Συγγραφέας: Ευτυχία Βαρσαμή @eftychia_varsami Εικονογράφηση: Φωτεινή Τίκκου @fotinitikkouillustrationΕκδόσεις:Ψυχογιός @psichogiosbooks @psichogioskids

Ευτυχία είναι… Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι ιδανικό για όσους θέλουν να εμβαθύνουν την έννοια της ευτυχίας. Είναι γραμμένο με έναν απλό και προσιτό τρόπο, που το καθιστά κατάλληλο για όλες τις ηλικίες θέλοντας να μεταδώσει στα παιδιά τη σημασία της θετικής σκέψης.
Μέσα από μικρές ιστορίες και πρακτικά παραδείγματα, η Ευτυχία Βαρσαμή προτείνει τρόπους να καλλιεργήσουμε θετικά συναισθήματα και να ξεπεράσουμε εμπόδια που μας απομακρύνουν από την ευτυχία.

Δραστηριότητα 1
«Το δέντρο της Ευτυχίας»

• Καθόμαστε όλοι σε έναν κύκλο και στο βάθος παίζει χαρούμενη μουσική. Στη συνέχεια συζητάμε πώς νιώθουν οι μαθητές στο άκουσμά της.
• Έπειτα ζητάμε από κάθε παιδί να σκεφτούν τι τους κάνει ευτυχισμένους (πχ. φίλοι, οικογένεια, άθλημα, χόμπι). Κάθε παιδί γράφει σε ένα χαρτί σε αποτύπωμα της παλάμης του τις σκέψεις και τα συναισθήματα. Ακολούθως τοποθετούν τις παλάμες στο «δέντρο της ευτυχίας». Τέλος, το δέντρο γεμίζει με τις ευτυχισμένες στιγμές όλων.

Δραστηριότητα 2

«Η συνταγή της Ευτυχίας»

• Μοιράζουμε στους μαθητές φωτοτυπίες με συνταγές με συστατικά από φαγητά ή γλυκά. Στη συνέχεια μοιράζουμε από ένα χαρτονάκι και ζητάμε από τους μαθητές να γράψουν τα «συστατικά» που θεωρούν ότι συνθέτουν την ευτυχία (πχ. χαμόγελο, αγάπη, φιλία, χαρά). Τέλος κάθε παιδί διαβάζει τη δική του «συνταγή της Ευτυχίας» και συζητάμε ποια είναι κοινά και ποια μοναδικά συστατικά. Γ’ τάξη, Νικολαΐδου Αθανασία

Οι μαθητές βρήκαν στρατηγικές για να λύσουν τα προβλήματα και να προχωρήσουν σε επόμενο στοιχείο. Η διαδικασία ανάπτυξης σχεδίου για την εύρεση του “θησαυρού” προωθεί τη λογική σκέψη και τη συστηματική προσέγγιση.
Το κυνήγι θησαυρού στις τέσσερις πράξεις είναι ένας εξαιρετικός τρόπος να συνδυαστούν η μαθηματική σκέψη, η διασκέδαση και η συνεργασία, κάνοντας τα μαθηματικά προσιτά και αγαπητά σε όλα τα παιδιά! Κα Φιλιώ Αδαμίδου

Τα παιδιά κατανοούν τι σημαίνει το κάθε κλάσμα (π.χ. 1/2, 1/4) μέσα από πρακτική δραστηριότητα και συνδέουν τα κλάσματα με την έννοια του μέρους του συνόλου (π.χ. ένα μισό παγωτό, ένα τέταρτο γεύσης).
Ενισχύεται η ικανότητα να βλέπουν τα κλάσματα ως κομμάτια ενός συνόλου, μέσα από το χρωμάτισμα ή την επιλογή τμημάτων του παγωτού. Επιπλέον κατανοούν την πρακτική χρησιμότητα των κλασμάτων μέσα από ένα απλό, διασκεδαστικό σενάριο (π.χ. κατασκευή παγωτών). Ταυτόχρονα μαθαίνουν να συνεργάζονται, να ανταλλάσσουν ιδέες και να ακολουθούν οδηγίες.

Μια δημιουργική κατασκευή με οικολογική συνείδηση για το σχολείο και το σπίτι. Εκπαιδευτικοί στο σχολείο και γονείς στο σπίτι μπορούν να χρησιμοποιήσουν απλά υλικά και να κατασκευάσουν μαζί με τα παιδιά μια ταΐστρα πουλιών για τους μικρούς μας φίλους. Η κατασκευή μιας ταΐστρας για πουλιά είναι μια εύκολη και δημιουργική δραστηριότητα που ενισχύει την περιβαλλοντική ευαισθησία των παιδιών.
Οδηγίες:
1. Πατρόν για σπιτάκι (εκτυπώνουμε σε χαρτόνι ή σχεδιάζουμε σε χαρτόκουτο).
2.Χρωματίζουμε και διακοσμούμε με αγαπημένα σχέδια.
3.Κόβουμε έναν μικρό κύκλο από χαρτόνι.
4.Αλείφουμε τον κύκλο με ταχίνι ή φυστικοβούτυρο και στη συνέχεια πασπαλίζουμε με τροφή πουλιών (σποράκια).
5.Κολλάμε στο κέντρο του σπιτιού τον κύκλο με την τροφή.
6.Περνάμε έναν σπάγκο ή κορδέλα στο σπιτάκι για να μπορέσουμε να το κρεμάσουμε στα κλαδιά του σπιτιού μας, της αυλής του σχολείου ή όπου μας αρέσει.
Συζητάμε με τα παιδιά γιατί είναι σημαντικό να φροντίζουμε τα πουλιά, ειδικά τους χειμερινούς μήνες που βρίσκουν λιγότερη τροφή. Επίσης ενθαρρύνουμε τα παιδιά να παρατηρήσουν τα πουλιά που έρχονται στην ταΐστρα και να μάθουν να τα αναγνωρίζουν.
Με αυτόν τον τρόπο, η δραστηριότητα γίνεται μια ολοκληρωμένη εμπειρία δημιουργίας, μάθησης και περιβαλλοντικής συνείδησης! Γ’ τάξη, Νικολαΐδου Αθανασία

Συγγραφέας: Δανάη Δάσκα @meanwhile_in_another_universe Εικονογράφηση: Zafouko Yamamoto @zafouko_yamamoto_illustrations Εκδόσεις: Παπαδόπουλος @papadopoulos_publishing

“Το Μπαλόνι του Θυμού” είναι ένα υπέροχο παιδικό βιβλίο που αγγίζει το συναίσθημα του θυμού με έναν δημιουργικό και τρυφερό τρόπο.
Η συγγραφέας Δανάη Δάσκα χρησιμοποιεί ως πρωταγωνιστή ένα μπαλόνι που μοιάζει με ένα μικρό άγριο τερατάκι. Μέσα από την ιστορία του, τα παιδιά μπορούν να ταυτιστούν με τη διαδικασία του πώς γεννιέται ο θυμός, πώς μεγαλώνει, και πώς τελικά μπορούμε να τον διαχειριστούμε. Είναι μια έξυπνη και παιχνιδιάρικη προσέγγιση που βοηθάει τα παιδιά να αναγνωρίσουν και να κατανοήσουν το συναίσθημα αυτό, το οποίο συχνά δυσκολεύονται να εκφράσουν.
Δραστηριότητα 1
Πώς Σκάμε το Μπαλόνι του Θυμού;
Καθόμαστε όλοι σε έναν κύκλο και ζητάμε από κάθε παιδί να προτείνει μια ιδέα για το πώς μπορούμε να διαχειριστούμε το θυμό μας. Έπειτα δημιουργούμε έναν εννοιολογικό χάρτη γράφοντας στο κέντρο «Πώς σκάμε το μπαλόνι του θυμού;» και γύρω γύρω τις ιδέες των μαθητών (κάθε ιδέα γίνεται αποδεκτή).

Δραστηριότητα 2
«Το μπαλόνι του θυμού»
Υλικά: Χαρτιά, μπαλόνια, μαρκαδόροι
Συζητάμε με τους μαθητές πώς νιώθουν όταν θυμώνουν και τι τους βοηθά να ηρεμούν. Στη συνέχεια δίνουμε από ένα χαρτάκι και ένα μπαλόνι στους μαθητές και ζητάμε να γράψουν στο χαρτί «τι τους προκαλεί θυμό». Έπειτα να βάλουν το χαρτάκι μέσα στο μπαλόνι και να το φουσκώσουν. Ακολούθως να ζωγραφίσουν επάνω στο μπαλόνι ένα θυμωμένο τερατάκι. Στο τέλος, μπορούν να “σκάσουν” συμβολικά το μπαλόνι, δείχνοντας πώς ο θυμός μπορεί να εξαφανιστεί ή να το αφήσουν να ξεφουσκώσει μόνο του με το πέρασμα των ημερών για να δείξουν πώς δεν μπορεί να φύγει στα ξαφνικά ο θυμός μολονότι χρειάζεται το χρόνο του.
Οι παραπάνω δραστηριότητες ίσως βοηθήσουν τα παιδιά να εκφραστούν, να κατανοήσουν τον θυμό τους και να μάθουν να τον διαχειρίζονται με δημιουργικό τρόπο. Γ’ τάξη, Νικολαΐδου Αθανασία

Η ιστορία του Glühwein

Tο glühwein θεωρείται «Το ποτό των Χριστουγέννων». Φτιάχνεται από γλυκό, κόκκινο κρασί και αρωματίζεται με φρούτα, μέλι και μπαχαρικά, όπως γαρύφαλλο, κανέλα ή μοσχοκάρυδο. Είναι ένα παραδοσιακό ποτό κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Ευχαριστούμε την καθηγήτρια γερμανικών κ. Βαράτη Κυριακή για την παρασκευή του.

11 Ιανουαρίου, Παγκόσμια Ημέρα «Ευχαριστώ»…Εσείς πόσο συχνά λέτε ευχαριστώ;

Στo πλαίσιo της Ημέρας αυτής κατασκευάσαμε «το κουτί του ευχαριστώ». Κατά τη διάρκεια της εβδομάδας τα παιδιά γράφουν μικρά «ευχαριστώ» σε συμμαθητές ή δασκάλους και τα ρίχνουν μέσα στο κουτί. Στη συνέχεια ανοίγουμε το κουτί στο τέλος της εβδομάδας ή όταν βλέπουμε πως γεμίζει και διαβάζουμε φωναχτά τα μηνύματα. Με αυτόν τον τρόπο ενισχύουμε την καλοσύνη και καλλιεργούμε την ενσυναίσθησή μας. Γ’ τάξη,  Νικολαΐδου Αθανασία.

Ευχαριστούμε πολύ τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων για τα βασιλοπιτάκια, που πρόσφεραν στους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς και τα δωράκια στους τυχερούς και στις τυχερές, που βρήκαν τα φλουριά! Τυχερή εκπαιδευτικός η κ.Ματζιάρη Ειρηλένα! Καλή χρονιά σε όλους!

«Τα κόκκινα ξυλοπόδαρα» Συγγραφέας: Eric Puybaret Μετάφραση: Μαρία Αγγελίδου Εικονογράφηση: Eric Puybaret Εκδόσεις: Διόπτρα

Περιγραφή
Στη Νεραλία, μια πόλη ονειρική, χτισμένη πάνω στο νερό, οι άνθρωποι περπατούσαν με ξυλοπόδαρα. Το βιβλίο ακολουθεί τον Λεοπόλδο, έναν μοναχικό ήρωα με τα πιο ψηλά, κόκκινα ξυλοπόδαρα, που συχνά χάνεται στις σκέψεις του και φτάνει μέχρι τα σύννεφα. Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από το θάρρος, την ατομικότητα και τη σημασία της κοινωνικής προσφοράς. Όταν ο Λεοπόλδος κατανοεί τη μοναξιά του και παρατηρεί τις ανάγκες των άλλων, αποφασίζει να βοηθήσει τους κατοίκους της Νεραλίας στη Μεγάλη Γιορτή του Χειμώνα, δείχνοντας ότι η αληθινή δύναμη βρίσκεται στην ενότητα και την προσφορά.
Δραστηριότητα 1
Με αφορμή την ιστορία, ανοίξαμε μια συζήτηση στην τάξη για τη σημασία του να ακολουθεί κανείς το δικό του μονοπάτι και έννοιες όπως «τι σημαίνει θάρρος;» Στη συνέχεια κάθε παιδί έγραψε σε ένα χαρτάκι «πώς μπορούμε να βοηθάμε ο ένας τον άλλον στις δυσκολίες» και το έβαλε στο κουτί του «Πάρε – βάλε λίγο θάρρος».

Δραστηριότητα 2
Ακολούθως συζητήσαμε για τη «φιλία» και τη «διαφορετικότητα» οι οποίες μπορούν να βρεθούν ακόμα και στα πιο απροσδόκητα μέρη. Η κίσσα δεν είναι άνθρωπος, αλλά η αλληλεπίδρασή της με τον Λεοπόλδο του δίνει παρηγοριά και θάρρος να δει πέρα από τη μοναξιά του.  Τα παιδιά με τη σειρά τους γράψαν σε χαρτάκια ποστιτ πως κατανοούν τη φιλία και έπειτα τα κόλλησαν στον πίνακα, κάτω από την μπορντούρα της «φιλίας».

Δραστηριότητα 3
Τέλος ολοκληρώσαμε τις δράσεις μας με τα «Μικρά βιβλία» της Παιδαγωγικής Φρενέ, συζητήσαμε πως νιώθουν για τη μοναξιά και έπειτα κάθε μαθητής έγραψε μια σύντομη ιστορία για το πώς προσφέρει συμβουλές για μια δυσκολία και τι συμβουλές είναι αυτές.

Τελείωσε η πρώτη εβδομάδα μαθημάτων και δεν μπορούσαμε να παραλείψουμε τις ευχές μας… Εσείς κάνατε ευχές;;; Αξιοποιήσαμε λοιπόν τη δράση που είχα ανεβάσει σε προηγούμενη ανάρτηση και φτιάξαμε το δέντρο των ευχών μας.  Τα παιδιά το διασκέδασαν και έγραψαν τις πιο γλυκές ευχές…Γ’ τάξη, Νικολαΐδου Αθανασίου