ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΑΓΚΑΘΙΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

Στα πλαίσια του σχεδίου δράσης για την ομαλή μετάβαση των νηπίων στο δημοτικό αναφερθήκαμε σε μία από τις επιμορφωτικές συναντήσεις μας στο θέμα των ορίων. Πρόκειται για μία καθημερινή διαδικασία και εκείνο που προσπαθήσαμε να κατανοήσουν οι γονείς είναι ότι τα όρια, πρέπει να είναι αμετακίνητα, να μπαίνουν στο σπίτι και με σεβασμό προς την παιδική ηλικία!!! 

ΔΙΑΧΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΆ

Ερ. Που δίνετε μεγαλύτερη βαρύτητα στα συναισθήματα ή στη συμπεριφορά όταν διδάσκετε – συμβουλεύετε τα παιδιά σας;;

Όρια και συναισθήματα!

Για να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους και να ελέγχουν τις επιθυμίες τους, χρειάζεται να ανταποκρινόμαστε στα συναισθήματά τους και να μην εστιάζουμε στη συμπεριφορά.

Ανταπόκριση σημαίνει να σέβεσαι τα συναισθήματά του και να θεσπίζεις όρια στη συμπεριφορά του

Την αξία του σεβασμού, όπως και κάθε αξία και στάση ζωής την διδάσκονται όταν την προσλάβουν αισθητηριακά δηλαδή να την δουν.. διδάσκουμε και τη διαχείριση των συναισθημάτων με τον ίδιο τρόπο που τα διδάσκουμε να σηκώνονται όταν πέφτουν δηλ. να βρεθείς δίπλα τους καθώς μαθαίνουν  συνέρχονται και να αναζητούν βοήθεια.

Χρειάζεται να μαθαίνουν μόνα τους κι όχι από μόνα τους.

Συνήθως πίσω από μια κακή συμπεριφορά βρίσκονται πίσω από τα συναισθήματα!!!

1η ΜΕΛΕΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ:

ΏΡΑ ΓΙΑ ΥΠΝΟ:  Ξέρουν τι πρέπει να γίνει οι εξηγήσεις δεν ωφελούν.

Διαχωρίζω λοιπόν το συναίσθημα από τη συμπεριφορά. Κατονομάζω τον αγώνα επαναλαμβάνοντας:

• Στενοχωριέσαι που θα πάς για ύπνο…
• Προτιμάς να παίξεις λίγο ακόμη
• Δεν θέλεις να πάς για ύπνο…
• Μακάρι να μπορούσα να μην ήταν η ώρα για ύπνο….

Έτσι συντάσσεσαι με τα συναισθήματά τους. Δεν τα αγνοείς κι έτσι είσαι δίπλα τους τη στιγμή, που αγωνίζονται να ελέγξουν τα συναισθήματα και κατ’ επέκταση τη συμπεριφορά τους. Η δική μας σταθερότητα τα βοηθάει να αποκτήσουν την ρουτίνα π.χ. του ύπνου. Δείχνοντας ενδιαφέρον για τα συναισθήματά τους δείχνεις ότι σέβεσαι τα συναισθήματα του μικρού ανθρώπου.

Άλλοι τρόποι κατονομασίας του αγώνα για έλεγχο των συναισθημάτων…., άρα και της συμπεριφοράς.

• Μοιάζεις σε υπερένταση…
• Νιώθεις θυμό;;;
• Λυπάσαι, που έφυγε ο φίλος σου;
• Νευρίασες με την αδερφή σου;
• Είναι δύσκολο να κάνεις υπομονή…

Τα παιδιά έτσι εκφράζονται για τα συναισθήματά τους και μιλούν γι’ αυτά και δεν ενεργούν στο μέλλον με οδηγό αυτά.

Φυσικά κατονομάζοντας τα συναισθήματα δεν αποφεύγουμε την κακή συμπεριφορά και τα ξεσπάσματα. Δεν είναι αυτός ο στόχος μας γιατί είναι μικρά παιδιά και τώρα διδάσκεις τον σεβασμό. Απλά σέβεσαι τα συναισθήματα  χωρίς να ενδίδεις υπερβολικά στις επιθυμίες του.

Έτσι φτάνουμε ύστερα από πολλές επαναλήψεις στο στάδιο, που τα ίδια τα παιδιά μαθαίνουν να ερμηνεύουν τα συναισθήματά τους, όπως τους έμαθες:

• Δυσκολεύομαι
• Λυπάμαι
• Στενοχωριέμαι
• Θύμωσα

2η ΜΕΛΕΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗΣ:

ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΣ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ;

Δεν εξηγώ στο παιδί τις δικές μου υποχρεώσεις. Εκείνο που σου λέει εκείνη τη στιγμή είναι ότι σε θέλει κοντά του. Ο γονέας, όταν σέβεται το παιδί ως πρόσωπο, που αγωνίζεται θα πει:

• Θέλεις να μείνω στο σπίτι
• Στενοχωριέσαι που πρέπει να πάω στη δουλειά
• Μακάρι να μπορούσα να μείνω όλη την ημέρα στο σπίτι και να παίζουμε…
• Ανυπομονώ να σε ξαναδώ το απόγευμα…

Μιλάμε ήρεμα, τρυφερά  και αγαπητικά!!!

Το να συντασσόμαστε με τα συναισθήματα του παιδιού δεν αποτρέπει την κακή συμπεριφορά του παιδιού, αποτρέπει την κακή συμπεριφορά των γονέων.

Δεν  είμαστε εδώ για να κάνουμε κέφια, να βρίσκουμε λύσεις σε όλα, να εξαλείψουμε τις στιγμές πλήξης, λύπης και θυμού, αλλά βρισκόμαστε εδώ, παρόντες στο πλάι τους για να μαθαίνουν πώς να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους και να κατανοούν τι τους συμβαίνει!!!!!! Έτσι ή αλλιώς η ίδια η ζωή θα τους θέσει πολλά όρια μέσα στα οποία θα πρέπει να τα προετοιμάσουμε να πορεύονται!!!

Το έργο της γονεϊκότητας  δεν είναι να λύνει όλα τα προβλήματα, αλλά η καθοδήγηση της συμπεριφοράς μέσα από την κατανόηση των συναισθημάτων

 

ΤΙ ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΠΟΥ ΕΙΣΠΡΑΤΟΥΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΜΕΣΑ ΣΕ ΟΡΙΑ;

Αυτός ο τρόπος εκπαίδευσης των παιδιών τα εξοπλίζει, ώστε να πορεύονται στην πνευματική οδό της ζωής. Έτσι μπορούν

• Να γνωρίζουν τα συναισθήματά τους και να τα ερμηνεύουν
• Να διαχωρίζουν τα συναισθήματα από τις επιθυμίες
• Αναπτύσσουν αυτογνωσία
• Αποκτούν την ικανότητα να αναλογίζονται τα συναισθήματα και να τα κατονομάζουν κι εκείνα με τον ίδιο τρόπο όπως εσύ.
• Σιγά-σιγά μαθαίνουν να «διαβάζουν» τα συναισθήματα των άλλων
• Μαθαίνουν να αυτοπεριορίζονται
• Μαθαίνουν κι εκείνα να ανταποκρίνονται κι όχι να αντιδρούν
• Δι’ αυτής της οδού, τα παιδιά βοηθιούνται, ώστε να μάθουν να αναβάλλουν την ικανοποίηση των επιθυμιών τους.
• Μαθαίνουν τελικά να σκέπτονται καθαρά!!!!!

Να μιλάτε για τα συναισθήματα χωρίς να χαρακτηρίζετε το παιδί. «είσαι έξαλλη, νευρική, θυμωμένη, αγενής…. Κ.τ.λ.» σε κανένα δεν αρέσει να τον διαβάζουν και να του βάζουν ταμπέλα.

Γι αυτό μίλα συγκεκριμένα. Δεν ξέρει όλες τις απαντήσεις  γιατί τώρα μαθαίνει. Γιατί είναι μικρό παιδί κι αυτό είναι δικαίωμά του να κάνει λάθη. Δική σου υποχρέωση είναι να του δείξεις το σωστό με τον τρόπο σου. Να ανησυχείς όχι γιατί δεν σε ακούει, αλλά γιατί σε βλέπει.

 

ΌΤΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΆ ΑΝΤΙΔΡΟΎΝ;

Εδώ το θέμα είναι να διαχειριστείς εσύ τα δικά σου συναισθήματα, έτσι ώστε να μάθεις το παιδί να διαχειρίζεται τα δικά του. Τα παιδιά δεν θέλουν ψυχολόγο, θέλουν γονείς που να νοιάζονται γι’ αυτά με ΣΕΒΑΣΜΟ προς το πρόσωπό τους.

Όταν το παιδί αντιδρά κάνε ένα βήμα πίσω και σκέψου … τι μπορεί να αισθάνεται. Πώς θα νιώθατε εσείς αν βρισκόσασταν στη θέση του. Αναλογιστείτε

• τι έβλεπε πριν,
• τι άκουσε,
• τι έκανε πριν αντιδράσει,
• πώς ήταν η μέρα του,
• με ποιους ήρθε σε επαφή.
• Έγινε κάποια αλλαγή στην καθημερινότητά του;…..

Βέβαια αν δεν ξέρουμε να εγκύπτουμε στη δική μας βαθιά καρδία, στο δικό μας εσωτερικό κόσμο, είναι πολύ δύσκολο να κατανοήσουμε τον εσωτερικό κόσμο ενός μικρού παιδιού…..

Αρχικά αυτός είναι ο βασικότερος αγώνας των ζευγαριών. Μην αφήσετε να εξελιχθεί ο γάμος σας ή η ζωή σας σε μια διαδοχή «καθηκόντων» προς εκτέλεση. Αυτό δεν ήταν που επιθυμούσατε την ημέρα του γάμου σας; Ούτε αυτό είναι το σχέδιο του Θεού για σας. Αυτό είναι έργο του μεγάλου πειρασμού που σας φθείρει με τις πολλές φροντίδες και είστε ανεπαρκείς στην ανατροφή της κόρης ή του γιου που σας χάρισε ο θεός. Μην το ξεχνάτε!!!

Έτσι στρέψτε την προσοχή σας πρώτα στα συναισθήματα τα δικά σας και του συζύγου και μιλήστε γι αυτά… ( άλλη κουβέντα…)

Το να κατανοείς τον εσωτερικό κόσμο του παιδιού, είναι τόσο σημαντικό όσο του να βάζεις όρια.

ΝΑΙ, ΟΧΙ, ΠΕΡΙΜΕΝΕ….

Χρειαζόμαστε έναν γονέα, που να πει  αρχικά «ΟΧΙ» αντί του παιδιού, το οποίο δεν μπορεί ακόμη να πειθαρχεί, κι έπιτα να ταυτιστεί συναισθηματικά με τον αγώνα του π.χ. να αποκτήσει ένα νέο παιχνίδι ή να παίξει στο tabletόσο θέλει….

Τα όρια είναι μια έκφραση αγάπης  και σεβασμού διότι μας χαρτογραφούν την οδό για τη σχέση με τους γονείς, τα αδέρφια, τους φίλους….. και όχι  κυρίως για να σταματήσουν μια κακή συμπεριφορά.

Ο ουράνιος Πατέρας μας «Αγάπη εστί», οστόσο βάζει τα δικά του όρια στη ζωή μας και απαντά με τρείς τρόπους στις προσευχές μας

• ΝΑΙ όταν αυτό που ζητάμε είναι καλό για μας.
• ΟΧΙ δεν σου το κάνω για τι δεν θα ωφεληθείς.
• ΠΕΡΙΜΕΝΕ λίγο αργότερα δεν είναι ακόμη η σωστή ώρα…

Οι αποφάσεις Του δεν επιδέχονται διαπραγματεύσεις. Ωστόσο η επιλογή να τους ακολουθήσουμε ή όχι είναι καθαρά δική μας. Έτσι είτε ευδαιμονούμε και προκόβουμε ή διαρκώς παλεύουμε με όλα και με όλους. Είτε η ζωή μας είναι κάτω από τα χαρίσματα του αγίου Πνεύματος  (χαρά, υπομονή, καλοσύνη, αγάπη, ελπίδα πίστη) είτε όχι.

Το κλειδί στη θέσπιση των σωστών ορίων είναι να είμαστε:

• Ξεκάθαροι
• Συνεπείς
• Σταθεροί
• Και απλοί στο λόγο

Ορισμένα παιδιά θα πρέπει να πάρουν «πρόστιμο» από τον τροχονόμο, πολλές φορές ώστε να μάθουν να ελέγχουν την ταχύτητα τους. Ένας καλός τροχονόμος δεν κάνει διαλέξεις, δεν ουρλιάζει, δεν μοιράζει δώρα, αλλά κάθε φορά κόβει το σωστό πρόστιμο. Αν μάλιστα ο τροχονόμος θα σε ακολουθούσε θα ήταν πιο εύκολο να συμμορφωθείς. Έτσι η καλή εποπτεία, με ξεκάθαρα όρια και σταθερότητα είναι η θετική γονεϊκότητα και βοηθά το παιδί αν ελέγχει τον εαυτό του (αυτοέλεγχο)

ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ

Απλώς πες «ΟΧΙ» ούτε συχνά, ούτε γρήγορα. Στόλισέ το αν θες να του πεις περίμενε λέγοντας «όχι ακόμη, σε λίγο, αργότερα θα το συζητήσουμε, να το σκεφτώ λίγο….»

Μην διατάζεις με προστακτική π.χ  μάζεψε, φέρε, διάβασε… πρώτα συνδέσου μαζί του με μια αγκαλιά κάνοντας υπομονή παρόλο, που «βράζεις» και

• Περιέγραψε αυτό που βλέπεις π.χ. βλέπω παπούτσια πεταμένα…. Ή
• Μονολεκτικά «ρούχα, λέγκο,….
• Περιέγραψε πως νιώθεις με την κατάσταση που δημιουργήθηκε…
• Μίλησε για τη συμπεριφορά που θέλεις να δεις. Π.χ. ζωγραφίζουμε στο χαρτί και όχι δε ζωγραφίζουμε στον τοίχο

Έτσι το σπιτικό μας γίνεται ένας χώρος όπου μαθαίνουμε να αγαπάμε κι ένας τόπος όπου πασχίζουμε να μην πληγώνουμε ο ένας τον άλλον. Να θυμάστε ότι το Ευαγγέλιο σημαίνει «καλά νέα» κι όχι «κατάλογος πραγμάτων προς αποφυγή»

Συνεργαστείτε και χωρίστε την εργασία σε κομμάτια. Π.χ. μάζεψε τα παιχνίδια κι εγώ τα ρούχα… βάλτε μέσα και λίγη Μαίρη Πόπινς  δηλ. χιούμορ, μουσική, ανταγωνισμό για να έχει και λίγο πλάκα…

Δώσε πεντάλεπτες προειδοποιήσεις. Π.χ. σε 5 λεπτά φεύγουμε…

Συνέπεια λόγων και έργων. Όχι μέσα στο σπίτι ελαστικοί και έξω απαιτούμε κανόνες και όρια γιατί νιώθουμε άβολα. Π.χ. ο σεβασμός στο τραπέζι. Μέσα στο σπίτι διδάσκουμε, έξω είναι πολύ δύσκολο.

Μην γίνεστε έξαλλοι από θυμό.

• τα παιδιά δεν αγαπούν τα όρια και αντιδρούν
• στους γονείς δεν αρέσει η αντίδραση. Έτσι ή υποχωρούν και τα διασώζουν από τον αγώνα τους ή θυμώνουν και δεν τα διδάσκουν σωστά. Έτσι με τα χαλαρά όρια υποβαθμίζεται η μαθησιακή διαδικασία και κατ’ επέκταση σωστή διασύνδεση του συγκινησιακού εγκέφαλου, που βρίσκεται στην ανάπτυξη.

ΚΑΘΟΡΙΖΩ ΤΑ ΟΡΙΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.

Όταν προκύψει μια δύσκολη κατάσταση τότε διδάσκω.

• Το δωμάτιό σου είναι χάλια. Τι θα κάνεις γι’ αυτό;
• Τι πρέπει να γίνει πριν βγεις έξω στην αυλή;
• Ποια είναι τα τρία πράγματα, που κάνεις πριν τον ύπνο;
• Τι κάνουμε όταν ξυπνάμε το πρωί;
• Τι κάνεις όταν τελειώσεις το παιχνίδι με τα τουβλάκια;
• Πόσο χρόνο έχω για το videogame;
• Τι κάνουμε όταν καθόμαστε στο τραπέζι;
• Τι κάνουμε όταν πάμε στο supermarket;
• Τι κάνουμε όταν πάμε επίσκεψη;

ΟΡΙΑ, ΟΡΙΑ,ΟΡΙΑ, ΠΑΝΤΟΥ!!! ΔΕΝ ΤΟΥ ΛΕΩ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΙ ΝΑ ΚΆΝΕΙ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΒΑΖΩ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙ!!!

Έτσι πριν πάμε κάπου αναθυμόμαστε τους ανάλογους κανόνες. Το βράδυ πριν τον ύπνο με ηρεμία αναστοχαζόμαστε και κάνουμε συστάσεις ή επιβραβεύουμε π.χ. πώς πήγε η βόλτα στα μαγαζιά, στη γιαγιά, στο πάρτι;;;

Τα παιδιά συμπεριφέρονται καλύτερα όταν είναι προετοιμασμένα από πριν.

• Εκ των προτέρων σχεδιασμός
• Εκ των υστέρων αναστοχασμός

Το να προετοιμάζουμε τα παιδιά με κανόνες και να επανερχόμαστε αργότερα για θέματα που αφορούν χρόνια ζητήματα, που αντιμετωπίζουμε, οικοδομεί μια κουλτούρα σεβασμού, προσεκτικότητας, ενσυναίσθησης και μάθησης-εκπαίδευσης μέσα στο σπίτι. Μακροπρόθεσμα τα παιδιά μαθαίνουν να σκέφτονται και να συμπεριφέρονται με βάση αυτά , που έμαθαν και είδαν. Αυτή η συνθήκη που περιγράψαμε ονομάζεται ελευθερία και δημοκρατία «όστις θέλει πίσω μου ελθείν…»

Η ΑΠΟΤΥΧΊΑ ΤΟΥ ΓΟΝΕΑ.

«ΕΣΩ ΈΤΟΙΜΟΣ»

 

Πρέπει να είσαι έτοιμη να αντιμετωπίσεις τις αποτυχίες στην καλή συμπεριφορά. Κάποιοι γονείς τιμωρητικά σκληραίνουν τα όρια. Ωστόσο δεν θα μάθει το παιδί να παίρνει σωστές αποφάσεις αν δεν υπάρχει ελευθερία.

Είναι σημαντικό ο γονέας να έχει την αρετή της διάκρισης για να μπορεί να διακρίνει αν η αποτυχία στη συμπεριφορά ή στις αποφάσεις χρειάζεται πιο σκληρά όρια ή είναι μέρος της ωρίμανσης του παιδιού. Εκεί προτείνοντας λύσεις εξασκεί το παιδί στην ορθή επίλυση του προβλήματος εκπαιδεύοντας τον εγκέφαλο να σκέφτεται.

Α φάση…

Παρόλη την προσπάθεια το παιδί αντιστέκεται. Είναι σκληρός παίχτης!

Η αντίσταση δεν είναι πρόβλημα, αλλά μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Είναι ένα παράθυρο ευκαιρίας για εκπαίδευση σε μια αρετή κάθε φορά.

1^Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ:

Η μαμά προσπαθεί να πείσει το παιδί να πλύνει τα δόντια πριν τον ύπνο.

Διάλογος:

• Δεν θέλω να πλύνω τα δόντια μου
• Δεν θέλεις να τα πλύνεις..
• Ναι δεν θέλω
• Πόσο σε καταλαβαίνω… μακάρι να μην έπρεπε να πλύνεις τα δόντια. Η ρουτίνα μας πριν τον ύπνο είναι αυτή. (επαναλαμβάνω χωρίς εξηγήσεις και με ηρεμία

Καθόλου δεν του άρεσε ότι έγινε. Αυτός ούρλιαζε κι εγώ του βούρτσιζα τα δόντια!!! Η εξάντληση, που ένιωθε μεγάλωνε την αντίστασή του. ουρλιάζοντας φόρεσε τις πιτζάμες. Εγώ με αργές και ήρεμες κινήσεις τον αγκάλιασα, τον φίλησα, κάθισα για λίγο δίπλα του. με τα χάδια και το νανούρισμα αποκοιμήθηκε πτώμα από την κούραση.

Το επόμενο πρωί δεν θυμόταν τίποτε από την αναστάτωση που είχε προκαλέσει.

Ο θυμός, τα νεύρα, οι απειλές και οι διαλέξεις δεν βοηθούν ένα κουρασμένο παιδί… κι έναν εξαντλημένο γονέα. Υπομονή είναι η αρετή . Το πλησίασμα, τα σταθερά όρια τη δύσκολη ώρα και η κατανόηση είναι η λύση.

Είναι μεγάλος ο πειρασμός να συντρίψεις εκείνη την ώρα την αντίσταση,  αλλά κάτι τέτοιο θα πάει τη σύγκρουση σε άλλο επίπεδο. Όμως θέλουμε να σκεφτόμαστε μακροπρόθεσμα για τα παιδιά κι όχι βραχυπρόθεσμα για τον εαυτό μας. Συνέπεια λόγου και πράξης.

Β φάση

Το παιχνίδι χοντραίνει. Φωνές, βρισιές, μπουνιές….

Όταν το παιδί προσπαθεί να ζήσει εντός των ορίων, εσύ δεν χρειάζεται να αντιδράς, να φωνάζεις ή να απαντάς σε κάθε σχόλιό του και σε κάθε δυσκολία του. Αφήνεις το παιδί να ξεσπάσει λίγο καθώς αγωνίζεται να κάνει αυτό που πρέπει.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΓΙΔΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΣΤΉΝΟΥΝ…

Όταν είναι  θυμωμένα εσύ παίρνεις στα σοβαρά το θυμό και όχι τα λόγια του όταν σου αντιμιλάει. Το να αντιδράσεις εκείνη τη στιγμή ή να απαντήσεις στις προκλήσεις του, αυτό λειτουργεί ως επιβράβευση της κακής συμπεριφοράς με τη δική μας προσοχή και σύνδεση

ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΕΙΣ ΣΕ ΌΤΙ ΕΊΠΕ ΕΝ ΗΡΕΜΙΑ!!!!

Εκείνη τη δύσκολη ώρα το να απομακρύνεσαι δίνει το μήνυμα ότι δεν παραιτείσαι, δεν χάνεις την ψυχραιμία σου, δεν πρόκειται να εμπλακείς στη συζήτηση. Καθώς απομακρύνεσαι ή και πιο πριν ακολούθησε την απόλυτη σιωπή!!!

Ίσως θα μπορούσες να πεις: δεν αντιμιλάμε, δεν ουρλιάζουμε, ώρα για ύπνο, σε 5 λεπτά σε παρακαλώ να είσαι έτοιμη, φεύγουμε…

Μόλις δει το παιδί ότι δεν γίνεσαι έξαλλη  με τον  αγώνα του, μαθαίνει ότι η αγάπη είναι απροϋπόθετη. Η ανταμοιβή είναι μια αγκαλιά, ένα χαμόγελο, ένα φιλί!!!!

Γ φάση

Αδιαφορεί προκλητικά και με πείσμα!!!!

Συνεχίζει και αντιδρά φωνάζοντας  «όχι… ή γιατί να το κάνω, ή δεν θέλω να πάω,,,,,»

Βλέπεις ότι δεν νοιάζεται για το σκεπτικό σου.

Ήρεμα  και σταθερά απαντάς: «αφού κάνεις αυτό που σου ζήτησα, θα σου το εξηγήσω αργότερα για τελευταία φορά!» έτσι κλείνεις την πόρτα στην κακή συμπεριφορά και την ανοίγεις στην επικοινωνία με το παιδί.  Αυτή τη δύσκολη ώρα διδάσκω στο παιδί ότι όλα λύνονται με τη συζήτηση και όχι με τις φωνές.

ΤΕΛΟΣ  ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΕΝΑ ΟΡΙΟ…

Αν συνεχίζει…

ΑΠΟΜΌΝΩΣΗ. Όχι ως συνέπεια, αλλά ως καλή ιδέα. Η κούραση, η πείνα, η πολύ ώρα μαζί, οδηγεί τα παιδιά σε συγκρούσεις. Τα απομονώνουμε ως μια καλή ιδέα για χαλάρωση.

Time out λοιπόν.

• «καρέκλα απομόνωσης» όχι σκέψης…
• Πήγαινε στη γωνιά χαλάρωσης για να ηρεμήσεις,
• για να μπορέσεις να ακούσεις αυτό που σου ζητάω,
• για να μάθεις να μιλάς με σεβασμό,
• για να μάθεις να μιλάς ήρεμα στον αδερφό σου,
• για να σταματήσεις να χτυπάς…

σαν κεραυνός εν αιθρία η αντίδρασή μας, κοφτά και χωρίς εξηγήσεις. Εδώ του μαθαίνεις να απομακρύνεται μέχρι να «βρει» και πάλι τον εαυτό του. Η συμπεριφορά έχει όρια αποδοχής,   όταν καταντήσει βία και βανδαλισμός . θέστε φραγμό όταν νιώσετε εξουθενωμένη, απογοητευμένη, αδύναμη!!! Αφού πρωτύτερα έχετε εξαντλήσει κάθε τρόπο επικοινωνίας και η ένταση συνεχίζεται!!

Απομακρύνεσαι για να κόψεις τη ροή της κατάστασης. «όταν ηρεμήσεις τότε θα σου μιλήσω». Ούτε ματιά. Δεν υπάρχει η επανασύνδεση. Θα γίνει μόνο αν ξεκάθαρα γίνει αναφορά στην συμπεριφορά του παιδιού και τους κανόνες που παράκουσε.

Όσο πιο πολύ αδιαφορείς τόσο πιο πολύ ταράζεται, που δεν μπορεί να σε χειραγωγήσει και ακόμη πιο γρήγορα θα μάθει πως η οδός της καλής σχέσης με τους γονείς και τ’ αδέρφια…. Περνάει  μέσα από το σεβασμό και την πειθαρχεία στους κανόνες.  Έτσι διδάσκουμε, ότι σ αγαπώ,  αλλά δεν δέχομαι τη συμπεριφορά σου!!!

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΏΝ!

1ος  επίκληση της εμπιστοσύνης:

«δεν σε εμπιστεύομαι πια…» Λάθος.

Μ αυτή την έκφραση αρνούμαι το γεγονός ότι αναφέρομαι σ ένα πεντάχρονο που ακόμα μαθαίνει. Άρα υπάρχει το δικαίωμα του λάθους. Στα μικρά απιδιά δεν μιλάμε για εμπιστοσύνη, αλλά γι α σεβασμό, όρια και υπευθυνότητα.

2ος  τον/την φίλη μου τον/την αφήνουν οι γονείς του/της να……

Τα παιδιά συγκρίνουν τους γονείς. «είσαι αυστηρή» θα σου πει.

Είναι λάθος να πεις «δεν με νοιάζει τι κάνουν οι άλλοι γονείς…»

Το σωστό είναι να πεις: «συγνώμη που νιώθεις ότι είμαι αυστηρή μαμά. Ξέρω πως είναι δύσκολο. Αυτοί όμως είναι οι κανόνες, που ισχύουν στη δική μας οικογένεια και τους τηρούμε όλοι!!!»

Έτσι του διδάσκεις την συνέπεια και την ενσυναίσθηση. Βέβαια το παιδί έχει δίκιο πολλοί γονείς είναι πολύ υποχωρητικοί και χαλαροί. Για αυτό ως γονείς πρέπει να προσέχουμε τις συναναστροφές μας, αν θέλουμε να μεγαλώσουμε παιδιά με αξίες ,αρετές και χαρίσματα, που έλαβε με το Χρίσμα κι εμείς ως εντολοδόχοι του Θεού είμαστε υπεύθυνοι να τα προστατέψουμε!!!

Ίσως κάποια στιγμή ακούσουμε «είσαι κακιά μαμά…, σε μισώ, » ουρλιάζοντας. Αυτές οι εκφράσεις είναι απλά συναισθήματα. Έχουν το δικαίωμα να νιώθουν έτσι το επιτρέπετε!!! Μην πέσετε στην παγίδα. Εσάς σας ενδιαφέρει η συμπεριφορά του.

Γι αυτό δεν θα πείτε: μην σε ξανακούσω να μου μιλάς έτσι.. πώς τολμάς…

ΕΠΑΝΕΡΧΟΜΑΙ  ΣΕ ΌΤΙ ΕΊΠΕ ΕΝ ΕΙΡΗΝΗ….

Και λέω:

• Τι συμβαίνει και μου είπες πως με μισείς; Τι δεν πάει καλά;
• Όταν θυμώνεις τι είπαμε ότι κάνεις;

Έτσι του διδάσκεις πώς να αντιδρά όταν θυμώνει. Του αποδεικνύετε με πράξη ότι δεν είστε κακιά γατί παρόλο που σας φέρθηκε άσχημα του μιλάτε με καλοσύνη, αγάπη και σεβασμό. Είστε η πιο καλή, ευγενική και σεβαστική μαμά.

3ος  «ο κόμπος στο χτένι»

Μέσα στο σπίτι μαθαίνουν συμπεριφορά. Όταν ξεφεύγουν έρχονται οι συνέπειες. Αμετακίνητα τα όρια  και το ξέρουν. Οι  συνέπιες διδάσκουν τη ζωή στην πράξη. Στην καρδιά της πνευματικής ζωής βρίσκεται το αν μάθεις τι να κάνεις βραχυπρόθεσμα ( να άρεις τον Σταυρό σου, να απαρνηθείς τον εαυτό σου και να ζήσεις εν Χριστώ( ‘ώστε μακροπρόθεσμα να βιώσεις τη χαρά, την ζωή και την αγάπη!!! Σ’ έναν κόσμο πτώσεις, ρέπουμε προς την αμαρτία. Δεν μπορούμε να αλλάξουμε αυτό το γεγονός. Ο Θεός από την άλλη μας καλεί να αποστραφούμε την υποταγή στα πάθη – συναισθήματα και επιθυμίες και να στραφούμε προς την αληθινή οδό της ζωής. Η απόφαση είναι δική μας. Όστις θέλει!!!

Υ.Γ.

Θέστε όρια στη δική σας συμπεριφορά και το παιδί θα μάθει να θέτει όρια στη δική του!!!

 

 

 

 

ΠΗΓΗ: ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ ΠΑΙΔΙΆ ΓΙΑ ΤΗ ΒΑΣΙΛΕΊΑ ΤΟΥ ΘΕΟΎ. Εν πλω.

Φίλιππος Μαμαλάκης.

Στα εργαστήρια δεξιοτήτων προσεγγίσαμε με ποικίλους τρόπους το θέμα της σωστής διατροφής.

Πολλές ιστορίες, τραγούδια, κουκλοθέατρο και βιντεάκια μας πρόσφεραν τη γνώση και εμείς την κάναμε εμπειρία μέσα από πολλές βιωματικές δραστηριότητες.

γευτήκαμε, κάναμε πειράματα, κατασκευάσαμε και παίξαμε έτσι ώστε η χαρά να πλαισιώσει τις νέες γνώσεις, δεξιότητες και αξίες που αποκτήσαμε σε σχέση με την σωστή διατροφή.

ΟΜΑΔΕΣ ΤΡΟΦΏΝ:

 

ΔΗΜΙΟΥΡΓΩ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΣΑΛΑΤΑ!!

ΟΜΑΔΟΠΟΙΗΣΑΜΕ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ (ΧΡΏΜΑ, ΜΕΓΕΘΟΣ, ΕΠΟΧΉ…

ΈΝΑ ΣΟΥΠΛΑ ΜΕ ΤΟ ΠΙΑΤΟ ΜΕ ΥΓΙΕΙΝΟ ΦΑΓΗΤΟ ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΜΑΣ!!!

 

 

Λήψη αρχείου

Ο σύλλογος διδασκόντων αποφάσισε τη συμμετοχή του νηπιαγωγείου στην εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση της σχολικής μονάδας. Το σχέδιο δράση αναφέρεται στην ομαλή μετάβαση των νηπίων στο δημοτικό σχολείο μέσα από καινοτόμες και παιδοκεντρικές πρακτικές.

Λήψη αρχείου

Στα πλαίσια των εργαστηρίων ασχοληθήκαμε με την υγιεινή διατροφή. Προσεγγίσαμε το θέμα μέσα από δραστηριότητες που είχαν ενδιαφέρον για τα παιδιά. Αναπτύχθηκε η συνεργατικότητα, η δημιουργικότητα και η κριτική σκέψη. Τα παιδιά κατανόησαν την αξία της υγιεινής διατροφής και την αποτύπωσαν στο παραμύθι που δημιούργησαν!!!

ΜΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ ΣΚΕΦΤΗΚΑΜΕ …….

ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΆΚΙΑ ΜΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΜΕ !!!!!

ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΣΕ ΝΕΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ!!!!

ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟΥ ΣΧ.ΈΤΟΥΣ 2021-2022

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ.

Θεματική ενότητα: Ενδιαφέρομαι και ενεργώ.

Ανθρώπινα δικαιώματα

«Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΣ ΜΟΝΑΔΙΚΗ!!!»

Κάτω από τα τριανταφυλλένια πέλματά σου

Δυο καρδιές

Η καρδιά της μητέρας

Η καρδιά του πατέρα

Πάτα γερά.

Δε θα πέσεις.

           Γιάννης Ρίτσος.

 

Η οικογένεια ως κοινωνικός θεσμός έχει διαφοροποιηθεί στο πέρασμα του χρόνου υπό την επίδραση κοινωνικοοικονομικών και πολιτιστικών αλλαγών.

Το παρόν εκπαιδευτικό πρόγραμμα με τίτλο: «η οικογένεια δεν έχει αριθμητική είναι απλώς μοναδική» προσεγγίζει θέματα οικογενειακής ποικιλομορφίας προς άρση των όποιων διακρίσεων. Μέσα από δραστηριότητες στοχεύουμε στην καλλιέργεια και ενίσχυση των δεξιοτήτων μάθησης του 21^ΟΥ αιώνα στα νήπια (συνεργασία, κριτική σκέψη, δημιουργικότητα και επικοινωνία), αλλά και την καλλιέργεια δεξιοτήτων κοινωνικής ζωής.

Το πρόγραμμα θα το δουλεύουμε στο νηπιαγωγείο τρείς ημέρες την εβδομάδα για επτά εβδομάδες.

Σας στέλνουμε το πρώτο φύλλο εργασίας που θα το κάνετε μαζί με το παιδί στο σπίτι. Πρέπει να συζητήσετε για τα μέλη της οικογένειάς σας, που ζείτε στο σπίτι… στη συνέχεια το παιδί θα ζωγραφίσει την οικογένειά του, όπως μπορεί…

Αύριο θα φέρει την εργασία του στο νηπιαγωγείο για να προχωρήσουμε τη δραστηριότητα.

Με τη δική σας συνεργασία το παιδί θα κατανοήσει καλύτερα το θέμα και θα μπορέσουμε να πραγματοποιήσουμε τους στόχους που θέσαμε.

Σας ευχαριστούμε!

 

 

 Πάντα όταν κάτι τελειώνει, αρχίζει κάτι άλλο!!! Πιο σπουδαίο, πιο σημαντικό και εμείς με αγωνία το περιμένουμε για να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας, την καρδιά μας και όλοι μαζί να κάνουμε άλλο ένα ταξίδι!!!

Σ΄αυτό το ταξίδι εμείς οι σπουδαίοι ενήλικες στη ζωή των παιδιών μας, θα οδηγούμε το καράβι. Εκείνο όμως, που θα το σπρώχνει θα είναι ο αέρας της παιδικής περιέργειας και χαράς!! Κοντά τους έχουμε τη μοναδική ευκαιρία να γίνουμε κι εμείς παιδιά!!! 

Αποχαιρετούμε τους αγαπημένους μας φίλους, που θα πάνε στην α΄δημοτικού και ανυπομονούμε να γνωρίσουμε τους μικρούς φίλους, που θα έρθουν φέτος στο νηπιαγωγείο μας!!!

Ο αγιασμός για την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς θα γίνει τη Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2021 και ώρα 8,00 το πρωί στην αυλή του νηπιαγωγείου!!!

ΚΑΛΗ ΚΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!