Συνεχίζοντας το καινοτόμο πρόγραμμα αγωγής υγείας “το μαγικό ταξίδι στη χώρα των συναισθημάτων”, επεξεργαστήκαμε το συναίσθημα της ζήλιας, επικεντρώνοντας την προσοχή μας κυρίως στη δυναμική που φέρει αυτό το συναίσθημα μέσα στην οικογένεια, ειδικά όταν υπάρχουν αδέλφάκια.
Αρχικά διαβάσαμε από τη σειρά “τι νιώθεις;” το βιβλίο “ζήλια & εμπιστοσύνη”, όπου η πρωταγωνίστρια αποκτά αδελφάκι & το “μωρό” έρχεται να την κατεβάσει από το θρόνο του μοναδικού παιδιού & να της κλέψει τους γονείς. Μέσα από διάφορες ευχές που γίνονται πραγματικότητα, αλλά δεν της βγαίνουν σε καλό, αποκτά τελικά εμπιστοσύνη στον εαυτό της & αντιλαμβάνεται ότι οι γονείς της την αγαπούν κι αποδέχεται το “μωρό”.
Μετά το παραμύθι ζωγραφίσαμε στο φύλλο εργασίας “ζηλεύω όταν…” & μιλήσαμε στην παρεούλα για όσα μας συμβαίνουν.Έπειτα μιλήσαμε για τις επιδράσεις που έχει στον εαυτό μας αυτό το συναίσθημα & καταλήξαμε πως δεν μας χρησιμεύει σε κάτι & μπορούμε να το “διώξουμε” αν έχουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας & στην αξία μας & δημιουργήσαμε μέσα από συζήτηση κι εμείς το ποίημα της ζήλιας.
Διαβάσαμε από το περιοδικό Σύγχρονο Νηπιαγωγείο και τα παιχνιδοπαραμύθια του Βαγγέλη Ηλιόπουλου την ιστορία “η Ζήνα & η Ζήλια” όπου 2 αδελφές ανακαλύπτουν πόσο χρειάζονται η μία την άλλη, βρήκαμε κι εμείς πράγματα που μας είναι απαραίτητα τα αδελφάκια ή τα ξαδερφάκια μας για να τα κάνουμε, τα καταγράψαμε & τα ζωγραφίσαμε στο φύλλο εργασίας “ο αδελφός-ή μου, ο κολλητός-ή μου”.
Έπειτα διαβάσαμε την ιστορία της ζηλιάρας θεάς Ήρας που ζήλευε τον Ηρακλή που ήταν μωρό & του έστειλε 2 φίδια στην κούνια του να τον τραυματίσουν & ζωγραφίσαμε την εικόνα με την ‘Ηρα να κοιτά “κρυφά” όπως είπαν & τα παιδιά πίσω από την κουρτίνα, δηλώνοντας πόσο σημασία έδιναν σε αυτό το αρχέγονο συναίσθημα οι αρχαίοι πρόγονοί μας.
Τέλος δώσαμε κι εμείς όψη στη ζήλια όπως οι αρχαίοι Έλληνες & ζωγραφίσαμε στο φύλλο εργασίας “αν η ζήλια ήταν ανθρωπάκι πως θα ήταν…”.
