Τρισδιάστατη εκτυπωμένη μικρογραφία του ελικοπτέρου του Leonardo Da Vinci του Καρυπίδη Αποστόλη
Το ελικόπτερο του Leonardo Da Vinci
Όπως είναι γνωστό ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι ήταν μια από τις πιο ιδιοφυείς φυσιογνωμίες της παλαιότητας. Ένας άνθρωπος, ο οποίος αφιέρωσε την ζωή του στις τέχνες και τις επιστήμες. Παρόλα αυτά εδώ θα περιοριστούμε στην αναφορά ενός πασίγνωστου οράματός του, δηλαδή εκείνο του «ιπτάμενου ανθρώπου».
Είναι γνωστό ότι ο Ντα Βίντσι θεωρείτε μια από τις πιο φιλόδοξες μορφές τις ιστορίας, πράγμα που αποδεικνύεται μέσω των έργων του και των οραμάτων του. Ένας ακόμη λόγος που στηρίζει την παραπάνω άποψη είναι το γεγονός ότι το 1960 στην Μαδρίτη βρέθηκαν δύο χειρόγραφα, γραμμένα από τον ίδιο γύρω στα 1504, τα οποία αναφέρονταν σε μια από τις μεγαλύτερες φιλοδοξίες του, δηλαδή εκείνη της πτήσης των πουλιών. Ήδη από τον Μεσαίωνα υπήρχαν ορισμένοι προάγγελοι που απεικόνιζαν μικρά παιδιά να παίζουν με παιχνίδια αποτελούμενα από μια αιωρούμενη ράβδο, κατά μήκος της οποίας μεταδίδονταν προωθητική ενέργεια σε ένα λεπιδωτό μηχάνημα που στροβιλίζονταν στον αέρα. Παρόλα αυτά ο Ντα Βίντσι ήταν αυτός, ο οποίος έκανε την σωστότερη παρατήρηση: «φροντίστε ώστε τα άκρα του έλικα να τυλιχτούν με ατσάλινο σύρμα χοντρό σαν σχοινί, ενώ η περιφέρεια από το κέντρο πρέπει να απέχει ένα διάστημα “Braccia” περίπου δηλαδή πέντε μέτρα». Αναλυτικότερα δηλαδή, ήταν της γνώμης ότι το ελικοειδές αυτό όργανο φτιαγμένο από λινό ύφασμα και με βουλομένους τους πόρους θα ήταν επαρκές, ώστε με μια γοργή κίνηση να πραγματοποιήσει σπειροειδείς κινήσεις στον αέρα και να υψωθεί στον ουρανό. Επιπλέον πρόσφερε και ένα παράδειγμα έτσι ώστε να γίνει πιο κατανοητό, αυτό ενός μακριού και λεπτού χάρακα ο οποίος στροβιλίζεται στον αέρα με ιλιγγιώδεις ταχύτητα. Δοκιμάζοντας το παράδειγμα αυτό παρατηρούμε ότι το χέρι μας καθοδηγείται από την κατεύθυνση του άκρου της συγκεκριμένης επίπεδης επιφάνειας. Συνεχίζοντας, η περιγραφή αυτή δελέασε αρκετούς ανθρώπους και τους οδήγησε στην (συχνά αυθαίρετη) αναπαραγωγή μοντέλων με σκοπό να ενταχθούν σε μουσεία.
Κλείνοντας, το ελικόπτερο αδιαμφισβήτητα αποτελεί μια από τις σημαντικότερες εφευρέσεις του Ντα Βίντσι, παρόλο που τελικά δεν κατασκευάστηκε, γεγονός που αποδεικνύετε καθημερινά μέσω της ευρείας του χρήσης αιώνες αργότερα από την επινόησή του.
Τι είναι η τρισδιάστατη εκτύπωση
Η τρισδιάστατη εκτύπωση (3D printing) είναι μια μέθοδος προσθετικής κατασκευής στην οποία κατασκευάζονται αντικείμενα μέσω της διαδοχικής πρόσθεσης επάλληλων στρώσεων υλικού. Στη τρισδιάστατη εκτύπωση μπορούν να χρησιμοποιηθούν διάφοροι τύποι υλικού, κυρίως κ
εραμικά και πολυμερή. Σε σύγκριση με άλλες τεχνολογίες και εξοπλισμό προσθετικής κατασκευής, οι τρισδιάστατοι εκτυπωτές είναι συνήθως ταχύτεροι, φθηνότεροι και ευκολότεροι στη χρήση. Για τον λόγο αυτό πολλοί πιστεύουν ότι στα επόμενα χρόνια η παγκόσμια παραγωγή αγαθών θα στραφεί προς αυτή την κατεύθυνση, αντικαθιστώντας σταδιακά τις παραδοσιακές τεχνικές. Δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι η τρισδιάστατη εκτύπωση θα αποτελέσει μία «νέα βιομηχανική επανάσταση», καθώς θα φέρει αποκέντρωση των παραγωγικών διαδικασιών, ανοίγοντας τον δρόμο για παραγωγή τοπική και μικρής κλίμακας, προσαρμοσμένη στις τρέχουσες ανάγκες.
Κατασκευή
-
Συλλογή φωτογραφικού υλικού
Στο στάδιο αυτό είναι αναγκαία η αναζήτηση φωτογραφικού υλικού στο διαδίκτυο, για την έμπνευση και κατανόηση του μοντέλου
Χρησιμοποιώντας το φωτογραφικό υλικό που συλλέξαμε
ξεκινάμε την δημιουργία του ψηφιακού μοντέλου, σε κάποιο πρόγραμμα τρισδιάστατης σχεδιάσεις όπως Fusion 360, SolidWorks, κτλ. Η διαδικασία αυτή μπορεί να πάρει αρκετό χρόνο, εξαρτώμενή από τον σχεδιαστεί αλλά και από το πρόγραμμα.
Αρχικά χεριάζετε η μετατροπή του ψηφιακού μοντέλου σε αρχείο stl, αυτό γίνετε μέσο του προγράμματος τρισδιάστατης σχεδιάσεις. Στη συνέχεια ανοίγουμε αυτό το αρχείο μέσω κάποιου προγράμματος για τον εκτυπωτή
π.χ. Repetier Host, Cura, κτλ. Ρυθμίζουμε τις παραμέτρους και στη συνέχεια ξεκινάμε την διαδικασία εκτύπωσης η οποία είναι αρκετά χρονοβόρα. Καταληκτικά αφιερώνουμε ελάχιστο χρόνο στον καθαρισμό του μοντέλου από τις υποστηρικτικές βάσης και καταλήγουμε στο τελειωμένο αντικείμενο.
