Βρισκόμαστε στο Παρίσι του 1977 και βλέπουμε τον κόσμο μέσα από τα μάτια της εντεκάχρονης Stella. Η ζωή της είναι λίγο διαφορετική απ’ ό,τι των άλλων κοριτσιών στην ηλικία της: το σπίτι της είναι ένα καφέ σ’ ένα φτωχικό προάστιο στις παρυφές του Παρισιού, οι φίλοι της είναι οι φασαριόζοι θαμώνες του, οι γονείς της δεν τις επιβάλλουν τις συνήθεις απαγορεύσεις. Ξέρει να παίζει χαρτιά, μπιλιάρδο, να σερβίρει καφέ κι επιτρέπεται να βλέπει τηλεόραση μέχρι αργά. Δε μελετά για το σχολείο, δεν διαβάζει βιβλία, δεν κάνει παρέα με άλλους συμμαθητές της. Βρίσκεται στο κέντρο του μικρού της κόσμου και δεν μοιάζει με τους άλλους, γιατί δεν έχει ανάγκη τους άλλους. Τα δεδομένα θα αλλάξουν όταν θα πάει στο καινούργιο της ‘καλοβαλμένο’ σχολείο για την τελευταία τάξη του δημοτικού. Εκεί συνειδητοποιεί για πρώτη φορά πως δεν ταιριάζει πουθενά -κι ενώ αρχικά δεν είναι διατεθειμένη να αλλάξει για κανέναν, σταδιακά (μα και επεισοδιακά) θα δει, υπό την επίδραση του νέου της περιβάλλοντος, να ξεδιπλώνονται νέες πτυχές της προσωπικότητάς της. Οι καινούργιες φιλίες, τα πρώτα σκιρτήματα, οι πρώτες συνειδητοποιήσεις και η επαφή με τον ‘πραγματικό’ κόσμο, θα φέρουν μικρές και μεγάλες αλλαγές, καθώς η παιδική ηλικία ανεπαισθήτως δίνει τη θέση της στην εφηβεία.
Σκηνοθεσία: Σιλβί Βερχέιντε
Πρωταγωνιστούν: Λεορά Μπαρμπαρά, Γκιγιόμ Ντεπαρντιέ, Καρόλ Ροσέ, Μπενζαμίν Μπιολέ
Αφήστε μια απάντηση