ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΟΡΗΣΟΥ

Γιορτή 28ης Οκτωβρίου 2012 στο Γυμνάσιο Κορησού

Όπως κάθε χρόνο , έτσι και φέτος στο Γυμνάσιο Κορησού πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη γιορτή της 28^ης Οκτωβρίου. Η γιορτή πραγματοποιήθηκε στο κλειστό γυμναστήριο του σχολείου την Παρασκευή 26 Οκτωβρίου. Αρχικά η κυρία Καλίτση Φιλία , διευθύντρια του σχολείου, αναφέρθηκε στο ιερο εθνικό μας σύμβολο, τη σημαία μας και  ο μαθητής της Γ΄ τάξης, Ιορδάνης Τρεμόπουλος απήγγειλε σχετικό ποίημα.  Στη συνέχεια ακολούθησε η απονομή των αριστείων και βραβείων στους μαθητές που φοίτησαν στο Γυμνάσιο Κορησού κατά το σχολικό έτος 2011-12 , καθώς επίσης και η ανακοίνωση των σημαιοφόρων και παραστατών.

Η γιορτή συνεχίστηκε από τους μαθητές της Α΄ και Β΄ τάξης  με εναλλαγές αφηγήσεων και μικρών θεατρικών σκηνών αφιερωμένα στα γεγονότα του 1940. Συγκεκριμένα στην αφήγηση πήραν μέρος οι μαθητές : Άννα Τσαχτσίρα, Ελευθερία Τζάκα, Χρήστο Βόλτση, Σοφία Τζιώλα και Ελευθερία Πούφτση. Στο θεατρικό τους ρόλους υποδύθηκαν οι μαθητές: Ευαγγελία Χατζησωτηρίου , Παντελής Ηλιάδης, Αλέξανδρος Πνευμονίδης, Ηλίας Τράντος, Ηλίας Κοκκινίδης, Νίκος Μήτσιου, Φάνης Μποντζίδης, Γεωργία Βόλτση, Κώστας Ουρούτσι, και Νικολέτα Κιοσέ.

Υπεύθυνες της γιορτής ήταν οι καθηγήτριες  Κωτούλα Μαριάνα και Τοπαλίδου Άννα.

Η γιορτή πλαισιώθηκε από οπτικοακουστικό υλικό όπως φωτογραφίες , τραγούδια, ντοκουμέντα.

Θα θέλαμε να σημειώσουμε ότι οι μαθητές του σχολείου ανέλαβαν και  την τεχνική κάλυψή της. Συγκεκριμένα στην προβολή του υλικού ήταν η μαθήτρια της  Καμπούρη Ειρήνη , στη λήψη φωτογραφιών ο μαθητής Χρήστος Διαμαντόπουλος και στη λήψη βίντεο ο μαθητής Αλέξανδρος Κοκκινίδης.

Τέλος θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον κύριο  Δημήτρη Ιωαννίδη για την παραχώρηση των στρατιωτικών στολών που χρησιμοποιήθηκαν στο θεατρικό.

Αξίζει να συγχαρούμε θερμά όλα τα παιδιά που συνέβαλαν στην πραγματοποίηση της γιορτής.

1) ΑΦΗΓΗΣΗ : Ξέσπασμα Β΄ Παγκοσμίου πολέμου

[Άννα(1)-Ελευθερία(2)]

ΑΝΝΑ: 1939. Μαύρα σύννεφα πολέμου απλώνονται πάνω από την Ευρώπη.Ο ναζιστής δικτάτορας της Γερμανίας, ο Αδόλφος Χίτλερ, είναι έτοιμος να υλοποιήσει τα καταστροφικά του σχέδια.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ: Ένας είναι ο στόχος του. Να υποτάξει όλη την Ευρώπη κάτω από τη ναζιστική του μπότα. Σύμμαχο στα σχέδιά του βρίσκει τον Μπενίτο Μουσολίνι, τον ηγέτη της φασιστικής Ιταλίας.

ΑΝΝΑ: Ο Χίτλερ, με ασήμαντες αφορμές, βρίσκει ευκαιρία και κατακτά διαδοχικά Αυστρία, Ουγγαρία, Τσεχοσλοβακία και Πολωνία. Οι Άγγλοι και οι Γάλλοι αναγκάζονται να κηρύξουν τον πόλεμο στη Γερμανία προσπαθώντας να σταματήσουν αυτή την άσκοπη και παράλογη επίδειξη δύναμης.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ: Σε απάντηση οι Γερμανοί εισβάλλουν σε Σουηδία, Δανία, Ολλανδία και Βέλγιο. Ο κόσμος βλέπει με έκπληξη και οδύνη την ανίκητη γερμανική στρατιά να καταλαμβάνει τη μία χώρα μετά την άλλη, χωρίς καμία αντίσταση.

ΑΝΝΑ: Η Γαλλία είναι ο επόμενος στόχος του Χίτλερ. Οι Γάλλοι οχυρώνονται στην περίφημη γραμμή Μαζινό. Ο Χίτλερ, με έναν ιδιοφυή στρατηγικό σχεδιασμό, εισβάλλει στη Γαλλία από τα σύνορα του Βελγίου.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ: Μέσα σε 2 μέρες οι Γερμανοί κάνουν παρέλαση στο Παρίσι. Απογοήτευση και απελπισία πλημμυρίζει τα στήθη όσων ανθρώπων είναι υπέρ της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Οι μόνες χώρες που έχουν μείνει πλέον ελεύθερες στην Ευρώπη είναι η Αγγλία, η Ρωσία, η φασιστική Ισπανία που θα μείνει ως το τέλος του πολέμου ουδέτερη, και μια μικρή φτωχή χώρα στη ΝΑ Ευρώπη που τη λένε Ελλάδα…

– ΤΡΑΓΟΥΔΙ  Το τραγούδι της λευτεριάς

2) ΘΕΑΤΡΙΚΟ : Παραμονές πολέμου

(Βαγγελιώ, Παντελής, Γιώργος->Αλέξανδρος, Ηλίας)

ΒΑΓΓΕΛΙΩ: Τα μάθατε; Έπεσε και το Παρίσι. Η Γαλλία καταλήφθηκε απ’ τους Γερμανούς.

ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Μα πώς έγινε αυτό; Πριν δυο μέρες διάβασα πως…

ΓΙΩΡΓΟΣ: Άσε τι διάβασες. Δυο μέρες χρειάστηκε ο Χίτλερ για να φτάσει στο Παρίσι.

ΒΑΓΓΕΛΙΩ: Πάει και τελείωσε. Ο στρατός του είναι ανίκητος.

ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Ε, όχι και ανίκητος. Υπάρχει και η Αγγλία.

ΗΛΙΑΣ: Γιατί η Ρωσία πάει πίσω; Ξέρετε πόσο στρατό έχει ο Στάλιν;

ΒΑΓΓΕΛΙΩ: Δε βαριέσαι. Μπροστά στη Γερμανία όλοι θα υποκύψουν. Θα το δείτε.Ποιος μπορεί να τα βάλει με τους Γερμανούς…

ΗΛΙΑΣ: Λέτε ο πόλεμος να φτάσει και στην Ελλάδα;

ΒΑΓΓΕΛΙΩ: Βρε ποιος ασχολείται με την Ελλάδα; Είμαστε φτωχή χώρα. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για εμάς.

ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Κι ο Μουσολίνι; Γιατί κάθε τόσο βγάζει ανακοινώσεις και μας απειλεί; Και το Ελληνικό πλοίο Έλλη, ποιος τη βούλιαξε; Ο Μουσολίνι δεν ήταν;

ΗΛΙΑΣ: Μα δεν αποδείχτηκε τίποτα.

ΓΙΩΡΓΟΣ: Καλά, αν θέλουμε το πιστεύουμε αυτό.

ΒΑΓΓΕΛΙΩ: Εγώ άκουσα πως τα κομμάτια της τορπίλης που βρέθηκαν είχαν ιταλικά γράμματα.

ΗΛΙΑΣ: Και τότε γιατί δεν ανακοινώθηκε τίποτα;

ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Γιατί ο Μεταξάς φοβάται τους Ιταλούς. Όμως αργά ή γρήγορα θα πρέπει να τους αντιμετωπίσουμε…

3) ΑΦΗΓΗΣΗ: Τελεσίγραφο Ιταλών – Όχι

(Άννα – Χρήστος)

ΑΝΝΑ: Δυστυχώς η ώρα να μπει η Ελλάδα στον πόλεμο ήρθε πολύ γρήγορα.

ΧΡΗΣΤΟΣ: Στις 28 Οκτωβρίου 1940, στις 3 τα ξημερώματα, ο Ιταλός πρεσβευτής Γκράτσι έφτασε στο σπίτι του δικτάτορα Μεταξά.

ΑΝΝΑ: Σκοπός της επίσκεψής του ήταν να του παραδώσει το τελεσίγραφο των Ιταλών. Ένα τελεσίγραφο που ζητούσε να επιτραπεί στον ιταλικό στρατό να εισχωρήσει στο ελληνικό έδαφος.

ΧΡΗΣΤΟΣ: Φυσικά η απάντηση του Μεταξά ήταν Όχι.

ΑΝΝΑ: Μέχρι να ξημερώσει η Ελλάδα βρισκόταν σε πόλεμο…Οι βομβαρδισμοί άρχισαν να τραντάζουν το Ελληνικό έδαφος!

– Αναγγελία ραδιοφώνου + σειρήνες

4) ΘΕΑΤΡΙΚΟ : Οι στρατιώτες μας φεύγουν για το μέτωπο

(Αλέξανδρος->Ηλίας, Νίκος, Παντελής, Γιώργος, Βαγγελιώ)

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ : Μα τι συμβαίνει; Γιατί ακούγονται όλες αυτές οι σειρήνες ;

ΝΙΚΟΣ: Έχουμε πόλεμο!

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ: Πόλεμο; Με ποιους;

ΝΙΚΟΣ: Με τους Ιταλούς! Με ποιους άλλους;Αυτοί δεν είναι που δυο χρόνια τώρα τρώγονται για φασαρία;

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ: Είχατε δίκιο λοιπόν όταν έλεγες Παντελή για την Έλλη.

ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Δίκιο είχα. Μακάρι να είχαμε άδικο.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ: Και τώρα τι θα γίνει; Θα παραδοθούμε;

ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Τι λες ρε; Είσαι με τα καλά σου;

ΝΙΚΟΣ: Εμείς να παραδοθούμε; Εμείς έχουμε το δίκιο με το μέρος μας! Κι αυτό μετράει περισσότερο απ’ όλα τα κανόνια και τ’ αεροπλάνα του κόσμου!

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ: Να, έρχονται ο Γιώργος κι η Βαγγελιώ! Τι κάνετε, παιδιά;

ΓΙΩΡΓΟΣ: Μόλις χαιρετίσαμε τους πατεράδες μας. Έφυγαν για το μέτωπο.

ΒΑΓΓΕΛΙΩ: Πάνε να υπερασπιστούν την πατρίδα μας. Μας υποσχέθηκαν να μας φέρουν τη λευτεριά!

ΓΙΩΡΓΟΣ: Τους υποσχεθήκαμε να προσέχουμε τις μάνες και τα αδέρφια μας! Μπορεί να είμαι μικρός ακόμη, αλλά θα κάνω ότι περνά από το χέρι μου!

4) ΑΦΗΓΗΣΗ: Προέλαση ελληνικού στρατού

(Σοφία, Χρήστος , Ελευθερία)

ΣΟΦΙΑ: Οι Έλληνες στρατιώτες πολέμησαν ηρωικά στα βουνά της Πίνδου προσπαθώντας να αποκρούσουν τις επιθέσεις των Ιταλών.

ΧΡΗΣΤΟΣ: Και το θαύμα έγινε. Ο ιταλικός στρατός, όχι μόνο δεν προχώρησε ούτε ένα μέτρο στο ελληνικό έδαφος, μα άρχισε να υποχωρεί.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ: Οι Έλληνες στρατιώτες άρχισαν να προελαύνουν ελευθερώνοντας τις ελληνικές πόλεις της Β. Ηπείρου.

ΣΟΦΙΑ: Η ελληνική προέλαση και το κυνήγι των Ιταλών σταμάτησε την άνοιξη του 1941. Ο Χίτλερ αναγκάστηκε να αλλάξει τα στρατηγικά του σχέδια στέλνοντας το στρατό του να επιτεθεί στην Ελλάδα από τα σύνορα της Βουλγαρίας. Μόνο τότε λύγισαν οι Έλληνες, μη μπορώντας να αντέξουν σε δύο μέτωπα συγχρόνως.

ΧΡΗΣΤΟΣ: Τον Απρίλιο του 1941 οι Γερμανοί κατέλαβαν την Ελλάδα. Θα ακολουθήσουν 4 χρόνια σκληρής κατοχής και αμέτρητων δεινών για τον ελληνικό λαό.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ: Η πείνα, τα βασανιστήρια και οι εκτελέσεις έκαναν τα χρόνια της γερμανικής κατοχής να θεωρούνται μια από τις πιο μαύρες σελίδες της ελληνικής ιστορίας. Αλλά οι Έλληνες δεν τα παράτησαν. Πίσω από τα κατάκλειστα και σκοτεινά παράθυρα  η ψυχή του Έθνους είχε αρχίσει τη μεγάλη «συνωμοσία».Η ενεργητική αντίδραση των πατριωτικών στοιχείων της πόλης κατά του κατοχικού καθεστώτος εκδηλώθηκε από νωρίς. Στη φίμωση του τοπικού τύπου η απάντηση ήρθε με τη διανομή προκηρύξεων.

ΤΡΑΓΟΥΔΙ –Παιδιά της Ελλάδος παιδιά

5) ΘΕΑΤΡΙΚΟ : Ήταν μια φορά ένας πόλεμος

(Φάνης, Γεωργία, Κώστας)

Σκηνή Α΄

ΛΟΧΙΑΣ ΜΙΛΕΡ: (Φωνάζει) Χανς, Γιόχαν! Πού είστε επιτέλους;

ΓΙΟΧΑΝ: Στις διαταγές σας.

ΛΟΧΙΑΣ ΜΙΛΕΡ: Ακούστε, άχρηστοι, μη σας πω καμιά χειρότερη κουβέντα. Ψάχνουμε ακόμη αυτό το νεαρό, ξέρει ο Γιόχαν. Τσακιστείτε και ψάξτε να τον βρείτε!

ΧΑΝΣ: Μάλιστα, λοχία Μίλερ.Θα τον βρούμε οπωσδήποτε.

ΛΟΧΙΑΣ ΜΙΛΕΡ: Θα ψάξετε όλη τη γειτονιά. Κάπου εδώ είναι κρυμμένος. Θα κάνετε έρευνα παντού. Συνεννοηθήκαμε;

ΓΙΟΧΑΝ: Μάλιστα, λοχία Μίλερ.

ΛΟΧΙΑΣ ΜΙΛΕΡ: Και μόλις τον βρείτε, θα τον παραδώσετε στα ΕΣ ΕΣ. Αυτοί θα τον περιποιηθούν.

(Ο λοχίας πάει να φύγει αλλά ξαναγυρνάει)

ΛΟΧΙΑΣ ΜΙΛΕΡ: Α, και μη το ξεχάσω. Τα πράγματα δεν πανε καλα. Περιμένουμε σήμα από το Φρουραρχείο. Κάτι μεγάλο θα συμβεί απόψε. Έτσι ψιθυρίζεται. Αν τυχόν ακούσετε τη σειρήνα, να έρθετε αμέσως σε μένα.Εντάξει;

ΧΑΝΣ: Μάλιστα, λοχία Μίλερ.

(Ο λοχίας Μίλερ φεύγει. Οι 2 στρατιώτες μένουν μόνοι τους)

ΓΙΟΧΑΝ: Μα τι άνθρωποι είναι αυτοί οι Έλληνες, δεν μπορώ να καταλάβω.

ΧΑΝΣ: Τι εννοείς;

ΓΙΟΧΑΝ: Να… δεν κάθονται ποτέ ήσυχοι. Τόσες χώρες καταλάβαμε, καμιά δε μας δυσκόλεψε τόσο.

ΧΑΝΣ: Ούτε από βασανιστήρια καταλαβαίνουν…Ούτε από εκτελέσεις…Κι έχουμε βασανίσει αμέτρητους.Και εκτελέσει άλλους τόσους…Αλήθεια, αυτός που ψάχνουμε τι έκανε;

ΓΙΟΧΑΝ: Έγραφε στους τοίχους “Ζήτω η Ελευθερία” ή “Ζήτω η Ελλάδα”, κάτι τέτοιο τέλος πάντων.

ΧΑΝΣ: Ε, δεν έκανε και τίποτα σοβαρό.

ΓΙΟΧΑΝ: Αυτό μη το λες. Μικρός είναι. Αν τον αφήσουμε χωρίς τιμωρία, μεθαύριο θα μας βάζει βόμβες.

ΧΑΝΣ: Πόσο μικρός είναι;

ΓΙΟΧΑΝ: Γύρω στα 15.

ΧΑΝΣ: Και τι θα τον κάνουμε άμα τον πιάσουμε;

ΓΙΟΧΑΝ: Δεν ξέρω. Άλλοι είναι για τα βασανιστήρια. Εμείς πρέπει να τον βρούμε. Αυτή είναι η δουλειά μας.

ΧΑΝΣ: Να σου πω την αλήθεια, βαρέθηκα αυτή τη δουλειά. Θέλω να πάω σπίτι μου.

ΓΙΟΧΑΝ: (Κοιτάζει γύρω του τρομαγμένος) Σιωπή μη μας ακούσει κανείς!

ΧΑΝΣ: Άντε πάμε. Αυτή η γειτονιά έχει αρκετά σπίτια. Πρέπει να τα ελέγξουμε όλα.

ΓΙΟΧΑΝ: Πάμε.

ΤΡΑΓΟΥΔΙ – Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του

ΣΚΗΝΗ Β΄

(Παντελής, Ηλίας, Βαγγελιώ, Γιώργος->Αλέξανδρος, Νικολέτα, Φάνης, Γεωργία, Κώστας,)

(Σκηνικό: 5 φίλοι  στο εσωτερικό ενός σπιτιού )

ΠΑΝΤΕΛΗΣ: (Σηκώνει το ποτηράκι του) Στην υγεία σου, Ηλία.

ΗΛΙΑΣ: Στην υγειά σου. Πέρασαν τα χρόνια! Γίναμε κιόλας 20 και οι Γερμανοί ακόμη μας τυραννούν!

ΒΑΓΓΕΛΙΩ: Αφήστε τα αυτά! Άντε, πιείτε ένα ποτηράκι ακόμα να πάνε κάτω τα φαρμάκια. (Γεμίζει τα ποτήρια τους)

ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Καλό το ούζο, μα ξεροσφύρι πίνεται;

ΓΙΩΡΓΟΣ: Ναι ρε Βαγγελιώ!

ΗΛΙΑΣ: ΕΠ, εσύ είσαι μικρός ακόμη! Μόνο μεζεδάκι όχι και ούζο!

ΒΑΓΓΕΛΙΩ: Ε, όχι και ξεροσφύρι, παιδιά. Σας έβγαλα στραγαλάκια, ελίτσες… Μα αφού ξέρετε τι δύσκολα περνάμε όλοι. Οι Γερμανοί όλα τα τρόφιμα τα στέλνουν στους φαντάρους τους.

ΝΙΚΟΛΕΤΑ: Έχει δίκιο η Βαγγελιώ. Μη γινόσαστε άδικοι.

ΓΙΩΡΓΟΣ: Ναι, ναι, το μεζεδάκι ήταν υπέροχο.

ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Ξέρουμε όλοι τι πείνα περνάει ο λαός μας.

ΓΙΩΡΓΟΣ:  Τις προάλλες, για να αγοράσω μισό μπουκάλι λάδι, πούλησα το χρυσό ρολόι του πατέρα μου!

ΒΑΓΓΕΛΙΩ: Μα αυτό ήταν κειμήλιο!

ΓΙΩΡΓΟΣ: Τι να έκανα; Πεινάνε τα αδέρφια μου. Το ρολόι τρώγεται; Δεν τρώγεται.

ΗΛΙΑΣ:  Άντε, ας μη μιλάμε άλλο για αυτά κι ας ευχηθούμε  σύντομα να είμαστε ελεύθεροι.

ΝΙΚΟΛΕΤΑ: Αχ!! Απ’ το στόμα σου και στου Θεού τ’ αυτί.

ΓΙΩΡΓΟΣ: Αν δε βάλουμε κι εμείς το χέρι μας δε θα γίνει τίποτα!

ΝΙΚΟΛΕΤΑ: Τι εννοείς; Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς μπροστά σε τέτοια δύναμη;

ΓΙΩΡΓΟΣ: Να αντισταθούμε…Λοιπόν, σας εμπιστεύομαι. Είστε φίλοι μου . Κρατάτε μυστικό;

ΝΙΚΟΛΕΤΑ: Και βέβαια , τι είναι πες μας.

ΓΙΩΡΓΟΣ: Εδώ και καιρό βοηθώ στην Αντίσταση.  χτες βγήκαμε βράδυ μια ομάδα και γράφαμε συνθήματα.

ΝΙΚΟΛΕΤΑ: Το ξέρεις γξγγγγγγ που κάνετε εaαιρό βοηθηευτότι αυτό που κάνετε είναι επικίνδυνο;

ΓΙΩΡΓΟΣ: Ναι, δυστυχώς οι Γερμανοί άρχισαν να μας κυνηγούν εδώ και καιρό και είναι αδίστακτοι!

ΗΛΙΑΣ: Δηλαδή;

ΓΙΩΡΓΟΣ: Να, τις προάλλες έπιασαν έναν από μας και …τον σκότωσαν!

ΝΙΚΟΛΕΤΑ: Πω! Πω! Γιατί, βρε, αγόρι μου, μπλέχτηκες;

ΠΑΝΤΕΛΗΣ: (Κι αυτός με έντονα λόγια) Γιατί αγαπάει την ελευθερία. Γι’ αυτό μπλέχτηκε. Γιατί αγαπάει την πατρίδα του!

ΗΛΙΑΣ: (Φωνάζει όσο μπορεί και απευθύνεται στο κοινό) Γιατί αυτός ο τόπος σκύβει μόνο μπροστά στους νεκρούς του! (σ. σ. πρόκειται για στίχο από ποίημα του Γιάννη Ρίτσου)

(Χτυπάει η πόρτα δυνατά – Ακούγονται γερμανικές ομιλίες)

ΓΙΩΡΓΟΣ: (Πανικόβλητος) Ήρθαν οι Γερμανοί! Πρέπει να κρυφτώ.

ΒΑΓΓΕΛΙΩ: Πήγαινε στο πίσω δωμάτιο γρήγορα!ξξξξη﷽﷽﷽﷽﷽ηγευτξξξξη﷽﷽﷽﷽﷽ηγευτ

(Ο Ηλίας πηγαίνει να ανοίξει την πόρτα

(Οι δύο Γερμανοί στρατιώτες, Χανς και Γιόχαν, μπαίνουν αμίλητοι στο δωμάτιο. Ρίχνουν μια ερευνητική ματιά σε κάθε γωνία και κοιτάζουν προσεχτικά τους 5 φίλους).

ΗΛΙΑΣ: Καλησπέρα.

ΓΙΟΧΑΝ: Είναι κανείς άλλος στο σπίτι εκτός από σας;

ΒΑΓΓΕΛΙΩ: Συγγνώμη τι συμβαίνει τέτοια ώρα; Τι θέλετε;

ΓΙΟΧΑΝ: Ψάχνουμε έναν ανυπότακτο μικρό!

ΒΑΓΓΕΛΙΩ: Δεν είναι κανείς εδώ, τον καιρό σας χάνετε!

(Ακούγονται σειρήνες

ΙΩΡΓΟΣΩ﷽﷽ς ειε) ς τ

ΓΙΟΧΑΝ:  Χανς ψάξε όλο το σπίτι!

(Από την ανοιχτή πόρτα εμφανίζεται ο λοχίας Μίλερ – Κοιτάζει τους Χανς και Γιόχαν)

ΛΟΧΙΑΣ ΜΙΛΕΡ: Εδώ είστε εσείς; Καλά δεν ακούτε τόση ώρα τη σειρήνα;

ΓΙΟΧΑΝ: Συμβαίνει τίποτα;

ΛΟΧΙΑΣ ΜΙΛΕΡ: Φεύγουμε για την πατρίδα μας, τη Γερμανία. Διαταγή του Χίτλερ.

ΧΑΝΣ: Μα έχουμε πόλεμο!

ΛΟΧΙΑΣ ΜΙΛΕΡ: Πάει ο πόλεμος! Τον χάσαμε! Οι Έλληνες είναι λεύτεροι!

(Οι 3 Γερμανοί φεύγουν – Οι Έλληνες πανηγυρίζουν)

ΗΛΙΑΣ: Μήπως είναι κανένα κόλπο των Γερμανών;

ΒΑΓΓΕΛΙΩ: Τι κόλπο βρε; Δεν άκουσες τι είπε ο άλλος; Ο πόλεμος τελείωσε!

ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Δηλαδή είμαστε ελεύθεροι; Γιώργο έλα!! Έλα που σου λέω! Νικολέτα πήγαινε πες του οτι φύγαν.

ΝΙΚΟΛΕΤΑ: ΓΙΩΡΓΟ!! Ο πόλεμος τελείωσε!

ΒΑΓΓΕΛΙΩ: Ναι, σε λίγο θα είναι μόνο μια κακιά ανάμνηση.

ΝΙΚΟΛΕΤΑ: Ένα κακό παραμύθι με καλό τέλος!

ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Να είναι καλά η Αγγλία και ο Τσόρτσιλ!

ΗΛΙΑΣ: Τι λες ρε βλάκα; Αν δεν ήταν η Ρωσία, θα σου ‘λεγα τι θα γινόταν!

ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Ποιον είπες βλάκα, ρε ηλίθιε; Άμα σου δώσω μία… (τον πλησιάζει απειλητικά)

ΗΛΙΑΣ: Εγώ θα σου δώσω δύο! (Ετοιμάζεται να τον χτυπήσει).

(Ο Ηλίας και ο Παντελής είναι έτοιμοι να πιαστούν στα χέρια. Ευτυχώς τους χωρίζουν ο Ηλίας με το Βαγγέλη)

ΓΙΩΡΓΟΣ: Ρε, παιδιά, είναι δυνατόν τέτοια ώρα, να θέλετε να πλακωθείτε;

ΒΑΓΓΕΛΙΩ: Μα την ημέρα της απελευθέρωσής μας από τους Γερμανούς;

ΓΙΩΡΓΟΣ: Αχ, νομίζω οι διαμάχες δε θα σταματήσουν ποτέ? Δυστυχώς τώρα αρχίζει το δεύτερο μέρος του…

NIKOΛETA: Τι εννοείς, Γιώργο;

ΒΑΓΓΕΛΙΩ: Φοβάσαι μη ξανάρθουν οι Γερμανοί;

ΓΙΩΡΓΟΣ: Όχι, οι Γερμανοί δε θα ξανάρθουν, μα φοβάμαι πως έρχονται καινούρια βάσανα για την πατρίδα μας. Δεν τους βλέπετε αυτούς τους δύο πώς μαλώνουν; Έτοιμοι είναι για καινούριο αιματοκύλισμα. (Κοιτάζοντας το κοινό) Αχ, καημένη Ελλάδα. Έχεις πολλά βάσανα ακόμα να τραβήξεις…

ΤΕΛΟΣ

Το θεατρικό “Ήταν μια φορά ένας πόλεμος” γράφτηκε από τον Θωμά το Σεπτέμβριο του 2008.

Διασκευή: Μαριάνα Κωτούλα

Δημοσιεύτηκε στις 26th Οκτώβριος 2012 στις 15:49 και βρίσκεται κάτω από Εκδηλώσεις- Γιορτές. Μπορείς να παρακολουθείς τα σχόλια για το άρθρο χρησιμοποιώντας RSS 2.0 feed. Σχόλια και pings δεν επιτρέπονται.