστασίας Ξηρομερίτου (κουκλοθέατρο Λαμίας) μας ταξίδεψε στο αρχαίο θέατρο. Όλα όσα μαθαίναμε στα εργαστήρια δεξιοτήτων, ζωντάνεψαν από τις κούκλες… η τραγωδία έγινε λυπητερή μουσική και μας χάιδεψε… η κωμωδία έγινε χαρούμενη μουσική και μας γαργάλησε… είδαμε τους αρχαίους ποιητές… γίναμε ο χορός στην “Αντιγόνη”…μάθαμε ακόμα περισσότερα πράγματα και συμφωνήσαμε με τους αρχαίους Έλληνες για την αξία του θεάτρου… του αρχαίου… του κουκλοθεάτρου…. του θεάτρου σκιών…

Μπορείτε να απολαύσετε μερικές από τις όμορφες στιγμές πατώντας εδώ.

Ένα ψηφιακό παιχνίδι, με video και ερωτήσεις, με την εφαρμογή tiny tap για το αρχαίο θέατρο.

Για να το παρακολουθήσετε πατήστε εδώ.