Ένας από τους βασικότερους στόχους του αναλυτικού προγράμματος του νηπιαγωγείου είναι και η καλλιέργεια του λόγου (προφορικού και γραπτού) καθώς και η επαφή του παιδιού με τη λογοτεχνία.

Το παραμύθι λοιπόν είναι το πιο αρεστό λογοτεχνικό είδος για τα παιδιά προσχολικής ηλικίας. Ο όρος φιλαναγνωσία θα μπορούσε να προέρχεται από το γαλλικό aimer lire (=αγαπώ το διάβασμα) και στοχεύει στην πρόκληση του ενδιαφέροντος των παιδιών για το διάβασμα. Αποσκοπεί στην αγάπη για το κείμενο, την εμπλοκή στους σε αυτό, την καλλιέργεια της αισθητική τους ώστε να γίνουν κριτικοί αναγνώστες. Όλα τα προαναφερθέντα επιτυγχάνονται μέσα από παιγνιώδεις δραστηριότητες που συνδυάζουν ποικίλες μορφές τέχνης, όπως το θέατρο, η μουσική, τα εικαστικά και σχετίζονται με το συγγραφέα, το κείμενο, τη δομή και τις αφηγηματικές τεχνικές του.

Μέσω αυτής της διαδικασίας η ανάγνωση λογοτεχνικών βιβλίων γίνεται παιχνίδι, ενώ ταυτόχρονα οι αναγνώστες-μαθητές μυούνται στη μαγεία της μυθοπλασίας και διασκεδάζουν δημιουργικά. Η φιλαναγνωσία δύναται να γίνει στάση ζωής προσφέροντας χαρά και απόλαυση, το οποίο επιτυγχάνεται μέσω της δια βίου μάθησης, μη έχοντας καταναγκαστικό ή υποχρεωτικό χαρακτήρα. Η ώρα της φιλαναγνωσίας στοχεύει στην καθιέρωση  μιας σταθερής και φιλικής σχέση των παιδιών με το βιβλίο, ώστε να αποτελέσουν μελλοντικά μια «κοινότητα ενήλικων αναγνωστών».

Ο τίτλος του είναι: Δεν είναι όλοι φίλοι σου.

Το παραμύθι λοιπόν μίλαγε για το μικρό κατσικάκι που γνώρισε κάτι χαμογελαστούς κυρίους, τους λύκους, που έχουν πολύ πλάκα! Είναι οι καινούργιοι του φίλοι. Ή μήπως δεν είναι όλοι οι ευγενικοί κύριοι φίλοι με τα μικρά παιδιά; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)