2 Απριλίου – Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου

Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου

Σήμερα γιορτάζει το παιδικό βιβλίο!

Το γιορτάσαμε φτιάχνοντας σελιδοδείκτες και τα δικά μας βιβλιαράκια!

                                                                                                                                                             viber image 2024 04 07 21 24 25 900 viber image 2024 04 07 21 25 04 399 1

 

viber image 2024 04 07 21 24 39 284 viber image 2024 04 07 21 24 51 242 viber image 2024 04 07 21 25 15 299 viber image 2024 04 07 21 25 24 597

viber image 2024 04 07 18 58 05 348 1 viber image 2024 04 07 20 36 33 425 2

 

Παραμύθια

Το χρυσό ψαράκι

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας φτωχός ψαράς, κι όλη νύχτα αγωνιζόταν να πιάσει ψάρι και ψάρι δεν έπιανε. Όταν ήρθε η αυγή, έριξε πάλι τ’ αγκίστρι του κι έλεγε απομέσα του: «Ω, Θεέ μου, δυστυχία! σήμερα θα πεθάνουν τα παιδιά μου απ’ την πείνα».

Διαβάστε ολόκληρο το παραμύθι εδώ

Και αμέσως μετά,μπορείτε να ζωγραφίσετε βήμα-βήμα ψαράκια με όποιον τρόπο σας αρέσει!

 

Αυτό το λαϊκό παραμύθι προέρχεται από το βιβλίο: Aνθολόγιο για τα παιδιά του Δημοτικού, μέρος πρώτο, Oργανισμός Eκδόσεως Διδακτικών Bιβλίων, 1975)

 

Χάρτινο το…καραβάκι!!

Τα μεγαλύτερα ταξίδια γίνονται με ένα χάρτινο καραβάκι.

Κάποτε, πριν πολλά χρόνια, μια παρέα παιδιών μεγάλωνε ξέγνοιαστα σε μια γειτονιά που τα σπίτια της ακουμπούσαν το ένα στο άλλο. Μπροστά τους περνούσε ένα αυλάκι και κάθε σπίτι είχε μια «γέφυρα» που το ένωνε με το δρόμο. Όταν έβρεχε το αυλάκι που συνήθως ήταν στεγνό γέμιζε νερό.
Αυτό ήταν το σύνθημα για να αρχίσουν τα ταξίδια.
Τα παιδιά έφτιαχναν καραβάκια και τα άφηναν να ταξιδέψουν. Εκείνα περνούσαν ένα γεφυράκι, δύο γεφυράκια, στο τρίτο συνήθως βούλιαζαν.
Το νερό που έρχονταν με ορμή τα έκανε να μοιάζουν με πραγματικά καράβια που έπεσαν σε τρικυμία.
Τα χάρτινα καραβάκια κλυδωνίζονταν και στροβιλίζονταν πάνω στο νερό γεμίζοντας ενθουσιασμό τα παιδιά.
Κάποια, πιο περήφανα και πιο πεισματάρικα από τα άλλα, συνέχιζαν το ταξίδι μέχρι που χάνονταν από τα μάτια τους, κάνοντάς τα να ονειρεύονται μακρινά ταξίδια για τα πεισματάρικα καράβια. Σκάρωναν περίπλοκες ιστορίες και δεν απογοητεύονταν όταν τα περισσότερα βούλιαζαν.  Έσκιζαν φύλλα από τα τετράδιά τους κι έφτιαχναν άλλα. Όσο είχαν φύλλα, είχαν καράβια, όσο είχαν καράβια είχαν ιστορίες, όσο είχαν ιστορίες έκαναν ταξίδια. Και πάντα κάποιο παιδί θύμιζε στα υπόλοιπα τους στίχους του Παπαντωνίου:
«Πού πας καραβάκι με τέτοιο καιρό;
Σε μάχεται η θάλασσα, δεν τη φοβάσαι;»
Κι αντηχούσε όλη η γειτονιά από τις παιδικές φωνές που «φώναζαν» όσο πιο δυνατά μπορούσαν το ποίημα στα δικά τους καραβάκια.
Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια. Και να που έφτιαξα πάλι καράβια.
Τα νερά δεν είναι ορμητικά, αλλά γαλήνια μέσα στη γυάλα που τα έκλεισα κι αυτά πάλι βουλιάζουν. Βρέχεται το χαρτί,  βαραίνει, τα καράβια αρχίζουν να γέρνουν, γεμίζουν νερό και πάνε να ακουμπήσουν πάνω στις πέτρες σα για να ξεκουραστούν.
Αρμενίζουν μόνο για λίγο, αλλά με γεμίζουν χαρά όπως τότε.
Φτιάχνουμε ένα χαρτόνι καραβάκι όπως και τα παιδιά της ιστορίας μας.

H μπλούζα του Καπετάνιου

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ!! Η άνοιξη έξω χαμογελά με πλατύ χαμόγελο και τρέχει να πάρει αγκαλιά το καλοκαίρι. Σήμερα κάνε πολύ ζέστη. Σε λίγο θα το φτάσει ,λίγες μέρες μείναν ακόμα. Και εμείς δεν μπορούμε να σκεφτούμε  τίποτα άλλο παρά μόνο τη θάλασσα και τις βουτιές. Ίσως μερικοί από σας να έχετε ήδη κάνει τις πρώτες σας βουτιές. Είμαστε  σίγουροι πάντως ότι σας αρέσουν πολύ και τα παιχνίδια στην παραλία.

Τι λέτε λοιπόν, θέλετε να μάθουμε να φτιάχνουμε χάρτινες βαρκούλες και να τις ταξιδέψουμε στην θάλασσα; ή σε μια λεκάνη με νερό; ή στη μπανιέρα μας;

https://www.youtube.com/watch?v=tWYuutAuLck

Δείτε εδώ τις οδηγίες – Το μόνο που χρειάζεστε είναι ένα κομμάτι χαρτί! Ξεκινάμε;