Aρχές δεκαετίας του ’60. το λαϊκό τραγούδι βρισκόταν στην κορύφωσή του, και ο Mίκns Θεοδωράκης δεν μπορούσε να απέχει από τη δυνατότερη έκφραση λαϊκήs τέχνηε εκείνων των χρόνων. ΄Αρχισε, λοιπόν, τη σύνθεση των τραγουδιών τηs «Πολιτείας Α’» στο Παρίσι το 1960 και οι ηχογραφήσεις ολοκληρώθηκαν στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 1961. Τα τραγούδια πρωτοκυκλοφόρησαν σε δίσκους 45 στροφών. Οι στίχοι ήταν του Τάσου Λειβαδίτη -τα πρώτα του τραγούδια-, του Δημήτρη Χριστοδούλου, τα ερμήνευαν ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ο Στέλιος Καζαντζίδης και η Μαρινέλλα, στο μπουζούκι ήταν ο Μανώλης Χιώτης και το εξώφυλλο του δίσκου είχε σχεδιαστεί από τον Μποστ. Στον κύκλο προστέθηκαν και δύο τραγούδια σε στίχους του Κώστα Βίρβου,γραμμένα για την ταινία του Αλέκου Αλεξανδράκη ” Συνοικία το Όνειρο”.
Η «Πολιτεία Β’» κυκλοφόρησε το 1964 και περιελάμβανε έξι τραγούδια σε στίχους του Κώστα Βάρναλη, του Δημήτρη Χριστοδούλου. του Νίκου Γκάτσου και του Πάνου Κοκκινόπουλου, με ερμηνευτές τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, τη Μαρία Φαραντούρη, τον Αντώνη Κλειδωνιάρη και τον Μιχάλη Ιωαννίδη. Στα μπουζούκια ήταν οι μόνιμοι συνεργάτες του Θεοδωράκη, Λάκης Καρνέζης και Kώστας Παπαδόπουλος, και ηχολήπτης ο σπουδαίος Νίκος Κανελλόπουλος.
Οι δύο «Πολιτείες» περιέχουν ορισμένα από τα σημαντικότερα λαϊκά τραγούδια τns ελληνικής δισκογραφίας -«Δραπετσώνα», «Σαββατόβραδο», «Βράχο βράχο», «Καημός», «Παράπονο», «Βρέχει στη φτωχογειτονιά»-, με το ισχυρότατο λαϊκό ένστικτο του Μίκη Θεοδωράκη να αποτυπώνει τον κόσμο των φτωχών συνοικιών δίχως λόγιες μουσικές αναφορές- καθαρά, ακαριαία, όπως ήξερε να κάνει το λαϊκό τραγούδι. Οι στίχοι μοιάζουν «καρφωμένοι» επάνω στο σώμα μιας εποχής που γεννούσε περηφάνια κι ελπίδα μέσα από μια βίαιη κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα. Η «Πολιτεία Α’» και η «Πολιτεία Β’» πρωτοκυκλοφόρησαν σε κοινό δίσκο το 1976.
Αφήστε μια απάντηση