Δείτε πόσο ωραίες ιδέες έχει αυτό το ιστολόγιο!
carnation-scented tales
Δείτε πόσο ωραίες ιδέες έχει αυτό το ιστολόγιο!
Ο Αειφορούλης και η Ελπίδα ταξίδεψαν σε όλα τα σχολεία που συμμετέχουμε στο πρόγραμμα etwinning 17 σχολεία, 17 εβδομάδες, 17 στόχοι βιώσιμης ανάπτυξης!
Δείτε το βίντεο!
Μπορεί να #μενουμεσπιτι, όμως δεν καθόμαστε έτσι! Διαβάζουμε ή ακούμε παραμύθια! Δείτε τι μας προτείνει η πλανόδια χαριστική βιβλιοθήκη σήμερα! Ανακαλύψτε το εδώ Σςςςς!!! Μυστικό Αυτή είναι η μαγική βιβλιοθήκη της μάγισσας σουμουτου. Σας την δείχνουμε, απλώς για να ξέρετε ότι φτάσατε στο σωστό μέρος ;)![]()
Σαν τα σαλιγκαράκια
ξεμυτίζουμε να
νιώσουμε
τα δώρα της βροχής.
Αδιάβροχα, γαλότσες,
αγγίζουμε
χέρι
γρασίδι, λουλούδια,
πέτρες, αδιάβροχα, κασκόλ, γάντι
Περπατάμε, τρέχουμε
στοπ
βλέπουμε
μαύρο πουλί, δέντρα, “μικρό φαράγγι” (χαράδρα)
κίτρινα λουλούδια, χώμα, γρασίδι,
ουρανό, θάλασσα,
σπίτια, σχολείο,
σύννεφα,
καλώδια, κολώνες,
αυτοκίνητα, μπουλντόζες
χρώμα καφέ και
πράσινο
πολύ
σκούρο, ανοιχτό,
Περπατάμε σιωπηλά
ακούμε
πουλιά,
νερό,
πατήματα, χαλίκια, αυτοκίνητα,
φωνές,
της φωνής μας
την ηχώ
Κλείνουμε μάτια
βαθιά
εισπνέουμε
καθαρό αέρα, οξυγόνο, δροσιά
μυρίζουμε
βρεγμένο χορτάρι,
ξινολούλουδα,
φαγητό,
χώμα βρεγμένο
Επιστροφή
γευόμαστε
τη χαρά του περιπάτου στην φύση!
Φτάνουν και οι γονείς
πεινάσαμε
πάμε σπίτι
Τα σκουπίδια είναι τα αγαπημένα μας υλικά για κατασκευές. Ανακυκλώνουμε μ αυτό τον τρόπο και παράλληλα εξοικονομούμε χρήματα για αγορά βιβλίων ή άλλων υλικών. Τα μόνα υλικά που δε μας … “φτουράνε” (όπως λέμε και στους Γαργαλιάνους) είναι οι ατλακόλ και τα ματάκια 🙂
Η Ανακύκλωση για μας είναι ένας οικολογικός δρόμος προς την δημιουργικότητα και την φαντασία.
Steamεργαστήρι: το εργαστήρι της φαντασίας
To εργαστήρι αυτό περιλαμβάνει την γωνιά των κατασκευών (και όχι μόνο …) το καβαλέτο, έναν πάγκο για κατασκευές, τη γωνιά της παρατήρησης (ή αλλιώς του επιστήμονα), και της τεχνολογίας (λαπ τοπ, τάμπλετ, ρομποτ, εργαλεία)
Σ αυτό το εργαστήρι διατηρούμε πάγκο κατασκευών όπου τα παιδιά μπορούν να δημιουργήσουν και να εκφραστούν στις ελεύθερες δραστηριότητές τους. Εκεί έχουν γεννηθεί απίστευτα έργα! Υπάρχει επίσης μια μεγάλη ραφιέρα με όλα τα διαθέσιμα υλικά όπου τα παιδιά επιλέγουν πως θα τα συνδυάσουν. Χαρτόκουτα, χαρτιά, εφημερίδες, κουμπιά, υφάσματα, ρολά, καλώδια, καλαμάκια, χάντρες και ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς. Τα περισσότερα σκουπίδια.
Σ αυτή τη γωνιά παίζοντας και χωρίς να διδάσκονται εξασκούνται στη λεπτή τους κινητικότητα, στον προφορικό τους λόγο, στην επικοινωνία, στη συνεργασία, εμπεδώνουν μαθηματικές έννοιές, μετράν, εξασκούνται σε τεχνικές ζωγραφικής, δημιουργούν μαθηματικούς συλλογισμούς, αναζητούν πληροφορίες στο διαδίκτυο, κ.α.
Η νηπιαγωγός έχει διακριτική παρουσία δίπλα στο παιδί. Δεν παρεμβαίνει φυσικά αντίθετα, με τις κατάλληλες ερωτήσεις βοηθάει να δώσει ο μαθητής μια άλλη διάσταση στην κατασκευή. Είτε μεσω της μηχανικής, της τεχνολογίας, είτε της τέχνης, κ.α. Ολη η steam εκπαίδευση σε έναν πάγκο! .
Καλή η κατασκευή αλλά μήπως να είναι και πιο όμορφη; Μήπως να βάλουμε κίνηση; κ.α.
Υπάρχει όμως και … εισιτήριο.
Για να μπει κανείς σ αυτό το steamεργαστήρι φαντασίας θα πρέπει να φέρει σκουπίδι για να το μετατρέψει σε κάτι άλλο. Να του δώσει νέα ζωή. Αν κάποιος έχει πολλά μπορεί να φέρει εισιτήρια για όλους!
Δείτε λοιπόν σε τι μεταμορφώθηκε ένα κεσεδάκι από γιαούρτι, πόσο γρήγορα και εύκολα!
Γιατί να αγοράζουμε τις κούκλες για το κουκλοθέατρο αφού τις φτιάχνουμε μόνοι μας;
(και) Στα πλαίσια της εφαρμογής τεχνικών Freinet (το πρωινό 1 συμμετέχει στην πιλοτική εφαρμογή της παιδαγωγικής Φρενέ) αφήσαμε το σχολείο σήμερα για λίγη ώρα.
(λεπτομέρειες για την παιδαγωγική Φρενέ μπορείτε να δείτε στον σύνδεσμο που ακολουθεί)
https://skasiarxeio.wordpress.com/αρχεσ-και-τεχνικεσ-φρενε/
Σε συνενόηση με τους γονείς, τα παιδιά, έχουν φέρει το καθένα το δικό του εξοπλισμό για να πραγματοποιούμε τέτοιες εξόδους ακόμα και ήπια βροχερές μέρες. Γαλότσες, αδιάβροχα και ομπρέλες παραμένουν στο σχολείο μέχρι να τα χρειαστούμε. Οι γαλότσες ιδιαίτερα, είναι πολύ πρακτικές και τα παιδιά τις φοράνε και στο διάλειμμα. Παίζουν άφοβα ακόμα και στα χώματα και τις λάσπες χωρίς δεσμεύσεις. Το μόνο που απαγορεύεται είναι να λερώνουν τους άλλους ή να τους ρίχνοουν λασπόνερα 🙂
Σήμερα, ήθελαν να φορέσουν τα αδιάβροχα παρόλο που ο ήλιος ήταν δυνατός. Δεν μπορούσα να τους χαλάσω χατίρι! Δημοκρατικά λοιπόν όποιος ήθελε το φόρεσε και ξεκινήσαμε. Πήραμε και τα κατοικίδιά μας μαζί.
Θέλαμε να εξερευνήσουμε την φύση, να δούμε τα χρώματά της και να διαπιστώσουμε τι γίνεται αν ρίξουμε μία πέτρα στο νερό, ή πολλές. Ηταν ερωτήσεις που τις είχαμε κάνει μέσα στην τάξη και αποφασίσαμε να βγούμε έξω από την τάξη και το προαύλιο για να βρούμε τις απαντήσεις.
Εξερεύνηση της φύσης γύρω από το σχολικό μας περιβάλλον ήταν λοιπόν η σημερινή μας αποστολή (ήταν πρώτο πρώτο στο πλάνο ημέρας!)
Τι γίνεται όταν πετάξουμε μία πέτρα στο νερό; Εκεί που αναρωτιόμασταν παρατηρήσαμε κάτι άλλο!
Τα νερά του νερόλακκου γίνονται καθρέφτης! Αντικατοπτρισμός!!!

Ομόκεντροι κύκλοι σχηματίζονται γύρω από την ΒΥΘΙΣΜΕΝΗ πέτρα (έχει βάρος και βυθίζεται) που απλώνουν και φτάνουν μέχρι έξω, τα πόδια μας! “κύκλοι και πως ανοίγουνε και με τα σένα σμίγουνε …” είπε ο Ελύτης (Ηλιος ο Ηλιάτορας)

Και ο Καραμέλο με την Καραμέλα κοντά στον περίπατό μας. Τα παιδιά νοιάζονται πολύ για τα δύο αυτά κατοικίδια. Τα παίρνουμε πάντα μαζί για να ζουν και αυτά τις ίδιες εμπειρίες. Είναι πραγματικά πολύ συγκινητικό το ενδιαφέρον τους. Και μάλιστα, βοηθούν το ένας τον άλλον. Μοιράζονται το ” βάρος” τους και την ευθύνη τους. Λειτουργούν ως ομάδα! Δεν δυσανασχετούν ποτέ με την ευθύνη των φίλων τους.

Αφού η φύση μας έδωσε τρια μαθήματα (αντικατοπτρισμός, βυθίζεται, ομόκεντροι κύκλοι) τσαλαβουτήξανε και σ αυτόν το νερόλακκο! Την επόμενη φορά και η κυρία!
Δημιουργούσαν κύκλους με τα πόδια τους !

Συνεχίσαμε τον περίπατο
Τα μηχανήματα του γείνοτά μας έχουν πραγματικά πολύ ενδιαφέρον και πολύ ωραίο χρώμα! Δυστυχώς δεν ήταν εκεί για να μας εξηγήσει που χρησιμοποιεί το καθένα από αυτά. Ευτυχώς που κάποιοι μαθητές τα ξέρουν αυτά:
-Για να σκάβουν βαθιές τρύπες …
-Για να χτίζουν σπίτια …
-Για να βάζουν μέσα τσιμένο …
-Για να μεταφέρουν πράγματα …
-Για να μαζεύουν πράγματα …
-Για να κουβαλάνε το χώμα …

Αφήσαμε τα μηχανήματα και το σκυλί του που γάβγιζε επειδή δεν μας ξέρει – φύλακας καλός- και συνεχίσαμε. Σταθήκαμε λίγο. Απολαύσαμε την εκπληκτική θέα! Μπροστά μας απλώνεται όλο το Ιόνιο Πέλαγος, το νησάκι Πρώτη, ο απέραντος κάμπος-ελαιώνας μας, ο δρόμος το δρομάκι που μοιάζει με φίδι και λίγο πιο δεξιά ένα μικρό δασάκι …

Πόσα χρώματα! Γαλάζιο ο ουρανός, μπλε η θάλασσα, άσπρα και γκριζωπά τα σύννεφα, πράσινο οι ελιές και τα πεύκα και το γρασίδι (αλήθεια, πόσα πράσινα υπάρχουν στην φύση!), καφέ το χώμα και το δρομάκι, γκρι ο δρόμος και το τσιμέντο και οι πέτρες
Ωχ! Και οι σκιές μας! Είναι δίπλα μας, όχι πίσω μας! Πως γίνεται αυτό;;;

Δείτε τις σκιές μας κι εσείς!
Η κατηφόρα πάντως είναι συναρπαστική! Ευκολη! Σε κάνει να θέλεις να την τρέξεις! Είναι σα να πετάς!!!
Γιούπι!!! Πετάμε!

Η ανηφόρα όμως; Αραγε θα μπορούμε να την ανεβούμε μετά;
Ρώτησα τα παιδιά: Λοιπόν, τι λέτε; Θέλετε να προχωρήσουμε ή να σταματήσουμε εδώ και να επιστρέψουμε; Θα μπορέσετε να την ανεβείτε την ανηφόρα; Σας φαίνεται δύσκολη;
Ψήφισαν όλα εκείνη τη στιγμή να συνεχίσουμε εκτός από έναν, που ήθελε να επιστρέψουμε γιατί φοβόταν μήπως μετά δεν μπορέσουμε να την ανέβουμε. Αν κατέβουμε πιο κάτω θα είναι ακόμα πιο δύσκολη η ανηφόρα μετά … Με δημοκρατικές διαδικασίες λοιπόν προχωρήσαμε

Φτάσαμε μπροστά στο δασάκι και καθίσαμε στο τσιμεντάκι που υπάρχει εκεί για να ξεκουραστούμε. Παρατηρήσαμε όλοι την φύση. Τα χρώματα, ακούσαμε τους ήχους, μυρίσαμε, αγγίξαμε τα φυτά … Μόνο η γεύση έμεινε παραπονομένη! Αυτή θα την ικανοποιήσουμε το μεσημέρι 😉

Η εκπληκτική θέα όμως μας τραβάει το ενδιαφέρον πάντα! Εχει τόσα χρώματα εκεί!

Μόνο ο Καραμέλο σκέφτεται μάλλον, πως θα ανέβει σε λίγο

Να μία ανακάλυψη! Μία πέτρα που έχει το σήμα της Ειρήνης! Μια πέτρα ειρηνική!

Επιστροφή τώρα. Συλλέξαμε ό,τι μας έκανε εντύπωση. Φύλλα, κλαδάκια, πέτρες …

Ολοι μαζί σαν τα μυρμηγκάκια μία σειρά! Ει οπ! Ει οπ!

Λέτε οι κύκλοι να υπάρχουν ακόμα;

Για να δούμε πιο καλά …

Λίγο καλύτερα ….

Μπα, τίποτα. Ούτε ο Καραμέλο βλέπει κάτι!

Μετά το μάθημα που μας έκανε η φύση επιστρέψαμε για διάλειμμα και παιχνίδι στη φύση με την φύση! Δηλαδή στα συνηθισμένα!

Μια ζεστή αγκαλιά για τον καθένα!

Οταν είχαμε σταθεί δίπλα στο νερόλακκο, είπα στα παιδιά ότι κάποιοι άνθρωποι λειτουργούν σαν την πετρούλα που ρίξαμε στο νερό. Με τις πράξεις τους, τις σκέψεις τους, τις δημιουργίες τους σχηματίζουν γύρω τους “κύκλους”, στους οποίους βρίσκονται οι άνθρωποι που επηρεάζονται από τις δικές τους πράξεις, σκέψεις, δημιουργίες κλπ.
Φανταστείτε την έκπληξή μου ( – και το καμάρι και την συγκίνηση και… και … ) όταν ο Νικόλας είπε: “Κυρία, εμένα ο Στέλιος με έχει επηρεάσει. Ηταν μία πετρούλα για μένα … ”
Υποθέτω ότι αυτό ήταν το καλύτερο μάθημα που μας έδωσε η φύση !
Λατρεύουμε τα βιβλία του Herve Tullet!
Ενα από τα αγαπημένα μας είναι αυτό!







Στρώνουμε σιγά σιγά και κάνουμε μαθηματικά με τα χαλιά 😉


