Οι δεινόσαυροι είναι αγαπημέο θέμα των παιδιών στο νηπιαγωγείο κι όχι μόνο. Την εβδομάδα που μας πέρασε ασχοληθήκαμε με τους δεινοσαύρους.
“Υπάρχουν τώρα δεινόσαυροι;
Πως εξαφανίστηκαν;
Πώς τους έλεγαν;
Ήταν μικροί ή μεγάλοι;
Τι έτρωγαν;”
ήταν κάποιες από τις ερωτήσεις που μας απασχόλησαν στην τάξη.
Έπιασαν τα κρύα! Βάλαμε σκουφιά, γάντια και κασκόλ και υποδεχτήκαμε τον χειμώνα στο σχολείο μας!
Πολλά ζώα τον χειμώνα πέφτουν σε χειμερία νάρκη για να προστατευτούν από το κρύο και την δυσκολία έλλειψης τροφής.
Αυτό το διάστημα που έπιασαν τα κρύα συζητήσαμε στην τάξη γι’ αυτά τα ζωάκια.
Είδαμε βίντεο, τα παίξαμε με παιχνίδια ρόλων και φυσικά τα ζωγραφίσαμε και φτιάξαμε κάποιες κατασκευές.
Υποδεχτήκαμε τη νέα χρονιά στο νηπιαγωγείο μας και σας ευχόμαστε το 2024 όλες οι ευχές σας να γίνουν πραγματικότητα!!!
Αγαπημένη περίοδος με κατασκευές, στολίδια και μια μαγική ατμόσφαιρα!!!
Σας ευχόμαστε Καλές γιορτές και Χρόνια Πολλά!!!
Μια Χριστουγεννιάτικη Ιστορία
Για την χριστουγεννιάτικη γιορτή μας αποφασίσαμε να παρουσιάσουμε μία παράσταση βασισμένη στο παραμύθι του Κάρολου Ντίκενς “Μια Χριστουγεννιάτικη Ιστορία”. Αφού προσαρμόσαμε την παράσταση στα μέτρα των παιδιών, προβάραμε τους ρόλους και την παρουσιάσαμε στους γονείς. Μικροί και μεγάλοι απολαύσαμε τη γιορτή και δώσαμε την ευκαιρία στους γονείς και φίλους των μικρών μας μαθητών να τους θαυμάσουν!
Ο τσιγκούνης Σκρουτζ δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τα Χριστούγεννα. Το μόνο που τον απασχολεί είναι τα λεφτά κι όλα τα άλλα τα θεωρεί χάσιμο χρόνου. Οι μικροπωλητές και οι λαχειοπώλες δεν καταφέρνουν να τον πείσουν να αγοράσει, οι κύριοι και οι κυρίες που βγαίνουν τη βόλτα στην πόλη δεν μαλακώνουν την παγωμένη του καρδιά. Ούτε ο Ανηψιός του καταφέρνει να τον ξεσηκώσει.
Τα αστέρια, τα όνειρα και οι χιονούλες βλέπουν τον Σκρουτζ να μαραζώνει μέχρι που αρρωσταίνει βαριά. Όπως μας ενημέρωσαν οι εφημεριδοπώλες κανείς δεν πάει στο νοσοκομείο να τον επισκεφτεί. Ο Σκρουτζ είναι μόνος.
Τα πνεύματα τον επισκέπτονται κι ο Σκρουτζ αγωνιά να μάθει τι να κάνει για να αλλάξει το πως είναι. Άραγε οι νεράιδες θα καταφέρουν να τον κάνουν να δει τα Χριστούγεννα με άλλο μάτι; Θα μαλακώσει η καρδιά του γερο-τσιγκούνη;
Στο τέλος της γιορτής είπαμε τα κάλαντα κι ευχηθήκαμε καλές γιορτές και καλή χρονιά σε όλους!!!
Τα παιδιά της Β Δημοτικού του 107ου Δημοτικού Σχολείου μας επισκέφτηκαν και μας είπαν τα κάλαντα.
Φυσικά τους κεράσαμε για το καλό!
Την Τετάρτη 13/12/2023 παρακολουθήσαμε στο σχολείο την παράσταση “Ο σάκος του Αη Βασίλη”.
3 Δεκεμβρίου 2023
Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με αναπηρία εορτάζεται σε όλον τον κόσμο κάθε χρόνο στις 3 Δεκεμβρίου από το έτος 1992. Σκοπός είναι η ενημέρωση και η κατανόηση των δικαιωμάτων των ανάπηρων ατόμων. ‘Οπως όλοι οι άνθρωποι, έτσι και οι ανάπηροι (με βάση το αναπηρικό κίνημα) έχουν δικαίωμα στην ευημερία και την αξιοπρέπεια.
Στο σχολείο μας μιλήσαμε διάφορες αναπηρίες (κινητική αναπηρία και χρήση αμαξιδίου, τύφλωση) αλλά επικεντρωθήκαμε στην κώφωση μιας και ήρθαν να μας επισκεφτουν μαθητές από το Ειδικό Σχολείο Κωφών- Βαρυκόων της Αργυρούπολης!
Μιλήσαμε για την κώφωση και τα κωφά άτομα, μάθαμε ότι επικοινωνούν με τη νοηματική γλώσσα και πως μπορούμε εμείς να επικοινωνήσουμε μαζί τους.
Τα παιδιά έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον και γι’ αυτό μάθαμε κάποιες λέξεις στη νοηματική γλώσσα με τις οποίες θα μπορούσαμε να πούμε στα παιδιά που μας επισκέφθηκαν “Καλημέρα, Καλώς ήρθατε” και τη λέξη “Αγάπη”.
Οι μαθητές που μας επισκέφτηκαν μαζί με τους εκπαιδευτικούς και συνοδούς τους μας μίλησαν για την κώφωση και μας κατέθεσαν προσωπικές εμπειρίες για το τι σημαίνει να είσαι κωφός. Για παράδειγμα μας είπαν ότι μιας και δεν ακούν το ξυπνητήρι χρησιμοποιούν το φως, τη δόνηση του κινητού ή το βιολογικό τους ρολόι για να σηκωθούν το πρωί. Η παρουσίασή που μας έκαναν κράτησε τα παιδιά συγκεντρωμένα καθόλη τη διάρκειά της.
Τα χρώματα που μας έδειξαν στη νοηματική γλώσσα έδωσαν στα παιδιά του νηπιαγωγείου μια άλλη οπτική και είδαν στην πράξη πως είναι κάποιες λέξεις στη νοηματική γλώσσα.
Στο τέλος της επίσκεψης ζωγραφίσαμε όλοι μαζί τη χειρομορφή στη διεθνή γλώσσα που σημαίνει “Αγάπη”:
Μάθαμε για τον μύθο του Εγκέλαδου, των αρχηγό των Γιγάντων. Γιος του Τάρταρου και της Γαίας. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι όταν γινόταν σεισμός ήταν επειδή είχε θυμώσει ο Εγκέλαδος.
Φτιάξαμε το βαλιτσάκι του σεισμού με τα απαραίτητα:
νερό, ξηρά τροφή, φακό και μπαταρίες, σφυρίχτρα, φάρμακα, ένα ραδιοφωνάκι και το κινητό μας.
Μαθαίνουμε τους αριθμούς έκτακτης ανάγκης που μπορούμε να χρειαστούμε σε περίπτωση σεισμού:
Φυσικά ακολούθησε κι άσκηση σεισμού:
Μιλήσαμε για την ελιά και το λάδι.
Μάθαμε τον μύθο για το πώς πήρε το όνομά της η Αθήνα και τον δραματοποιήσαμε.
Στον μύθο ο Κέκροπας ήταν ο βασιλιάς της Κεκροπίας, ένα πλάσμα που από τη μέση και πάνω ήταν άνθρωπος κι από τη μέση και κάτω ήταν φίδι.
Ο θεός Ποσειδώνας και η θεά Αθηνά ανέβηκαν στο βράχο της Ακρόπολης για να διεκδικήσουν την πόλη. Όποιος έκανε το καλύτερο δώρο στην πόλη θα γινόταν ο προστάτης της και η πόλη θα έπαιρνε το όνομά του.
Ο Ποσειδώνας χτύπησε την τρίαινα στον βράχο και ξεπήδηξε από εκεί ένας πήδακας με αλμυρό νερό.
Η Αθηνά φύτεψε μια ελιά και χτυπώντας το κοντάρι της φύτρωσε ένα δέντρο. Ενημέρωσε τους κατοίκους της Κεκροπίας ότι μπορούν να φάνε τον καρπό και να ζεσταθούν με τα ξύλα της.
Όπως όλοι ξέρουμε… το καλύτερο δώρο το έκανε η Αθηνά και γι’αυτό κατοικούμε στην Αθήνα κι όχι στην Ποσειδωνία!
17 Νοεμβρίου 1973-17 Νοεμβρίου 2023
Στο νηπιαγωγείο μας γιορτάσαμε τα 50 χρόνια από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου.
Διαβάσαμε τη “Ντενεκεδούπολη” της Ευγενίας Φακίνου και φτιάξαμε φιγούρες με τους ήρωες του βιβλίου.
Μιλήσαμε για τη Δημοκρατία και τη Δικτατορία με τη βοήθεια της κυρά Δημοκρατίας και της Ρίας της Δικτατορίας από το βιβλίο “Η κυρά Δημοκρατία” της Αρμενιάκου Κωνσταντίνας.
Ακούσαμε και τραγουδήσαμε τραγούδια για το Πολυτεχνείο, την Ελευθερία, τη Δημοκρατία και την Ειρήνη και μας δόθηκε ξανά η αφορμή να φτιάξουμε τα δικά μας περιστέρια της Ειρήνης, αυτή τη φορά με το σύνθημα “ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ¨.
Τα περιστέρια που φέρουν το μήνυμα της Ειρήνης, φροντίσαμε να τα στολίσουμε στο δέντρο της αυλής ώστε όλοι να μπορούν να τα δουν και να λάβουν το μήνυμα!
Ανήμερα την επέτειο του Πολυτεχνείου τραγουδήσαμε στους γονείς τα τραγούδια “Ο δρόμος” και το “Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο” φωνάζοντας στο τέλος “Ψωμί- Παιδεία- Ελευθερία”!
Ο σκελετούλης είναι σταθερά αγαπημένος των παιδιών! Λειτουργεί ως κίνητρο για να μάθουμε για το ανθρώπινο σώμα και τις λειτουργίες του.
Δημιουργήσαμε έναν σκελετό από χαρτί που μας έδειχνε με τον τρόπο του διάφορες κινήσεις για να μιμηθούμε!
Ο χάρτινος σκελετός και το παιχνίδι ενθουσίασαν τόσο τα παιδιά που τον πήραν και στο σπίτι!
Τέλος, έγινε η αφορμή για να δοκιμάσουμε τα όρια του δικού μας σώματος.
Στη συνέχεια μιλήσαμε και για τις 5 αισθήσεις με αντίστοιχα παιχνίδια και εποπτικό υλικό.
Μάθαμε και το ποιηματάκι για τα δάχτυλα του χεριού κι αποτυπώσαμε την παλάμη μας στο χαρτί!
Η οικογένεια σημαίνει αγάπη!
Διαβάσαμε “Το πιο μεγάλο βιβλίο για τις Οικογένειες” από τις εκδόσεις Ίκαρος κι είδαμε πολλές και διαφορετικές οικογένειες. Κάθε παιδί έχει τη δική του μοναδική οικογένεια κι είχε την ευκαιρία να μας την παρουσιάσει!
Κάποια παιδιά έφεραν και φωτογραφίες ώστε να μπορέσουμε να δούμε τα μέλη της οικογένειάς τους και να μας μιλήσουν γι’αυτά.
Την Τετάρτη 8/11/2023 η παράσταση “Η φάρμα της Κλαίρης” ήρθε στο σχολείο μας. Μια παράσταση διαδραστική με ήχους και μουσική από ποικιλία μουσικών οργάνων.
Παιδιά και εκπαιδευτικοί χορέψαμε, παίξαμε και διασκεδάσαμε με τα ζωάκια της φάρμας.
Το φθινόπωρο άργησε φέτος αλλά ήρθε τελικά! Ευκαιρία να μιλήσουμε για τις αλλαγές γύρω μας!
Φέραμε το φθινόπωρο στην τάξη για μια βιωματική εμπειρία και διαβάσαμε αντίστοιχα βιβλία.
Μάθαμε ποιήματα
Δε με ακούς;
Έρχομαι μαζί με τα κιτρινισμένα φύλλα
Έλα, έλα κοριτσάκι,
μυρίζω νοτισμένο χώμα και γομολάστιχα.
Έλα, έλα αγοράκι,
κάτσε σ? ένα ιπτάμενο φύλλο να φύγουμε μαζί,
φτιάξε χάρτινες βαρκούλες να τις πάρει η βροχή.
Σ? αρέσει η καινούρια σου η τσάντα;
Για κοίτα πόσο ψήλωσε η Βάνα!
Έρχομαι μαζί με τα πρωτοβρόχια.
Τρέξε, τρέξε να ψήσουμε κάστανα.
Γέμισαν πάλι τ? ανθοπωλεία πολύχρωμα χρυσάνθεμα
Πώς οργώνουν τα χωράφια τα τρακτέρ!
Πάτα, πάτα το μούστο καλά, βάλε και μπόλικο
σουσάμι στη μουσταλευριά.
Έρχομαι μαζί με τη βαριά μυρουδιά
των σταφυλιών του τρύγου.
Έλα, έλα αγοράκι, έλα, έλα κοριτσάκι.
Δε με ακούς;
Είμαι το Φ θ ι ν ό π ω ρ ο!!!
Ποιήτρια
Μάρω Λοΐζου
Στη συνέχεια είδαμε διάφορες εικόνες και βίντεο και κάναμε την παρακάτω ομαδική εργασία. (εμπνευσμένη από http://taniamanesi-kourou.blogspot.com/2021/09/blog-post_28.html)
Το Φθινόπωρο σκέφτεται, αισθάνεται, ακούει, βλέπει “σκέψεις των παιδιών” με αφορμή το βίντεο “το φθινόπωρο”.
Μιλήσαμε για τα χρώματα του φθινοπώρου και τα φύλλα που πέφτουν.
Κάναμε μάλιστα και κινητικά παιχνίδα με την κίνηση των φύλλων, όπως και παιχνίδια συνεργασίας! Τα παιδιά έγιναν φύλλα κι έπεσαν από το δέντρο και συνεργάστηκαν για να οδηγήσουν το φύλλο από τα κλαδιά στο χώμα.
Φυσικά ήρθαν και τα πρωτοβρόχια και μας έδωσαν την ευκαιρία να φτιάξουμε και τις δικές μας ομπρέλες.
Ποιον βάζω μαζί μου κάτω από την ομπρέλα;
Χωριστήκαμε σε μικρές ομάδες και συνεργαστήκαμε για να βάλουμε τις φθινοπωρινές εικόνες στη σειρά.
Στις μικρές ομάδες ενισχύονται οι δεξιότητες συνεργασίας και αλληλοβοήθειας και υποστηρίζεται το δέσιμο μεταξύ των παιδιών.
Στο νηπιαγωγείο μας αφιερώσαμε χρόνο για να γνωρίσουμε το κάθε παιδί ξεχωριστά. Τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να παρατηρήσουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη και να μας παρουσιάσουν τα μοναδικά τους χαρακτηριστικά!
“Καθρέφτη καθρεφτάκι ποιο είναι τούτο το παιδάκι;”
Όλοι έχουμε χαρακτηριστικά εξωτερικά που μας κάνουν μοναδικούς και όπως και να είμαστε είναι όμορφο! Όπως άλλωστε διαβάσαμε και στο βιβλίο “Όλα τα σώματα όμορφα τα βρίσκω” από Τάιλερ Φέντερ.
Σε κάθε ξεχωριστό παιδί αντιστοιχεί κι ένα ξεχωριστό όνομα. Μετρήσαμε τα γράμματα σε κάθε όνομα και φτιάξαμε μια ομαδική εργασία που να απεικονίζει όλα τα ονόματα.
Ένα μοναδικό αστέρι: Εγώ!
“Αστέρι είμαι εγώ μοναδικό στον ουρανό!”
Ζωγραφίζω τον εαυτό μου
Τα παιδιά μας μίλησαν επίσης, για το αγαπημένο τους φαγητό και φτιάξαμε τα αντίστοιχα σουπλά!
Τέλος, τα παιδιά έφεραν από το σπίτι τα αγαπημένα τους αντικείμενα και τα παρουσίασαν στους συμμαθητές τους!
Η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου δίνει μια ευκαιρία να μιλήσουμε στο νηπιαγωγείο για τον Πόλεμο και την Ειρήνη.
Έτσι λοιπόν συζητησαμε αρκετά με τα παιδιά για τα δεινά του πολέμου και τη χαρά της ειρήνης.
Μιλήσαμε επίσης για την ελληνική σημαία!
Έψαξαν να βρουν τα γράμματα της λέξης “ΣΗΜΑΙΑ”.
Τα παιδιά δραματοποίησαν το παραμύθι για το πως πήρε η ελληνική σημαία τα χρώματά της .
Γεμίσαμε το δέντρο στην αυλή μας με μηνύματα ενάντια στον πόλεμο! Τι σημαίνει να λέμε ΟΧΙ και τι ΝΑΙ. Νέες λέξεις που μάθαμε με αφορμή την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940. “Ειρήνη”, “Σημαία”, “Αέρα”.
Με αφορμή την ελληνική σημαία, είδαμε σημαίες από όλον τον κόσμο και φτιάξαμε και τη σημαία της τάξης μας!
Γνωρίσαμε το αμπέλι, γίναμε αμπελουργοί και φυσικά πατήσαμε σταφύλια!!!
Φτιάξαμε τον δικό μας μούστο
Κάναμε ομαδική εργασία δημιουργώντας το ένα σταφύλι.
Και σχετίζοντας το τσαμπί σταφύλι και τις ρώγες με τον εαυτό μας στην ομάδα γίναμε…
“όλοι φίλοι, γλυκό τσαμπί σταφύλι”!
