Τίτλος προγράμματος : «Δεν μαλώνω, δεν μαλώνω, αγκαλιά μεγάλη απλώνω».  Σχολικός εκφοβισμός.

Εργαστήριο 5ο: “Τα χέρια δεν χτυπάνε, τα χέρια αγαπάνε”.

Τα μικρά μας τα χεράκια μας απασχόλησαν σε αυτό το εργαστήριο, που μερικές φορές χτυπάνε, σπρώχνουν, τσιμπάνε….αλλά και τόσο αγαπάνε!!! Παρακολουθήσαμε το παραμύθι “Τα χέρια δεν χτυπάνε, τα χέρια αγαπάνε” και συζητήσαμε για όλα εκείνα τα όμορφα αλλά και τα άσχημα που κάνουμε με τα χέρια μας.

https://video.link/w/ZBw1uxdZloE#

Επικεντρωνόμαστε στις θετικές συμπεριφορές. Τα παιδιά κάνουν το περίγραμμα του χεριού τους και το χρωματίζουν , το κόβουν και το κολλάνε σε χρωματιστό χαρτόνι. Στην συνέχεια γράφουν όμορφα πράγματα που κάνουν τα χεράκια μας και κάνουμε ομαδικά μια αφίσα με πολλά χέρια γράφοντας αυτά που κάνουν τα χέρια.

Ακούμε το τραγούδι των Locomondo «Χέρια σαν κι αυτά..» Κάθε παιδί ζωγραφίζει θετικές συμπεριφορές που μπορεί να κάνει με τα χέρια καθώς και αρνητικές. Δίνουμε ο ένας το χέρι στον άλλο και χορεύουμε…

Τίτλος προγράμματος : «Δεν μαλώνω, δεν μαλώνω, αγκαλιά μεγάλη απλώνω».  Σχολικός εκφοβισμός.

Εργαστήριο 4ο: Εκπαιδευτικό σενάριο “Μιμή η κουταλαυτού”. 

Διαβάζουμε σταδιακά το σενάριο « Μιμή η κουταλαυτού», πρόκειται για ένα κοριτσάκι 5 χρονών, που έρχεται αντιμέτωπο με τα αρνητικά σχόλια των συμμαθητών της που την κοροϊδεύουν για τα μεγάλα αυτιά της. 

Σε ένα μεγάλο χαρτί σχεδιάσαμε το περίγραμμα της Μιμής.  Μετά σε κύκλο δίνουν ένα μαξιλάρι ο ένας στον άλλον καθώς ακούγεται μια γρήγορη μουσική. Μόλις σταματούσε η μουσική, το παιδί που κρατούσε τη μαξιλάρι έλεγε μια λέξη που ταίριαζε στη Μιμή. Αν η λέξη αφορούσε εσωτερικό χαρακτηριστικό τότε την γράφαμε μέσα στο περίγραμμα, αν όμως αφορούσε εξωτερικό χαρακτηριστικό η λέξη γραφόταν γύρω από το περίγραμμα της Μιμής.

Έπειτα απευθυνθήκαμε στον Τζακ που έλεγε τα χλευαστικά σχόλια για την Μιμή. Τα παιδιά του έκαναν  ερωτήσεις για να προβληματιστεί όπως: Θα ήθελες να σε κοροϊδεύουν; Πως θα ένιωθες;

Συζητήσαμε τα λόγια του Μπένη στην Μιμή: «Το κάθε παιδί είναι διαφορετικό. Μοιάζουμε ίδιοι αλλά είμαστε διαφορετικοί. Και ο Τζάκ θα έχει κάτι το διαφορετικό από σένα αλλά και κάτι το ίδιο, όπως και τα υπόλοιπα παιδιά”. Παρατηρήσαμε ο ένας τον άλλο και βρήκαμε ομοιότητες και διαφορές, χαρακτηριστικά που μας κάνουν μοναδικούς και ξεχωριστούς.

Για να βοηθήσουν τα παιδιά την Μιμή και να την κάνουν να νιώσει καλύτερα της έγραψαν  σημειώματα και ζωγραφιές ενθαρρύνοντάς την να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες. Έτσι η καινούργια μας φίλη, βρήκε και πάλι το χαμόγελό της.