Είμαστε ό,τι αναπνέουμε
Αρχικώς οι ειδικοί πίστευαν ότι η μεγαλύτερη έκθεση ενός ανθρώπου σε PBDE έχει «πηγή» της τη διατροφή. Ανασκόπηση όμως μελετών που δημοσιεύθηκε τον Ιανουάριο του 2008 στο επιστημονικό έντυπο «Journal of Exposure Science & Environmental Epidemiology» και η οποία διεξήχθη από τον Μάθιου Λόρμπερ της αμερικανικής Υπηρεσίας Προστασίας του Περιβάλλοντος (Environmental Protection Agency, ΕΡΑ) έδειξε ότι περισσότερο από το 80% της έκθεσης του ανθρώπου σε PBDE προέρχεται από πηγές που δεν συνδέονται με τη διατροφή αλλά κυρίως με την έκθεση σε σκόνη – τόσο μέσω της εισπνοής όσο και της δερματικής επαφής. Τη μεγάλη ευθύνη που φέρει το αυτοκίνητο για την έκθεση στα επικίνδυνα χημικά επιβεβαιώνει τώρα και η μελέτη των ελλήνων ειδικών. Οπως σημειώνει ο κ. Μανδαλάκης, «ανακαλύψαμε ότι η έκθεση σε PBDE κατά τη διάρκεια 80 λεπτών παραμονής στο αυτοκίνητο είναι περίπου αντίστοιχη με εκείνη παραμονής 16,5 ωρών εντός του σπιτιού»! Και όλα αυτά αφορούν μια μέση παραμονή εντός του αυτοκινήτου – σύμφωνα με μελέτες, εκτιμάται ότι ένας μέσος άνθρωπος περνάει το 5,5% της ημέρας του εντός του οχήματός του. Φανταστείτε σε τι μεταφράζονται τα ευρήματα για εκείνους που χρειάζεται να περνούν πολύ περισσότερο χρόνο εποχούμενοι. «Οι επαγγελματίες οδηγοί, όπως οι οδηγοί ταξί ή φορτηγών, οι οποίοι περνούν πολύ περισσότερο χρόνο στα οχήματά τους, αντιμετωπίζουν πιο αυξημένο κίνδυνο έκθεσης στις ενώσεις» τονίζει ο ερευνητής.
Να σημειώσουμε ότι ο ήχος από το καμπανάκι σχετικά με τους PBDE φαίνεται ότι έχει φθάσει ως τα αφτιά τουλάχιστον κάποιων κατασκευαστών αυτοκινήτων και εκτός ΕΕ. Ιαπωνικές εταιρείες έχουν δεσμευθεί να αντικαταστήσουν τις εν δυνάμει τοξικές αυτές ενώσεις με εναλλακτικά, ασφαλέστερα υλικά, ενώ μεγάλη σουηδική αυτοκινητοβιομηχανία αναφέρει ότι κατασκευάζει αυτοκίνητα πλήρως απαλλαγμένα από PBDE. Παράλληλα και η ευρωπαϊκή νομοθεσία που έχει ισχύσει το τελευταίο διάστημα δημιουργεί μια – κάποια – ασπίδα προστασίας για τους καταναλωτές. Και μιλούμε για έναν βαθμό προστασίας, δεδομένου ότι, όπως υπογραμμίζει ο κ. Μανδαλάκης, είναι πιθανόν κάποιες βιομηχανίες να χρησιμοποιούν ακόμη το στοκ των πλαστικών που κατασκευάστηκαν ως το 2004, οπότε και απαγορεύθηκε η χρήση ορισμένων επικίνδυνων PBDE στην ΕΕ, ενώ συγχρόνως ποιος μπορεί να ελέγξει όλα αυτά τα πλαστικά που εισάγονται από άλλες χώρες και στη συνέχεια μετατρέπονται σε εξαρτήματα των «καθαρών» ευρωπαϊκών αυτοκινήτων; Το αποτέλεσμα είναι ότι αυτή τη στιγμή κυκλοφορούν εκατομμύρια καινούργια αυτοκίνητα σε παγκόσμιο επίπεδο που περιέχουν τα επίμαχα χημικά, περιορίζοντας σημαντικά τις εναλλακτικές λύσεις που έχει ο καθένας μας για… μη τοξικές μετακινήσεις. Οταν η χημεία κάνει… αλχημείες, θύμα είναι ο «περιορισμένος» καταναλωτής. Περιορισμένος τόσο όσο ο γεμάτος με PBDE χώρος του αυτοκινήτου του…
Το ΒΗΜΑ, 05/10/2008
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.