Πριν από μερικές ημέρες μια από τις πιο σημαντικές επετείους του Ελληνικού έθνους γιορτάστηκε στο σχολείο μας, για να τιμήσει τους φοιτητές που θυσιάστηκαν για την πατρίδα και τη δημοκρατία και πέθαναν ένδοξα απαιτώντας «παιδεία, ψωμί και ελευθερία» πριν από 48 χρόνια. Η εκδήλωση που οργανώσαμε ήταν αρκετά συγκινητική και η αναδρομή στα γεγονότα του 1973 μας θύμισε για μια ακόμη φορά τη γενναιότητα και το θάρρος που έχουν οι Έλληνες στο αίμα τους, μικροί και μεγάλοι. Οι πληροφορίες που προβλήθηκαν σχετικά με την 17 Νοέμβρη του 1973, αν και σκληρές, οδυνηρές και συναισθηματικά φορτισμένες, παραμένουν με ανεξίτηλα χρώματα χαραγμένες στην μνήμη των Ελλήνων. Η επέτειος αυτή μας θυμίζει την προθυμία των φοιτητών που έδωσαν τέλος στην ζωή τους στο βωμό των πιο ωραίων και μεγάλων ιδανικών. Για να θυμηθούμε τα λόγια του Λυσία στον Επιτάφιό του, «δεν έμειναν αμέτοχοι στην ζωή, περιμένοντας τον φυσικό θάνατο ούτε άφησαν ένα τυχαίο γεγονός να κρίνει τη ζωή τους, αλλά θυσιάστηκαν για αγαθά, που κάποιοι τα θεωρούν δεδομένα. Η μνήμη τους θα παραμείνει για πάντα αγέραστη». Ο θάνατός τους ας μας φωτίζει, ώστε να προστατεύουμε την δημοκρατία από όσους την επιβουλεύονται.
Οι μαθήτριες της Γ1 Γυμνασίου
Μικαέλα Μπάλα
Δήμητρα Κωστουλέα
Ερσιάνα Ντέντε
Κοτζάι Αρμέλα
