Ολοκληρώνοντας το πρόγραμμα, ασχοληθήκαμε με τα βασικά συναισθήματα, μιλήσαμε για τον τρόπο έκφρασής τους, για τις καταστάσεις που μας τα δημιουργούν και για τις αντιδράσεις του σώματός μας προς αυτά. Είδαμε με μικρούς καθρέφτες πως αλλάζει το πρόσωπό μας, στο μεγάλο καθρέφτη, πως γίνεται το σώμα μας σε κάθε συναίσθημα και ζωγραφίσαμε σε χαρτί του μέτρου με μοντέλο ένα διαφορετικό παιδί κάθε φορά τη χαρά, τη λύπη, το φόβο και το θυμό όπως τους φανταζόμαστε.
Συνεχίζοντας το πρόγραμμα ασχοληθήκαμε με τη διαφορετικότητα. Εκπαιδευτήκαμε στις έννοιες ίδιο και διαφορετικό μέσα από διάφορα παιχνίδια και δράσεις και ακούσαμε την ιστορία του πράσινου λύκου από ταινία movie maker. Ανακαλύψαμε πως ο πράσινος λύκος κόντεψε να πεθάνει προσπαθώντας να μοιάσει στους άλλους λύκους και διατυπώσαμε την άποψη πως πρέπει να είμαστε ευτυχισμένοι με τον εαυτό μας και να στηριζόμαστε στα θετικά σημεία μας για να έχουμε φίλους. Είπαμε πως μπορούμε να αλλάζουμε τον εαυτό μας επειδή μας αρέσει εμάς κι όχι επειδή το θέλουν οι άλλοι για να βελτιωνόμαστε και να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι και ζωγραφίσαμε ό,τι μας εντυπωσίασε από αυτήν
Κατά τη διάρκεια της χρονιάς ένα πολύ αγαπημένο παιχνίδι των παιδιών ήταν “το κουτί του κεφιού”.
Είχαμε επιλέξει τα πιο αγαπητά παιχνίδια των νηπίων, τα είχαμε γράψει σε κλήρο και τα είχαμε τοποθετήσει σε ένα κουτί. Όταν θέλαμε να παίξουμε παιχνίδια ερχόταν ένα παιδί, σύμφωνα με τη σειρά που τηρούσαμε από το χαρτί με τα ονόματά μας, τραβούσε με κλειστά μάτια ένα χαρτί-κλήρο και παίζαμε το παιχνίδι που επέλεγε.
Κρατούσαμε σειρά για να τραβούν κλήρο όλα τα παιδιά και να αισθάνονται ότι συμμετέχουν στη διαδικασία επιλογής των δράσεων της τάξης. Το παιχνίδι που παιζόταν έμπαινε στην άκρη και θα το τοποθετούσαμε πάλι μέσα στο κουτί όταν είχαν παιχτεί όλα τα παιχνίδια για να είμαστε δίκαιοι.
Με τη νέα χρονιά καθιερώσαμε τη Δευτέρα σαν “ημέρα φιλίας”.
Κάθε Δευτέρα λοιπόν επιλέγουμε με τον τροχό φιλίας ένα παιδί, που μαζί του θα παίξουμε στις ελεύθερες δραστηριότητες της τάξης. Με αυτόν τον τρόπο γνωριζόμαστε καλύτερα και μαθαίνουμε να συνεργαζόμαστε και να λαμβάνουμε υπόψιν και τις επιθυμίες του άλλου, αφού κάθε φορά που θέλουμε να παίξουμε κάπου, θα πρέπει να το συζητήσουμε με το ζευγάρι μας και να καταλήξουμε σε μία λύση που θα θέλουμε και οι 2. Το πρώτο παιχνίδι – γωνιά το επιλέγουμε από το κουτάκι “δράσεις για ζευγάρια” και για να θυμόμαστε ποιο παιδί μας έτυχε και την υπόλοιπη ημέρα (στο διάλειμμα κλπ.) φοράμε στο λαιμό μας την κονκάρδα της φιλίας.Επίσης τα ονόματα στον τροχό τοποθετούνται με χριτς-χρατς, ώστε να αλλάζουν θέση έπειτα από κάθε ημέρα φιλίας για να μην γίνονται ζαβολιές και να είναι πραγματικά τυχαία η επιλογή.
Στο τέλος της ημέρας ζωγραφίζουμε με το ζευγάρι μας σε ένα μικρό φύλλο χαρτί τι μας άρεσε από όσα παίξαμε μαζί και το παρουσιάζουμε στην ολομέλεια της τάξης. Κατόπιν το τοποθετούμε στο κουτί της “ημέρας φιλίας” για να μπορούμε να το “διαβάσουμε” κι όποια άλλη στιγμή θέλουμε.
Σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς όταν υπήρχαν διαφωνίες που μας στεναχωρούσαν ή μας έκαναν να τσακωθούμε, χρησιμοποιούσαμε παιχνίδια ρόλων (φορούσαν κονκάρδες κατά το παιχνίδι, όσοι έπαιζαν) για να κατανοήσουμε πως αισθανόταν το κάθε παιδί που συμμετείχε στη διαμάχη -όλα τα παιδιά που συμμετείχαν περνούσαν από όλους τους ρόλους- και ακολουθούσε συζήτηση για να εντοπίσουμε ποια επιλογή από όσες αναφέρονταν στη συζήτηση ήταν η πιο ευχάριστη για όλους μας. (περισσότερα…)
8ο Δημοτικό σχολείο Κορυδαλλού sofias blog
Εορτολόγιο