Οι μαθήτριες του σχολείου Μαρία Κρικώνη, Ξένια Λώλη, Έρρικα Πασιά, Φιλιώ- Άννα Ευαγγελίδου και η Κατερίνα Βασιλείου που τώρα βρίσκεται στο 7ο Λύκειο με την επίβλεψη των Δημήτρη Κονετά και Χρήστου Πασιά παρουσίασαν  στο  ACSTAC  http://www.acstac.gr/ την  εργασία τους Σχολείο 2.0.  Η εργασία βραβεύτηκε όπως φαίνεται στα αποτελέσματα του συνεδρίου http://www.acstac.gr/en/acstac-2012/acstac-2012-paper-awards.html

ΣΧΟΛΕΙΟ. 20

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Το διαδίκτυο, παρά τους κινδύνους που κρύβει, έχει εδραιωθεί και στην καθημερινότητά μας και πλέον παίζει πολύ σημαντικό ρόλο σ’ αυτή.Η πρακτική του ελληνικού σχολείου όμως , η πλειονότητα εκπαιδευτικών και μαθητών , δεν αξιοποιεί τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρουν τα συνεργατικά διαδικτυακά περιβάλλοντα τα οποία αναπτύσσονται. Η χρήση εργαλείων web.20 όπως τα wikis και τα blogs είναι εφικτό να δημιουργήσει συλλογικό πνεύμα μεταξύ μαθητών και εκπαιδευτικών,καθώς δίνει τη δυνατότητα βελτίωσης του σχολικού κλίματος και ενθάρρυνσης των μαθητών έτσι ώστε να εκφραστούν πιο ελεύθερα απ’ ό,τι στο σχολικό περιβάλλον ενώ παράλληλα αποκτούν πνεύμα υπευθυνότητας με όσα διατυπώνουν ή διορθώνουν.
Στην εργασία που υποβάλλουμε θα επιδιώξουμε να συνδυάσουμε τις εμπειρίες της συνεργαζόμενης συγγραφικής ομάδας, από την αξιοποίηση σχετικών περιβαλλόντων σε σχολικά προγράμματα τα οποία υλοποιήθηκαν στο 5ο Γυμνάσιο Ιωαννίνων από το 2008 μέχρι σήμερα. Πιο συγκεκριμένα τα προγράμματα: ΑΠΕΙρεΣ (Ανατρεπτικές Πηγές Ενέργειας – Ιστολόγια δράσης συνεργαζόμενων Σχολείων, του Δικτύου Σχολικής Καινοτομίας ), ΘΕΟΛΟΓΙΑ(Θρησκειών Εξερεύνηση , Ομοιότητες Λόγου , Ομοιότητες Γραφών, Ιδανικά Αγάπης, από το σχολικό πρόγραμμα πολιτισμού),EUROPEAN CITIZENS (Copenhagen-Ioannina, Towards Implementing a Zealous European Network for Sustainability, διακρατικής συνεργασίας σχολείων COMENIUS) αποτέλεσαν την αφορμή να υλοποιηθούν σχετικά διαδικτυακά εργαλεία. Μέσω αυτών δόθηκε η ευκαιρία οι μαθητές που συμμετείχαν να προβληματιστούν στα θέματα που ανέπτυξαν, να καταλήξουν σε άγνωστα μέχρι τότε γι’ αυτούς συμπεράσματα με τη χρήση των wikis και των blogs, δημιουργώντας ένα νέο ευχάριστο σχολικό περιβάλλον στο οποίο η μάθηση είναι κοινός στόχος εκπαιδευτικών και μαθητών.
Η ενεργή συμμετοχή στα παραπάνω προγράμματα μας ”κέντρισαν” το ενδιαφέρον να ερευνήσουμε τις δυνατότητες που προσφέρουν τα εργαλεία Web.20 . Η σύγκριση των διαφορετικών πλεονεκτημάτων και μειονεκτημάτων τους μπορεί να βοηθήσει στη διαμόρφωση ενός εναλλακτικού σχολείου συνεργατικής μάθησης στο οποίο μαθητές και καθηγητές να μαθαίνουμε πώς να μαθαίνουμε!

Στα πλαίσια του προγράμματος αγωγής σταδιοδρομίας “Παραγωγικές μονάδες της περιοχής μας” που υλοποιεί το σχολείο μας τη σχολική χρονιά 2011-2012 επισκεφθήκαμε το νομό Φωκίδας με κύριο προορισμό το Μεταλλευτικό Πάρκο Φωκίδας Βαγονέτο.

• Είδαμε τη διαδραστική πτέρυγα ψηφιακής τεχνολογίας, μία πολυδιάστατη βιωματική εμπειρία, απευθύνεται σε όλο τον κόσμο, αξιοποιώντας την ψυχαγωγική διάσταση της ψηφιακής τεχνολογίας μαζί με την παιδαγωγική. Τρεις αίθουσες, τρία χρώματα, τρεις διαφορετικές ιστορίες σε ένα ειδικά διαμορφωμένο περιβάλλον, όπου ο επισκέπτης «ανακατεύει» με το χέρι του την κοσμική ύλη, «τρέχει» μαζί με τους κόκκους της αλουμίνας μέσα σε ένα βιομηχανικό σωλήνα, «ακολουθεί» εικονικά τα μόρια του μεταλλεύματος, «ταξιδεύει» στη μύτη ενός γιγαντιαίου γεωτρύπανου που αναζητά βωξίτη και δίνει εντολή να ξεκινήσει η «γεώτρηση».
• και στη συνέχεια η γνωριμία με την ιστορία του βωξίτη συνεχίζεται με την περιήγηση στον Εκθεσιακό Χώρο, που τον αποτελούν η γεωλογική αίθουσα, το τοπογραφικό εργαστήριο, το χημείο και η αίθουσα Αποκατάστασης Περιβάλλοντος. Σε κάθε μία από τις αίθουσες αυτές προβάλλεται η μεταλλευτική ιστορία της περιοχής και οι τρόποι εξόρυξης και αξιοποίησης του βωξίτη καθώς και οι μέθοδοι αποκατάστασης του τοπίου μετά την ολοκλήρωση της εξόρυξης.
• Τέλος στη στοά 850 που έχει συντηρηθεί κατάλληλα και έχουν ληφθεί όλα τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας για να γίνει επισκέψιμη. Ο επισκέπτης, εφοδιασμένος με κράνος ασφαλείας και αδιάβροχο, μεταφέρεται με το VAGONETTO, το τρενάκι που χρησιμοποιούσαν οι μεταλλωρύχοι τριάντα χρόνια πριν, στην αρχή της διαδρομής, για να απολαύσει κατόπιν περπατώντας τα μοναδικά εκθέματα της διαδρομής και να ξεναγηθεί σε μία τυπική ημέρα δουλειάς των μεταλλωρύχων εκείνης της εποχής. Μέσα από ένα σύγχρονο σύστημα ατομικής ξενάγησης, «ακούει» τους μεταλλωρύχους να μιλάνε τη δική τους γλώσσα και να «χειρίζονται» τα μηχανήματα εκείνης της εποχής. Η στοά είναι φωτισμένη και υπάρχει ο κατάλληλος εξαερισμός για την άνετη επίσκεψή της

Είχαμε τη δυνατότητα να επισκεφθούμε το Γαλαξίδι, το Ναυτικό Μουσείο Γαλαξιδίου, τους Δελφούς, την Αράχωβα, την Άμφισσα, τον αρχαιολογικό χώρο των Δελφών και τη Ναύπακτο.