Αρχείο ετικέτας Νέοι

«Φταίει ο Χάρι Πότερ»· Δέκα τακτικές σύγχρονου διωγμού, εν τη Εκκλησία

Του Επισκόπου Αρσινόης ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Ο «διωγμός» των πιστών από την Εκκλησία έχει αρχίσει δεκαετίες πριν την πανδημία και τις ΚΥΑ, που προληπτικά επέβαλε η Ελληνική Πολιτεία προς ανάσχεση του φονικού ιού.

Το παρόν άρθρο αναφέρεται σε αυτόν ακριβώς τον αόρατο «διωγμό», που όντως υφίσταται εν τη Εκκλησία, και όχι σε αυτόν που εσχάτως διάφοροι ταλιμπανίζοντες υπέρ Ορθόδοξοι, κακοπροαίρετα επινόησαν, προσπαθώντας να πείσουν αδαείς ό,τι η Εκκλησία βρίσκεται εν διωγμώ από «σκοτεινά κέντρα».

Η προσωπική σχέση του ανθρώπου με το Θεό δεν είναι δεδομένη και δεν υπάρχει καμιά εγγύηση για σταθερότητα, πρόοδο ή διάρκεια. Ό ιερέας μπορεί να ξεκινήσει με πνευματικό ενθουσιασμό το ιερατικό του λειτούργημα, αλλά μετά από λίγα χρόνια να «αδειάσει» ολοκληρωτικά από τη Χάρη του Θεού.

Οι αδυναμίες της ανθρώπινης φύσης, οι δυσκολίες του έγγαμου βίου και οι αντιξοότητες της καθημερινότητας, μπορούν να συντρίψουν ακόμη και τον πιο καλοπροαίρετο πιστό. Η μόνη δυνατότητα πνευματικής επιβίωσης είναι να αποδεχτεί κανείς ταπεινά την αναξιότητά του και να προσφέρει τον συντετριμμένο του εαυτό στο Χριστό.

Αν ο ιερέας δεν μπορέσει να αναφέρει την οδύνη και την αποτυχία του στο Χριστό θα οδηγηθεί σε αδιέξοδο. Για τον ιερέα η πορεία πνευματικής ωρίμανσης είναι υπαρξιακός μονόδρομος. Αν δεν προχωρήσει πνευματικά θα καταρρακωθεί υπαρξιακά. Για να ξεφύγει από τη θλίψη της απουσίας του Θεού θα εκκοσμικευθεί. Από ιερουργός θα καταντήσει ηθοποιός.

Ο ιερέας, ο οποίος είναι βεβαρημένος από το σκοτάδι της υπαρξιακής του παρακμής, δεν έχει το κέφι και το μεράκι να ασχολείται με τις «λεπτομέρειες» της εκκλησιαστικής-λειτουργικής ζωής. Σε πολλούς Ορθόδοξους ναούς τις Κυριακές και τις μεγάλες εορτές, η σύναξη των πιστών θυμίζει κακόγουστη θεατρική παράσταση. Κατά τη διάρκεια των Ιερών Ακολουθιών ο πιστός αντί να ησυχάζει και να γεμίζει τις πνευματικές του «μπαταρίες», δοκιμάζει τις ψυχοσωματικές του αντοχές, βασανίζει τα αισθητικά του κριτήρια και βάζει σε πειρασμό τις πνευματικές του δυνατότητες.

Ο κλινικός ψυχολόγος κ. Νικήτας Καυκιός, εύστοχα αναλύει τις «Λειτουργικές παρενέργειες της Ιερατικής ακηδίας» και στις παραγράφους που ακολουθούν, επιχειρεί να σχολιάσει δεικτικά και υπό μορφήν «υποδείξεων», ορισμένες πολύ συχνές συμπεριφορές και τακτικές των εφημεριών, που όλοι, στον ένα ή άλλο βαθμό έχουμε βιώσει και που ταλαιπωρούν, ενοχλούν και απωθούν τους συνειδητά πιστούς από τον Εκκλησιασμό.

•Αργύρια. Με κάθε ευκαιρία να ζητάς χρήματα από το εκκλησίασμα. Τοποθέτησε μεγάλα κουτιά πάνω στο παγκάρι με επιγραφές που να εξηγούν για ποιο σκοπό μαζεύονται τα χρήματα. Στη Θεία Λειτουργία κάνε περιφορά δίσκων. Βγάλε τους δίσκους στην πιο κατανυκτική στιγμή της Ακολουθίας, ώστε οι πιστοί συγκινημένοι να δώσουν περισσότερα. Όταν πηγαίνεις στα σπίτια για ευχέλαιο ή αγιασμό να παίρνεις χωρίς συστολή τα χρήματα που σου προσφέρουν. Πίστεψε ότι δικαιούσαι να αμείβεσαι για τις υπηρεσίες που προσφέρεις. Μη ξεχνάς ότι στη συνείδηση της πλειοψηφίας των πιστών δεν υπάρχει ούτε καν η υποψία πως οι παπάδες είναι φιλοχρήματοι…

•Συμπεριφορά. Στα σημαντικά σημεία της Θείας Λειτουργίας, όπως στο Χερουβικό Ύμνο ή στον Καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων ή πριν από τη Θεία Μετάληψη, δώσε με αυστηρό τόνο συστάσεις ευπρέπειας και καλής συμπεριφοράς στο εκκλησίασμα. Αν κάποιο παιδάκι κλάψει, τρέξει ή φωνάξει, σύστησε με αυστηρό τρόπο στη μητέρα του να το βγάλει αμέσως έξω ή να το ησυχάσει.

•Κήρυγμα. Βγάλε λόγο ακριβώς πριν από τη Θεία Μετάληψη, πριν από το «Μετά φόβου Θεού πίστεως και αγάπης προσέλθετε». Φρόντισε ο λόγος σου να έχει μεγάλη διάρκεια και να ξεφεύγει από την εμπειρική νηπτική βίωση της καθημερινής ζωής. Άσκησε θεωρητική κριτική σε κοινωνικά, εθνικά και πολιτικά θέματα, και υπογράμμισε την παρακμή και την αμαρτωλότητα του σύγχρονου κόσμου. Δώσε με νευρικό τρόπο συμβουλές ηθικής συμπεριφοράς στο εκκλησίασμα. Φρόντισε να δείχνεις αγανακτισμένος από την επικράτηση της αμαρτίας στη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα. Υπογράμμισε την εγωκεντρική τάση για καλοπέραση του μέσου ανθρώπου, συγκρίνοντάς την άμεσα με την ασκητική ζωή των Πατέρων της ερήμου. Προσπάθησε να πείσεις τους πιστούς ό,τι ο λόγος που δεν προχωρούν πνευματικά είναι πως δεν προσπαθούν όσο θα έπρεπε. Να μιλάς με βροντερή – απειλητική φωνή ώστε να γίνεις περισσότερο πιστευτός.

•Άμφια. Στη Θεία Λειτουργία να φοράς άμφια με χτυπητά χρώματα και πολλά ψεύτικα στολίδια. Προσπάθησε να φαίνεσαι φανταχτερός. Νιώσε ανωτερότητα και καμάρι για την εμφάνισή σου.

•Εκφωνήσεις. Να εκφωνείς τις ευχές σαν να βγάζεις άναρθρες κραυγές, ώστε κανείς να μην καταλαβαίνει αυτό που λες. Να ψέλνεις επιτηδευμένα και επιδεικτικά, σαν να τραγουδάς σε κέντρο διασκέδασης. Ξέχνα ό,τι απευθύνεσαι στο Θεό και φρόντισε να αρέσεις στους ακροατές και στον εαυτό σου. Φόρτωσε τη φωνή σου με ασύστολη ένταση και πίστεψε πως με αυτό τον τρόπο θα προκαλέσεις κατάνυξη.

•Ακουστική. Βάλε τα μεγάφωνα στη διαπασών, ώστε να μην μπορεί κανείς να ησυχάσει, να συγκεντρωθεί ή να νιώσει κατάνυξη. Τοποθέτησε μεγάφωνα και έξω από το ναό, ώστε να αγανακτούν οι γείτονες και να μην βρίσκουν ησυχία οι εκκλησιαζόμενοι, ούτε στον περίβολο του ναού. Φρόντισε το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα να θυμίζει γύφτο, που γυρνά στις γειτονιές με το φορτηγάκι του για να πουλήσει πατάτες ή χαλιά.

•Φωτισμός. Έχε αναμμένους τους πολυελέους της Εκκλησίας σε κάθε Ακολουθία. Σε περίπτωση που δεν ανάψεις τον πολυέλαιο, άναψε ένα δυνατό ηλεκτρικό φως σε κάποιο σημείο του ναού, που να θυμίζει προβολέα αστυνομικής ανάκρισης.

•Στη Θεία Μετάληψη σε καμία περίπτωση μην προσφωνήσεις το όνομα του πιστού που μεταλαμβάνει. Αδιαφόρησε για το ό,τι κρατάς στα χέρια σου τον ίδιο το Θεό. Να προσφέρεις το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου σου με προχειρότητα, σαν να κερνάς κάποιο γλυκό. Φρόντισε να συνεχιστεί η ροή της Ακολουθίας, ενώ οι πιστοί μεταλαμβάνουν, ώστε να ακούνε το «Είδομεν το φως το αληθινό» πριν μεταλάβουν.

•Ζητιάνοι. Τις Κυριακές και τις μεγάλες εορτές επέτρεψε στους ζητιάνους να ζητιανεύουν ακριβώς έξω από την πόρτα της Εκκλησίας, ώστε όποιος μπαίνει στο ναό να παίρνει μια γερή δόση μιζέριας, φρίκης, ψευτιάς και αγανάκτησης. Με αυτό τον τρόπο οι πιστοί που σπάνια εκκλησιάζονται και έχουν μια επιφανειακή σχέση με το Θεό ,θα μπορέσουν συνδέσουν βιωματικά τον εκκλησιασμό με αρνητικά συναισθήματα.

•Προβληματικοί συνεργάτες. Φρόντισε να επιλέξεις εγωκεντρικούς, πικρόχολους και οξύθυμους συνεργάτες -επιτρόπους. Βοήθησέ τους να αισθάνονται αρχηγοί στο χώρο της Εκκλησίας και πείσε τους να συμπεριφέρονται ως εξουσίαν έχοντες. Ανάθεσέ τους το ρόλο της αστυνόμευσης των πιστών μέσα στο ναό. Που και που να τσακώνεσαι μαζί τους μπροστά στους πιστούς.

Όταν θα έχεις εφαρμόσει όλες τις παραπάνω τακτικές και θα έχεις πετύχει να έρχονται στις Κυριακάτικες Θείες Λειτουργίες μόνο 2-3 άγιες γιαγιάδες, τότε να πιστεύεις και να διαδίδεις ό,τι ο κόσμος δεν πατάει στην Εκκλησία για τους τρεις παρακάτω λόγους:

  • H κοινωνία έχει «χαλάσει».
  • Το μόνο που ενδιαφέρει το σύγχρονο άνθρωπο είναι το χρήμα, η κατανάλωση και η καλοπέραση.
  • Η τηλεόραση και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης διαστρέφουν και αποπροσανατολίζουν.

Για την αποχή των νέων παιδιών από το ναό μπορείς να χρησιμοποιήσεις τρία επιπλέον επιχειρήματα ώστε να αποποιηθείς την ευθύνη, να απωθήσεις την ενοχή και να αναπαύσεις τη συνείδησή σου:

  • Φταίνε τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και το Ίντερνετ.
  • Φταίνε οι γονείς και οι δάσκαλοι που δεν δίνουν σωστή αγωγή.
  • Φταίει ο Χάρι Πότερ.

ΠΗΓΗ
ΤΟ ΝΗΣΙ

Η αγέραστη γλώσσα των νέων στη δεκαετία του ’80 και η γερασμένη των ενηλίκων σήμερα

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΑΤΡΟΥΤΣΟΥ

Εφόσον το πεδίο αναφοράς μας ορίζεται από το θαύμα μιας μη άνευρης ζωής, ζωή όταν δεν σήπεται στο άνυδρο έδαφος μονομερούς κοσμοειδώλου, βλαστάνει θαρραλέος ο μίσχος της γλώσσας. Κάθε άλλωστε, κοσμοείδωλο και η ιστορική περίοδός του εκφράζεται με το αντίστοιχο γλωσσικό υπόβαθρο. Η διακύβευση ενός κοσμοειδώλου είναι να μην «μας τη δίνει» αλλά να προσφέρει γόνιμες συνθήκες, αίσθηση ίσων ευκαιριών σε προσωπική και κοινωνική ανέλιξη επιτυγχάνοντας το διάλογο ανάμεσα σε προηγούμενες γενιές και τη νεότερη. Και βασικό μεθοδολογικό εργαλείο για το διάλογο μεταξύ γενεών, ενεργών ή σε διάπλαση πολιτών, σε ετερόκλιτες κατηγορίες είναι η γλώσσα, μάγμα όχι μόνο στο διαπερατό φλοιό της καθημερινότητας αλλά σε βαθύτερες ιστορικές διεργασίες. Ο πυρήνας αντίθεσης αλλά και αυτορρύθμισης ενδεχομένης απόκλισης στα προτάγματα ενός κοσμοειδώλου γλωσσικά, εντοπίζεται στο απροσδιόριστο τοπίο του αυθορμητισμού όπως εκφράζεται κατά κανόνα σε νεότερους, σε αντίθεση με τη γλωσσική νόρμα.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο Αντίφωνο

Για τον Χρήστο Κατρούτσο διαβάστε εδώ