Εργαστήριο 7: “Ο καθένας είναι διαφορετικός και μοναδικός”.

Ο αγαπημένος μας παρδαλός ελέφαντας Έλμερ, ήρθε να μας μιλήσει για την διαφορετικότητα μέσα από την ιστορία του: “Ήταν μια φορά κι έναν καιρό ένα κοπάδι ελέφαντες…Κάποιοι έτσι, κάποιοι αλλιώς, καθένας διαφορετικός, μα όλοι πάντα χαρωποί κι όλοι τους ίδιο χρώμα: γκρι. Ο Έλμερ ήταν διαφορετικός. Ο Έλμερ ήταν παρδαλός. Ο Έλμερ ήταν κίτρινος και πορτοκαλής και κόκκινος και τριανταφυλλής και γαλάζιος και μαβής και πράσινος και μαύρος και λευκός. Ο Έλμερ δεν είχε διόλου χρώμα ελεφαντένιο…” «Έλμερ, ο παρδαλός ελέφαντας» του David McKee, εκδόσεις Πατάκη.

Διαβάσαμε το παραμύθι και συζητήσαμε για την διαφορετικότητα και τον φόβο της αποδοχής από την ομάδα. Τι ήταν αυτό που έκανε ξεχωριστό τον Έλμερ; Καταλήξαμε στο ότι η διαφορετικότητά του δεν ήταν το χρώμα του και η εξωτερική του εμφάνιση, αλλά η προσωπικότητά του και όλα αυτά που πρόσφερε απλόχερα στους γύρω του, η αγάπη, το γέλιο…

Εστιάσαμε στις ομοιότητες και τις διαφορές μας, μιλήσαμε για το ότι ο καθένας μας είναι διαφορετικός και μοναδικός. Παρατηρώντας ο ένας τον άλλο καταγράψαμε σε κύκλους, τι έχουμε διαφορετικό και εκεί που οι κύκλοι συναντιούνται καταγράψαμε τις ομοιότητές μας.

Τέλος ζωγράφισε ο καθένας τον δικό του Έλμερ, με τον ξεχωριστό τρόπο του και σημειώσαμε ένα χαρακτηριστικό μας που μας κάνει μοναδικούς!!!

Σίγουρα πάντως ο Έλμερ έγινε ο ξεχωριστός αγαπημένος μας φίλος!!!

Εργαστήριο 6ο:  « Αγάπη , φιλία και συνεργασία ».

Αφού διαβάσαμε το παραμύθι “Ο σκαντζόχοιρος που ήθελε να τον χαϊδέψουν”, της Κατερίνας Αναγνώστου, είδαμε και συζητήσαμε τις εικόνες του παραμυθιού και την εξέλιξη της ιστορίας. Μιλήσαμε για το νόημα της φιλίας και πόσο σημαντικό είναι να έχουμε φίλους στη ζωή μας και να μοιραζόμαστε πράγματα μαζί τους. Ακόμα κι ένας σκαντζόχοιρος με τα μυτερά αγκάθια του, μπορεί να μεταμορφωθεί σε μια γούνινη μπαλίτσα για τους φίλους του και έτσι να μπορούν να παίξουν μαζί του και να τον χαϊδέψουν!!!

Είδαμε ένα μικρό βίντεο με τίτλο “Οι λέξεις δεν είναι για να πληγώνουμε”. Σκεφτήκαμε και καταγράψαμε λέξεις που μας κάνουν χαρούμενους, λέξεις αγάπης, φιλίας, συνεργασίας. Γράψαμε αυτές τις  μαγικές λεξούλες σε καρδούλες και τις βάλαμε στο “Βάζο της αγάπης” απ’ όπου όταν αισθανόμαστε την ανάγκη θα τραβάμε μια καρδούλα και θα δείχνουμε με το σώμα μας αυτό που γράφει σκορπώντας την αγάπη στην τάξη!

Ο καθένας διαλέγει ένα φίλο του και μας μιλούν για κάτι όμορφο που κάνουν μαζί. Έπειτα κάθονται στο ίδιο τραπέζι και συνεργάζονται στο να φτιάξουν κάτι μαζί, παιχνίδι, παζλ, ζωγραφιά κατασκευή κτλ.

Ζωγραφίζουν σε χαρτί: “Θέλω να πω κάτι όμορφο για σένα”. Πόσο όμορφα λόγια ακούστηκαν!!! Πόσο χαρούμενους μας έκαναν!!! Το δέντρο της αγάπης άνθισε στο Νηπιαγωγείο μας!!!

Εργαστήριο 5ο :  ” Εγώ και ο φίλος μου – Τι κάνουμε για να περάσουμε ωραία ; “

Μιλήσαμε για τα συναισθήματα μας, γι’αυτό που μας κάνουν χαρούμενους στο σχολείο για την αγάπη ,την συνεργασία, την ομαδικότητα…είναι τόσο ωραίο να έχεις φίλους και να περνάτε υπέροχες στιγμές μαζί…

Κόψαμε καρδιές σε ίσα μέρη , βρήκαμε το ταίρι μας, παίξαμε παιχνίδια μαζί, και έπειτα ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ φτιάξαμε την ζωγραφιά της τάξης μας …είμαστε φίλοι αγαπημένοι…

Εργαστήριο 4ο : ” Αναγνωρίζω τα συναισθήματα μου – Τι κάνω για να νιώσω εγώ και οι άλλοι  καλά; “

Σε αυτό το  εργαστήρι  μιλήσαμε για τα συναισθήματα. Τι μας κάνει να νιώθουμε καλά και πως το εκφράζουμε ; Με χαμόγελα , με αγκαλιές , με φιλιά, με τρυφερές λέξεις …τότε αποφασίσαμε να παίξουμε ένα παιχνίδι …να μοιράσουμε τρυφερές λεξούλες σε κάθε παιδί στην τάξη μας για να σκορπίσουμε χαρά και χαμόγελα σε όλους και όλες …

‘Ενα παιδί από την τάξη αποφάσισε ( δική του ιδέα ) να βαθμολογήσει τα παιδιά της τάξης …ζωγράφισε το γράμμα Α σαν άριστα ( επηρεασμένο από τα μεγαλύτερα αδέλφια του )  σε κόλλες χαρτί όσα τα παιδιά της τάξης και έπειτα αφού καλούσε κοντά του ένα ένα παιδί του πρόσφερε την βαθμολογία με την αιτιολογία του : Είσαι καλός φίλος, είσαι χαμογελαστή και χαρούμενη, βοηθάς τους άλλους, ζητάς συγγνώμη, είσαι υπεύθυνος, είσαι συνεργάσιμος κ.τ.λ. Η τάξη μας πλημμύρισε από τρυφερές λεξούλες και όλα τα παιδιά ένιωσαν χαρούμενα και και πολλά χαμόγελα σχηματίστηκαν πίσω από την μάσκα τους και μεταφέρθηκαν στα μάτια τους ….

Έπειτα προχωρήσαμε στην  μέθοδο της ” δωρεάν αγκαλιάς ” …

Κολλήσαμε λοιπόν τις Δωρεάν αγκαλιές, τα χαρτάκια που μπορεί ένα παιδί να κόβει όταν θέλει πολύ μια αγκαλιά μέσα στη μέρα του,   και τα εξαργυρώνει δίνοντάς το στον άνθρωπο που η αγκαλιά του σημαίνει πολλά ή όταν νιώθει λυπημένο ή θυμωμένο έστω και με το κεφάλι στο πλάι, με μάσκα και με αντισηπτικό μετά, έγινε της αγκαλιάς και ήταν τόση η χαρά μας