Τα δένδρα είχαν μέσα τους
μια σιωπή θλιμμένη
σαν το θρόισμα των φύλλων,
χιλιάδες άνθρωποι παρατεταγμένοι:
παιδιά αμούστακα,
γονείς?
ακούστηκαν συνθήματα,
κρότοι λάμψης
σαν νομίσματα στον ουρανό.
Ολα θα ξαναγίνουν,
μονάχα οι ζωές που φεύγουν
δεν περιμένουν
την αλλαγή.

ΜΑΡΙΓΩ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ