Στην κατάσταση που έχει φτάσει πλέον αυτή τη στιγμή η χώρα μας,σίγουρα πολλοί θα έχουμε μπει στην διαδικασία να σπαταλήσουμε ένα μεγάλο μερίδιο από τον ελεύθερο χρόνο μας,ώστε να μπορέσουμε να ενημερωθούμε σχετικά με τις εξελίξεις και τα γεγονότα τα οποία διαδραματίζονται,απλά για να ακούσουμε λίγα ακόμη ψεύτικα λόγια και καταστάσεις που αποσκοπούν σε συμφέροντα των ανωτέρων.Τόσο τα μέσα μαζικής ενημέρωσης όσο και ο τύπος μας προβάλουν τα πράγματα με τέτοιο τρόπο που αναγκαζόμαστε να γινόμαστε συνεργοί στην εξαπάτηση των εαυτών μας.Κάποιοι από μας σίγουρα έχουμε επηρεαστεί από όλα όσα συμβαίνουν και έχουμε την ικανότητα να αναγνωρίσουμε το τι πραγματικά γίνεται,να δούμε με γυμνό μάτι πως επιτυγχάνεται η παραπλάνηση της κοινής γνώμης.Μα σίγουρα πολλοί κάνουμε ξανά και ξανά το ίδιο λάθος,αφού δείχνουμε εμπιστοσύνη.Μας παρουσιάζονται ως σωτήρες,λένε ότι σώσανε την Ελλάδα από μία κατάσταση που οι ίδιοι τη φέρανε,θέλουν να πιστέψουμε ότι αυτό ήταν ένα δύσκολο έργο που απαιτούσαι κόπο,όλα όμως έχουν κάποιο κίνητρο το οποίο αποσκοπεί σε προσωπικά συμφέροντα.Ψηφίζουμε και φτιάχνουμε τη ζωή όσων μας κυβερνούν καταστρέφοντας τη δική μας.
Αρχικά,θα μπορούσαμε να διανοηθούμε ότι η δημιουργία προβλημάτων και η προσφορά των λύσεων λίγο αργότερα δεν είναι τυχαία και σίγουρα έχει κουράσει,απαιτεί ώριμη σκέψη και σωστή πρακτική,δεν πρέπει να ξεφεύγουμε.Δημιουργούν ένα πρόβλημα, μια προβλεφθείσα κατάσταση για να υπάρξει κάποια αντίδραση από τον κόσμο,με σκοπό αυτός ο ίδιος να ορίσει τα μέτρα που η εξουσία θέλει να τον κάνει να δεχτεί.Για παράδειγμα αφήνεται να ξεδιπλωθεί και να ενταθεί η αστική βία ή οργανώνονται αιματηρές επιθέσεις που αποσκοπούν στο να απαιτήσει ο κόσμος νόμους ασφαλείας και πολιτικές εις βάρος της ελευθερίας.Ή ακόμα δημιουργούν μία οικονομική κρίση,ώστε να γίνει αποδεκτή ως αναγκαίο κακό η υποχώρηση των κοινωνικών δικαιωμάτων και η διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών.Θέλουν να μας καταρίψουν.

Υπάρχουν στρατηγικές από κάθε πλευρά,από καθετί που ελέγχει η κυβέρνηση,δεχόμαστε πυρά από παντού.Αναγνωρίζουμε ότι επιδιώκουν να αποσπάσουν την προσοχή μας από τα σημαντικά προβλήματα και τις αποφασισμένες από τις οικονομικές και πολιτικές αλλαγές μέσω της τεχνικής του κατακλυσμού συνεχόμενων αντιπερισπασμών και ασήμαντων πληροφοριών.Η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής είναι επίσης απαραίτητη για να μην επιτρέψει στον κόσμο να ενδιαφερθεί για απαραίτητες γνώσεις στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας,της ψυχολογίας, της νευροβιολογίας και της κυβερνητικής.
Επιπλέον,ο καθένας μας εαν δει τα πράγματα λίγο πιο αντικειμενικά και ξεφύγει από όλα όσα θέλουν να πιστεύουμε,θα καταλάβει μονομιάς που θέλουν να μας οδηγήσουν.Μας οδηγούν σε νέες κοινωνικες και οικονομικές συνθήκες που προβλέπουν ένα ανύπαρκτο κράτος,ιδιωτικοποιήσεις, ανασφάλεια,ελαστικότητα,μαζική ανεργία,μισθούς που δεν εξασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα,τόσες αλλαγές που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση αν είχαν εφαρμοστεί μονομιάς.Επίσης θέλοντας να αποφύγουν αυτή την επανάσταση με σιγουριά,μας κάνουν να πιστεύουμε ότι εμείς και μόνο εμείς είμαστε ένοχοι για την κακοτυχία μας,εξ’αιτίας της ανεπάρκειας της νοημοσύνης μας,των ικανοτήτων ή των προσπαθειών μας.Έτσι,όλοι μας αντί να αντιδρούμε ενάντια στο οικονομικό σύστημα,υποτιμούμε τους εαυτούς μας και νιώθουμε ενοχές,κάτι που δημιουργεί μια γενικευμένη κατάσταση κατάθλιψης,της οποίας αποτέλεσμα είναι η αναστολή της δράσης…Και χωρίς δράση,δεν υπάρχει επανάσταση.
Τώρα,ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να μην παρουσιαστεί ως επώδυνη και αναγκαία εξασφαλίζοντας τη συγκατάθεση του λαού τη δεδομένη χρονική στιγμή και εφαρμόζοντάς τη στο μέλλον.Είναι πιο εύκολο να αποδεχτούμε μια μελλοντική θυσία απ’ότι μία άμεση.Κατά πρώτον επειδή η προσπάθεια δεν καταβάλλεται άμεσα και κατά δεύτερον επειδή όλοι μας σίγουρα ελπίζουμε ότι θα υπάρξει κάτι καλύτερο και ότι οι απαιτούμενες μελλοντικές θυσίες θα αποφευχθούν.Αυτό μας δίνει περισσότερο χρόνο να συνηθίσουμε στην ιδέα των αλλαγών και να τις αποδεχτούμε με παραίτηση όταν φτάσει εκείνη η στιγμή.Αλλά εμφανής είναι και η ενθάρρυνση που δεχόμαστε σχετικά με τη μετριότητα μας,πλασάροντας δικές τους μόδες και μεθόδους μας αφήνουν στη μετριότητα στερόντας από μας μία πλήρης μόρφωση η οποία λείπει από το πιο  μεγάλο ποσοστό,διότι μιας και είμαστε χαμηλών τόνων δε μπορούμε να διανοηθούμε την πραγματική αλήθεια και να τους ρίξουμε από όπου βρίσκονται διεκδικώντας εμείς μία τέτοια θέση από όπου και θα προωθήσουμε το σωστό,το οποίο δεν θα αποσκοπεί σε προσωπικά συμφέροντα.
Τέλος θα ήθελα να κλείσω λέγοντας ότι γενικότερα γίνεται κατάχρηση του συναισθήματος παρά της λογικής,κάτι που ασυνείδητα δημιουργεί πρόβλημα στη δική μας κριτική σκέψη και στην εκφορά των απόψεών μας,με αποτέλεσμα όλα αυτά να δημιουργούν φοβίες που παραπέμπουν σε εξαναγκασμούς.Αυτός είναι ο κόσμος που ζούμε,σκληρός και άνισος.Υπάρχουν χιλιάδες πιόνια μα ελάχιστοι παίχτες.Αναγκαζόμαστε έτσι να ξεχνάμε ποιοι είμαστε,να ακολουθούμε τα δικά τους θέλω χωρίς να έχουμε ιδέα για το που βαδίζουμε.Αν κάτι απ’όλα αυτά  πονάει περισσότερο νομίζω πως είναι η ποιότητα της εκπαίδευσης που προωθούν στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις,πρέπει να είναι η φτωχότερη και μετριότερη δυνατή, έτσι ώστε το χάσμα της άγνοιας μεταξύ των κατώτερων και των ανώτερων κοινωνικών τάξεων να είναι και να παραμένει αδύνατον να ενωθεί.Όλα έχουν κάποιο κίνητρο,πάντα υπάρχει κάποιο συμφέρον,ας ξεφύγουμε από τον όμορφο κόσμο στον οποίο θεωρούσαμε πως μεγαλώνουμε και ας έρθουμε αντιμέτωποι σε όσα θέλουν να μας φυλακίσουν,ποτέ δε θα πάρουν την ελευθερία μας,κανείς και για τίποτα δε θα νικήσει τη δύναμη που κρύβεται μέσα στην ψυχή ενός ανθρώπου απλά για να ανέβει ψηλότερα.Δε θα το δεχτούμε,δε θα περάσει…Ως εδω…Δε φοβόμαστε το άσυλο,άσυλο είναι οι ιδέες μας,γιατί κανείς δεν κυβερνάει αν κανείς δεν υπακούει.