Στις 16 Μαρτίου 2017 οι Α, Β, Γ & Δ τάξεις του Σχολείου μας παρακολούθησαν στο “Village Cinemas” την κινηματογραφική ταινία «Βαϊάνα».

Οι μικροί μαθητές έζησαν τις περιπέτειες της ηρωίδας και τις αγωνιώδεις προσπάθειές της προκειμένου να σώσει το λαό της.

Αξίες όπως η οικογένεια, η φιλία, η συνεργασία κυριάρχησαν στην ταινία με ιδιαίτερη έμφαση στην προστασία του περιβάλλοντος.

Ιδιαίτερα άρεσε   στους μαθητές η μουσική της ταινίας. Ενθουσιάστηκαν με τις εναλλαγές των εικόνων, την πολυχρωμία του τοπίου και τις ενδυμασίες των ηρώων.

Φεύγοντας οι μαθητές κράτησαν μέσα τους ότι με πείσμα και θέληση μπορούν όλοι να πετύχουν τους στόχους τους και να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους.

Την Παρασκευή 17 Μαρτίου 2017, πραγματοποιήθηκε, στην αίθουσα εκδηλώσεων του «Βαρνάλειου» Δημοτικού Σχολείου, εκδήλωση με θέμα τη Σχολική βία και τον Σχολικό Εκφοβισμό, παρουσία όλων των εκπαιδευτικών και όλων των μαθητών.

Την εκδήλωση προλόγισε ο Δ/ντης του σχολείου κος Τσέλιος Ηρακλής.

Ο κος Ζαρκάδας Γιάννης έδωσε το πραγματικό στίγμα του προβλήματος με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Προβάλλοντας εικόνες αφηγήθηκε ένα παραμύθι όπου τα παιδιά είχαν τη δυνατότητα να διαδράσουν, να ρωτήσουν, να απαντήσουν και τελικά να συμφωνήσουν ότι όπου υπάρχει βία στο σχολείο πρέπει να υπάρχουν και οι φωνές που θα την αποκαλύψουν, γιατί όπου υπάρχει σιωπή υπάρχει φόβος και ο φόβος γεννάει κι άλλη βία. Επίσης έγινε φανερό ότι σκοπός δεν πρέπει να είναι η στοχοποίηση του εκάστοτε δράστη αλλά η κατανόηση του λόγου ο οποίος τον ωθεί σε τέτοιες ειδεχθείς πράξεις ώστε όλοι μαζί, σαν ομάδα,  να καταφέρουν να δώσουν λύσεις και στον θύτη και στα θύματά του και όλοι μαζί πάλι να λειτουργήσουν αρμονικά.

Η κα Αρβανίτη Λαμπρινή συνέχισε με διαδικτυακές ιστορίες που αφορούσαν την σχολική βία μέσα από την οπτική γωνία μικρών μαθητών. Εξαιρετική ήταν η εικαστική παρέμβαση που έκανε με τη βοήθεια μαθήτριας του σχολείου. . .

Κρατώντας η μαθήτρια μία τεράστια χάρτινη καρδιά, στάθηκε μπροστά σε όλους και βίαια την τσαλάκωσε, δείχνοντας παραστατικά τι γίνεται στις καρδιές των παιδιών που δέχονται βία είτε σωματική είτε ψυχική. Μετά η κα Αρβανίτη Λαμπρινή μίλησε για τη δύναμη της συγνώμης που μπορεί μεν να ξανανοίγει την καρδιά μετά από το ΄΄ κουβάριασμά ΄΄ της αλλά δεν είναι αρκετή ώστε να επαναφέρει την καρδιά στην πρότερη, όμορφη εικόνα της και αυτό φάνηκε στην πράξη όταν η χάρτινη καρδιά ξανάνοιξε αλλά η μορφή της έμεινε για πάντα τσαλακωμένη. Έξοχη ήταν αυτή η απόδοση του πραγματικά μεγάλου προβλήματος και είχε και προεκτάσεις σε όλες τις σχέσεις των παιδιών ακόμη και έξω από το σχολείο γιατί  πλέον τους έγινε κατανοητό πως πρέπει να φέρονται και σε αυτές με προσοχή και σύνεση γιατί ναι μεν το συγνώμη είναι ευπρόσδεκτο αλλά δεν αποτελεί θεραπεία.

Στη συνέχεια, μέσα από ένα τραγούδι με προσαρμογή και προσθήκη στίχων από την κα Κυριακοπούλου Μαρίλη το Στ2΄τμήμα του σχολείου έδωσε με εναλλακτικό τρόπο τα τρία πράγματα που πρέπει όλα τα παιδιά να έχουν χαραγμένα στο μυαλό τους, όσον αφορά τη βία και τις διάφορες εκφάνσεις της, και να τους γίνουν βίωμα.

1^ον  Δεν ξεσπάμε ποτέ βίαια αλλά μαθαίνουμε να ελέγχουμε τον εαυτό μας.

2^ον Δεν αφήνουμε ποτέ τους άλλους να φέρονται βίαια. Το απαγορεύουμε γιατί όποιος ανέχεται τη βία γίνεται και ο ίδιος από θύμα, θύτης.

3^ον Μαθαίνουμε να φερόμαστε με σεβασμό! Γιατί ο σεβασμός προς τους άλλους δηλώνει μεγαλύτερο σεβασμό στον εαυτό μας. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε ποτέ.

Η εκδήλωση έκλεισε με μία παράσταση κουκλοθέατρου που επιμελήθηκαν οι κα Αγγελούκου Ελίνα και η κα Αρβανίτη Λαμπρινή. Οι κούκλες ήταν καλαίσθητες, το “μουσικό χαλί” της παράστασης έδενε εξαιρετικά και μέσα από σωστά δραματοποιημένες καταστάσεις δόθηκαν άρτια πολλές περιπτώσεις που τα παιδιά πέφτουν θύματα σχολικής βίας ( π.χ. μαθησιακές δυσκολίες, εθνικότητα, χαρακτηριστικά κ.α. ) αλλά κυρίως δόθηκαν λύσεις εκτόνωσης αυτών των καταστάσεων που είναι και το ζητούμενο γιατί όλοι βλέπουμε το πρόβλημα αλλά η λύση είναι αυτή που αποζητούμε. Οι μαθητές που πήραν μέρος στην παράσταση έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους με κέφι αλλά και με την απαιτούμενη σοβαρότητα.

Τελειώνοντας η εκδήλωση βρήκε μαθητές και εκπαιδευτικούς με « Χέρια Ψηλά» να χορεύουν. Χέρια ψηλά, που έφταναν όλα μαζί τη λύση για μια αρμονική συμβίωση μέσα στο σχολείο. Χέρια ψηλά που όλα μαζί έδιναν υπόσχεση για σεβασμό και αγάπη.

Την επιμέλεια του ήχου της εκδήλωσης είχε ο κος Τσιγάρας Γιώργος.

Έγραψε η Κυριακοπούλου Μαρίλη, Μουσικός

Μετά από απόφαση του Συλλόγου Διδασκόντων, η αποκριάτικη γιορτή του ‘’ Βαρνάλειου’’ έγινε την Τσικνοπέμπτη στο χώρο του σχολείου. Με προσεκτικό σχεδιασμό επιτεύχθηκε ο συγκερασμός πολλών εθίμων που αφορούν τις Απόκριες στον ελλαδικό χώρο ώστε οι μαθητές να γίνουν κοινωνοί μιας ολοκληρωμένης εικόνας του Τριωδίου.

( Το Τριώδιο έχει λάβει την ονομασία αυτή από το ομώνυμο εκκλησιαστικό βιβλίο, το Τριώδιο, το οποίο περιλαμβάνει τους ύμνους που ψάλλονται στις εκκλησίες κατά τη συγκεκριμένη περίοδο. Οι ύμνοι αυτοί έχουν τρεις ωδές σε αντίθεση με τους υπόλοιπους ύμνους τις εκκλησίας, οι οποίοι έχουν εννέα ωδές. Αυτός είναι και ο λόγος που το βιβλίο αυτό, και κατ’ επέκταση και η συγκεκριμένη χρονική περίοδος, ονομάστηκαν Τριώδιο.).

Τα παιδιά ήρθαν μασκαρεμένα με τις ευφάνταστες και πολύχρωμες στολές τους αλλά κυρίως ήρθαν γεμάτα κέφι και χαρά, την ίδια χαρά και κέφι που είχαν και οι εκπαιδευτικοί του σχολείου.  Η γιορτή ξεκίνησε με την παράσταση « Ο Καραγκιόζης νταντά » που παρουσίασε ο θίασος του κ. Φιλιππίδη. Οι μαθητές ενθουσιάστηκαν και αργότερα, μετά το τέλος της παράστασης, διοχέτευσαν τον ενθουσιασμό τους χορεύοντας «το γαϊτανάκι».

Όπως είναι το σύνηθες, μετά τα ‘’ θεάματα ‘’ ακολουθεί και ο ‘’ άρτος ‘’ και έτσι ακολούθησε χορός, παρουσία μπουφέ, μέσα σε κάθε τάξη. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι γονείς είχαν φροντίσει να εφοδιάσουν τον μπουφέ με πλούσια και καλαίσθητα, όσον αφορά την παρουσίαση, εδέσματα που ξετρέλαναν τους μαθητές. Μέσα στις τάξεις όλοι οι εκπαιδευτικοί είχαν την ευκαιρία να αναδείξουν το νόημα αυτής της γιορτής αναφερόμενοι στα ήθη και στα έθιμα της πατρίδας μας.

Κατόπιν  οι μαθητές βγήκαν στον προαύλιο χώρο του σχολείου όπου τους περίμεναν μέλη του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων για να τους προσφέρουν δωράκια που θα απογείωναν την αποκριάτικη διάθεσή τους. Ακολούθησαν οι αθλοπαιδιές, που ήταν άψογα σχεδιασμένα παιχνίδια από τις εκπαιδευτικούς φυσικής αγωγής και ενθουσίασαν μικρούς και μεγάλους. Μετά ξεκίνησε ο διαγωνισμός τραγουδιού στον οποίο πήραν μέρος πολλοί μαθητές και είναι ενδιαφέρον να αναφέρουμε ότι ήταν από όλες τις τάξεις. Ακόμη και μικρά πρωτάκια τραγούδησαν και αυτό είναι η ένδειξη πως νιώθουν απόλυτα άνετα στην αγκαλιά αυτού του σχολείου. Η συνέχεια δεν ήταν άλλη από χορό, χορό, χορό. . .  Οι μαθητές χόρεψαν με την καρδιά τους και το ίδιο έκαναν και οι δάσκαλοι τους με μπροστάρη των Δ/ντη.

Έτσι, λοιπόν,  έγινε ο συνδυασμός των εθίμων: ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ (Το καρναβάλι στον χριστιανικό κόσμο συμπίπτει με την ελληνική Αποκριά και είναι μια κινητή γιορτή που τελείται, σε ολόκληρη την προβιομηχανική Ευρώπη, πριν από τη μεγάλη Σαρακοστή, σημαδεύοντας το τέλος του χειμώνα και τον ερχομό της άνοιξης και την ευφορία της γης.),

ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗ (Το έθιμο προέρχεται από τις βακχικές γιορτές των αρχαίων Ελλήνων που επιβίωσαν του Χριστιανισμού. Σύμφωνα με τον λαογράφο Δημήτριο Λουκάτο, το φαγοπότι και το γλέντι της ημέρας είναι «ομοιοπαθητικές προσπάθειες για την ευφορία της γης».),

ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ (Η μορφή του Καρνάβαλου είναι αμφίσημη. Από τη μια ενσαρκώνει τη μωρία, και από την άλλη αποκαλύπτεται ένας τολμηρός σοφός, που ξεμασκαρεύει το ψέμα, την υποκρισία και την απάτη των ισχυρών, λέγοντας μεγαλοφώνως όσα ο λαός ψιθυρίζει μέσα του και έτσι προσωποποιεί το ίδιο το καρναβάλι. Στα νεότερα καρναβάλια, ο ίδιος ο βασιλιάς καρνάβαλος δεν είναι παρά ένας ανώνυμος ή επώνυμος γελωτοποιός, όπως ο Pulcinella, ο Αρλεκίνος (Arlequino), ο Γαργαντούας ή, στην Ελλάδα, ο Καραγκιόζης. Ιδιαίτερη είναι η παρουσία του Καραγκιόζη αυτή την περίοδο στη Γονούσα Κορινθίας όπου παρουσιάζεται, κάθε χρονιά, «Ο Γάμος του Καραγκιόζη». )

και ΓΑΙΤΑΝΑΚΙ (Το γαϊτανάκι ήρθε στην Ελλάδα από τον Πόντο και την Μικρά Ασία. Οι πρόσφυγες που ήρθαν στην Ελλάδα μετά τον διωγμό που βίωσαν, έφεραν μαζί τους και τα έθιμά τους, κληρονομιά των προγόνων τους. Η λέξη γαϊτανάκι είναι υποκοριστικό της μεσαιωνικής λέξης γαϊτάνιν που σημαίνει το μεταξωτό κορδόνι και προέρχεται από την ελληνιστική λέξη γαϊτάνι. Σύμφωνα με την ετυμολογία της λέξης, προέρχεται από την κέλτικη πόλη Γαέτα, όπου παρήγαγαν κορδέλες. Τι συμβολίζει όμως το γαϊτανάκι; Σε πολλές κοινωνίες, κυρίως αγροτικές, συμβολίζει την ομόνοια και την συναδέλφωση. Ο κυκλικός χορός κατά περίπτωση, υποδηλώνει τον κύκλο της ζωής, από τον θάνατο στη ζωή, από την λύπη στην χαρά και από τον χειμώνα στην άνοιξη.).

Τα παιδιά μέσα από την εορταστική αυτή διαδικασία , αντιληφθήκαν ότι όλα τα έθιμα, αυτής της περιόδου, έχουν σαν σκοπό να δείξουν την αναγέννηση της φύσης και την κάθαρση του πνεύματος και του σώματος. Έφυγαν από το σχολείο γεμάτα καινούριες γνώσεις και την γλυκιά σωματική κούραση που προσφέρει μία ολοκληρωμένη και επιτυχημένη γιορτή.