Νομίζω οτι οι περισσότεροι εξ ημών, έχουμε ένα “αχ” με όλη αυτήν την “πλαστικουριά” που τα τελευταία χρόνια γέμισε το περιβάλλον μας.  Απο την πιο κεντρική πλατεία της πόλης, την πιο ακριβή παραλία, το πιο “σινιέ” μπαλκόνι!  Αχόρταγο τέρας!  Δεν τού’ φτανε η πόλη, σάρωσε και όλη την επαρχία.  Τσάκισε όλα τα κεφενεδάκια,  κατσίκιασε σε κάθε ταβερνάκι.  Και το χειρότερο παράπηγμα, την πλαστική καρεκλίτσα του …την έχει.  Στα πλαίσια της εξυπηρέτησης, της οικονομίας, της πρακτικότητας, της άνεσης, του …”wash ?n go”!  Δεν αμφιβάλλω ότι η ανακάλυψη του πλαστικού έφερε την επανάσταση στην  κοινωνία, την βιομηχανία και την  καθημερινή ζωή.  Την συνέχεια όμως δεν την φαντάστηκε κανένας;  Ή την κρύψανε επιμελώς;  Μια πλαστική καρέκλα και η καθημερινή μας ζωή!  Aρκει να βρούμε χώρο να την ακουμπήσουμε.  Καυτή, ενίοτε να έχει χάσει το γαλακτερό της χρώμα, με στραβά πόδια απο τον ήλιο, κακόγουστη,  εγκληματική για το περιβάλλον.  Ανεξάρτητα αν είναι στημένη στο Κoλωνάκι ή στο Ζεφύρι.  ‘Η χρήση ευτελών υλικών είναι εμπεδωμένη στην ιδέα του σύγχρονου design”, όπως η χρήση ευτελών αξιών είναι εμπεδωμένη στην συνείδηση της σύγχρονης κοινωνίας…