Αφού μιλήσαμε για τα γεγονότα της εποχής, είδαμε φωτογραφίες, ακούσαμε τραγούδια κτλ. Έπρεπε να βρούμε και ένα τρόπο κάπως να τα συγκεντρώσουμε όλα αυτά…οπότε το επιδαπέδιο παιχνίδι που φτιάξαμε κάλυψε τις ανάγκες μας.

Αρχικά κόψαμε 9 καφέ πατούσες, πάνω σε κάθε πατούσα γράψαμε και μια ερώτηση. Οι ερωτήσεις ήταν οι εξής:

-Τι ζήτησαν οι Ιταλοί από τους Έλληνες, τη χώρα μας ή τα φώτα μας; Ποια είναι η χώρα μας;

-Τι απάντησαν οι Έλληνες, ΝΑΙ ή ΟΧΙ; Με τα χεράκια σου σχημάτισε το ΟΧΙ.

-Πότε είπαν οι Έλληνες το ΟΧΙ το 2040 ή το 1940;

-Ποια χρώματα έχει η ελληνική σημαία, μπλε και άσπρο ή πράσινο και άσπρο; Δείξε τα χρώματα.

-Σε ποιο βουνό πολεμούσαν οι φαντάροι, στον Όλυμπο ή στην Πίνδο;

Με τα χεράκια σου σχημάτισε ένα βουνό.

-Τι καθάριζαν οι γυναίκες στα βουνά, τα χιόνια ή τα κανόνια; Κάνε κι εσύ το ίδιο.

-Τι κουβαλούσαν οι γυναίκες στα βουνά, ρούχα και όπλα ή τσιμέντο και τούβλα; Κάνε κι εσύ ότι κουβαλάς.

-Τι φώναζαν οι φαντάροι στα βουνά, ΑΕΡΑ ή ΠΑΤΕΡΑ; Φώναξέ το κι εσύ δυνατά!

-Τι τραγουδούσε η Σοφία Βέμπο: Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του ή βάζει ο Ντούτσε μια φωνή; Τραγούδησέ το κι εσύ.

Μετά με χαρτί του μέτρου σχηματίσαμε ένα μεγάλο βουνό, πάνω βάλαμε μια σημαία , τις λέξεις ΟΧΙ και ΑΕΡΑ και ένα στρατιωτάκι. Στρώσαμε μια μακριά, άσπρη γάζα που ήταν η διαδρομή(πορεία) για την Πίνδο. Βάλαμε και καρεκλάκια για να δυσκολέψουμε την πορεία. Μετά τοποθετήσαμε τις πατούσες πάνω στην γάζα. Έτοιμη η πορεία προς το μέτωπο… το παιχνίδι παίζεται με ένα παιδάκι κάθε φορά, δεν χρειάζεται ζάρι. Το παιδί ακολουθεί τις πατούσες, απαντάει σε κάθε ερώτηση, αν απαντήσει σωστά, τότε πηγαίνει στην επόμενη, αν όχι, τότε πηγαίνει μια πατούσα πίσω (εννοείται πως μπορεί να πάρει πάντα τη βοήθεια του κοινού, των παιδιών). Όταν φτάσει στο τέλος της πορείας, παίρνει τη σημαία και φωνάζει δυνατά: ζήτω η Ελλάδα!

Τα παιδάκια μας το χάρηκαν πολύ!!!

Να συμπληρώσουμε ότι η όλη μαγεία και επιτυχία του παιχνιδιού κρύβεται στο σκηνικό που στήνουμε. Βοηθάει στο να αντιληφθούν τα παιδιά το χώρο και τις συνθήκες που αντιμετώπισαν οι φαντάροι (τα στοιχεία που προσθέτουμε στο σκηνικό είναι βασικά). Επίσης, καθώς το παιχνίδι εξελίσσεται, τα παιδιά προβληματίζονται, θέτουν ερωτήματα και το παιχνίδι αποκτά μια πιο διαδραστική μορφή και δεν περιορίζεται στο παιδί που ενεργεί, αλλά μας δίνεται μια ευκαιρία να πραγματευτούμε και άλλα πράγματα.