«Τα κόκκινα ξυλοπόδαρα» Συγγραφέας: Eric Puybaret Μετάφραση: Μαρία Αγγελίδου Εικονογράφηση: Eric Puybaret Εκδόσεις: Διόπτρα

Περιγραφή
Στη Νεραλία, μια πόλη ονειρική, χτισμένη πάνω στο νερό, οι άνθρωποι περπατούσαν με ξυλοπόδαρα. Το βιβλίο ακολουθεί τον Λεοπόλδο, έναν μοναχικό ήρωα με τα πιο ψηλά, κόκκινα ξυλοπόδαρα, που συχνά χάνεται στις σκέψεις του και φτάνει μέχρι τα σύννεφα. Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από το θάρρος, την ατομικότητα και τη σημασία της κοινωνικής προσφοράς. Όταν ο Λεοπόλδος κατανοεί τη μοναξιά του και παρατηρεί τις ανάγκες των άλλων, αποφασίζει να βοηθήσει τους κατοίκους της Νεραλίας στη Μεγάλη Γιορτή του Χειμώνα, δείχνοντας ότι η αληθινή δύναμη βρίσκεται στην ενότητα και την προσφορά.
Δραστηριότητα 1
Με αφορμή την ιστορία, ανοίξαμε μια συζήτηση στην τάξη για τη σημασία του να ακολουθεί κανείς το δικό του μονοπάτι και έννοιες όπως «τι σημαίνει θάρρος;» Στη συνέχεια κάθε παιδί έγραψε σε ένα χαρτάκι «πώς μπορούμε να βοηθάμε ο ένας τον άλλον στις δυσκολίες» και το έβαλε στο κουτί του «Πάρε – βάλε λίγο θάρρος».

Δραστηριότητα 2
Ακολούθως συζητήσαμε για τη «φιλία» και τη «διαφορετικότητα» οι οποίες μπορούν να βρεθούν ακόμα και στα πιο απροσδόκητα μέρη. Η κίσσα δεν είναι άνθρωπος, αλλά η αλληλεπίδρασή της με τον Λεοπόλδο του δίνει παρηγοριά και θάρρος να δει πέρα από τη μοναξιά του.  Τα παιδιά με τη σειρά τους γράψαν σε χαρτάκια ποστιτ πως κατανοούν τη φιλία και έπειτα τα κόλλησαν στον πίνακα, κάτω από την μπορντούρα της «φιλίας».

Δραστηριότητα 3
Τέλος ολοκληρώσαμε τις δράσεις μας με τα «Μικρά βιβλία» της Παιδαγωγικής Φρενέ, συζητήσαμε πως νιώθουν για τη μοναξιά και έπειτα κάθε μαθητής έγραψε μια σύντομη ιστορία για το πώς προσφέρει συμβουλές για μια δυσκολία και τι συμβουλές είναι αυτές.