Aν η τράπεζα δεν σας χορηγεί άλλο δάνειο, αν σας απειλούνμε κατάσχεση ή απλώς θέλετε να συνταξιοδοτηθείτε στα 30 σας χρόνια (ή και ενωρίτερα), δεν υπάρχει πλέον λόγος να βγείτε στα φανάρια για ζητιανιά και να κινδυνεύετε να σας μαζέψει η Αστυνομία. Η παγκοσμιοποιημένη και εκσυγχρονισμένη μορφή επαιτείας απαιτεί μόνο μια σύνδεση ίντερνετ και στοιχειώδη γνώση Αγγλικών. Αν είστε δε τυχεροί, χιλιάδες χρήστες του διαδικτύου θα ανταποκριθούν στην έκκληση σας, αποστέλλοντάς σας τον «οβολό» τους, που μπορεί να κυμαίνεται από μερικά σεντς μέχρι αρκετές χιλιάδες ευρώ. Πριν μερικά χρόνια μια υπερχρεωμένη νεαρή Αμερικανίδα, η Κάριν, διαπίστωσε ότι τα χρέη της από τις πιστωτικές κάρτες που διέθετε και τις οποίες είχε υπερφορτώσει έφθαναν τα 20.000 δολάρια. Χωρίς λοιπόν να χάσει πολύ χρόνο έστησε ένα site χαμηλού προϋπολογισμού, μέσω του οποίου ζητούσε ευθέως ελεημοσύνη από τους επισκέπτες. Έγραφε μεταξύ άλλων «….Το όνομά μου είναι Κάριν, είμαι πραγματικά συμπαθητική και ζητώ τη βοήθειά σας! Μπλα-μπλα… Αυτή η μορφή επαιτείας το τελευταίο διάστημα παρουσιάζει ανοδική τάση, ώστε έχουν κάνει την εμφάνισή τους και «ειδικές» ιστοσελίδες, όπου δίνονται συμβουλές στους επίδοξους «επαίτες» για την αποτελεσματικότερη εκμετάλλευση των δυνατοτήτων του διαδικτύου και για τους τρόπους με τους οποίους θα κινητοποιήσουν περισσότερους «δωρητές». «Είναι πιθανότερο να βοηθήσουμε ανθρώπους για τους οποίους μπορούμε να νιώσουμε συμπόνια και ότι συμπάσχουμε», εξηγεί ο ειδικός σε θέματα Ψυχολογίας του διαδικτύου, Ανταμ Τζόινσον. «Όταν βλέπουμε στο δρόμο έναν άνθρωπο με φθαρμένα και βρώμικα ρούχα, δυσκολευόμαστε να ταυτιστούμε μαζί του. Στο διαδίκτυο όμως, οι άνθρωποι δίνουν πολλές πληροφορίες για το ποιοι είναι, πώς σκέφτονται, γιατί θέλουν τα χρήματα. Όσο περισσότερες πληροφορίες δίνουν, τόσο πιθανότερο είναι να νιώσουμε συμπόνια γι αυτούς», συμπληρώνει. Η πληθώρα όμως των «επαιτών» έχει αρχίσει να κάνει καχύποπτους τους χρήστες του Διαδικτύου, οι οποίοι δεν είναι πλέον τόσο πρόθυμοι να ανταποκριθούν σε τέτοιου είδους εκκλήσεις, δεδομένου μάλιστα ότι αρκετές περιπτώσεις έχουν αποκαλυφθεί ως απάτες.

Από μικρή είχα μια αντιπάθεια προς την επαιτεία. Σπανιότατα ανταποκρίνομαι προς την έκκληση για βοήθεια. Θεωρώ, εκτός εξαιρετικών βέβαια περιπτώσεων (όπως π.χ. είναι η περίπτωση της Βουλγάρας συνδικαλίστριας Κ. Κούνεβα που έπεσε θύμα δολοφονικής επίθεσης με βιτριόλι), ότι η έκκληση για δωρεά ενθαρρύνει την οκνηρία και συχνά την απάτη.

Εσείς τι λέτε????