Σχολική φοβία!

Ο όρος “σχολική φοβία” αναφέρεται σε μία αγχώδη διαταραχή που χαρακτηρίζεται από ανεξήγητο και παράλογο φόβο για την παρακολούθηση του σχολείου(Herbert,Μ.1998, Ψυχολογικά Προβλήματα της Παιδικής Ηλικίας, τομ.Α’, Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα). H σχολική φοβία εμφανίζεται στα πρώτα χρόνια της φοίτησης του παιδιού στον παιδικό σταθμό, στο νηπιαγωγείο και κορυφώνεται στην β’ τάξη του δημοτικού.

ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ(Κάκουρος, Ε.&Μανιαδάκη, Κ.(2002). Ψυχοπαθολογία Παιδιών και Εφήβων-Αναπτυξιακή Προσέγγιση, Αθήνα: Εκδόσεις Τυπωθήτω):

• Αόριστα σωματικά συμπτώματα(στομαχόπονοι, ναυτία, ζάλη, διάρροια, ιδιοτροπίες στο φαγητό, ενούρηση, εγκόπριση, νυχτερινοί εφιάλτες κτλ). Τα συμπτώματα εμφανίζονται την ώρα που πρέπει το παιδί να πάει στο σχολείο
• Συνεχής απουσία του παιδιού από το σχολείο
• Συχνά στο σχολείο, το παιδί παρουσιάζει επιθετικότητα, αντικοινωνική συμπεριφορά, νευρικότητα, υπερκινητικότητα
• Το παιδί ζητά συχνά τους γονείς του εν ώρα σχολείου
• Τα συμπτώματα εμφανίζονται τον Σεπτέμβριο με την έναρξη των μαθημάτων

Το παιδί αρνείται να πάει σχολείο γιατί νιώθει έντονο τον φόβο της αποκόλλησης από τους γονείς του. Συνήθως τα νήπια(νηπ/γείο) επειδή δεν μπορούν να εκφράσουν λεκτικά αυτό που αισθάνονται. Συνεπώς, εκδηλώνουν  συχνά σωματικές ενοχλήσεις χωρίς ιατρική εξήγηση. Παραπονιούνται συνεχώς για το σχολείο χωρίς ευκρινείς αιτίες και λόγους.

ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΦΟΒΙΑΣ:

• Οι μητέρες μεταδίδουν στα παιδιά τους τον δικό τους φόβο, άγχος, ανασφάλεια και συχνά γίνονται υπερπροστατευτικές και εξαρτώνται άμεσα από τα παιδιά τους. Δεν τα αφήνουν να αποκολληθούν από την αγκαλιά τους με αποτέλεσμα να τους καλλιεργούν συναισθήματα εξάρτησης και ανασφάλειας και χαμηλής αυτοεκτίμησης(Purification Garcia Sierra.Attachment and preschool teacher:An opportunity to develop a secure base, international journal of special education , international journal of special education (INT-JECSE),4(1), 1-16)
  
• Στρεσογόνα γεγονότα που έχουν συμβεί στην οικογένεια(θάνατος, ασθένεια, διαζύγιο, ερχομός νέου μωρού)
• Αρνητικές εμπειρίες του ίδιου του παιδιού μέσω του ενδοοικογενειακού και γύρω από αυτό περιβάλλον

ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ:

• Βοηθάμε τα παιδιά να ανεξαρτοποιούνται, να αποκτήσουν αυτοεκτίμηση για τον εαυτό τους και αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες
• Τα παροτρύνουμε να παίζουν με άλλα παιδάκια της ηλικίας τους, να συνεργάζονται. Προωθούμε τον διάλογο
• Είμαστε υποστηρικτικοί μαζί τους
• Τα βοηθάμε στην ομαλή προσαρμογή τους στο σχολείο
• Τα ενθαρρύνουμε να μιλούν για τα συναισθήματά τους, αντιμετωπίζουμε τα αρνητικα συναισθήματα και μοιραζόμαστε μαζί τους δικές μας ιστορίες από το σχολείο μας πώς νιώθαμε και εμείς
• Καλό είναι να συμμετέχουν οι γονείς μαζί με τα παιδιά τους σε δραστηριότητες του σχολείου
  
• Πάνω από όλα στηρίζουμε, βοηθάμε και προσπαθούμε να καταλαβαίνουμε το παιδί μας κάθε φορά που μας χρειάζεται χωρίς επικρίσεις και θυμό για την ανάπτυξη μιας υγιούς συναισθηματικής σχέσης!
  

     ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Herbert,Μ.1998.Ψυχολογικά Προβλήματα της Παιδικής Ηλικίας, τομ.Α’, Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα

Κάκουρος, Ε.&Μανιαδάκη, Κ.(2002). Ψυχοπαθολογία Παιδιών και Εφήβων-Αναπτυξιακή Προσέγγιση, Αθήνα: Εκδόσεις Τυπωθήτω

 Purification Garcia Sierra. Attachment and preschool teacher:An opportunity to develop a secure base, international journal of special education (INT-JECSE),4(1), 1-16