ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΟΡΗΣΟΥ
6 Φεβ 2024

Γράμμα στην Άννα Φρανκ από τη Β΄ Γυμνασίου

Συντάκτης: Αρετή Κάρκου | Κάτω από: Εργασίες μαθητών, Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Β' Γυμνασίου

Αγαπητή Άννα Φρανκ,

Καταλαβαίνω πώς νιώθεις που δεν σε ακούνε οι γονείς σου και δίνουν όλη την προσοχή στην αδερφή σου, αφού το έχω νιώσει κι εγώ. Θα ήθελα πάρα πολύ να σε βοηθήσω σχετικά με αυτό το θέμα, γι΄αυτό θα σου δώσω μερικές συμβουλές.

Πρώτο και κυριότερο, μίλα στους γονείς σου. Το να μιλάς είναι πάντα ένας τρόπος για να λύνεις τα προβλήματά σου. Όσο τους μιλάς, θα πρέπει να λες την αλήθεια σύμφωνα με τα συναισθήματα που εκφράζεις. Επιπλέον, θα μπορούσες να τους προτείνεις να κάνετε κάτι όλοι μαζί. Για παράδειγμα, να μαγειρέψετε, να διαβάσετε ένα βιβλίο. Εάν φοβάσαι να τους μιλήσεις, έκφρασε τα συναισθήματά σου με έναν τρόπο, όπως με τη ζωγραφική, τη μουσική ή τη ποίηση.

Ελπίζω να σε βοήθησαν οι συμβουλές μου. Για ό,τι άλλο χρειαστείς, εγώ είμαι εδώ.

Με αγάπη,

Κωνσταντίνα Βολτσίδου

Αγαπητή Άννα,

Καταλαβαίνω ότι περνας πολυ δυσκολα. Εκτός από το άγχος και τον τρόμο που έχεις αν σας βρουν και σας συλλάβουν οι Γερμανοί, έχεις και την γκρινιάρα αδερφή σου και τους γονείς σου που συνεχεια σε αδικούν και πάντα παίρνουν το μέρος της Μαργκότ. Καταλαβαίνω ότι είναι πολύ σκληρά να ζεις έτσι. Αυτό που μπορείς να κάνεις και ίσως σε βοηθήσει είναι να μιλήσεις με την οικογένεια σου. Να συζητήσετε το θέμα που σε απασχολεί, ώστε κι εσύ να απαλλαχθείς από ένα από τα προβλήματα σου. Ελπίζω ο πόλεμος να τελειώσει γρήγορα. Γραψε μου όποτε μπορείς για το τι έγινε.

 Να είσαι καλά!

Θοδωρής Καραγιάννης 

Άννα Φρανκ ελπίζω να σταματήσει κάποια στιγμή αυτό που ζεις και να μην χρειάζεται να κρύβεσαι και να πρέπει να κάνεις ησυχία όλη την ώρα .Θέλω να σου πω πως δεν είσαι μόνη σου γιατί υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι που κρύβονται σαν και εσένα και φοβούνται μην τους βρουν κάθε λεπτό που περνάει . Επίσης ήθελα να σου πω ότι δεν πρέπει να σκέφτεσαι αυτό που ζεις και ότι πρέπει να αξιοποιείς με χαρά την κάθε ώρα και την κάθε στιγμή σε όλη σου τι ζωή γιατί ποτέ δεν ξέρεις πότε θα έρθει το τέλος της .

Μιχαέλα Λιόλιου

Αγαπητή μου Άννα,
λυπάμαι για όλα αυτά που περνάς. Στενοχωριέμαι για την αδικία που βιώνεις από τους γονείς σου. Είσαι μόνη σου σε όλο αυτό, αλλά να θυμάσαι ότι όλο αυτό θα σε κάνει δυνατή.

Φρειδερίκη Δόλη

Τα σχόλια είναι κλειστά.