ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΑΝΤΙΡΡΙΟΥ

EU Code Week 2022.

Το νηπιαγωγείο μας για πρώτη φορά συμμετέχει στην εβδομάδα Κώδικα EU CODE WEEK 2022 διοργανώνοντας και υλοποιώντας μια δραστηριότητα προγραμματισμού.

Τίτλος της δραστηριότητας: Προγραμματίζουμε τον σκαντζόχοιρο Άουτς.

Το σενάριο των δραστηριοτήτων στηρίζεται στο παραμύθι «Ouch” της Ragnhild Scamell. Το παραμύθι με λίγα λόγια: ο Άουτς ο σκαντζόχοιρος έφτιαξε τη φωλιά του κάτω από μια μηλιά. Την έφτιαξε ακριβώς στα μέτρα του και είναι έτοιμος να μπει μέσα και να κοιμηθεί για τον χειμώνα. Τότε όμως ένα μήλο πέφτει και καρφώνεται στα αγκάθια του. Ο σκαντζόχοιρος δεν χωράει να μπει στη φωλιά του. Ποιος θα τον βοηθήσει τώρα η μάλλον ποιο ζωάκι που συναντάει θα καταφέρει να τον απαλλάξει από το μήλο; Πρώτα συναντάει ένα σκίουρο, μετά ένα γουρουνάκι, μετά ένα βάτραχο στη λιμνούλα. Τέλος συναντάει μια κατσίκα η οποία τρώει το μήλο και ο σκαντζόχοιρος μπορεί τώρα να επιστρέψει στη φωλιά του και να κοιμηθεί για όλο τον χειμώνα.

Το σενάριο αποτελείται από 3 μαθήματα-δραστηριότητες.

Στο πρώτο μάθημα- δραστηριότητα γίνεται η αφήγηση του παραμυθιού και ο εντοπισμός του προβλήματος από τα παιδιά.

Το δεύτερο μάθημα- δραστηριότητα εξελίσσεται ως εξής:

Αρχικά σχεδιάζουμε στο πάτωμα ένα τετράγωνο ταπλό με 5×5 τετράγωνα, δηλ.25 τετράγωνα. (μπορούμε να το σχεδιάσουμε με χαρτοταινία ή με κιμωλία, μπορεί να γίνει στην αυλή του νηπιαγωγείου). Σε ένα τετράγωνο τοποθετούμε την εικόνα της φωλιάς και σε 5 άλλα τετράγωνα (διάσπαρτα) τοποθετούμε τον σκίουρο, το γουρούνι, τον βάτραχο και την κατσίκα. Ένα παιδί γίνεται ο σκαντζόχοιρος (παιδί σε ρόλο ρομπότ) και στέκεται στη φωλιά, ένα άλλο παιδί του δίνει (προγραμματιστής) οδηγίες για να φτάσει πρώτα στον σκίουρο, στο γουρούνι, στον βάτραχο και τέλος στην κατσίκα. Το παιδί μπορεί να έχει κολλημένο πάνω του ένα μήλο, όταν φτάσει στην κατσίκα, αφήνει το μήλο και τα παιδιά του δίνουν οδηγίες για να επιστρέψει στην φωλιά του. Με τα παιδιά έχουμε συμφωνήσει για τον τρόπο με τον οποίο θα δίνουν τις οδηγίες προγραμματισμού: προχώρα 2 βήματα εμπρός, στρίψε δεξιά, προχωρά 3 βήματα κτλπ. Εμείς υλοποιήσαμε την δραστηριότητα και μέσα στην τάξη αλλά και έξω στην αυλή στην επιδαπέδια πίστα που έχουμε δημιουργήσει με πλαστικό χρώμα για να μην σβήνει και να την χρησιμοποιούν τα παιδία την ώρα του διαλείμματος.

Στο τρίτο μάθημα-δραστηριότητα εργαζόμαστε με το εκπαιδευτικό ρομπότ beebot, με το οποίο τα παιδιά θα εξοικειωθούν με βασικές γνώσεις προγραμματισμού. Μπορούμε να φτιάξουμε σε λείο χαρτόνι πίστα beebot με τα παιδιά. Αποφασίζουμε πόσα κουτάκια θα έχει ο χάρτης μας και τον χωρίζουμε σε τετράγωνα 15χ15 εκ. ( είναι σημαντικό να τηρήσουμε τις μετρήσεις των τετραγώνων για κινείται σωστά το beebot). Σέ ένα τετράγωνο τοποθετούμε την φωλιά , σε άλλα τα ζωάκια. Ένα παιδί γίνεται ο χειριστής του beebot και ένα άλλο παιδί ο προγραμματιστής. Οι ρόλοι μπορούν να εναλλάσσονται κάθε φορά. Τα παιδιά προγραμματίζουν το beebot να φτάσει στην κατσίκα και εδώ μπορούμε να εφαρμόσουμε πολλές παραλλαγές.

Το πιστοποιητικό συμμετοχής του νηπιαγωγείου μας!

Όλα τα παιδάκια πήραν πιστοποιητικό συμμετοχής.

Ο δρόμος είχα τη δική του ιστορία… για το Πολυτεχνείο.

“Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία…” το τραγούδι έγινε η αφορμή αλλά και ο συνδετικός κρίκος για τις δραστηριότητες της επετείου του Πολυτεχνείου. Εννοείται πως είδαμε εκπαιδευτικά βίντεο για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου και φωτογραφίες εποχής. Έτσι διαμορφώσαμε και την γωνιά του Πολυτεχνείου.

Διαβάσαμε το βιβλίο “η κυρά Δημοκρατία”.

Μάθαμε το σύνθημα των φοιτητών και το μετατρέψαμε σε κατασκευή με ευχή: να έχουν όλα τα παιδιά ψωμί παιδεία ελευθερία.

Αλλά το επεξεργαστήκαμε και με βιωματικό τρόπο:

γευτήκαμε φρέσκο, ζεστό ψωμί από τον φούρνο της γειτονιάς:

Φέραμε τις τσάντες μας και τα βιβλία μας… παιδεία.

Κινηθήκαμε στο χώρο με ελευθερία σαν τα πουλιά…

Στη συνέχεια ακούσαμε και μάθαμε το τραγούδι των φοιτητών: “τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο” και φτιάξαμε κάρτα για το Πολυτεχνείο.

Οι περισσότερες δράσεις μας έγιναν στον δρόμο του Πολυτεχνείου, γιατί είπαμε ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία και εμείς την μάθαμε αρκετά καλά, τόσο καλά που την κάναμε και επιδαπέδιο παιχνίδι. Σχηματίσαμε τον δρόμο με μαύρο ύφασμα και βάλαμε και τις άσπρες διαχωριστικές γραμμές. Σε κάθε γραμμή υπήρχε μια ερώτηση σχετικά με το Πολυτεχνείο, κάποιες ερωτήσεις με προτεινόμενες απαντήσεις και κάποιες όχι. Οι ερωτήσεις:

Τι είναι το Πολυτεχνείο; Μεγάλο σχολείο ή μουσείο;

Ποιοι κλείστηκαν μέσα στο Πολυτεχνείο, οι φοιτητές ή οι υπολογιστές;

Τι ήθελαν οι φοιτητές, δημοκρατία ή δικτατορία;

Ποιο σύνθημα φώναζαν δυνατά;

Ποιο τραγούδι τραγουδούσαν;

Τι εμφανίστηκε στο Πολυτεχνείο για να τρομάξει τους φοιτητές, ένα τανκ ή ένα υποβρύχιο;

Πότε γιορτάζουμε το Πολυτεχνείο, στις 28 Οκτωβρίου ή στις 17 Νοεμβρίου;

Το παιδί πατάει πάνω στις άσπρες γραμμές, διαβάζουμε την ερώτηση και προχωράει, όταν φτάσει στο τέλος του δρόμου μπροστά από το Πολυτεχνείο, σηκώνει τα χέρια ψηλά και λέει: Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο.

Και ένα βιντεάκι από τα παιδιά μας, γιατί κι εμείς βγήκαμε στους δρόμους και φωνάξαμε δυνατά: ψωμί, παιδεία, ελευθερία να έχουν όλα τα παιδιά!

ΤΟ ΣΕΝΤΟΥΚΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

Με όρεξη για εργασία και διάθεση για μάθηση ασχοληθήκαμε με την θεματική της 28^ης Οκτωβρίου 1940. Αυτό που μας άρεσε πολύ φέτος ήταν «το σεντούκι της ιστορίας» που δημιουργήσαμε και τα παιδιά πήραν στα σπίτια τους. Πρόκειται για ένα χάρτινο σεντούκι μέσα στο οποίο μπήκε το υλικό που δημιουργήθηκε από τα παιδιά. Όλο αυτό παρουσιάστηκε σαν ένα διαδραστικό παιχνίδι ερωτήσεων και απαντήσεων με θέμα τα βασικά γεγονότα του 1940.

Ξεκινήσαμε με την πολυαγαπημένη ιστορία «σαν παραμύθι», με τον γίγαντα και τον νάνο. Την διαβάσαμε και την δραματοποιήσαμε.

Μελετήσαμε χάρτες και γνωρίσαμε τις χώρες και τα σύνορα.

Γνωρίσαμε την σημαία της χώρας μας και την επεξεργαστήκαμε ως εξής: αρχικά την παρατηρήσαμε και την αναλύσαμε σε σχήμα, χρώματα, σχέδια, αρχικό γράμμα.

Συμπληρώσαμε το αντίστοιχο φύλλο εργασίας.

Κάθε δραστηριότητα κατέληγε και στην παραγωγή υλικού από τα παιδιά, το οποίο μπήκε στο σεντούκι.

Οι ερωτήσεις που δουλέψαμε:

Τι ζήτησαν οι Ιταλοί από τους Έλληνες; Την Ελλάδα.

Μελετήσαμε τον χάρτη, βρήκαμε τα στοιχεία του και φτιάξαμε τον δικό μας.

Τι απάντησαν οι Έλληνες; ΟΧΙ.

Δουλέψαμε την λεξούλα με διάφορους τρόπους, ένας και για το σεντούκι με κινητά γράμματα για επιπλέον δραστηριότητες.

Πότε; Το 1940.

Εργαστήκαμε με την χρονολογία, αναγνώριση αριθμών, σύνθεση και φτιάξαμε ένα τετράπτυχο για το σεντούκι.

Τι έγινε μετά; Πόλεμος.

Μιλήσαμε για τα γεγονότα που ακολούθησαν το ΟΧΙ, με τη βοήθεια εποπτικού υλικού. Με δραματοποίηση γίναμε μέρος του πολέμου.

Μετά ζωγραφίσαμε έναν πίνακα για τον πόλεμο, μπήκε και αυτός στο σεντούκι.

Ποιοι πολέμησαν; Οι φαντάροι.

Είδαμε φωτογραφίες εποχής με φαντάρους, σχολιάσαμε τα ρούχα τους, τις συνθήκες πολέμου. Φτιάξαμε τους δικούς μας φαντάρους.

Πού πολέμησαν; Στα βουνά της Πίνδου.

Εντοπίσαμε στον χάρτη τα βουνά, την οροσειρά της Πίνδου και φτιάξαμε τη δική μας οροσειρά.

Τι φώναζαν οι φαντάροι στα βουνά; ΑΕΡΑ.

Συζητήσαμε τους λόγους που το έκαναν και αποκρυπτογραφήσαμε το μήνυμα στα συννεφάκια.

Ποιες βοηθούσαν τους φαντάρους; Οι γυναίκες.

Με τη βοήθεια φωτογραφιών εποχής μάθαμε με ποιους τρόπους βοηθούσαν οι γυναίκες τους φαντάρους. Φτιάξαμε τις δικές μας γυναίκες.

Τι υψώθηκε στα βουνά; Σημαία ελληνική.

Φτιάξαμε τα δικά μας σημαιάκια.

Τι προσφέρουμε στους ήρωες εμείς σήμερα; Στεφάνι.

Φτιάξαμε κι εμείς τα δικά μας στεφανάκια.

Και το τελικό αποτέλεσμα είναι αυτό:

Τα παιδία παρουσιάζουν “το σεντούκι της ιστορίας”. Για να δείτε το βίντεο πατήστε εδώ.

Στη συνέχεια το σεντούκι της ιστορίας το επεξεργαστήκαμε και με ρομποτική. Αρχικά φτιάξαμε μια πίστα για το beebot. Στα κουτάκια της πίστας ζωγραφίσαμε τις απαντήσεις των ερωτήσεων. Τα παιδιά έπρεπε να προγραμματίσουν το beebot ώστε να βρίσκει την σωστή απάντηση σε κάθε ερώτηση.

Μερικές ακόμη δραστηριότητες:

αφού προετοιμαζόμαστε για την παρέλαση, δεν θα μπορούσε να λείπει και ένα τύμπανο, μας άρεσε πολύ που είχαμε την δυνατότητα να το χτυπήσουμε.

Κάπως έτσι εμφανίστηκε και ένα μυστηριώδες βαλιτσάκι…. τι να έχει μέσα;

ας το ανοίξουμε…

μια τρομπέτα… μήπως είναι αυτή από την φωτογραφία;

φαίνεται πολύ παλιά… ας φανταστούμε… τι μουσική θα έπαιζε στον πόλεμο, χαρούμενη ή λυπημένη, γιατί; Και τώρα, στην ειρήνη, τι μουσική θα παίζει; σε κάθε περίπτωση τα παιδιά με το στόμα έκαναν χαρούμενη ή λυπημένη μουσική!

Και με τη συνοδεία της χαρούμενης μουσικής γράψαμε μηνύματα ειρήνης, τα βάλαμε σε μπουκάλια για φέρουν την ειρήνη σε όλο τον κόσμο.

Με καμάρι και τιμή η έπαρση της σημαίας στο νηπιαγωγείο μας! Για να δείτε το βίντεο, πατήστε εδώ.