«Ο πλανήτης μας απειλείται από μία ξαφνική και απρόβλεπτη σε εξέλιξη καταστροφή, τα αποτελέσματα της οποίας δεν θα είναι αναστρέψιμα… Θα ζήσουμε μια τραγωδία που δεν έχει προηγούμενο στην παγκόσμια ιστορία». Τάδε έφη σε συνέντευξή του πριν από έναν περίπου μήνα, ο διακεκριμένος φυσικός Στίβεν Τσου. Το Νομπέλ που του απονεμήθηκε το 1997, αλλά και η έδρα της Φυσικής και Μοριακής Βιολογίας που κατέχει στο πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ αποδίδουν στα λεγόμενά του ιδιαίτερο βάρος. Οταν παραχωρούσε την παραπάνω συνέντευξη, πιθανότατα δεν γνώριζε ότι από τις 20 Ιανουαρίου 2009 θα κληθεί να ηγηθεί ο ίδιος της παγκόσμιας προσπάθειας για την αποτροπή του επερχόμενου «περιβαλλοντικού ολέθρου», που έχει συχνά περιγράψει.

Η απόφαση του νεοεκλεγέντος Αμερικανού προέδρου, Μπαράκ Ομπάμα, να διορίσει έναν τόσο αξιοσέβαστο επιστήμονα ως υπουργό Ενέργειας, προκάλεσε ικανοποίηση, αν όχι ενθουσιασμό, στις περισσότερες οικολογικές οργανώσεις του κόσμου. Ο 60χρονος ακαδημαϊκός θεωρείται από τους πλέον ακραιφνείς υπερασπιστές της αειφόρου ανάπτυξης, ενώ δεν έχει διστάσει στο παρελθόν να χαρακτηρίσει τις προβλέψεις του Προγράμματος Περιβάλλοντος του ΟΗΕ για αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη κατά 1,8 έως 4 βαθμούς Κελσίου τα επόμενα χρόνια ως «υπεραισιόδοξες». Οι δικές του εκτιμήσεις κάνουν λόγο για αύξηση της μέσης θερμοκρασίας κατά 6 βαθμούς Κελσίου μέχρι το τέλος του αιώνα, τη στιγμή που το ευρέως αποδεκτό «όριο καταστροφής» είναι μόλις οι 2 βαθμοί Κελσίου. Με λίγα λόγια, ο κ. Τσου θεωρεί πως αν δεν δράσουμε άμεσα, οδεύουμε με βεβαιότητα προς τον αφανισμό μας ως είδος, μέσα στις αμέσως προσεχείς δεκαετίες. Ηδη άλλωστε έχει προτείνει στις δημοτικές αρχές των μεγάλων πόλεων του κόσμου (Νέα Υόρκη, Λονδίνο, Τόκιο, Βομβάη, Μπουένος Αϊρες) να ξεκινήσουν τον σχεδιασμό τεράστιων φραγμάτων, ώστε να προστατεύσουν τους πληθυσμούς τους από τα νερά των ωκεανών που θα τις πλημμυρίσουν μετά το λιώσιμο των πάγων.  Διαβάστε το άρθρο του Ν. Χρυσολωρά