Ααα!  Όλα κι όλα εγώ τους φίλους μου, σαν τα μάτια μου τους  έχω! Αφ’ ενός δεν είναι και πολλοί, αφ’ ετέρου είναι όλοι τους μοναδικοί.  Σαν τις καρέκλες των κουτουκιών.  Δύο μεταξύ τους …δεν είναι ίδιοι.  Οι 7 φυλές του Ισραήλ!  Μιας όμως και αυτό το blog είναι μόνο για αλήθειες, κατα βάθος με πάει τρείς κα μία μην τους χάσω, μιας και αυτή είναι η μόνιμη απειλή τους προς εμένα.  Λένε, ότι όσο γερνάω (ωριμάζω θέλουν να πούν, αλλά…δεν τους βοηθούν τα…ελληνικά τους!) γίνομαι ανυπόφορη.
Επειδή η πολύ αγαπημένη μου φίλη Μαρία-Θηρεσία, πρόκειται να επισκεφθεί την Βαρκελώνη, επειδή εκείνη είναι των γραμμάτων, των τεχνών και των μουσείων, ορκισμένη χορτοφάγος δε,έκανα εγώ την “παλιοδουλειά” και της δείχνω a prop?, και άλλες εναλλακτικές προτάσεις…τέχνης! Οφείλω να ομολογήσω, οτι εδώ δεν ήλθα για τουρισμό, βέβαια τις βολτίτσες μου στα μουσεία τις (ξανά) έκανα, τους καφέδες μου τους ήπια, τίμησα τις μπύρες τους, ξεκατινιάστηκα και λίγο (πάντα με την προσήκουσα αξιοπρέπεια) στις βιτρίνες, καθόσον περίοδος των εκπτώσεων είναι, άνθρωπος με πάθη είμαι.  Αλλά οι καιροί ού μενετοί, μιάς και το ΥΠΕΠΘ δεν πρόσεξε καθόλου τον μισθό μου καλοκαιριάτικα!!!!! Έτσι ”φάτε μάτια ψάρια”!  Μόνο στο μουσείο de jam?n βρήκα λίγη παρηγοριά.  Στην Βαρκελώνη  φιλεναδίτσα μου, έχουν και εκεί ακριβώς τα ίδια μουσεία.  Πρέπει να τα επισκεφθείς!