Μ’ έκλεισαν μέσα στο στήθος μουπου ψάλλει αηδόνιπου τρέμει σπουργίιτι.Ανοίγω τώρα το στήθος μουμέσα απ’ το στέρνο μουμια πέτρα κατρακυλάειχτυπά την καρδιά μου.Το αηδόνι σπαθίζωτο σπουργίτι τσακίζωη καρδιά μου κλωτσάεισπαράζει..

 Άντεια Φραντζή