Graffiti (Banksy), ποίηση και Πολυτεχνείο

Ο Banksy είναι γνωστός Βρετανός καλλιτέχνης του γκράφιτι , πολιτικός ακτιβιστής και σκηνοθέτης ταινιών, ανεπιβεβαίωτης ακόμα ταυτότητας. Τα έργα του είναι συνήθως σατιρικά,  σχολιάζοντας ζητήματα πολιτικής και κουλτούρας, με επιγράμματα που συνδυάζουν το μαύρο χιούμορ με γκραφίτι, τα οποία εκτελούνται με μια ιδιαίτερη τεχνική στένσιλ . Τα πολιτικού και κοινωνικού σχολιασμού έργα του έχουν εμφανισθεί σε δρόμους, τοίχους και γέφυρες πόλεων σε όλο τον κόσμο.

Γνωρίσαμε και εμείς τα δύο από τα έργα του…1

Στον συγκεκριμένο πίνακα πριν τον εμφανίσουμε στα παιδιά , προσπαθήσαμε αφού καλύψαμε τα λουλούδια να πούμε και να φανταστούμε τι θα μπορούσε να κρατάει ο κύριος στο χέρι του.

  • Μία βόμβα , μία πέτρα, ένα μαχαίρι, ένα τούβλο, ένα όπλο, ένα σπαθί είπαν τα παιδιά και άρχισαν να ζωγραφίζουν …1 2

Μόλις εμφανίσαμε το πραγματικό έργο στ’ αλήθεια χάρηκαν πολύ που ο κύριος κρατούσε λουλούδια …για να τα πετάξει και να γεμίσει ο κόσμος χρώματα και αρώματα…Το όπλο του είναι τα λουλούδια.

‘Επειτα τους δείξαμε το έργο το κορίτσι με το μπαλόνι του ίδιου καλλιτέχνη ….όλα τα παιδιά είπαν πως η αγάπη έπρεπε να πετάξει ψηλά και πως δεν χρειαζόμαστε πολέμους και όπλα …μόνο αγάπη…’Ετσι αφού διαβάσαμε το ποίημα ” Οι σημαίες του Νοέμβρη ” φτιάξαμε και εμείς την δική μας αγαπησιάρικη σημαία …ένα μπαλόνι καρδιά για να σκορπίσουμε εγάπη παντού…

” Απόψε στου χρόνου το αλώνι
πάλεψαν το σίδερο και η καρδιά…
Πάλεψαν ώρες πολλές , πολλές!…
Κι έφτασε η νύχτα κόκκινη
και κόκκινη η αυγή!…
Κι ήρθε η άλλη μέρα
Κι εκεί κοντά στο απόγευμα έγινε κάτι σπάνιο…
Χίλιες καρδιές πετάξανε…
απάνω από την πόλη,
σα μικρά πουλιά και κάθισαν
σημαίες στα μπαλκόνια…” Όλγα Μαρκοπούλου.

Το τελευταίο graffiti μας έδωσε ιδέα για μια ατομική  εργασία, μία προσπάθεια να φτιάξουμε το «δικό μας graffiti». Φωτογραφήθηκαν όλα τα παιδιά  και οι ι φωτογραφίες εκτυπώθηκαν  και κολλήθηκαν ατομικά σε χαρτονάκια . Στη συνέχεια κόψαμε καρδιές – στένσιλ  σε διάφορα μεγέθη (ο Banksy χρησιμοποιεί την τεχνική του στένσιλ στα graffiti του) και έτσι .jpg ολοκληρώσαμε το δικό μας «graffiti».

2

Τραγουδάμε για το Πολυτεχνείο …

https://video.link/w/wMiLc

” Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο”

Από το δίσκο της Τάνιας Τσανακλίδου με τίτλο Χωρίς Ταυτότητα, που πρωτοκυκλοφόρησε το 1980. Το τραγούδι αυτό είναι σε στίχους του Μιχάλη Μπουρπούλη και σε μουσική του Γιώργου Χατζηνάσιου

https://video.link/w/OOiLc

” ‘Ενας ήλιος με γυαλιά ”

Μουσική: Χριστόδουλος Χάλαρης – Στίχοι: Γιάννης Λογοθέτης

Από τον κύκλο τραγουδιών “Τα παιδικά” που κυκλοφόρησε το 1974 με ερμηνευτές τη Δήμητρα Γαλάνη, το Θέμη Ανδρεάδη και το Χρύσανθο.

https://video.link/w/QQiLc

” Ο μέρμηγκας”

Στίχοι: Μάνος Λοΐζος

Μουσική: Μάνος Λοΐζος

Πρώτη εκτέλεση: Μάνος Λοΐζος

6

Το Πολυτεχνείο ζει…

Αθήνα 16 Νοεμβρίου 1973
Ωραία παιδιά, με τα μεγάλα μάτια σαν εκκλησίες χωρίς στασίδια,
ωραία παιδιά, δικά μας, με τη μεγάλη θλίψη των αντρείων,
αψήφιστοι, όρθιοι στα προπύλαια, στον πέτρινο αέρα,
έτοιμο χέρι, έτοιμο μάτι, πώς μεγαλώνει το μπόι, το βήμα και η παλάμη του ανθρώπου;
| Γιάννης Ρίτσος | Ημερολόγιο μιας εβδομάδας |
Μιλήσαμε για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, είδαμε σχετικές εικόνες στον υπολογιστή , μιλήσαμε για τις έννοιες της δημοκρατίας και της δικτατορίας διαβάσαμε το βιβλίο ” Η κυρά- Δημοκρατία ” , καταγράψαμε τα γεγονότα με τα δικά μας παιδικά μάτια , κατασκευάσαμε το Πολυτεχνείο , και στο τέλος εκτός από το σύνθημα ” Ψωμί,Παιδεία Ελευθερία ” 5 .1 2 34
φωνάξαμε δυνατά
” Όλοι μαζί, όλοι μαζί είμαστε πάντα πιο δυνατοί ”