της Μαρίας Κουτλουμπάση (Α1)
Ένα από τα σημαντικότερα βιβλία του Παπαδιαμάντη είναι η Φόνισσα.Το έργο φαίνεται να χρονολογείται κατά τα τέλη του 19ου αιώνα στην περιοχή της Σκιάθου θίγοντας την θέση των γυναικών την εποχή εκείνη.
Αναφέρεται σε μία ηλικιωμένη γυναίκα, την Φραγκογιαννού, η οποία λόγω της δυσάρεστης παιδικής ηλικίας είχε αποκτήσει ψυχολογικά προβλήματα και διέπραττε απάνθρωπες πράξεις σε μικρά κορίτσια. Η Φραγκογιαννού σε όλη την διάρκεια της ζωής της ήταν δούλα και ασχολούνταν με την ύφανση και την φροντίδα μικρών παιδιών.Την πάντρεψαν με τον Γιάννη και απέκτησε επτά παιδιά και ένα εγγόνι το οποίο ήταν η αφορμή να ξεκινήσει η περιπέτεια της Φραγκογιαννούς.
Ένα βράδυ, αφού ήταν άρρωστο το παιδί και δεν κοιμόταν το έπνιξε. Αυτό ήταν μόνο η αρχή, αφού συνέχισε αυτές τις αποτρόπαιες πράξεις σε πολλά κορίτσια. Η αντίληψη που είχε στο άρρωστο μυαλό της ήταν ότι τα κορίτσια δεν έπρεπε να γεννιούνται γιατί είχαν πολλά έξοδα. Κυνηγημένη από την αστυνομία και τους κατοίκους της περιοχής αναγκαζόταν να κρύβεται σε διάφορα μέρη. Μία μέρα μετά από ένα όνειρο που είδε ένιωσε την ανάγκη να εξομολογηθεί σε μία εκκλησία αλλά στον δρόμο έγινε αντιληπτή από τους αστυνομικούς και άρχισαν να την κυνηγούν.
Κατάφεραν άραγε να την πιάσουν ή όχι; Και ποια ήταν η τιμωρία της για όλα αυτά που είχε κάνει…;
