Στο Νηπιαγωγείο την προηγούμενη εβδομάδα μιλήσαμε για την επέτειο του Πολυτεχνείου και την εξέγερση των φοιτητών. Εστιάσαμε κυρίως στην αξία της δημοκρατίας και την προσεγγίσαμε μέσα από τις διδακτικές ιστορίες “Ντενεκεδούπολη” , “Η κυρία Δημοκρατία” .

Έτσι ζωγραφίσαμε την “Δημοκρατία” ,γράψαμε την λέξη και φτιάξαμε μια αφίσα με το σύνθημα από το βιβλίο Ντενεκεδούπολη ….

Μιλήσαμε για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου μέσα από τους πίνακες του Γαϊτη και παρακολουθήσαμε ένα βιντεάκι όπου μας ενέπνευσε ώστε να προετοιμάσουμε την γιορτούλα μας…

Συζητήσαμε για τα ανθρωπάκια του Γιάννη Γαϊτη , τους πίνακες του και φτιάξαμε το δικό μας δρώμενο μέσα από τους συγκεκριμένους πίνακες…

Προσαρμόσαμε τους πίνακες με λόγια κατάλληλα για την ηλικία των παιδιών για να παρουσιάσουμε την ιστορία στους γονείς και έπειτα ασχοληθήκαμε με την προετοιμασία των σκηνικών.

Σχεδιάσαμε τα “ανθρωπάκια ” του Γαϊτη σε χαρτί του μέτρου παίζοντας με τις σκιές και έπειτα σχεδιάσαμε τις λεπτομέρειες…

Έπειτα ζωγραφίσαμε με νερομπογιές άσπρα χαρτιά για να προσαρμόσουμε την φωτογραφία μας και γράψαμε το σύνθημα”Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία ”

Και η γιορτή ετοιμάστηκε…ήρθαν οι γονείς αφηγηθήκαμε την ιστορία μέσα από τους πίνακες του Γαϊτη,τραγουδήσαμε, καταθέσαμε κόκκινα γαρύφαλλα σε ένα αυτοσχέδιο μνημείο για τους φοιτητές του Πολυτεχνείου….

Και μια τελευταία πινελιά…

Αθήνα 16 Νοεμβρίου 1973

Ωραία παιδιά, με τα μεγάλα μάτια σαν εκκλησίες χωρίς στασίδια,

ωραία παιδιά, δικά μας, με τη μεγάλη θλίψη των αντρείων,

αψήφιστοι, όρθιοι στα προπύλαια, στον πέτρινο αέρα,

έτοιμο χέρι, έτοιμο μάτι, πώς μεγαλώνει το μπόι, το βήμα και η παλάμη του ανθρώπου;

| Γιάννης Ρίτσος | Ημερολόγιο μιας εβδομάδας | Ποιήματα, τόμος Ζ | εκδόσεις Κέδρος |