ΑΙΣΩΠΟΣ
ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΑΞΙΕΣ
Αρχίσαμε το πολιτιστικό μας πρόγραμμα ψάχνοντας στο διαδίκτυο πληροφορίες για το μεγάλο μυθοπλάστη της αρχαιότητας. Τα παιδιά εντυπωσιάστηκαν από την ιστορία του και ειδικά από το γεγονός ότι πουλήθηκε δούλος κάποια στιγμή στη ζωή του κάτι που τους φαινόταν αδύνατο να γίνει. Σαν πρώτη δραστηριότητα αποφασίσαμε για να θυμόμαστε τι διαβάσαμε για τον Αίσωπο να φτιάξουμε μία αφίσα με τα κυριότερα σημεία της ζωής του, έτσι ώστε να μπορούν όλοι να δουν τα στοιχεία που συλλέξαμε.
Έπειτα διαβάσαμε τον πρώτο μας μύθο “ο βοσκός που έλεγε ψέματα”, που ήταν αρκετά γνωστός στα παιδιά και ανακαλύψαμε το διπλό μήνυμα του μύθου: το φανερό πως όταν λέμε ψέματα κάποια στιγμή δεν μας πιστεύουν και το κρυφό πως δεν είναι σωστό να κοροϊδεύουμε. Κατασκευάσαμε μάσκες και δραματοποιήσαμε πολλές φορές το μύθο γιατί όλοι ήθελαν να παίξουν όλους τους ρόλους!!! Επέλεξα να έχουν και μουσική υπόκρουση κι έτσι όταν έπαιζε το καρουζέλ της Ευανθίας Ρεμπούτσικα τα πρόβατα έβοσκαν, όταν έπαιζε το φάντασμα της όπερας του Andrew Lloyd Webber έμπαινε στη σκηνή ο λύκος… Τα μικρά ανταποκρίθηκαν εξαιρετικά στους ρόλους και ειδικά στην αντιστοίχιση ρόλου και μουσικής.
Ακολούθησε ο μύθος “λιοντάρι και ποντίκι”, όπου επεξεργαστήκαμε τα διδάγματα του μύθου, συζητήσαμε για τη διαφορετικότητα, τη φιλία, τη συνύπαρξη και την ανάγκη που έχουμε τους άλλους. Κατανοήσαμε ότι όλοι είμαστε σε κάτι ικανοί και καταγράψαμε σε τι είμαστε εμείς καλοί! Αντιληφθήκαμε την ανάγκη ύπαρξης φίλων και επεξεργαστήκαμε το ρητό του Μένανδρου: “όταν έχεις φίλους, νομίζεις ότι έχεις θησαυρούς” το οποίο και αποδώσαμε εικαστικά με το δικό μας μοναδικό τρόπο! Επίσης επεξεργαστήκαμε τον αριθμό 1 και κάναμε μία ανάλογη άσκηση. Να ευχαριστήσω και τη διαδικτυακή φίλη μου το αστροπελέκι που δημιούργησε τις ασκήσεις που χρησιμοποιήσαμε, τις οποίες πήραμε από το blog της συναδέλφου και τις επεκτείναμε σε όλη τη δεκάδα. Οι αρχικές ασκήσεις από τη συνάδελφο είναι εδώ.
Ο επόμενος μύθος μας ήταν “το πάθημα του λύκου”, όπου βρήκαμε τα διδάγματα της ιστορίας, μάθαμε την παροιμία “όποιος σκάβει το λάκκο του άλλου, πέφτει ο ίδιος μέσα” και την αποδώσαμε εικαστικά και τέλος φτιάξαμε μάσκες και παίξαμε με πολύ χαρά το μύθο!
Ακολούθησε ο μύθος “το μεγάλο κατόρθωμα” όπου τα παιδιά εντυπωσιάστηκαν πραγματικά από το γεγονός πως οι αλογόμυγες πίστεψαν τη φίλη τους που καυχιόταν με τόσο τρανταχτά ψέματα. Βρήκαμε και καταγράψαμε τα διδάγματα του μύθου, μιλήσαμε κι εμείς για ανάλογα γεγονότα που μπορεί να μας έχουν τύχει και ζωγραφίσαμε ό,τι μας άρεσε περισσότερο από το παραμύθι.
Σειρά είχε ο μύθος “αλεπού και τράγος” που τον παρακολουθήσαμε από το διαδίκτυο σε κινούμενα σχέδια από το you tube. Τα παιδιά παρακολούθησαν με κομμένη την ανάσα τις ταλαιπωρίες της αλεπούς και το πάθημα του τράγου κι αμέσως σχολίασαν πως έκανε χαζομάρα και δεν έπρεπε να ακούσει την αλεπού. Ακολούθησε συζήτηση με δικές τους θύμησες από παρόμοιες καταστάσεις όπου βρέθηκαν μπλεγμένοι επειδή δεν σκέφτηκαν πριν κάνουν κάτι που τους πρότειναν οι φίλοι τους(οι περισσότεροι είχαν κι από μία ανάμνηση “σκανταλιάς” στην τάξη), έγινε καταγραφή των διδαχών του μύθου κι επιχειρήσαμε μια πρώτη ανακατασκευή του τέλους με την προϋπόθεση τι θα γινόταν αν ο τράγος είχε σκεφτεί πριν πέσει μέσα στο πηγάδι.
Κατόπιν διαβάσαμε το μύθο ¨αλεπού και κοράκι” σε έμμετρη αφήγηση. Όταν ρώτησα τα παιδιά τι ήταν αυτό που διαβάσαμε, μόνο ένα απάντησε ποίημα, αλλά κι εκείνο δεν ήξερε να πει γιατί ήταν ποίημα. Έτσι καταπιαστήκαμε να βρούμε τις ρίμες του ποιήματος για να μάθουμε να το διαχωρίζουμε από την απλή αφήγηση και αφού τις καταγράψαμε κυκλώσαμε τις καταλήξεις που ήταν ίδιες για να οπτικοποιήσουμε το φαινόμενο (με τη μοντέρνα ποίηση θα ασχοληθούν σε μεγαλύτερες τάξεις πιστεύω). Φυσικά βρήκαμε και καταγράψαμε τα διδάγματα του μύθου και με πολλή χαρά βλέπω τα παιδιά να αναγνωρίζουν σε διάφορες “γκάφες” τους τούς ήρωες του Αισώπου (κυρία την πάτησε σαν τον τράγο με την αλεπού ή κυρία έκανε σαν το κοράκι…. Μάλλον κάτι θα τους μείνει από όσα κάνουμε!). Σε επόμενη ενασχόληση μάθαμε τον αριθμό 2 και τον αριθμό 3 (από τον ψεύτη βοσκό που έχουμε ήδη διδαχθεί).
Μετά την Αποκριά διαβάσαμε το μύθο “ήλιος και βοριάς”, καθότι ο Μάρτης τα είχε όλα, από κρύο και χιόνι μέχρι βροχή και ζέστη. Βρήκαμε τα διδάγματα του μύθου, είδαμε το μύθο στο you tube και τον δραματοποιήσαμε με μεγάλη επιτυχία.
Συνεχίσαμε με τον μύθο “ο λαγός και η χελώνα” που αφού τον διαβάσαμε και τον επεξεργαστήκαμε, βρήκαμε τα διδάγματά του και τον είδαμε στο you tube. Κατόπιν φτιάξαμε μάσκες και τον δραματοποιήσαμε 2 φορές κατά ζεύγη, ώστε να παίξουν και τους 2 ρόλους όλα τα παιδιά, σύμφωνα με απαίτηση της τάξης. Έπειτα δουλέψαμε τον αριθμό 4 σε σχετικό φύλλο εργασίας.
Συνεχίσαμε μετά το Πάσχα με το μύθο “η αλεπού και τα σταφύλια” καθώς αρχίσαμε να μιλάμε για το δάσος και για όσα ζώα, έντομα και λουλούδια κρύβονται μέσα σε αυτό. Τα παιδιά βρήκαν & καταγράψαμε τις διδαχές του μύθου & αναζήτησαν την καλύτερη κατά τη γνώμη τους λύση στο πρόβλημα της αλεπούς. Ακόμη μάθαμε τον αριθμό 5, εργαστήκαμε σε ανάλογο φύλλο εργασίας κι εξασκηθήκαμε στην απαρίθμηση αριθμών & στη διατήρηση της πληθικότητας.
Σε επόμενη δράση σκεφτήκαμε με τα παιδιά να φτιάξουμε το δικό μας μύθο όπως ο παππούς Αίσωπος, με τους δικούς μας ήρωες. Ψηφίστηκε ήρωας της ιστορίας μας η αλεπού & τα παιδιά την έβαλαν να πειράζει τα πουλάκια & να τιμωρείται από τα “αδύνατα” κατά τη γνώμη της μυρμηγκάκια που ενωμένα κατάφεραν να της δώσουν ένα καλό και συνάμα αστείο μάθημα-πάθημα! Η ιστορία θυμίζει πολύ καταστάσεις σχολικής παρενόχλησης που μάλλον τα παιδιά θεώρησαν οικείο θέμα & γι΄αυτό οδήγησαν την ιστορία προς τα εκεί. Έπειτα βρήκαν τίτλο για την ιστορία που δημιούργησαν, ανακάλυψαν τα ηθικά διδάγματα που τα ίδια κρύψανε στο μύθο τους, εικονογράφησαν τις σκηνές που επέλεξαν και τους πρότεινα να την κάνουμε ηλεκτρονικό βιβλίο κάτι που πάντα τα ενθουσίαζε, καθώς έχουμε διαβάσει αρκετές φορές βιβλία από το διαδίκτυο. Δείτε το μύθο στον παρακάτω σύνδεσμο.
https://issuu.com/018777/docs/___________________________________
Ακολούθησε η διδασκαλία του αριθμού 6 και η επεξεργασία του σε ανάλογο φύλλο εργασίας.
Έπειτα διαβάσαμε το μύθο του “τζίτζικα και του μέρμηγκα”, βρήκαμε και καταγράψαμε τα ηθικά διδάγματα του μύθου, μάθαμε την παροιμία “των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν” και την αποδώσαμε εικαστικά με το δικό μας τρόπο και εξασκηθήκαμε στον αριθμό 7. Βάλαμε τουβλάκια στο πάτωμα (7) και έτρεχαν σε ζευγάρια για να πιάσουν όσα προλάβουν(5+2, 6+1, 4+3 που έπιασαν τα περισσότερα ζευγάρια).
Ολοκληρώνοντας το πρόγραμμα μετέτρεψε η συνάδελφος με τα παιδιά το δικό τους μύθο σε θεατρικό κείμενο με τίτλο “ποιός θα διώξει την αλεπού από το κοτέτσι”, δημιούργησαν στολές, προσκλήσεις και σκηνικά και θα παίξουμε την ιστορία μας στην καλοκαιρινή γιορτούλα μας παρουσία των γονέων μας. Ταυτόχρονα εξασκηθήκαμε και στους υπόλοιπους αριθμούς 8,9 και 10. Για το 8 τοποθετήσαμε 8 λουλουδάκια και δούλεψαν σε ζευγάρια. Στο 1 παιδί κλείναμε τα μάτια, το άλλο έκρυβε όσα λουλουδάκια του υποδεικνύαμε από τα 8 και το πρώτο παιδί όταν άνοιγε τα μάτια έπρεπε να βρει πόσα έλειπαν από τον αριθμό 8(6+2, 4+4, 5+3, 7+1). Για το 9 σε επόμενη ημέρα στρώσαμε στην ομαδούλα μία μπλε φόδρα, τοποθετήσαμε 9 χάρτινα ψαράκια με συνδετήρα, πήραμε 1 αυτοσχέδιο καλάμι από κεραία ραδιοφώνου που είχε μαγνήτη προσαρμοσμένο πάνω της, χωριστήκαμε σε ζεύγη κι αρχίσαμε το ψάρεμα. Πρώτα ψάρευε το 1 παιδί από το επιλεγμένο ζευγάρι, όσο κρατούσε η μουσική και μετά το άλλο, ώσπου να ψαρέψουν και τα 9 ψάρια. Τέλος καταγράψαμε όσα κατάφερε να ψαρέψει κάθε ζευγάρι!(8+1, 5+4, 6+3, 7+2). Για το 10 εκτυπώσαμε μία από τις ασκήσεις που έχουμε φτιάξει για τους αριθμούς (θα τις βρείτε εδώ για φύλλο εργασίας και εδώ για παιχνίδι) με τα κουνελάκια που τα ταϊζουμε καρότα, την πλαστικοποιήσαμε για να μπορούμε να γράφουμε και να σβήνουμε συνεχώς χωρίς πρόβλημα και χωριστήκαμε σε ζευγάρια. Το ένα παιδί τράβαγε από μια σειρά με καρτέλες που είχαν τους αριθμούς(0-10), τάιζε το Ρίκο τόσα καροτάκια όσα έλεγε ο αριθμός της κάρτας του και έγραφε στο σημείο της άσκησης που έπρεπε τον αριθμό των καρότων που έδωσε. Το άλλο τάιζε τα καρότα που έμειναν στο Ριρίκο και έγραφε τον ανάλογο αριθμό στην θέση που έπρεπε. Στο τέλος πρόσθεταν τους αριθμούς και έγραφαν το νούμερο.(9+1, 8+2, 7+3, 6+4, 5+5=10).
Αξιολογώντας τις δράσεις μας θα λέγαμε πως τα παιδιά ενστερνίστηκαν κάποια διδάγματα και τα πέρασαν στην καθημερινότητα της τάξης, χάρηκαν, δημιούργησαν και παρουσίασαν στους γονείς με περηφάνια τη δουλειά τους.
ΚΑΙ
ΚΑΛΟ ΜΑΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
